Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πρόσωπα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πρόσωπα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Υπάρχει λύπη ωφέλιμη και λύπη βλαπτική.

25/1/24

 Η μακαρία Συγκλητική είπε στις αδελφές, που είχαν συγκεντρωθεί κοντά της:

Υπάρχει λύπη ωφέλιμη και λύπη βλαπτική. 

Και ωφέλιμη είναι η λύπη, όταν ο άνθρωπος θρηνεί για τις αμαρτίες του, όταν θλίβεται για την (πνευματική) άγνοια του πλησίον, όταν ανησυχεί μήπως ξεφύγει από το σκοπό του και όταν έχει αγωνία να κατακτήσει την τέλεια αρετή. Υπάρχει όμως και η λύπη που υποβάλλει ο εχθρός, κι αυτή είναι εντελώς παράλογη. Από μερικούς ονομάζεται και ακηδία. Τη λύπη αυτή πρέπει να την αποδιώχνουμε με την προσευχή κυρίως και την ψαλμωδία, κάνοντας τη σκέψη, ότι στην παρούσα ζωή κανένας ασύνετος δεν είναι χωρίς (τέτοιες) λύπες.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

Ζήσε Άνθρωπε, Για τον Άνθρωπο,

Ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης λέγει

«Υπάρχει μια αληθινή, πραγματική ζωή και μια φαινομενική, ψεύτικη ζωή. το να ζεις για να τρως, να πίνεις, να ντύνεσαι, για να απολαμβάνεις και να γίνεσαι πλούσιος, το να ζεις γενικά για εγκόσμιες χαρές και φροντίδες, αυτό είναι μια φαντασία. το να ζεις όμως για να ευχαριστείς τον Θεό και τους άλλους, για να προσεύχεσαι και να εργάζεσαι με κάθε τρόπο για την σωτηρία των ψυχών τους, αυτή είναι πραγματική ζωή! 

Ο πρώτος τρόπος ζωής είναι ακατάπαυστος πνευματικός θάνατος. 

Ο δεύτερος είναι ακατάπαυστη ζωή του πνεύματος».

 (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, Περί της εγκοσμίου ζωής).


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

Χριστούγεννα θα πει αγάπη!

28/12/23

 Σε μια εξομολόγηση δέχθηκα μια ερώτηση...

Τι είναι Χριστούγεννα;Τι νιώθεις τα Χριστούγεννα;

Παίρνω το θάρρος να απαντήσω όχι Θεολογικά αλλά εκ καρδίας.

Αδελφέ μου για να καταλάβεις τί είναι Χριστούγεννα και τι νιώθεις πρέπει να μπεις στις παρακάτω θέσεις έστω εικονικά για να καταλάβεις..

   Χριστούγεννα είναι το συναίσθημα που νιώθει μια γυναίκα όταν γεννά το παιδί της εκείνη ακριβώς την στιγμή που βλέπει το χαμόγελο του ιατρού και αντικρίζει για πρώτη φορά το παιδί της

   Χριστούγεννα αδερφέ μου είναι το συναίσθημα ενός αστέγου εκείνη την στιγμή που όλα κλείνουν μέσα σε μια πόλη και ο κόσμος εξαφανίζεται να τον πλησιάζει κάποιος και να του προσφέρει την παρέα του. 

   Χριστούγεννα αδελφέ μου είναι όταν βρίσκεσαι μόνος σε ένα αυτοκίνητο έξω από νοσοκομείο που έχεις τον δικό σου άνθρωπο και προσεύχεσαι δυνατά για ένα θαύμα και εκείνη την στιγμή σου χτυπούν το παράθυρο και σου λένε έγινε θαύμα όλα θα πάνε καλά.

   Χριστούγεννα αδελφέ μου είναι το συναίσθημα που νιώθεις όταν πηγαίνεις λαβωμένος και βρώμικος στον πνευματικό σου και φεύγεις σαν να σου έχει βάλει φτερά στην πλάτη σου.

   Χριστούγεννα είναι όταν αντικρίζει, συναντά και αγκαλιάζει ο γονέας το παιδί του μετά από χρόνια ξενιτιάς.

  Χριστούγεννα είναι όταν νιώθεις ένα βήμα πριν την ολική κατάρευση και έρχεται κάποιος και σου χτυπά την πλάτη και σου λέει όλα θα πάνε καλά, μαζί θα το

αντιμετωπίσουμε.

   Χριστούγεννα είναι όταν είσαι πλούσιος και ξαφνικά σε μια δύσκολη στιγμή που τα λεφτά δεν μπορούν να βοηθήσουν έρχεται ο Θεός και σε ελεεί σαν το φτωχό που αγνοούσες.

   Χριστούγεννα αδερφέ μου δεν είναι αυτά που έβλεπες ή έκανες, Χριστούγεννα είναι αυτά που ένιωθες πραγματικά.

  Χριστούγεννα είναι η Γέννηση Του, η κοινωνία με Τον άστεγο Χριστό, το θαύμα, η κάθαρση, η συνάντηση, η αλληλοβοήθεια και η ελεημοσύνη.

Αυτά είναι τα Χριστούγεννα και αυτά πρέπει να νιώθεις.

 Χριστούγεννα θα πει αγάπη!


