🌿Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις"🌿,

 ΠΩΣ ΠΕΘΑΝΕ Η ΣΑΛΩΜΗ Η ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ;

Όπως διηγείται ο Νικηφόρος Κάλλιστος στην Εκκλησιαστική Ιστορία, 

η Σαλώμη βρήκε τραγικό τέλος, ίδιο σχεδόν με το τέλος του Προδρόμου. Της κόπηκε κι αυτής το κεφάλι. Κ να πώς :

Η Σαλώμη δεν μπορούσε να ησυχάσει από τα αισθήματα ενοχής που την έπνιγαν κ για το λόγο αυτό επιδόθηκε σε ταξίδια μακρινά. 

Μια μέρα, σε ένα από τα ταξίδια αυτά, που έκανε σε καιρό Χειμώνα, ενώ περνούσε πάνω από ένα παγωμένο ποταμό, για να πάει στην αντίπερα όχθη «πεζεύουσα», ο πάγος έσπασε κάτω από τα πόδια της. Τότε το σώμα της βούλιαξε με ορμή προς τα κάτω στα παγωμένα νερά, σαν να άνοιξε η γη να την καταπιεί.

Κ στο απότομο αυτό πέσιμο, ενώ το σώμα της βυθίστηκε, το κεφάλι της κρατήθηκε από κοφτερές πλάκες του παγωμένου ποταμού. Ο πάγος σαν κοφτερό μαχαίρι έκοψε το κεφάλι της στο λαιμό ! 

Όλοι δλδ.  οι θεατές θυμήθηκαν τότε την κεφαλή του Ιωάννου, που είχε ζητήσει «επί πίνακι» κ κατάλαβαν το γιατί πέθανε κ η ίδια κατά τον τρόπο αυτό, βρίσκοντας κατά τα έργα της.

Για το λόγο αυτό άλλωστε είναι γραμμένο στην Ιερή Αποκάλυψη ότι «τα έργα αυτών ακολουθεί μετ’ αυτών» (14, 13), ενώ κ από τον Απόστολο Παύλο σημειώθηκε θεόπνευστα ότι ο Θεός «αποδώσει εκάστω κατά τα έργα αυτού» (Ρωμ. 2, 6).

"Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις"

(Μάχαιρα από πάγο)

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Τὸ ἅγιο αἷμα τοῦ Βαπτιστοῦ καὶ Προδρόμου τοῦ Χριστοῦ,

 

Τὸ ἅγιο αἷμα τοῦ Βαπτιστοῦ καὶ Προδρόμου τοῦ Χριστοῦ

χύθηκε σὰν πολυτελὲς μύρο ἀπὸ τὸν ἱερὸ τράχηλο καὶ εὐωδιάζει τὴν οἰκουμένη. Αἷμα, ποὺ μὲ παρρησία βοᾷ πρὸς τὸν Κύριο…

*Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου*

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Όταν πήγα για πρώτη φορά στον πατέρα Πορφύριο,

 Όταν πήγα για πρώτη φορά στον πατέρα Πορφύριο, 

τώρα ήδη Άγιο Πορφύριο ...

Α μου συνέβη και με τον πατέρα Παΐσιο ...Ηθελα να του πω τα βάσανά μου και κάθησα και έγραψα ένα ολόκληρο τετράδιο τόσο δα... και λέω σας παρακαλώ θέλω να με ακούσετε γιατί έχω πολλά προβλήματα τα οποία πρέπει να σας τα πω ωραία να καθίσουμε ... Κάθησε έτσι με ένα  χαριτωμένο τρόπο με κοίταγε μισοχαμογελώντας... Αρχισε μου λέει ..

Αρχίζω λοιπόν να διαβάζω εγώ πρώτη σελίδα δεύτερη  σελίδα τρίτη σελίδα... Ξαφνικά όπως διάβαζα  γυρίζω και τον κοίταω.... κοίταγε χαμογελώντας τον ουρανό..Του είπα γιατί χαμογελάτε πάτερ;....Και μου λέει πώς να στο πω... Κοίταξε μου λέει πετάει το αεροπλάνο πετάει πετάει πετάει και χίλια πράγματα του συμβαίνουν, ώσπου βρίσκει το αεροδρόμιο και προσγειώνεται.. Κοίταξε να δεις μου λέει.... τα περισσότερα προβλήματα καταργούνται δεν λύνονται δεν χρειάζονται λύση....Το 95% των προβλημάτων του ανθρώπου είναι ψεύτικα ... Αλλά λέει αυτό για να το δεις 

