ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΛΙΝΚ ΔΕΙΤΕ, https://www.facebook.com/share/v/1BGvmx43FX/
Εδώ οι Επίλεκτες δυνάμεις αψηφούν τις άνωθεν πολιτικές εντολές (να μην ακουστούν Πατριωτικά Εμβατήρια) τραγουδούν με
λεβεντιά τον ξακουστό ύμνο της Μακεδονίας!!
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Σαν σήμερα το 1940.
Ο πατέρας μου, Μιχαήλ Γάκης, 20 χρονος, αριστούχος φοιτητής της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων, ξύπνησε από τις σειρήνες. Πήγε αμέσως στην σχολή του η οποία μετατράπηκε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Έκαναν έναν μεγάλο κόκκινο Σταυρό στην οροφή του μεγαλοπρεπούς Νεοκλασσικού Κτιρίου, δωρεά των Ζωσιμάδων.
Λίγο αργότερα οι καταπτυστοι Ιταλοί το βομβάρδισαν, πράξη που ισοδυναμεί με έγκλημα πολέμου..
Ακριβώς στο χειρουργείο (αριστερά από τον πύργο της όπως την βλέπεις),
επιστρατεύθηκε και πολέμησε λοχίας στην δεύτερη φάση του πολέμου. Παρασημοφορήθηκε επ´ ανδραγαθρεία.
Επί πολλά χρόνια, κάποιες στιγμές τον κοιτούσα και αναρρωτιόμουν πως ένας μειλίχιος, ήρεμος, εγκεφαλικός, τέρας μορφώσεως και γλυκύτατος Καθηγητής / Διεθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας μπορούσε να είναι τόσο ανδρείος και γενναίος.
Όταν τον ρώτησα πως μπόρεσε μου απάντησε χαμογελαστά:
-Παιδί μου έτσι ήταν όλοι. Απλά δεν διέφερα.
Ήξερα την μετριοφροσύνη του!
Για αυτό δεν τον πίστεψα!
Ήξερα, βλέπετε, ότι και στον καταραμένο εμφύλιο, είχε γλυτώσει την διμοιρία του από ενέδρα στα μέρη της Νάουσας.
Του απονεμήθηκε νέο μετάλλιο «εξαιρέτων πράξεων», μετά την αποστράτευση του (3 χρόνια και 3 μήνες εμπόλεμα)
Αυτό όμως δεν πήγε να το παραλάβει.
Όταν μετακομίσαμε στην Θεσσαλονίκη, έπεσε στα χέρια μου το χαρτί απονομής, από ΓΕΣ και του είπα να επικοινωνήσω για να μας το στείλουν.
-Όχι Τάκη, μου είπε. Δεν το θέλω παιδί μου. Αδελφός Σκότωνε Αδελφό. Να φροντίσετε να μην τα ζήσετε!!
Τότε είδα το θεριό μέσα στον γλυκύτατο Παιδαγωγό και Φιλόσοφο.
Τότε κατάλαβα την δύναμη της ψυχής του Έλληνα!!
(Ήταν από τους πρώτους που στήριξαν την πρόταση στον Κων/νο Καραμανλή να νομιμοποιήσει το ΚΚΕ. Αυτούς που σκότωσαν τους μισούς φίλους του στην μάχη της Φλώρινας..Κι όμως..)
Και η μάνα Βασιλική Γιώση-Γάκη, όμως, 17χρονη μαθήτρια της Οικοκυρικής Σχολής Ιωαννίνων συμμετείχε στην «Φανέλα του Στρατιώτη». Το σόϊ της στην Βούρμπιανη! Ο θείος ο Μάρκος, ταχυδρόμος, έκανε μεταφορές με τα μουλάρια του. Οι θείες, οι ξαδέλφες, ακόμη και η γιαγιά "ζαλώθηκαν" τα πυρομαχικά και τα ανέβαζαν στα βουνά. Γυναίκες Ηπειρώτισσες..
Αναρρωτιέμαι μπορούμε να βρούμε σήμερα Ηγέτη, σαν τον Ιωάννη Μεταξά, που να μπορεί να βγάλει αυτές τις αρετές από την ψυχή του σημερινού Έλληνα; Γιατί υπάρχουν εμπεπαρμένες στο γονιδίωμά μας..
Υ.Γ. 1. Οι δρόμοι τους ενώθηκαν, μέσα στην κατοχή πολύ μακρύτερα από τα Γιάννενα, στα Γιαννιτσά, όπου υπηρετούσαν (Δάσκαλος και Δασκάλα Οικοκυρικής). Γλύτωσε τον πατέρα από τους αντάρτες που ήλθαν να τον συλλάβουν , κρύβοντας τον μέσα στο τζάκι!
Υ.Γ. 2. Η μοίρα το έφερε να ξεκινήσω την εκπαίδευσή μου στην Χειρουργική στην ίδια αίθουσα του Χειρουργείου του 406 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου της θρυλικής 8ης Μεραρχίας το 1979, στα Γιάννενα, το οποίο βομβάρδισαν άνανδρα οι Ιταλοί, στο κτίριο της Ζωσιμαίας..
Παιγνίδια που παίζει η ζωή..
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η Παναγία αποκαλύπτει γιατί ο Θεός επέτρεψε την κήρυξη του πολέμου στην Ελλάδα το 1940.
Αμέτρητες είναι οι εμφανίσεις της Παναγίας σε στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Έπους του 1940 στο Βορειοηπειρωτικό Μέτωπο. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο ευλαβέστατος Ανθυπασπιστής τότε κ. Νικόλαος Γκάτζαρος, του οποίου η αναφορά για την εμφάνιση της Παναγίας είναι καταγεγραμμένη επίσημα στα Αρχεία του Ελληνικού Στρατού. Με δάκρυα συγκινήσεως διηγείται το Θαυμαστό περιστατικό. Είναι πολύ σημαντική η αναφορά του αυτή διότι η ίδια η Παναγία μας αποκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες για τις οποίες ο Θεός επέτρεψε την κήρυξη αυτού του πολέμου στην Ελλάδα το 1940.
Το περιστατικό συνέβη στις 3 Μαρτίου 1941 περί τις 8μμ, όταν μετέβη για ένα περίπατο σε παρακείμενο του καταυλισμού, του Λόχου στον οποίο βρισκόταν, μικρό ύψωμα όπου συνάντησε την Παναγία μαυροφόρα: «ο αήρ είχε πάψει να φυσά, ο ουρανός ήταν αστεροειδής και κατά την επιστροφή, ούτε 10 βήματα δεν είχε κάνει, του εμφανίζεται και του κόβει το δρόμο μια γυνή μαυροφόρα, έχουσα σεμνή την εμφάνισή της». Το πρόσωπο της διακρινόταν στο ημίφως.
Εκείνος αιφνιδιάστηκε από το θέαμα και έπεσε στα γόνατα στο έδαφος.
Πήγε να την ασπαστεί, ενώ τα μάτια του ήταν συγκινημένα, τα πόδια και τα χέρια του έτρεμαν.