π.Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος(+ 2018)


Ⲡⲁⲣⲁⲇⲉⲓⲥⲉ, Ⲡⲁⲣⲁⲇⲉⲓⲥⲉ, ⲱ̀ Ⲁⲅⲓⲉ Ⲡⲁⲣⲁⲇⲉⲓⲥⲉ ⲙⲟⲩ, ⲁⲣⲁⲅⲉ ⲕⲁⲓ ⲉⲅⲱ ⲟ ⲁⲙⲁⲣⲧⲱⲗⲟⲥ ⲕⲁⲓ ⲧⲣⲓⲥⲁⲑⲗⲓⲟⲥ ⲑⲁ ⲁⲝⲓⲱⲑⲱ ⲧⲏⲥ ⲇⲓⲁⲙⲟⲛⲏⲥ; 

Ⲱ̀, ⲧⲟ ⲉⲩⲭⲟⲙⲁⲓ ⲟ ⲡⲧⲱⲭⲟⲥ ⲕⲁⲓ ⲡⲣⲟⲥⲡⲁⲑⲱ. Ⲥⲩ Ⲭⲣⲓⲥⲧⲉ ⲙⲟⲩ ⲕⲁⲣⲇⲓⲟⲅⲛⲱⲥⲧⲁ ⲧⲁ ⲅⲛⲱⲣⲓⲍⲉⲓⲥ ⲟⲗⲁ ⲕⲁⲓ ⲟⲗⲟⲩⲥ. 

Ⲥⲩ ⲉⲗⲉⲏⲥⲟⲛ ⲙⲉ ⲕⲁⲓ ⲉⲙⲉ ⲧⲟⲛ ⲡⲟⲗⲩ ⲁⲙⲁⲣⲧⲱⲗⲟ ⲕⲁⲧⲁ ⲧⲏ Ⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ Ⲥⲟⲩ ⲕⲁⲓ ⲧⲟ ⲁⲡⲉⲓⲣⲟⲛ ⲉⲗⲉⲟⲛ Ⲥⲟⲩ.


read more ►
0 σχόλια

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!!

 Πρόσεξε σὲ τί εἴδους ταλαιπωρία κατάντησε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ μᾶς....

 Ἐκεῖνος ποὺ διαμοιράζει τὰ πλούτη καὶ τοὺς θησαυροὺς στὴν παροῦσα καὶ στὴ μέλλουσα ζωή.

 “ἐμὸν γάρ, τὸ ἀργύριον καὶ ἐμὸν τὸ χρυσίον, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ” (Ἀγγ. 2, 8).

 Στοχάσου ποῦ εἶναι τὸ παλάτι ποῦ γεννήθηκε??

Ποῦ εἶναι οἱ προετοιμασίες??

Ποῦ οἱ μαῖες??

 Ποῦ τὸ βασιλικὸ στρῶμα??

 Ποῦ τὰ βρεφικὰ λουσίματα??

 Ποῦ εἶναι ἡ ἀκολουθία τῶν δούλων??

 Ποῦ ἡ θαλπωρὴ καὶ ἡ ἀνάπαυση??

Ποῦ εἶναι ἡ συμπαράσταση τῶν συγγενῶν καὶ φίλων??

Ἔλα μέσα καὶ δὲς τὸ φτωχότατο σπήλαιο ὅπου γεννήθηκε ....

καὶ τὴν εὐτελέστατη φάτνη ὅπου “ἀνεκλίθη”. 

Σίγουρα ὄχι μόνο δὲν θὰ βρεῖς κανένα περιττό,

 ἀλλὰ ἀντίθετα θὰ διαπιστώσεις μεγάλη ἔλλειψη ἀπ’ ὅλα τὰ ἀναγκαῖα……

“Ὤ πτώχεια ὑπερπλοῦτος!

 Ὤ συγκατάβασις ὑπερύψιστος!”

✝️Άγιος Νικόδημος

     Ο Αγιορείτης.


ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!!

read more ►
0 σχόλια

Αγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου,

19/12/23

  Γέροντα, δεν βλέπω τα σφάλματά μου και η καρδιά μου είναι πέτρα.

– Μερικές φορές επιτρέπει ο Θεός να μη βλέπουμε τα σφάλματά μας και να είναι η καρδιά μας πέτρα, γιατί μπορεί ο διάβολος να μας ρίξη στην απελπισία.

Ο άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται την αμαρτωλότητά του με διάκριση. Η μετάνοια που έχει μέσα της άγχος και απελπισία δεν είναι από τον Θεό· έχει βάλει και το ταγκαλάκι την ουρίτσα του.

Πρέπει να προσέξη κανείς, γιατί μπορεί ο διάβολος να τον πιάση από τα δεξιά, από την μετάνοια, και να τον πετάξη στα αριστερά, στην θλίψη και στην απογοήτευση, ώστε να τον τσακίση ψυχικά και σωματικά και να τον αχρηστέψη. Φέρνει δηλαδή την άλλη συντριβή, που έχει άγχος, για να τον κάνη συντρίμμια. Μπορεί λ.χ. να του πή: «Είσαι πολύ αμαρτωλός, δεν θα σωθής». Δήθεν ενδιαφέρεται για την ψυχή του, και του δημιουργεί άγχος και απελπισία!