πρέπει να μπεις από την μεταφυσική πύλη...Ώσπου καταλαβαίνεις το 

«ενός έστι χρεία».....

read more ►

Έχει ο Θεός,

Μιχάλης Αντωνιάδης

 

read more ►

Χορτάτο Πνεύμα, θέλει λίγη Τροφή,

 Τί ευλογία ήταν αυτή! Όπως ευλόγησε ό Χριστός τους πέντε άρτους καί τά δύο ψάρια…τα ευλόγησε και ο Άγιος Παϊσιος

Ό π. Χαράλαμπος Α., εφημέριος Καλλιθέας Κονίτσης, αναφέρει:

«Κάποια χρονιά, μετά τήν πανήγυρη τής Λαύρας, ήρθα έξι ώρες μέ τά πόδια, γιά νά δώ τόν Γέροντα Παΐσιο στήν “Παναγούδα”.

Είχα εικοσιπέντε χρόνια νά τόν δώ.

Τόν βρήκα μέσα στό δάσος.

Τί ευλογία ήταν αυτή! Όπως ευλόγησε ό Χριστός τους πέντε άρτους καί τά δύο ψάρια...τα ευλόγησε και ο Άγιος Παϊσιος

Μέ γνώρισε αμέσως καί τό σπουδαίο ήταν ότι μού είπε τήν ημερομηνία, πότε έγινα διάκονος καί πότε πρεσβύτερος. Τού λέω:

– Πάτερ, δέν θά κάνουμε αγάπη νά φάμε λίγο;

– Έχω, μού λέει.

«Μού έδειξε μιά σακκούλα νάϋλον πού μέσα είχε τρείς ντομάτες πολύ μικρές καί μιάμιση φρυγανιά.

Σκέφθηκα: “Ετούτα θά φάμε;” Δέν βάσταξα καί τού είπα:

– Τί νά φάμε απ’ αυτά, Γέροντα; Εγώ έχω νηστικός από τά χθες. Εμένα δέν μέ φθάνουν είκοσι τέτοιες ντομάτες.

«Μού απάντησε:

– Παπά-Χαράλαμπε, θά κάνουμε προσευχή, θά τά ευλογήσεις εσύ καί θά περισσέψουν.

«Άνοιξε τήν σακκούλα, τήν έσχισε σέ σχήμα Σταυρού καί τήν άπλωσε σάν τραπεζομάντηλο. Μούβαλε δύο ντομάτες εμένα καί μία φρυγανιά, καί κείνος κράτησε τήν μισή φρυγανιά καί μία ντομάτα.

Λοιπόν σηκωθήκαμε, κάναμε προσευχή κανονικά καί μετά είπε: “Πάτερ άγιε, ευλόγησον”.

Ευλόγησα καί φάγαμε. Πού πήγε όλη εκείνη ή πείνα;

Είχα χορτάσει τελείως.

Σάν νά μούχε βουλώσει κάποιος τόν λαιμό. Χόρτασα καί δέν μπορούσα νά φάω όλη τήν φρυγανιά, άφησα καί λίγο. Ήθελα όλο νερό.

Μού έλεγε ό Γέροντας:

– Φάε, παπά-Χαράλαμπε.

– Τί νά φάω, Γέροντα, χόρτασα.

»Όλη τήν ημέρα μετά, όπου πήγα, ούτε νά φάω μπορούσα ούτε νά κερασθώ. Μόνο “νερό, νερό, νερό” ζητούσα συνέχεια.

Μού έκανε εντύπωση καί ύστερα, όταν περπατούσα μόνος μου, έλεγα:

 “Τί ευλογία ήταν αυτή! Όπως ευλόγησε ό Χριστός τους πέντε άρτους καί τά δύο ψάρια καί χόρτασαν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς γυναίκες καί παιδιά. Ευλογία Κυρίου!”».