Και του είπε τα εξής: «Είμαι η Παναγία. Μη φοβείσαι παιδί μου. Εγώ ενεμφανίσθην να σου είπω τρεις λόγους. Τους οποίους να μη λησμονήσεις».
1.Ο παρών πόλεμος εκηρύχθη απροκαλύπτως και αναιτίως υπό της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Θελήματί μου η Ελλάς θα εξέλθη τούτου νικηφόρως.
2. Ο πόλεμος ούτος εκηρύχθη εναντίον της Ελλάδος, ίνα γνωρίση ο κόσμος, ότι αφορμή τούτου είναι η απομάκρυνσίς του εκ της Χριστιανικής Θρησκείας, καθ’ ην ύβριζεν, εβλασφήμει τα Θεία της και έρρεπε προς τον εκφυλισμόν και την ακολασίαν και ούτως συμμορφωθή, ίνα μάθη ότι υπάρχει και προΐσταται ο Θεός. Τρανώτατα δε τεκμήρια της υπάρξεως ταύτης είναι τα συχνά Θαύματα των Αγίων της Εκκλησίας του Χριστού.
3. Έπρεπε να μάθη ο κόσμος, ότι ο δίκαιος πάντοτε υπερισχύει της βίας.
Ανάφερε, λοιπόν, ταύτα και εγγράφως εις τον Διοικητήν σου, ίνα μη πτοηθή προ ουδενός κωλύματος, καθότι υπό την προστασίαν Μου ο Ελληνικός Στρατός θα νικήση!».
Ο Στρατηγός Κατσιμήτρος μόλις έμαθε για την αναφορά του στρατιώτη έδωσε εντολή να βρεθεί ζωγράφος.. Ο στρατιώτης που ζωγράφισε την εικόνα, της «Παναγίας της Νίκης», ήταν ο Γιάννης Τσαρούχης, η οποία απέκτησε τη φήμη ότι είναι Θαυματουργή και ο ανθυπασπιστής Νίκος Γκάτζαρος διέταξε αμέσως να γίνει έρανος γιατί θεώρησε ότι στο σημείο που εμφανίστηκε η Παναγία θα πρέπει να γίνει μικρός Ναός. Η Εκκλησία χτίστηκε στο Γκολεμί, αλλά όπως έχουν καταθέσει μάρτυρες καταστράφηκε επί Χότζα.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Τα..τρύπια σακιά της Εθνικής Αντίστασης.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής η μεταφορά οπλισμού ήταν απαραίτητη για τις αντιστασιακές οργανώσεις αλλά και πολύ επικίνδυνη, αφού μπορούσε να επιφέρει μέχρι και τη θανατική ποινή στον οποιονδήποτε εμπλεκόμενο. Αμέτρητα είναι τα περιστατικά όπου οι ένοπλοι αντάρτες πόλεων ή ακόμα και απλοί πολίτες προσπαθούσαν να μεταφέρουν ή ακόμα και να ξεφορτωθούν όπλα και πυρομαχικά σαν τον Παπα-Βαλή, Ιερέα στην περιοχή του Αγρινίου, ο οποίος έκανε εικονικές κηδείες -περίπου 35- μεταφέροντας όπλα με το φέρετρο στο νεκροταφείο. Μετά οι άνδρες του ΕΛΑΣ τα ξέθαβαν και τα μετέφεραν στο αρχηγείο. Το φαινόμενο εντατικοποιήθηκε μετά την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία και τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας όπου οι Ιταλοί στρατιώτες ξεπούλαγαν σχεδόν τα πάντα.
Στο βιβλίο του Ιάσωνα Χανδρινού «Το τιμωρό χέρι του λαού» [2009] ο Στέλιος Ζαμάνος (ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΟΠΛΑ) περιγράφει: «Ένα άλλο (μακρύκανο) πήγα και πήρα εγώ από τον Πειραιά αλλά πώς θα το μεταφέρναμε; Πήραμε δυο χοντρά σανίδια από οξιά που είχαμε από το ’41, όταν έγινε η λεηλασία των αποθηκών των Εγγλέζων, σκάψαμε τη μια σανίδα από μέσα, σκάψαμε και την άλλη και, όταν τις ένωνες, αφήναν κενό στη μέση. Εκεί το βάλαμε το όπλο, βάλαμε και μπουλόνια, δέσαμε και τις σανίδες και φέραμε το όπλο από τον Πειραιά. Και το κουβάλησα με το ποδήλατο. Μάλιστα πλησιάζοντας εδώ είχαν λυθεί τα σκοινιά και φαινότανε και μου φωνάζαν από τα γκαζοζέν: “Ρε φίλε, αντιαεροπορικό έχεις;”»
Ο Στάθης Τουρνάκης (ΠΕΑΝ – ΡΑΝ – ΕΔΕΣ) αναφέρει σε συνέντευξή του στο istories4050 [2016] πώς ο συναγωνιστής του Τάκης Καρακώστας αγόρασε ένα Ιταλικό οπλοπολυβόλο, το έλυσε και το μετέφερε μέσα σε μια μαξιλαροθήκη πρώτα στο γραφείο του στην πλατεία Συντάγματος και μετά μέσα σ’ένα γκαζοζέν (λεωφορείο εποχής).
Ο ίδιος ο Στάθης Τουρνάκης μας αφηγήθηκε προσωπικό του περιστατικό:
«Στο σπίτι που μέναμε είχε αποθήκη. Μια μέρα ο πατριός μου ανακάλυψε κάποια όπλα (Ιταλικές αραβίδες, χειροβομβίδες, καθώς κι ένα Ιταλικό οπλοπολυβόλο) που είχαμε κρύψει στην καρβουναποθήκη. Έφυγε από το σπίτι και πήγε στης αδελφής του να μείνει και θα επέστρεφε μόνο όταν θα είχα καθαρίσει το σπίτι από τα όπλα. Έτσι αναγκάστηκα να τα μεταφέρω αλλού μέσα σε τσουβάλια. Ναύλωσα ένα μεταφορικό μέσο εποχής (καρότσι), όμως κατά τη διαδρομή (από την Αγίου Μελετίου στην Κυψέλη στην ΑΣΟΕΕ) μέρα μεσημέρι, επειδή κάποιο από τα τσουβάλια δεν ήταν “αξιόπιστο” τρύπησε και βγήκε έξω η κάννη ενός όπλου! Μέχρι να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό (το σπίτι του Πεανίτη Σωκράτη Λοβέρδου) κανείς δεν το είδε, ή κανείς δεν το πρόσεξε, ή κανείς δεν τόλμησε να κάνει κάποια κίνηση.»
Ομοίως ο Λάκης Σάντας (ΕΑΜ – ΕΠΟΝ – ΕΛΑΣ) στο ντοκυμαντέρ «Η Ελλάδα του Χίτλερ» [2007] εξιστορεί το πιο σπουδαίο του «Παράσημο»:
«Οι Γερμανοί έχουν βγάλει ανακοίνωση ότι όποιος Έλληνας συλληφθεί να κάνει συναλλαγή με Ιταλό στρατιώτη θα τουφεκίζεται επιτόπου. Όπως κουβαλάω λοιπόν το σακί είχε μια τρύπα και από το βάρος γεμίζει με σφαίρες το πεζοδρόμιο, χειροβομβίδες και μου μένουν στα χέρια μόνο τα όπλα. Εν τω μεταξύ απέναντι είναι κόσμος ένας αστυφύλακας, γυναίκες, άντρες οι οποίοι κοκκαλώσαν όλοι. Ανοίγω το σακί, βάζω μέσα σφαίρες χειροβομβίδες, το πίανω το σακί και περνάω την Μητροπόλεως. Έρχεται ένας γέρος με άσπρα μαλλιά και μου λέει: “Γειά σου παλικάρι μου”. Ήταν το μεγαλύτερο “Παράσημο” που είχα πάρει.»