Μά δεν θα αφήσω τον διάβολο να κάνη ό,τι θέλει. Όταν ο διάβολος σού λέη: «είσαι αμαρτωλή», να του λές: «Τί σε ενδιαφέρει εσένα; Όταν θέλω εγώ, θα πω ότι είμαι αμαρτωλή, όχι όταν θέλης εσύ».

Τί βάσανα έχει ο κόσμος

Ατέλειωτα είναι τα βάσανα του κόσμου. Μία γενική αποσύνθεση, οικογένειες, μικροί‐μεγάλοι. Κάθε μέρα η καρδιά μου γίνεται κιμάς. Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα από στενοχώριες, από αγωνία, από άγχος. Μόνο στα σπίτια που ζουν κατά Θεόν είναι καλά οι άνθρωποι. Στα άλλα, διαζύγια, άλλοι χρεωκοπημένοι, άλλοι άρρωστοι, άλλοι τρακαρισμένοι, άλλοι με ψυχοφάρμακα, με ναρκωτικά!...

Λίγο‐πολύ όλοι, οι καημένοι, έχουν έναν πόνο.

Ιδίως τώρα, δουλειές δεν έχουν, χρέη από ʹδω, βάσανα από ʹκει, τους τραβούν οι Τράπεζες, τους βγάζουν από τα σπίτια, ένα σωρό!


Αγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου.


read more ►
0 σχόλια

O Άγιος Σπυρίδωνας προσευχήθηκε και το μωρό αναστήθηκε!

13/12/23

  Κάποτε μια μη Ορθόδοξη μάνα, έφερε το νεκρό μωρό της, στον *Άγιο Σπυρίδωνα*, να το αναστήσει. Ο Άγιος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, γιατί το μωρό ήταν αβάπτιστο και θεώρησε σωστό να ρωτήσει τον βοηθό διάκονό του (δείτε τί ταπείνωση είχε ο Άγιος!), για το τί έπρεπε να κάνει. Εκείνος του είπε: "Γέροντα να κάνεις, ό,τι κάνεις και στα άλλα ζητήματα, να κάνεις δηλαδή προσευχή". Πράγματι ο Άγιος Σπυρίδωνας ΠΡΟΣευχήθηκε και το μωρό αναστήθηκε! Η μάνα βλέποντας το μωρό της, να επανέρχεται στη ζωή, τόσο πολύ χάρηκε και συγκινήθηκε, που δεν άντεξε και πέθανε! Προσεύχεται τότε ο Άγιος και γι' αυτήν και την ανασταίνει! Στη συνέχεια την κατηχεί και βαπτίζεται η μάνα, μαζί με το μωρό της. Αυτός ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας!


*Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας* 

(1916 - 1982).


*_12 Δεκεμβρίου, Τιμούμε Τη Μνήμη Του Αγίου  Σπυρίδων!_*

read more ►
0 σχόλια

Κ. Γιαννιτσιώτη, "Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο",

2/12/23

 1.  Έλεγε σε κάποιον παιδίατρο:

– Πώς εξετάζεις τα παιδιά;

– Έτσι..


– Άκουσε να σου πω. Την ώρα που εξετάζεις το κάθε παιδάκι, θα κάνεις μέσα σου ένθερμη προσευχή με αγάπη: 

“Κύριε Ιησοού Χριστέ, ελέησε τον δούλον σου.”. 

(Και λέγοντας αυτά έπαιρνε βαθιά εισπνοή, άνοιγε τα χέρια του).


Να έτσι, με ανοιχτή καρδιά θα παρακαλείς για το κάθε παιδάκι. Είναι μια ψυχούλα που έστειλε ο Θεός στα χέρια σου. 

Και καθώς θ’ ακουμπάς το χέρι σου στο κεφαλάκι του και θα προσεύχεσαι ένθερμα μέσα σου, η χάρη τού Θεού θα μεταγγίζεται στην ψυχούλα τού παιδιού.


Όλα αυτά μυστικά. Δε θα καταλαβαίνουν τίποτα οι άλλοι. Θα τους δίνεις τα φάρμακα που λέει η επιστήμη σου αλλά, τελικά ο Χριστός θα θεραπεύει το παιδί, που παρακαλείς εσύ και οι γονείς του...

---


2.  Ο Γέροντας συμβούλευε να μην κατακρίνουμε τους άλλους για τις αμαρτίες τους, διότι ο Θεός θα επιτρέψει να πέσουμε κι εμείς στις ίδιες αμαρτίες. 


Μου έλεγε: “Έτσι, μια νοικοκυρά σ’ ένα χωριό, την ώρα που άναβε φωτιά στο φούρνο της για να ψήσει ψωμί, ευχήθηκε να μπορούσε να σουβλίσει και να κάψει ζωντανή στο φούρνο της μια κοπέλα από γειτονικό χωριό, που έμεινε έγκυος με κάποιο άγνωστο. 


Σε λίγα χρόνια, όταν ο άνδρας της ξενιτεύτηκε, έμεινε κι εκείνη έγκυος με κάποιον συγχωριανό της.” 


Και κατέληξε: “Γι’ αυτό ο Θεός μάς συμβουλεύει να μην καταρώμεθα κανένα, ούτε τον εχθρό μας και να ευλογούμε όλους, ακόμη και τους εχθρούς μας.”.