Από τό βιβλίο: Βίος Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, – Ιερομονάχου Ισαάκ Άγιον Όρος, 2016 σελ. 562-563

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Αιώνια Γιορτή,

 

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Κακή συναλλαγή, Όταν η προσφορά δεν είναι αποτέλεσμα αγάπης,

 Βλέπεις κάποιες κυρίες που κάνουν Φανουρόπιτες κάθε μέρα για «ευλογία και υγεία», και για να βρεθεί κανένας καλός γαμπρός για την κόρη, ενώ δεν έχουν κάνει ποτέ πρόσφορο στην Εκκλησία ,

δεν έχουν εξομολογηθεί ποτέ και πάνε να κοινωνήσουν το Πάσχα έτσι για το καλό.  (Η σύγχρονη θρησκευτική  ειδωλολατρία στα καλύτερά της).

Μεγαλύτερη χάρη θα έχει κάποιος αν πάει μια τυρόπιτα ή ένα γλυκό στον κόσμο της Εκκλησίας στο αρχονταρίκι έτσι για να το μοιράσει από αγάπη, ελεημοσύνη και χαρά στον κόσμο, παρά αυτός που πιστεύει  ότι με τις πολλές φανουρόπιτες θα πάει στον Παράδεισο ή θα έχει περισσότερη υγεία και ευλογία.

Η προσφορά στην Εκκλησία είναι αποτέλεσμα. «Σε αγαπώ τόσο πολύ , που δεν αντέχω να μην σου προσφέρω κάτι, που δεν αντέχω να μην σε δω». Αυτό είναι το αίτιο , αυτή είναι η ρίζα. Από εκεί ξεκινάμε…

Όταν η προσφορά δεν είναι αποτέλεσμα αγαπητικής διάθεσης, τότε είναι μια Κακή συναλλαγή που δεν βγάζει πουθενά. Κοροϊδεύουμε τον Θεό και τον εαυτό μας με πλανεμένες ιδέες. Πολλές φορές η ειδωλολατρική στάση έχει την εξής έκφραση «Πάτερ αν κάνω αυτό ή εκείνο θα πιάσει ; ; ; ; !».Τότε ο δύστυχος ο παπάς αρχίζει να νιώθει σαν τον μάγο του ΟΖ. Το ραβδί της μάγισσας Κίρκης μας λείπει τελικά. Γιατί οι Ναοί γεμίζουν του Αγίου Φανουρίου με τις φανουρίπιτες ενώ είναι άδειοι σε άλλους μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας; Μήπως τελικά τοποθετούμε την παρασκευή της φανουρόπιτας ώς μια "μαγική" προσφορά; (Σου έκανα για να μου κάνεις;). Μακάρι κάθε χρόνο η προσφορά της φανουρόπιτας να είναι αποτέλεσμα αγάπης, θυσίας και τιμής στον Άγιο και μόνο αυτό. Την καρδιά και τη ζωή μας θα την προσφέρουμε στο Χριστό; Αυτό ειναι το ερώτημα που καίει  . . . 

Πολλές οι φανουρόπιτες σήμερα ελάχιστα τα πρόσφορα που θα γίνουν Σώμα Χριστού. Γιατί άραγε;

Καλές είναι οι φανουρόπιτες και η τιμή στον Άγιο Φανούριο αλλά πριν φτιάξουμε φανουρόπιτα ας τρέξουμε στο πετραχήλι να «φτιάξουμε» την ψυχή μας.

Επιστροφή, λοιπόν, στην Ορθόδοξη παράδοση που έχει ως  βάση τη θεραπεία από τα πάθη μέσα από την άσκηση και τον πόθο της σωτηρίας για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Όλη η Ελλάδα σε μια στάση... συγνώμη,

 

Όλη η Ελλάδα σε μια στάση... συγνώμη σε μια εικόνα ήθελα να πω.Το παρόν έργο είναι τοποθετημένο έξω από ένα ξενοδοχείο στον Καλαθά Χανίων.Ναι ναι στην Κρήτη την λεβεντογέννα μας...

Θἄρθη πρῶτα ἕνα ψευτορωμαίϊκο· νὰ μὴ τὸ πιστέψετε· θὰ φύγη πίσω.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Ο ομορφότερος ηθοποιός του κόσμου

 

Ο ομορφότερος ηθοποιός του κόσμου -έτσι τουλάχιστον τον κατέγραψε το Σύστημα που φροντίζει να ελέγχει τα τού πλανήτη Γή-, έφυγε και το FB γέμισε από αναρτήσεις που ασχολούνται με τα πεπραγμένα του, τα γούστα του, τίς ίντριγκές του, τούς γάμους του, τα νόθα παιδιά του, την εμφάνισή του, τα πολιτικά του πιστεύω...