Μιχάλης Αντωνιάδης
Εκεί που αυξάνεται η Χάρις, μεγαλώνουν οι πειρασμοί.
Ο πειρασμός μόλις μυρίσει λίγο Παράδεισο, λίγο Χριστό στη ζωή του ανθρώπου, φρενιάζει, εξεγείρεται, επαναστατεί.
Αυτή είναι η δουλειά του να κλείνει τον Παράδεισο, να διώχνει τον άνθρωπο.
Έλεγε ένας γέροντας,
Τον ονομάσαμε πειρασμό, γιατί γεννά την πείρα στον αγωνιστή.
Αληθινή πείρα δεν αποκτάς διαβάζοντας. Αποκτάς μέσα στους πειρασμούς.
Ο πειρασμός είναι τρικυμία. Ε, ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Στη μπουνάτσα, κουτσά στραβά όλοι πάνε το πλεούμενο.
Από που ξεκινούν οι πειρασμοί;
Από τους άλλους τους ανθρώπους με την κακότητά τους.
Από τα πάθη μας και την ακάθαρτη κατάστασή μας.
Από τον διάβολο.
Αυτός όμως κρύβεται επιμελώς και μέσα στα πάθη τα δικά μας και των άλλων.
Όταν αγαπάς και Προσεύχεσαι
για τον πειράζοντά σε αδελφό,
μειώνει η χάρις την ισχύ του πειρασμού.
Όταν αγωνίζεσαι για την Κάθαρσή σου, αδυνατίζει ο πειρασμός.
Όταν Μετανοείς, φεύγει ο διάβολος.
+Αγιος Εφραιμ Κατουνακιωτης.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Φρίξον Ήλιε! Η Μητρόπολη Ν. Ιωνίας δημιουργεί εργαλείο,
Τεχνητή Νοημοσύνη για θέματα Πίστης.
Άλλο ένα επαίσχυντο βήμα έγινε αυτές τις μέρες από τη Μητρόπολη Νέας Ιωνίας, του γνωστού Μητροπολίτη Γαβριήλ, η οποία παρουσίασε το
«ΛΟΓΟΣ LOGOS» — ένα εργαλείο Τεχνητής Νοημοσύνης που, όπως λένε, δημιουργήθηκε για να προσφέρει «αξιόπιστη ενημέρωση» σε Θεολογικά και Πνευματικά ζητήματα. Πίσω όμως από τα ωραία λόγια περί «σύζευξης Πίστης και τεχνολογίας» κρύβεται μια πραγματικότητα που θα έπρεπε να προβληματίσει βαθύτατα κάθε συνειδητό Ορθόδοξο Χριστιανό.
Η Μητρόπολη ισχυρίζεται ότι το εργαλείο αυτό δεν αντικαθιστά τον Πνευματικό Πατέρα, αλλά λειτουργεί ως «βοηθός» για τον στοχασμό και την αναζήτηση του Θείου Θελήματος. Μα αλήθεια, ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Όταν ένας αλγόριθμος αρχίζει να απαντά σε Δογματικά Θέματα Πίστεως, Πνευματικής Ζωής, αμαρτίας και Σωτηρίας, τότε ο άνθρωπος θα πάψει σιγά σιγά να αναζητά τον άνθρωπο – Πνευματικό Πατέρα, τον εμπειρικό, βιωματικό λόγο του Πνευματικού του. Θα προτιμήσει τη «γρήγορη απάντηση» της μηχανής. Έτσι θα αρχίσει η έμπρακτη αποδυνάμωση της Πνευματικής Καθοδήγησης μέσα στην Εκκλησία.
Και ποιος ελέγχει πως έχει προγραμματιστεί αυτός ο αλγόριθμος που θα δίνει τις απαντήσεις; Ποιο Θεολογικό κριτήριο θα καθορίσει τις απαντήσεις του όταν τεθεί θέμα Οικουμενισμού, ή όταν ρωτηθεί για τα μεγάλα ζητήματα της ηθικής — για την αμαρτία που η Νέα Τάξη προσπαθεί να παρουσιάσει ως φυσιολογικότητα, όπως η ομοφυλοφιλία; Η τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει ψυχή, δεν έχει πείρα Πνευματική και κυρίως δεν έχει την Χάρη. Έχει όμως προγραμματιστές, και οι προγραμματιστές έχουν κατευθύνσεις, συμφέροντα και ιδεολογίες. Με ποια κριτήρια λοιπόν θα διδάσκει ο «ΛΟΓΟΣ LOGOS» τα δόγματα της Ορθοδοξίας;
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι εργαλείο, ναι — εγκυκλοπαιδικό, δημιουργικό, χρήσιμο. Όμως το να εισαχθεί στα άδυτα της Πνευματικής Καθοδήγησης είναι πράξη άκρως επικίνδυνη. Είναι σαν να βάζουμε τον Δούρειο Ίππο της Νέας Τάξης μέσα στα Ιερά του Ναού, στο πεδίο όπου μιλά το Άγιο Πνεύμα. Γιατί εκεί όπου υποκαθίσταται ο Πνευματικός Πατέρας από τον αλγόριθμο, εκεί όπου η Μετάνοια και η Εξομολόγηση γίνονται «συνομιλία με πρόγραμμα», εκεί ανοίγει ο δρόμος όχι για την εν Χριστώ ζωή, αλλά για την εποχή του αντί Χριστού.
Ο νεωτεριστής Ιωνίας, με την πρόθεσή του να «πρωτοπορήσει», ανοίγει μια επικίνδυνη πύλη. Η Εκκλησία δεν χρειάζεται τεχνητή νοημοσύνη για να γνωρίζει το Θείο Θέλημα· χρειάζεται Πίστη, Ταπείνωση και ζωντανή σχέση με τον Θεό. Αν δεν το καταλάβουν αυτό οι Πνευματικοί Πατέρες, θα το δουν με πίκρα όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να στρέφονται στον «ψηφιακό πνευματικό» αντί για τον αληθινό.
Η τεχνολογία μπορεί να υπηρετεί τον άνθρωπο — αλλά ποτέ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη Θεία Χάρη. Όποιος επιχειρεί να την εισαγάγει στην Πνευματική Ζωή, ανοίγει την πόρτα σε μια εποχή ψευδαίσθησης και Πνευματικής ψύχρανσης. Και αυτό, όσο κι αν ντύνεται με το ένδυμα της «καινοτομίας», δεν είναι πρόοδος. Είναι παραχάραξη της Πίστης.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή
“Αυτός πατέρα είναι ο Καλόγερος που με σκέπασε και δεν σκοτώθηκα”
Ένας πατέρας με το αγοράκι του εταξίδευε από την Αθήνα, πηγαίνοντας προς Θεσσαλονίκη.