Κ. Γιαννιτσιώτη, "Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο", 


Αθήναι 1995


Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.

read more ►
0 σχόλια

Η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα,

26/10/20


 

 

 

 

ΕΛΛΗΝΙΔΑ.- 


Η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα,



(Αθήνα, 29 Αυγούστου 1926) είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος ιστορικός. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976.[8] Ακόμη, είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως στη UNICEF.


Βιογραφία
Ελλάδα

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Αυγούστου 1926. Πατέρας της ήταν ο Νίκος Γλύκατζης, έμπορος και επιστάτης των κτημάτων της οικογενείας της μητέρας της Καλλιρόης, το γένος Ψαλτίδη, η οποία προερχόταν από πλούσια οικογένεια της Προύσας.[9] Στην Κατοχή εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν ήταν η υπεύθυνη μαθητριών του Παγκρατίου[10] υπό την καθοδήγηση του Χρήστου Πασαλάρη[11]. Κατά τα Δεκεμβριανά ακολούθησε τον ΕΛΑΣ Αθηνών στην υποχώρηση του από την Αττική, και επέστρεψε στον Βύρωνα μετά την Συμφωνία της Βάρκιζας.[12]

Την περίοδο του 1950, ενώ ήταν φοιτήτρια του πανεπιστημίου εργάστηκε στο κύκλο της βασίλισσας Φρειδερίκης[13]. Αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών.
Παρίσι

Μετακόμισε στο Παρίσι το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και το 1964 έγινε διευθύντρια σπουδών του Κέντρου και το 1967 καθηγήτρια στη Σορβόννη.[14] Το 1966 έλαβε το δίπλωμα doctorat ès lettres, με τη μελέτη της για το Βυζάντιο και τη θάλασσα, που εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας (Byzance et la mer, Παρίσι: Presses universitaires de France). Διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, έγινε Αντιπρύτανις (1970-1973) και το 1976, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Είναι η πρώτη γυναίκα Πρύτανης στην ιστορία των 700 χρόνων του Πανεπιστημίου της Σορβόνης αλλά και η πρώτη γυναίκα παγκοσμίως που είχε τέτοια θέση σε διεθνώς αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο.[15] Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της, αξιωματικό του γαλλικού στρατού Ζακ Αρβελέρ (Jacques Ahrweiler), με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Σήμερα ζει μόνιμα στη Γαλλία.
Θέσεις

Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας, Πρύτανης της Ακαδημίας και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων, Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg, Πρόεδρος του Αμερικανικού Μουσείου Τέχνης και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου στο Παρίσι.[9][16][17] Είναι, ακόμη, μέλος του επιστημονικού εποπτικού συμβουλίου του Ιδρύματος Λαμπράκη[18] και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών.[19]
2015-σήμερα

Στο Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 τάχθηκε υπέρ του «Ναι».[20][21][22] Επίσης, τον Νοέμβριο του 2015 εξέδωσε μία ανακοίνωση και ένα βίντεο, με το οποίο δήλωσε την έμπρακτη στήριξή της για τον Κυριάκο Κ. Μητσοτάκη για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, αφιερώνοντάς του και ένα ποίημα.[23][24][25]Ισχυρίστηκε ότι στο τάφο της Βεργίνας είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος, το οποίο και αναλύει στο βιβλίο της «Ο Μέγας Αλέξανδρος των Βυζαντινών».[26][9] Μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες τον Ιούνιο του 2019 ζήτησε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. [27] Επίσης, είναι μέλος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση.
Αξιώματα και βραβεύσεις

Είναι Επίτιμη Διδάκτωρ του Αμερικανικού Πανεπιστημίου των Παρισίων (1989), του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, καθώς και των Πανεπιστημίων του Λονδίνου, του Βελιγραδίου, των Αθηνών, της Λίμα, του Νιου Μπράνσγουικ (Καναδάς), της Χάιφα, της Νέας Υόρκης, της Θεσσαλονίκης, του Φραίμπουργκ (Ελβετία), κ.α.[28]

Είναι τιμητικό μέλος των Ακαδημιών των Αθηνών, του Βερολίνου, της Βουλγαρίας, καθώς και της Βρετανικής Ακαδημίας. Επίσης, είναι μέλος και συνεργάτιδα της Βασιλικής Ακαδημίας των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών του Βελγίου.

Έχει λάβει τις εξής τιμητικές διακρίσεις από τη Γαλλική Δημοκρατία:

    Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής
    Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής
    Διοικητής της Τάξης των Ακαδημαϊκών Φοινίκων
    Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων

Ακόμη έχει λάβει τις εξής διακρίσεις: Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (Ελλάδα), Επίτιμη Πολίτης (Γαλλία), Υψηλότατη Ταξιάρχης (Μεξικό), Ταξιάρχης της Εθνικής Ταξιαρχίας (Λουξεμβούργο), Υψηλότερη Ταξιάρχης της Ταξιαρχίας των Τιμών (Αυστρία), Ταξιάρχης της Βασιλικής Ταξιαρχίας της Δανίας, Ταξιάρχης των Επιστημών, της Παιδείας και της Τέχνης (Πορτογαλία), Ταξιάρχης της Ταξιαρχίας της Τιμής (Ιταλία), τιμητικό μετάλλιο από τη Πολωνική Ακαδημία Επιστημών και Ασημένιο Μετάλλιο του Ολυμπιακού Τάγματος από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.[28]

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Στην τηλεοπτική εκπομπή Μεγάλοι Έλληνες πήρε την 86η θέση.