Προσωπικά 

θα προσπαθήσω να δώσω μία διαφορετική διάσταση στο γεγονός. Κάποια στιγμή τα γηρατειά επισκέπτονται όλους τούς ανθρώπους και μετά ακολουθεί νομοτελειακά ο θάνατος...

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον και το μόνο σίγουρο στη ζωή μας, είναι ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, η ζωή τελειώνει.

Είναι η περίοδος τής ζωής τού ανθρώπου που επηρεάζει δραστικά τίς σωματικές δυνάμεις, ειδικά όταν συνοδεύονται από διάφορες αρρώστιες.

Αυτή η κάμψη αντανακλάται όπως είναι φυσικό και στον ψυχικό κόσμο, που προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μία κατάσταση που δεν τού αρέσει. Που δεν συμφωνεί με τίς επιδιώξεις τής μέχρι τότε προσωπικότητάς του.

Ο συγκεκριμένος ηθοποιός λοιπόν είχε την "τύχη" να ζήσει ό,τι καλύτερο τού έδινε ο κόσμος (με την γενικότερη έννοια τού όρου) στο έπακρο. Δόξα, φήμη, χρήματα, έρωτες, ναρκισισμός, εξουσία, απολαύσεις κι ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Μιά ζωή που οι περισσότεροι από μάς θα ήθελαν να ζήσουν. Ουσιαστικά καλύτερη βιτρίνα, δεν θα μπορούσε να βρεί το Σύστημα που διαφεντεύει αυτόν το πανέμορφο πλανήτη, για να πουλήσει το "εμπόρευμά" του.

Ο καιρός όμως περνάει, το γήρας έρχεται κι ο συγκεκριμένος ηθοποιός δηλώνει δημόσια ότι είναι αηδιασμένος απ τη ζωή κι ό,τι θέλει να έρθει το τέλος του όσο γίνεται πιό γρήγορα...

Τι έγιναν όμως όλα όσα φανταχτερά έζησε και που περιέγραψα πιό πάνω ; Τι τού προσέφεραν τελικά ; Τώρα που η Αλήθεια έκανε την εμφάνισή της, καλύπτοντας όλα όσα ανούσια και ψεύτικα έλαμπαν μέχρι τότε, τι έμεινε ...;

Μία κατάθλιψη και μία πικρή διαπίστωση ότι εκ τού αποτελέσματος φαίνεται ότι όλα έγιναν λάθος ; Διαφορετικά γιατί να μην είναι ικανοποιημένος και ευτυχισμένος ; Γιατί να μην επιθυμεί άλλο τη ζωή του ?

Αυτή τη ζωή που έθρεφε με κάθε τρόπο το ΕΓΩ του-αλλά όχι την ψυχή του-, το οποίο ήταν άμεσα συνδεδεμένο με τίς αισθήσεις του.

Το ΕΓΩ που κάποια στιγμή εξαφανίζεται μαζί μ αυτές. 

Το ΕΓΩ που έχει ημερομηνία λήξης.Τ

ο ΕΓΩ που μάς εμποδίζει να γνωρίσουμε τον πραγματικό μας Εαυτό. Αυτόν τον Εαυτό που μάς παραπέμπει στη θεία καταγωγή μας...

Τα γηρατειά, όπως επίσης και η αρρώστεια είναι μιά ύστατη προσπάθεια τής φύσης να μάς τον θυμίσει (τον ανώτερο εαυτό μας)...

Ο φυσικός θάνατος λοιπόν ενός τέτοιου προσώπου, δεν είναι ευκαιρία για επανενθύμιση και ανασκόπηση τής "απαστράπτουσας" ζωής του και τών συστατικών της, αλλά μία ακόμη ευκαιρία που δίνει ο Δημιουργός και γνώστης τών πάντων σε όλους μας, για ενδοσκόπιση, για επανέλεγχο τών ανώτερων αξιών...Αυτών που θα μάς φωτίσουν να βρούμε σαν ψυχές τον δρόμο τής επιστροφής...

Τον δρόμο που ακολούθησε στο τέλος ο άσωτος υιός και επέστρεψε στον Πατέρα του...Στο αληθινό του σπίτι...

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►

Να ΕλπίΖεις ΠΑΝΤΑ,

 

«Η τελευταία και οριστική νίκη του διαβόλου είναι, όταν σπέρνει σε μία ψυχή την απαισιοδοξία» 

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►