Στην Λάρισα, ως συνήθως, έκανε στάση το λεωφορείο, για να ανασάνουν λίγο οι επιβάτες.
Κατέβηκαν ἀπὸ τὸ λεωφορεῖο καὶ ὁ πατέρας καὶ τὸ παιδί του καὶ ἐπῆγαν νὰ περάσουν ἀπέναντι. Τὸ παιδὶ ἐξέφυγε ἀπὸ τὸν πατέρα μιὰ στιγμὴ καὶ βρέθηκε στὴ μέση τοῦ δρόμου.
Τότε ἐπέρασε ἕνα φορτηγὸ αὐτοκίνητο πάνω ἀπὸ τὸ παιδί.
Ὁ πατέρας εἶπε:
«Παναγία μου, τὸ παιδί μου»!
Τὸ παιδὶ δὲν ἔπαθε τίποτε. Μόλις συνῆλθε, εἶπε στὸν πατέρα του:
«Πατέρα, τὴν ὥρα, ποὺ ἐπέρασε τὸ φορτηγὸ ἀπὸ πάνω μου, ἕνας Καλόγερος ἔπεσε ἀπὸ πάνω μου καὶ μὲ ἐσκέπασε καὶ ἔτσι ἐγλύτωσα».
Ὁ πατέρας εἶπε:
«Ποιός Καλόγερος, παιδί μου; Δὲν εἶδα, οὔτε ἐπέρασε ἀπὸ ἐδῶ Καλόγερος».
«Ὄχι, πατέρα, εἶδα τὸν Καλόγερο, τὸ πρόσωπό του ἦταν φωτεινό», εἶπε τὸ παιδί.
Ἄρχισε, λοιπόν, ὁ πατέρας νὰ πηγαίνει σὲ διάφορα ἀνδρικὰ Μοναστήρια μὲ τὸ παιδί του, ψάχνοντας τὸν σωτῆρα τοῦ παιδιοῦ του. Ἐπῆγε κάποτε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σταυρονικήτα τοῦ Ἁγίου Ὅρους σὲ μιὰ ἀγρυπνία, ὅπου ἦταν καὶ ὁ 'Άγιος Παΐσιος.
Μόλις τὸ παιδὶ εἶδε τὸν 'Άγιο Παΐσιο, ἐφώναξε δυνατά: «Αὐτός, πατέρα, εἶναι ὁ Καλόγερος, ποὺ μὲ ἐσκέπασε, καὶ δὲν σκοτώθηκα».
Ἀμέσως ὁ πατέρας ἐρώτησε τὸν 'Άγιο Παΐσιο ποιός εἶναι καὶ πὼς βρέθηκε στὴ Λάρισα ἐκεῖνο τὸ βράδυ. Ὁ 'Άγιος Παΐσιος τοῦ εἶπε τὸ ὄνομά του καὶ τὸν ἐρώτησε λεπτομέρειες. Ὁ πατέρας ἐξήγησε στὸν 'Άγιο Παΐσιο τὸ περιστατικὸ καὶ ὁ 'Άγιος Παΐσιος τὸν ἐρώτησε: «Τί ὥρα συνέβη τὸ παρ’ ὀλίγον δυστύχημα»;
Αὐτὸς εἶπε:
«Μία ἡ ὥρα τὸ πρωΐ».
Ὁ 'Άγιος Παΐσιος εἶπε:
-Ἐκείνη τὴν ὥρα Προσεύχομαι γιὰ τοὺς ταξιδιῶτες.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Το Κουτσομπολιό.
Ή καταλαλιά (το κουτσομπολιό) είναι πολύ βαρύ και ολέθριο αμάρτημα. Ωστόσο μερικοί άνθρωποι την έχουν σαν τροφή και ξεκούραση.
Δεν είναι τίποτε πιο ευχάριστο για τους ανθρώπους από τα κουτσομπολιά, ειδικά αν αυτά υποκινούνται από μίσος.
(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Όταν κάποιος άνθρωπος ξοδεύει όλη του την φροντίδα για να εξετάζει υπερβολικά τη ζωή των άλλων, θα έχει ως συνέπεια, οι οικογενειακές του υποθέσεις να παραμελούνται και θα πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο.
Έπειτα εκείνος που εξετάζει την ζωή των άλλων με εμπάθεια, ποτέ δεν θα λάβει συγχώρηση, για τα δικά του παραπτώματα. Διότι ο Θεός θα μας κρίνει, όχι μόνο σύμφωνα με το είδος των δικών μας αμαρτιών, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο εμείς κρίνουμε τους άλλους.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Το να περιεργάζεσαι τα ξένα και τους άλλους, είναι απόδειξη μεγάλης αδιαντροπιάς και θρασύτητας.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Η καταλαλιά (κουτσομπολιό) είναι πολύ βαρύ και ολέθριο αμάρτημα. Ωστόσο μερικοί άνθρωποι την έχουν σαν τροφή και ξεκούραση. Εσύ όμως, να μην δεχθείς μέσα σου τα ξένα κακά, αλλά να διατηρείς την ψυχή σου αμόλυντη. Γιατί, αν δεχθείς τα βρωμερά λόγια εκείνου που κουτσομπολεύει, θα προξενήσεις στην Προσευχή σου, με τους λογισμούς, κηλίδες ακαθαρσίας και θα μισήσεις αδικαιολόγητα αυτούς που σε συναναστρέφονται. Γιατί, όταν τ’ αφτιά σου θα γεμίσουν από την απανθρωπιά αυτών που καταλαλούν, τότε όλους θα τους υποτιμάς και όλους θα τους θεωρείς το ίδιο ακάθαρτους· όπως ακριβώς και το μάτι, όταν θαμπωθεί από δυνατό έγχρωμο φως, δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά το σχήμα των αντικειμένων που βλέπει.
Πρέπει λοιπόν να φυλάμε τη γλώσσα μας και τ’ αφτιά μας, ώστε μήτε να λέμε τίποτα κακό για τον πλησίον μας, μήτε ν’ ανεχόμαστε καν ν’ ακούμε κάτι τέτοιο.
Εμείς όμως μιλάμε ακόμα και για έργα που δεν έκαναν οι άνθρωποι! Γι’ αυτό πρέπει όχι μόνο να μην πιστεύουμε όσα μας λένε, αλλά και να μην τα παραδεχόμαστε καθόλου.
(Αγία Συγκλητική)
Ο διάβολος σε κάνει να νυστάζεις όταν ακούς λόγο Πνευματικό, όχι όμως όταν κουτσομπολεύεις.
(Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος)
Η καταλαλιά (κουτσομπολιό) γεννιέται από το μίσος και την μνησικακία.
(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Όποιος θέλει να νικήσει το πνεύμα της καταλαλιάς (κουτσομπολιό), ας επιρρίπτει την κατηγορία όχι στον άνθρωπο που αμάρτησε, αλλά στον δαίμονα που τον έσπρωξε στην αμαρτία. Διότι κανείς δεν θέλει να αμαρτήσει στον Θεό, μολονότι όλοι αυτοπροαίρετα αμαρτάνουμε.