Εργογραφία

Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα (1960), Το Βυζάντιο και η θάλασσα (1966), Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου (1971), Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη (1976), και Η πολιτική ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (L’ ideologie politique de l’ empire Byzantine, 1976 ― ελλην. μετάφρ. Τ. Δρακόπουλου, «ΨΥΧΟΓΙΟΣ»), Βυζαντινή γεωγραφία, Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές (1975), Η διασπορά στο Βυζάντιο (1995), The Making of Europe (2000), Γιατί το Βυζάντιο (2010) κ.ά..



Αναδημοσίευση Από ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ


read more ►
0 σχόλια

Σοφά Λόγια του Μεγάλου Επιστήμονα, Στήβεν Χόκινγκ ,

14/3/18





7 υπέροχα αποφθέγματα του Στήβεν Χόκινγκ για τη ζωή και τον άνθρωπο...



Ο άνθρωπος που προσπαθεί να μας βάλει στο νόημα της θεωρίας του παντός, έχει σίγουρα το δικαίωμα να μιλήσει για τα πάντα. Ξέρετε, κάποιος μου είπε κάποτε κάτι εξαίσιο: «Οι επιστήμες είναι για να περνάμε δημιουργικά την ώρα μας». Στο τέλος, αυτό που μένει είναι ο άνθρωπος και η θέλησή του να κάνει ή να είναι κάτι.

 Ποιές είναι οι συμβουλές αυτού του μεγάλου επιστήμονα για μας; Πώς μπορούν να μας βοηθούν…στα πάντα;



1. «Χωρίς την ατέλεια, ούτε εσύ, ούτε εγώ θα υπήρχαμε».



Να πως μπορεί ο φυσικός κόσμος και η γνώση αυτού, να μας κάνει να καταλάβουμε το «Μεγάλο Σχέδιο», όπως θα έλεγε και ο Χόκινγκ. Να ένας καλός λόγος για να μην είμαστε τελειομανείς. Αυτό που υπάρχει στον κόσμο όλον, από τα φύλλα μέχρι και τα σωματίδια, είναι η αρχή της συμπληρωματικότητας. Ας την πούμε «συμπαντική συνεργασία». Πάντα, κάτι έχει μια δυνατότητα προκειμένου να καλύπτει την αδυναμία κάποιου άλλου και ταυτόχρονα, με αυτήν τη δυνατότητα να επιβιώνει και να επαυξάνεται. Η αδυναμία και η ατέλεια, είναι βασικό χαρακτηριστικό της ζωής!



2. «Οι άνθρωποι δε θα σου διαθέτουν χρόνο αν είσαι θυμωμένος ή παραπονιάρης.»



Είναι μια αλήθεια. Μην παρασυρόμαστε από το «παραπονιάρης», δεν είναι απαραίτητα κακό. Υπάρχει βέβαια και ο γκρινιάρης. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να αγαπούν το καλό, το ωραίο, το ήσυχο. Προσπαθούν γενικότερα να μην «συγχύζονται». Με τους πολλούς λοιπόν, κάνε περισσότερα χαμόγελα και κράτα τα ελαττώματά σου… για τους φίλους!



3. «Η ζωή θα ήταν τραγική, εάν δεν ήταν αστεία».



Μολονότι φαίνεται αυτονόητο, είναι αρκετά στοχαστικό. Δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο στη ζωή. Όμως, το γέλιο, η χαρά και η ευθυμία είναι τόσο απαραίτητες για το «ευ ζην» που οτιδήποτε άλλο τις αντικαθιστούσε, θα ήταν τραγωδία. Το γέλιο λοιπόν! Μην ξεχνάμε το γέλιο!



4. «Όσο δύσκολη και αν είναι η ζωή, πάντα υπάρχει κάτι καλό που μπορείς να κάνεις και να πετύχεις σ’ αυτό».



Πιο αληθινά πράγματα είναι πάντα εκείνα που λέγονται από κάποιον που δοκιμάζεται από την αλήθεια τους… Μην ξεχνάμε ότι ο Χόκινγκ αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα υγείας που τον καθηλώνει σε μια καρέκλα. Σκεφτείτε τι έχει περάσει και τι περνά αυτός ο άνθρωπος. Παρόλα όσα τον εμποδίζουν, τον κάνουν πιο ισχυρό. Ψάξε εκείνο που σε δένει με τη ζωή.



5. «Είμαστε όλοι διαφορετικοί. Αυτό που είναι όμως σημαντικό, είναι η ικανότητα να δημιουργούμε».