(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Θα αρχίσεις να κάνεις δουλειά στον εαυτόν σου, όταν πάψεις να κοιτάζεις τι κάνουν οι άλλοι γύρω σου.
(Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Έγινε πλέον κακή συνήθεια, μόλις μαθαίνουμε κάτι για τον πλησίον μας, να πηγαίνουμε και να το διαλαλούμε παντού.. Ανοίξτε έναν τάφο και θα δείτε τι ακαθαρσίες υπάρχουν μέσα του και τι δυσοσμία. Η ίδια Πνευματική δυσοσμία, βγαίνει από το στόμα μας, όταν κατακρίνουμε τον πλησίον. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δαμάσουμε τη γλώσσα μας. Τις δικές μας αμαρτίες πρέπει να προσέχουμε και όχι του πλησίον μας.
(Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)
Κάθε κουβέντα εμπαθής εναντίον άλλου είναι καταλαλιά.
(Άγιος Βαρσανούφιος)
Το να γνωρίζουμε την πονηριά και το κακό που κάνουν οι άλλοι, μικρό ή μεγάλο, μας αλλοιώνει την λογική, μας εξασθενίζει τις δυνάμεις μας, διότι δεν συμμαρτυρεί με τον Θεό. Τελικά έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να θέλουμε να μαθαίνουμε, να γνωρίζουμε τί κάνει ο άλλος. Αν έρθουν αν μου μιλήσουν για άλλους, θα τους κλείσω το στόμα ή θα σηκωθώ να φύγω. (Γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης)
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ντόλτσε Βίτα και Έρωτας.
Πριν έρθω στην «Ντόλτσε Βίτα» της Αδελφής Φεβρωνίας, θα σας μιλήσω για μια άλλη «Ντόλτσε Βίτα». Του Αγίου Ορούς, της ιστορικότερης, μεγαλύτερης και σημαντικότερης. Μοναστικής πολιτείας στον κόσμο. Αν «δεις» τα βιογραφικά των Μοναχών του ή μάθεις τι άφησαν πίσω τους θα εκπλαγείς καθώς το 80% είναι κάτοχοι δυο ή τριών πτυχίων ΑΕΙ ενώ αρκετοί διατηρούσαν έδρες σε μεγάλα Πανεπιστήμια του κόσμου. Το να είσαι λοιπόν Καθηγητής Πανεπιστημίου στο Κέιμπριτζ ή μεγαλοτραπεζίτης στην Ελβετία, ή καρδιολόγος στο μεγαλύτερο καρδιολογικό κέντρο της Γερμανίας ή μουσικός με καριέρα εφάμιλλή
του Θόδωρου Κουρεντζή και να τα αφήνεις
όλα πίσω σου και να πηγαίνεις
στο Άγιο Όρος και να κοιμάσαι εφόρου ζωής 4 ώρες την ημέρα, να Προσεύχεσαι και να κάνεις εργασίες (Διακονήματα), που καμία σχέση δεν είχαν με την προηγούμενη σου ζωή, όπως να κλαδεύεις ελιές, ή να καθαρίζεις πατάτες ή να κάνεις τον καμαρότο μαζεύοντας τα λερωμένα σεντόνια και τις πετσέτες των επισκεπτών, ή τον νοσοκόμο, ακόμα και τον νεκροθάφτη,
αυτό νομίζω πως μόνο άραγμα δεν λέγεται. Κατανοώ απολύτως πως για κάποιον ή για κάποιους η επιλογή αυτή μπορεί να είναι πολύ μακριά από την κουλτούρα τους. και να αδυνατούν να την καταλάβουν. Διαφορετικό όμως είναι αυτό, που είναι 100% έντιμο, από το να λοιδορείς αποφάσεις ενηλίκων ανθρώπων, εισβάλλοντας με το χειρότερο τρόπο στις ζωές τους.
Ερχόμαστε τώρα στην περίπτωση
της Αδελφής Φεβρωνίας.
Από όσες
πληροφορίες κατόρθωσα να στραγγίξω από την κιτρινίλα,
πριν λάβει αυτή την απόφαση, δούλεψε μέσα της την κλήση της
αυτή για περισσότερα από πέντε έτη,
επιλέγοντας μάλιστα να γίνει
Μοναχή στην Αφρική.
που όσοι είναι Μοναχοί ή Ιερείς
μετέχουν στις Ιεραποστολές
δίδουν καθημερινή μάχη για να εξασφαλίσουν στα παιδία που «ζουν» εκεί λίγο γάλα για να βγάλουν τη μέρα.
Γάλα το οποίο οι δικοί μας αγρότες
το χύνουν με περισσή μαγκιά.
Αυτό, λοιπόν, είναι το αποκορύφωμα
των εγκλημάτων της Αδελφής Φεβρωνίας.
Πρώτα έγινε Μοναχή και στη συνέχεια
πήγε σε Ιεραποστολή της Αφρικής
για να εξασφαλίσει τροφή και εκπαίδευση για τα παιδιά,Προσευχόμενη παράλληλα τόσο για αυτά, αλλά ακόμα και για όλους εκείνους που στο βωμό μερικών εφήμερων νούμερων τηλεθέασης βιάζουν τη ζωή της.
Κλείνω με την «Προσευχή» που αποτελεί την πεμπτουσία του Μοναχισμού.
Στα δικά μου μάτια το να είσαι σχεδόν ολόκληρη τη ζωή σου
αφιερωμένος πάνω από ένα μικροσκόπιο
και να αναζητάς ένα φάρμακο ή ένα εμβόλιο που θα σώσει εκατομμύρια ανθρώπους,
ακόμα και αν δεν το ανακαλύψεις ποτέ,
η αφιέρωση σου σε αυτό, αποτελούν την πλέον χειροπιαστή πράξη Αγιοσύνης.
Μήπως συμβαίνει το ίδιο και με την Προσευχή;
Έχετε σκεφτεί ποτέ πως την ώρα που
εμείς ή πίνουμε τα ποτά μας, ή
κοιμόμαστε
ή βλέπουμε τηλεόραση, ή αγωνιούμε για το πώς θα βγάλουμε την επόμενη μέρα ή φλερτάρουμε μέσω Facebook,εκείνη την ώρα, περίπου μέσα στις 02.00, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι
που σηκώνονται σαν σκιές, λόγω των
Ράσων, μέσα στα άγρια σκοτάδια
και κάθονται σε ένα στασίδι και Προσεύχονται αδιάκοπα για όλους εμάς;
Άσχετα με το αν οι Προσευχές αυτές
πιάσουν ποτέ τους τόπο, αυτό το οποίο κάνουν νοερά πρωί, μεσημέρι, βράδυ
μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο
της ζωής τους
αποτελεί το απόγειο της αγάπης.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ας μείνουμε πιστοί στις παραδόσεις τα ήθη και έθιμα της Ιερής Πατρίδας μας και της Αγίας Πίστης μας.
Διδαξτε τα παιδιά να σέβονται και να αγαπούν,αλλά να μην αποδεχτούν ποτέ την ανηθικότητα και τα αντίχριστα ήθη που προωθούν..
Μην στηρίζεις αυτούς που διαλύουν σιγά σιγά την Πατρίδα!
Ξύπνα Έλληνα θυμήσου ποιος ήσουν..
Μάθε στα παιδιά σου τι γιορτάζουμε τις Εθνικές Επετείους
και άφησε το Halloween και τις κολοκύθες..
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Ο καιρὸς Φθινοπωρινός..Μετά την βροχούλα άνοιξε ο καιρός και ήταν εὐκαιρία γιὰ μιὰ βόλτα στὴν Πλάκα..
Παντοῦ παιδάκια μαυροφορεμένα μὲ κέρατα στὰ κεφάλια, σὰν νὰ βγῆκαν ἀπὸ ταινία τρόμου. Εἶναι δυνατὸν ὁ κοσμάκης νὰ ἀποδέχεται μὲ τόση εὐκολία καὶ προθυμία κάθε χαζὸ νεόφερτο μοντερνισμό; Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τὶς Ἀποκριὲς τὶς ἑορτάζουμε πρὶν τὴν Καθαρὰ Δευτέρα, ὄχι;
Ἀπὸ πότε τὰ Ἑλληνόπουλα ἔμαθαν τὸ «Χαλογουΐν», γιὰ νὰ «γιορτάζουν» τὴν ἡμέρα ποὺ ἔρχονται -λένε- τὰ σκοτεινὰ πνεύματα καὶ τὰ φαντάσματα κοντά μας;
Στὴν φωτεινὴ χώρα, στὴν Ἑλ-λάδα μας, ὑπάρχει χῶρος γιὰ σκοτάδια καὶ φοβίες, ποὺ ἀφοροῦν μάλιστα μικρὰ παιδιά;
Ἀλλὰ μήπως διδάσκονται τὰ Ἑλληνόπουλα τὶ σημαίνει τὸ ὄνομα Ἑλλάς; Ἑλ (φῶς) + λᾶς (λίθος), δηλαδὴ ἡ φωτεινὴ πέτρα..
Ἀκόμη καὶ οἱ Κινέζοι μᾶς ἀποκαλοῦν xi la. (Σι, ἡ ρίζα ἑλ-σελ, φῶς δηλαδὴ + λᾶς ἡ πέτρα: λέμε ἀκόμη σήμερα λα-τομεῖο).
Τὸ δὲ Greece εἶναι ἀκόμη ἀρχαιότερο ὄνομα, ἀναφερόμενο ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη καὶ προκύπτει ἀπὸ τὸ «γραικός», δηλαδὴ πολὺ γηραιός, πανάρχαιος. (γῆ+ρέω, ἐπειδὴ οἱ γέροι μαζεύουν, ρέουν πρὸς τὸ χῶμα)
Ἡ φύσις τῆς χώρας μας εἶναι γελαστή, ὁ οὐρανὸς ὁ γαλανώτερος τοῦ κόσμου. Σὲ αὐτὸν τὸν τόπο δὲν χωροῦν δεισιδαιμονίες καὶ κλάψες. Τὸ γεγονὸς ὅτι ὡς μιμητικὰ ζῶα ἀντιγράφουμε ὅ,τι ἠλίθιο καὶ μακάβριο μᾶς ὑποδείξουν τὰ ΜΜΕ καὶ ἡ ἀγορὰ ποὺ θέλει πελατάκια, ἁπλῶς δεικνύει τὸ χαμηλὸ μορφωτικό μας ἐπίπεδο.
Αὐτὰ σὲ συνάρτησι μὲ τὴν ἀπαξίωσι τῆς γλώσσας καὶ τῆς ἱστορίας, τὴν κατρακύλα στὸν χῶρο τῆς τέχνης καὶ τῆς αἰσθητικῆς, καὶ τὰ ὑπόλοιπα ποὺ λέμε καὶ ξαναλέμε, προμηνύουν τὸ θλιβερὸ «μωραίνει ὁ Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι». Αὐτό. Τὸ γράφει κι ὁ Σοφοκλῆς στὴν Ἀντιγόνη..
Καὶ δὲν θὰ μᾶς φταίῃ κανεὶς ἄλλος, παρὰ τὸ χαμηλῆς ἐπαρκείας μυαλό μας.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η κάθε θλίψις όπου μας γίνεται, είτε εξ ανθρώπων, είτε εκ δαιμόνων, είτε εξ αυτής της ιδίας μας φύσεως, πάντοτε έχει κλεισμένον εντός της το ανάλογο κέρδος.
Και όποιος την απερνά δι' υπομονής λαμβάνει την πληρωμήν. ενταύθα τον αρραβώνα εκείθεν το τέλειον. Χρεία λοιπόν της υπομονής, καθάπερ άλας εν φαγητώ, διότι άλλος δρόμος δεν είναι του να κερδίσωμεν, να πλουτίσωμεν, να βασιλεύσωμεν. Αυτόν τον δρόμον ο Χριστός μας τον χάραξε. Και ημείς, όσοι τον αγαπούμεν, οφείλομεν δι' αγάπην Του να ακολουθούμεν..
Χωρίς πειρασμόν δεν γνωρίζονται αι αγνές ψυχές, δεν φαίνεται η αρετή, δεν διακρίνεται η υπομονή. Χωρίς πειρασμούς αδύνατον η υγεία της ψυχής να φανή..
Μιχάλης Αντωνιάδης
Είναι δίκαιος ο Θεός;
Μια μέρα συνάντησα στο δρόμο έναν κρεοπώλη γείτονά μου, ο οποίος είχε ένα δικαστήριο αγρονομικό και με είπε:
– κ. Παναγόπουλε, σήμερα πάω άδικα στο δικαστήριο.
– Θα μου επιτρέψεις, να σε παρηγορήσω και του είπα την εξής ιστορία:
Κάποτε ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος πήγαινε στην Αλεξάνδρεια, όμως νύχτωσε και δεν πρόλαβε να μπει στην πόλη. Αναγκάστηκε έτσι να διανυκτερεύσει, λίγο έξω από την πόλη, σε ένα ποιμνιοστάσιο ενός βοσκού, ο οποίος ήταν γνωστός του.
Το βράδυ όμως, ήρθαν κλέφτες και έκλεψαν τα πρόβατα του βοσκού και το πρωί όταν ήρθε η αστυνομία κατηγόρησαν τον Άγιο, ότι πήγε εκεί, με σκοπό να απασχολήσει το βοσκό και να βρουν έτσι την ευκαιρία οι κλέφτες να επιτελέσουν το έργο τους.
Έτσι φυλακίστηκε ο Όσιος, παρόλο που δεν έκανε τίποτα. Στο κελί που τον βάλανε, υπήρχαν άλλοι δύο συγκρατούμενοι. Αυτοί ρώτησαν τον Όσιο, τί έκανε και τον έφεραν εδώ.
– Τίποτα δεν έκανα τέκνα μου, απάντησε αυτός. Είμαι αθώος!