Πράγματι, όπως θα έλεγε ο Όσκαρ Ουάϊλντ «Όλοι ζούμε στον υπόνομο, απλά κάποιοι από μας, κοιτάζουμε τα αστέρια». Η δημιουργικότητα και η θέληση για ζωή, η δίψα για να αφήνεις το στίγμα σου, είναι ό,τι πιο μεγαλειώδες έχουμε στην ανθρώπινη φύση μας. Και η αγάπη και όλα αυτά τα καλά και τα ανιδιοτελή;; Θαρρείς πως αυτά δεν είναι δημιουργία; Έχεις γνωρίσει κάποιον «τοξικό» ή καταστροφικό που να έχει κάτι από όλα αυτά;



6. «Ευφυΐα είναι η ικανότητα να προσαρμόζεσαι στην αλλαγή».



Προφανώς, οι επιστημονικές μελέτες του Χόκινγκ, τον έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα του Δαρβίνου. Καλό είναι να το έχουμε στο μυαλό μας, αν θέλουμε να είμαστε ευφυείς. Προσοχή. Δεν λέει η «αντιγραφή» των όσων βλέπουμε τριγύρω, αλλά η προσαρμογή. Επίσης, ας το έχουμε υπόψιν μας και για όσους μας παριστάνουν τους έξυπνους. Η αλλαγή είναι δύσκολη και η ευφυία, μας διευκολύνει να την πετύχουμε.



7. «Το παρελθόν, όπως και το μέλλον είναι άπειρα και απροσδιόριστα και υπάρχουν μόνο σαν φάσμα πιθανοτήτων».

 

Όταν μας πιάνει στεναχώρια για το «πριν» και άγχος για το «μετά», έχουμε την επιλογή να καταλάβουμε πως σε κάτι που είναι εγγενώς άπειρο (σύμπαν) δεν υπάρχει –ευτυχώς- κάτι απόλυτα καθορισμένο. Ο χρόνος, γίνεται «φίλος» μόνο αν τον περιφρονήσουμε. Ίσως είναι και ο μόνος φίλος που χρειάζεται περιφρόνηση… Στο μέλλον, μπορούμε να κάνουμε όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε και στο παρελθόν αλλά και στο παρόν. Έτσι κι αλλιώς… τα σπασμένα του μέλλοντος και του παρελθόντος, πάντα το παρόν τα πληρώνει. Σωστά;



via awakengr

Αναδημοσιευση Απο apotis4stis5.com

read more ►
0 σχόλια

Οι Μεγάλοι Ζουν Πάντα, "Μέσα από την Ζωή" που μας Δίδαξε η Πένα τους,

10/3/18


Γεννήθηκε στα Εξάρχεια το 1925 και σπούδασε Ιατρική και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και Δημοσιογραφία στις ΗΠΑ. Ο πατέρας του έδρασε στο γαλλικό σοσιαλιστικό κίνημα και η μητέρα του, γεννημένη στο Μοναστήρι, ήταν κόρη του Μακεδονομάχου Ναούμ Κωνσταντινίδη, οπλαρχηγού του Παύλου Μελά. Σύζυγός του υπήρξε η σπουδαία ζωγράφος Λούη Σηλυβρίδου-Πασαλάρη.

Στην Κατοχή (1941-1944, ο Χρήστος Πασαλάρης (ως «Αλέξης») έδρασε στον παράνομο τύπο της Αντίστασης. Συνελήφθη από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε στο Γουδί και στο Χαϊδάρι και διέφυγε ως εκ θαύματος την εκτέλεση στην Καλλιθέα. Δραπέτευσε λίγο πριν από την απελευθέρωση.

Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα το 1946 στον «Ριζοσπάστη» ως αθλητικός συντάκτης και, λίγο πριν τον κλείσουν, ως αρχισυντάκτης. Το 1946 κλείστηκε στη Μακρόνησο ως τα τέλη του 1950, παρέα με τους Μίκη Θεοδωράκη, Θανάση Κανελλόπουλο, Κώστα Δεσποτόπουλο, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιάννη Βούλτεψη και άλλους.

Μετά την απόλυσή του, το 1951 εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στις εφημερίδες «Ταχυδρόμος», «Έθνος», «Φιλελεύθερος», «Αθηναϊκή» και «Εμπρός». Συνεργάτες του υπήρξαν τότε οι Αλέκος Φιλιππόπουλος, Γιάννης Καψής, Τάκης Λαμπρίας, Δημήτρης Μαρούδας, Νίκος Φώσκολος, Κώστας Πρετεντέρης, Αλέκος Σακελλάριος, Κωστής Χαιρόπουλος, Νταίζη Μαυράκη και άλλοι.

Από το 1953, εργάστηκε επί 17 χρόνια στο συγκρότημα Λαμπράκη ως Αρχισυντάκτης και Διευθυντής Σύνταξης στα ΝΕΑ που, χάρη στο σπουδαίο επιτελείο τους, έγινε επί πολλά χρόνια η πρώτη ελληνική εφημερίδα. Αποχώρησε το 1970 λόγω πολιτικής διαφωνίας με την ιδιοκτησία, όπως για τον ίδιο λόγο είχε αποχωρήσει και από το «Εμπρός».

Από το 1970 ως το 1974 διηύθυνε το εξαίρετο περιοδικό «Επίκαιρα» του Γιάννη Πουρνάρα με ξεχωριστούς συνεργάτες τον Φρέντυ Γερμανό, τον ΚΥΡ (Γιάννη Κυριακόπουλο), τον Νίκο Μαστοράκη, τον Γιώργο Λιάνη, τον Γιώργο Μπέρτσο και άλλους, χάρη στους οποίους ξεπέρασε τα 70.000 τεύχη. Αποχώρησε και πάλι όμως λόγω πολιτικής διαφωνίας με την ιδιοκτησία.

Λίγο πριν από την πτώση της Χούντας εκλήθη να διευθύνει την τιμωρημένη «Βραδυνή», η  οποία τον Ιούλιο του 1974, με την επάνοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή ξεπέρασε τα 300.000 φύλλα, ρεκόρ που ουδέποτε μέχρι σήμερα καταρρίφθηκε. Μετά την αποχώρησή του από τη «Βραδυνή», λόγω και πάλι πολιτικής διαφωνίας με την ιδιοκτησία, εκλήθη το 1975 να διευθύνει την «Απογευματινή» του Νάσου Μπότση που επί πολλά χρόνια διατήρησε την κορυφαία θέση στην κυκλοφορία.

Τον Απρίλιο του 1983, μετά το θάνατο του Νάσου Μπότση και λόγω πολιτικής πάντοτε διαφωνίας με τον εκδότη Νίκο Μομφεράτο, δέχθηκε πρόταση του Άρη Βουδούρη να του «στήσει» και να διευθύνει τον «Ελεύθερο Τύπο», με επιτελείς τον Ανδρέα Μπόμη και τον Γιάννη Βούλτεψη. Η εφημερίδα κατέρριψε αμέσως ρεκόρ κυκλοφορίας με 250.000 φύλλα. Η συνεργασία όμως με την ιδιοκτησία δεν μακροημέρευσε λόγω και πάλι διαφωνίας σε θέματα δεοντολογίας.

Αμέσως μετά ο Χρήστος Πασαλάρης εκλήθη να διευθύνει την έγκυρη «Μεσημβρινή» του ομίλου Βαρδινογιάννη που τετραπλασίασε την κυκλοφορία της, διατηρώντας παράλληλα το υψηλό κύρος της. Αλλά και εκεί υπήρξαν διαφωνίες με το ίδιο αποτέλεσμα.

Από το 1990 ως τον Ιούνιο του 2009, εργάστηκε ως διευθυντής ή σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος στις ιδρυματικές πλέον εφημερίδες «Απογευματινή» και «Ελεύθερος Τύπος» και από το 2014 ως κύριος αρθρογράφος και σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα Realnews.

Από το 1968 έως το 2015, εργάστηκε ως καθηγητής δημοσιογραφικών σπουδών σε σχολές δημοσιογραφίας, πλήθος δε διακεκριμένων σήμερα δημοσιογράφων υπήρξαν μαθητές του.

Ο Χρήστος Πασαλάρης πρωτοπόρησε στον αθηναϊκό τύπο: Με την προβολή ανθρωπίνων θεμάτων στις πρώτες σελίδες. Με την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στην ειδησεογραφία. Με την μαχητική αρθρογραφία και στόχο τον έλεγχο της εξουσίας. Με την ακομμάτιστη ειδησεογραφία. Με την εφαρμογή της νέας τεχνολογίας και κυρίως με την αυστηρή τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Για το λόγο αυτό, εκλήθη τον Ιούνιο του 2015 ως επικεφαλής της επιτροπής δεοντολογίας της ΕΡΤ.


Τον Φεβρουάριο του 2016 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα. Επίσης έχει τιμηθεί δύο φορές από το Ίδρυμα Μπότση (1986 και 1998) για την ευδόκιμη υπηρεσία του. Από το «Ίδρυμα Ιπεκσί» (1989) για το καλύτερο ρεπορτάζ. Από την Ακαδημία Αθηνών (1985) για το βιβλίο του «Μια ζωή τίτλοι». Από το Δήμο Αθηναίων με χρυσό μετάλλιο για την προσφορά του στο λειτούργημα. Από το ελληνικό κράτος με το μετάλλιο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, όπως επίσης και από την οργάνωση «Μπουμπουλίνα» για τον ίδιο λόγο. Από την Μαριάννα Βαρδινογιάννη για την προσφορά πινάκων της αείμνηστης συζύγου του Λούης για τα καρκινοπαθή παιδιά. Το 1999 η Βουλή καθιέρωσε «Ετήσιο βραβείο πολιτικής αρθρογραφίας» στο όνομα του Χρήστου Πασαλάρη.

Τα βιβλία του είναι:

Πως να γίνετε δημοσιογράφος (1970) - Έξι εκδόσεις
Οι άσσοι της αστροναυτικής (1970) - Δύο εκδόσεις
Καλημέρα νέα τεχνολογία (1983)
Η πράσινη αλεπού (1987)
Μια ζωή τίτλοι (1989) - Πέντε εκδόσεις
Στου κουφού την πόρτα (1992)
Οι βαρόνοι των media - Τρεις εκδόσεις
Όρτσα και μη φοβάσαι (1994)
Την αλήθεια και ας πονάει (2002) - Δύο εκδόσεις
Η ιστορία του Τύπου 2006 - Δύο εκδόσεις
Κάθε παλιό να σβηστεί (2015)


Ο συγγραφέας διέθετε τις εισπράξεις από τα βιβλία του εξ ολοκλήρου υπέρ των απόρων σπουδαστών της δημοσιογραφίας.