– Δεν μπορεί, επέμεναν αυτοί. Κάτι θα έχεις κάνει. Δηλαδή ο Θεός είναι άδικος, ώστε επέτρεψε να σε βάλουν φυλακή, χωρίς να έχεις κάνει το παραμικρό; Και ακόμα φοράς το Ράσο και δεν το έχεις πετάξει, με όλα αυτά που σου συμβαίνουν;
Ο Όσιος δεν τους απάντησε πάνω σε αυτό, αλλά τους ρώτησε, για ποιό λόγο ήταν και αυτοί φυλακισμένοι.
– Και οι δύο μας, καταδικαστήκαμε για φόνο, χωρίς να τον έχουμε διαπράξει, απάντησαν. Είμαστε και εμείς άδικα εδώ μέσα, όπως και εσύ! Πού είναι ο Θεός, που είναι η δικαιοσύνη Του; Δεν υπάρχει Γέροντα ο Θεός. Και εμείς πιστεύαμε, αλλά μετά από όλα αυτά, δεν πιστεύουμε πιά..
Ο Όσιος Εφραίμ σοκαρίστηκε και σιώπησε και το βράδυ,όταν οι δύο συγκρατούμενοι του αποκοιμήθηκαν, άρχισε να Προσεύχεται και να παρακαλεί το Χριστό, να του αποκαλύψει τί ακριβώς συμβαίνει..
Εκεί που Προσευχότανε, του παρουσιάζεται Άγγελος Κυρίου και του λέει:
– Άκουσε να μάθεις, ότι ο Θεός δεν είναι άδικος, αλλά δίκαιος. Δεν είστε άδικα εδώ μέσα και μη σκανδαλίζεσαι. Ο ένας κρατούμενος και τον έδειξε με το χέρι του, είχε πάει με τον φίλο του στο ποτάμι, για να κόψουν ξύλα και ο άλλος γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι. Και τον φώναξε να τον βοηθήσει, αλλά αυτός αδιαφόρησε, φοβούμενος μήπως πέσει και αυτός στο ποτάμι. Ο φίλος του τελικά πνίγηκε.. Χρεώθηκε λοιπόν τον θάνατο αυτόν και αυτό πληρώνει.
Ο άλλος συγκρατούμενος σου, είχε κάποτε κάποιες διαφορές με έναν προύχοντα του χωριού του. Δυνατός άνθρωπος ο προύχοντας και διότι δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζί του, αφού δεν ήταν το χεριού του, του συκοφάντησε το κορίτσι του ως ανήθικο.Το κορίτσι εκείνο με τις κατηγορίες εκείνες, δεν μπόρεσε να παντρευτεί..
Αυτή η πράξη του συγκρατούμενό σου, θεωρείται από το Θεό φόνος ηθικός και πληρώνει τώρα αυτήν την πράξη του. Εσύ πάλι όταν ήσουν μικρός 10 ετών, εκεί που έπαιζες, έλυσες μια μοσχάρα μιας χήρας και έφυγε η μοσχάρα και ακόμα η χήρα την κλαίει.. Αυτή τη μοσχάρα της χηρούλας πληρώνεις τώρα! Τους αναστεναγμούς αυτής της χήρας πληρώνεις τώρα..
– Μα εγώ μοίρασα όλα όσα είχα και τα έδωσα στους φτωχούς και χρωστάω την μοσχάρα, ρώτησε ο Όσιος.
– Εκείνα τα έδωσες Ελεημοσύνη, τα χάρισες, ενώ η αμαρτία σου είναι χρέος, δεν σβήνει και την πληρώνεις με την φυλάκισή σου.
Αυτά είπε ο Άγγελος και έγινε άφαντος. Κόκκαλο ο Άγιος Εφραίμ. Όταν ξημέρωσε, είπε στους συγκρατούμενούς του.
– Δίκαια παιδιά μου είμαστε εδώ μέσα. Εσύ και εσύ έκανες αυτό και αυτό και εγώ έκανα αυτό. Οπότε δικαίως είμαστε εδώ μέσα. Ας Γονατίσουμε λοιπόν και ας Προσευχηθούμε, για να κάνει έλεος ο Θεός.
Πράγματι Προσευχηθήκανε και το αποτέλεσμα ήταν, μετά από 3 μέρες να έρθει και για τους 3 αθωωτική απάντηση και ελευθερώθηκαν.
Ακούγοντας ο κρεοπώλης την ιστορία αυτή, μου είπε:
– Ωχ! Αν ισχύσει αυτό και σε μένα και πληρωσω όλα τα άλλα, κάηκα! Κάνε την Προσευχή σου κ. Παναγόπουλε, ώστε να δικαστώ μόνο για το σημερινό..
Καταλάβατε; Εμείς δεν βλέπουμε εκείνες τις αδικίες, που κάναμε άλλοτε. Εκείνα τα γλυτώσαμε και τα καταφέραμε και κοιτάζουμε το σήμερα και λέμε: έχω δίκαιο!!.Ναι έχεις δίκαιο, αλλά κάποτε άλλοτε είχες άδικο και πληρώνεις εκείνα. Είναι δίκαιος ο Θεός και σε βοηθάει να πληρώσεις λογαριασμούς από εδώ, για να μη βρεθείς χρεωμένος εκεί.
Μακάριοι όσοι ξεχρεώσουν εδώ και δεν θα βρεθούν με εντάλματα συλλήψεως εκεί, στον άλλο κόσμο..
+Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Θανάσης Αυγερινός δημοσιογράφος: Σε μας αφαιρούνται από αφίσες και εξώφυλλα οι Σταυροί, για να μην ενοχλούν δήθεν κάποιους άλλους Θρησκευόμενους (ποιους; τίνος ακριβώς οδηγία / ντιρεκτίβα είναι η εξαφάνιση της ιστορίας και της ταυτότητας της ακόμη πλειονότητας του πληθυσμού μας;). Στη Μ. Ανατολή Χριστιανικοί Ναοί βομβαρδίζονται και η ιδιοκτησία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων περιορίζεται συνεχώς από το Ισραήλ και φανατικές εβραϊκές οργανώσεις, όπως κατήγγειλαν οι ίδιοι οι Χριστιανοί Πατριάρχες. Στη γειτονική Συρία οι τζιχαντιστές, σύμμαχοι της Δύσης δημόσια και κάπως πιο κρυφά του Ισραήλ, επίσης κυνήγησαν Χριστιανούς. Την ίδια στιγμή στο Ιράν "των μουλαδων" ανοίγουν στάσεις μετρό προς τιμήν της Παναγίας, με Χριστιανικά σύμβολα και χωρίς να τους πειράζουν καθόλου οι Σταυροί.. Περίεργες οι εποχές, που ζούμε..
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
“Eάν οι ανθρωποι γνώριζαν περί του διαβόλου, θά εκτιμουσαν τήν Εκκλησία καί τά Μυστήριά Της, πού τόν προστατεύουν από αυτόν. ΄Ετσι οι ανθρωποι, μή εχοντας γνώση περί του θέματος του διαβόλου, πολιτεύονται αμέριμνοι, χωρίς νά ξέρουν ποιοί είναι οι εχθροί του, προχωρουν στή ζωή τους απροστάτευτοι καί τά αποτελέσματα είναι καταστροφικά..”
Δημητρίου Παναγοπούλου†.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Πρέπει πάντοτε νά ξεχωρίζουμε τό πρόσωπο ἀπό τήν πράξη.
Ποτέ δέν πρέπει νά τά βάζουμε μέ τόν ἄνθρωπο, μέ τό πρόσωπο, ἀλλά πάντοτε μέ τό κακό πού ὑπάρχει στό πρόσωπο.
Ἔχουμε τούς Οἰκουμενιστές.
Τούς ἀγαπᾶμε, καί τούς Πατριάρχες μας, καί τούς Ἐπισκόπους μας, ὅλους, ἀλλά δέν συμφωνοῦμε μέ τήν αἵρεση, μέ τόν Οἰκουμενισμό.
Ἔχουμε τούς ὑβριστές, ἔχουμε τούς μασόνους, ἔχουμε τούς ἀντίχριστους, ἔχουμε τούς ἀθέους.
Τούς ἀγαποῦμε ὅλους αὐτούς, ἀλλά δέν ἀγαποῦμε τό κακό πού λειτουργεῖται ἀπ' αὐτούς, ἐνεργεῖ μέσα τους καί ὑποτάσσονται καί ὑποκύπτουν σ' αὐτό.
Γι' αὐτό δέν εἶναι κατάκριση νά καταδικάζουμε τήν αἵρεση, τόν Οἰκουμενισμό ἤ τήν ὅποια ἄλλη ἐκτροπή.
Κατάκριση εἶναι νά μισεῖς τό πρόσωπο.
Νά χωρίζεσαι καί νά ἀποβάλλεις τήν ἀγάπη πού ὀφείλεις νά ἔχεις στόν κάθε ἄνθρωπο, ὅ,τι καί ἄν εἶναι αὐτός, ὅσο καί ἄν ἔχει δώσει δικαιώματα στόν πονηρό, ὅσο καί ἄν μοιάζει στόν πονηρό.
Ὀφείλεις νά τόν ἀγαπᾶς, γιατί εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.
Δέν θά ἀγαπᾶς ὅμως τά ἔργα του.
Ιερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Το λάδι του Καντηλιού, συνήθως ελαιόλαδο, συμβολίζει το Φως του Χριστού και την επιθυμία για μια ζωή Φωτισμένη από την Πίστη. Η πράξη του ανάμματος εκφράζει σεβασμό στον Θεό και τους Αγίους, ενώ το Φως του Καντηλιού Φωτίζει την ψυχή του Πιστού και φέρνει ελπίδα και συντροφιά.
Συμβολισμοί του λαδιού του Καντηλιού:
Το Φως του Χριστού: Όπως το Καντήλι Φωτίζει το σκοτάδι, έτσι και το Φως του Χριστού έρχεται για να Φωτίσει τις καρδιές των ανθρώπων.
Σύμβολο Ελπίδας: Το λάδι διατηρεί ζωντανή την ελπίδα των Πιστών.
Απόδοση Τιμής: Το άναμμα του Καντηλιού είναι μια μικρή προσφορά στον Θεό, δείχνοντας σεβασμό και τιμή.
Θείο Έλεος: Το λάδι συμβολίζει το Έλεος του Θεού, όπως φαίνεται από το περιστέρι με τον κλάδο ελαίας μετά τον κατακλυσμό.
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Σ᾿ αὐτὰ ποὺ ἔχασες τὴν 'Αρετή, σ᾿ αὐτὰ νὰ τὴν ἀποκτήσεις καὶ πάλι.
Χρωστᾷς χρυσάφι στὸ Θεό; Δὲν δέχεται νὰ τοῦ δώσεις μαργαριτάρι. Ἔχασες, γιὰ παράδειγμα, τὴν ἁγνεία σου; Ὁ Θεὸς δὲν δέχεται ἀπὸ σένα 'Ελεημοσύνη, ὅσο ἐπιμένεις στὴν πορνεία.
Σοῦ ζητάει τὸν ἐξαγνισμὸ τοῦ σώματος, ἐπειδὴ αὐτὴ τὴν ἐντολὴ ἀθέτησες, νικημένος ἀπὸ τὸ φθόνο τοῦ διαβόλου.Τί κι ἂν πολεμᾷς τὸν ὕπνο ἀγρυπνώντας; Τί κι ἂν καταγίνεσαι μὲ τὴ Νηστεία;
Καθόλου δὲν θὰ σὲ ὠφελήσουν αὐτὰ ἐνάντια σ᾿ ἐκεῖνο τὸ πάθος.Γιατὶ κάθε ἀρρώστια, εἴτε ψυχικὴ εἴτε σωματική, μὲ τὰ δικά της καὶ κατάλληλα φάρμακα θεραπεύεται.
Ὅποιος πέφτει στὴν ἁμαρτία γιὰ δεύτερη φορά, μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς κατοπινῆς Μετάνοιας, αὐτὸς πορεύεται μὲ πανουργία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἄνθρωπο αὐτὸν τὸν βρίσκει ἀπροσδόκητα ὁ θάνατος. Κι ἔτσι δὲν φτάνει στὸν καιρὸ πού, σύμφωνα μὲ τὴν ἐλπίδα του, θὰ Μετανοοῦσε.
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ο Κλήρος στα έσχατα χρόνια θα γίνει όργανο του αντιχρίστου.
Θα διδάσκει την τυφλή υπακοή ως αρετή ειρήνης και σωτηρίας.Μία υπακοή σατανική, που θα απαιτεί από τον Πιστό "άγνεια", περιφρόνηση της διδασκαλίας των Αγίων, αδιαφορία για την αλήθεια και επιφανειακή ευσέβεια.
Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Το σβησμένο Φανάρι ντροπιάζει τον Ελληνισμό διεθνώς..
Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος βρήκε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον φασίστα Πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελενσκι του οποίου η θητεία έχει λήξει από τον προηγούμενο Νοέμβριο και αρνείται να πάει σε εκλογές. Η συνάντηση τους έγινε στα γραφεία της Ουκρανικής αντιπροσωπείας στην Νέα Υόρκη. Ο Ζελενσκι πατώντας στην αναγνώριση που έδωσε ο Βαρθολομαίος στους αχειροτονητους Ουκρανούς του Επιφανιου, έχει βρει πάτημα ώστε να ξεκινήσει φοβερό διωγμό στην Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανίας και τον Μητροπολίτη Ονούφριο, έχοντας φυλακίσει Ιεράρχες , Ιερείς και δημοσιογράφους που αντιστάθηκαν στην υποταγή στο νέο μόρφωμα που δημιουργήθηκε. Ολόκληρες Ενορίες έχουν φτάσει να διαμορφώνουν γκαράζ για να τελέσουν την Θεία Λειτουργία και σε πολλές περιπτώσεις έχουν μείνει χωρίς Ιερείς εξαιτίας της βίαιης στράτευσης Κληρικών της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αρνήθηκαν να ενταχθούν στους μαϊμού Επισκόπους της νέας δομής των ψευτοπαπάδων.
Μιχάλης Αντωνιάδης
.png "English"){kind=small}
 |