Πηγή Βικι_Παιδεια
read more ►
0 σχόλια

Ο Τάσος Μπουλμέτης

25/1/18








Ο Τάσος Μπουλμέτης αποκαλύπτει όλα τα μυστικά του «1968»
Από  Γιάννη Καντέα-Παπαδόπουλο,

Ο επιτυχημένος δημιουργός, ο οποίος επιστρέφει στις αίθουσες δύο χρόνια μετά τον «Νοτιά», μας περιγραφεί το ταξίδι της μεταφοράς στη μεγάλη οθόνη –με τη χρήση ενός υβριδικού σκηνοθετικού ύφους που συνδυάζει τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ– της ιστορικής βραδιάς στις 4 Απριλίου 1968, όταν η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ σήκωσε το τρόπαιο του Κυπέλλου Κυπελλούχων στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο εις βάρος της Σλάβια Πράγας κι έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο σε επίπεδο συλλόγων.


 Ο Τάσος Μπουλμέτης  μαέστρος του «1968»


Ένα σπάνιο κινηματογραφικό γεγονός για τα εγχώρια δεδομένα παίρνει σάρκα και οστά στις σκοτεινές αίθουσες. Ο Τάσος Μπουλμέτης αναβιώνει στο «1968» την ιστορική βραδιά του τελικού Κυπέλλου Κυπελλούχων στον οποίο η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ στέφθηκε ενάντια σε όλα τα προγνωστικά νικήτρια κι ένωσε τους φιλάθλους ανεξαρτήτως χρώματος στο ασφυκτικά γεμάτο Καλλιμάρμαρο υπό τη σκιά του δικτατορικού καθεστώτος. Ο σκηνοθέτης μιλάει στο «α» για τη βαθιά προσωπική του σχέση με την ΑΕΚ αλλά και για το πώς το «1968» έγινε πραγματικότητα.

  
Από μικρός στα γήπεδα 
«Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη, 200 μέτρα από το γήπεδο της Φενερμπαχτσέ. Το μπαλκόνι στο πίσω μέρος του σπιτιού μας έβλεπε στο υπαίθριο γήπεδο της ομάδας όπου έκαναν προπόνηση οι έφηβοι. Με θυμάμαι κάθε πρωί, προτού πάω σχολείο, να γαν­τζώνομαι στα κάγκελα και να βλέπω την προπόνηση. Ύστερα πήγαινα με την μπάλα να ρίξω καλάθια και η μάνα μου μού έλεγε πως μια μέρα θα παίζω κι εγώ με τα παιδιά της ομάδας...» Μεσολάβησαν όμως οι απελάσεις του 1964 κι έτσι οι μπασκέτες της Φενερμπαχτσέ αντικαταστάθηκαν από αυτές μιας συντοπίτισσας εκδιωγμένης ομάδας. «μως αποδείχτηκε ευτυχής συγκυρία όταν χρειάστηκε να έρθουμε στην Αθήνα.Είναι έντονες οι αναμνήσεις της μετατόπισης, με τους ανθρώπους που περίμεναν σε λιμάνια και σταθμούς τρένων. Η δυστυχής εμπειρία 
Για να με παρηγορήσουν οι συγγενείς, μου έλεγαν “άντε, τυχερέ, θα πας να δεις και την ΑΕΚ”. Έτσι έγινε.



Όταν φτάσαμε, με πήραν τα ξαδέρφια μου στη Φιλαδέλφεια και είδα την ομάδα με παίκτες τότε τον Σκευοφύλακα και τον Παπαϊωάννου». Τέσσερα χρόνια μετά, σε ηλικία 11 ετών, ο Μπουλμέτης ακούει με τον πατέρα του στο ραδιόφωνο (το οποίο παρεμπιπτόντως έχει μέχρι και σήμερα) τον εκφωνητή Βασίλη Γεωργίου να περιγράφει συγκινημένος τον τελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ γράφει ιστορία. Ήταν η εποχή των φανταστικών ηρώων αλλά και των πρώτων ερωτικών σκιρτημάτων... Ο Τάσος Μπουλμέτης θυμάται: «Τότε στο μυαλό μου υπήρχαν μονάχα δύο γυναίκες, έπρεπε να παντρευτώ ή την Τζένη Καρέζη ή την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η Ζωή Λάσκαρη ήρθε αργότερα στη ζωή μου, όταν πια δεν μου απαγόρευαν οι δικοί μου να δω τη “Στεφανία”. Έτσι έπαιρνα θάρρος όταν φανταζόμουν τους παίκτες να βρίσκονται δίπλα μου στον “αγώνα” και να με υποστηρίζουν. “Φώναζα” στον Αμερικάνο να μου δώσει μια πάσα ή “άκουγα” τον Τρόντζο να μου λέει να πετάξω την μπάλα ψηλότερα. Ήταν ο μοναδικός τρόπος να προσεγγίσω αυτές τις μυθικές γυναίκες».

Αργότερα θα δοκίμαζε να γίνει και ο ίδιος ένας ήρωας του παρκέ για τα μάτια μας κοπέλας: «Στις αρχές του ’70 ερωτεύτηκα μια κοπέλα που της άρεσε πολύ το μπάσκετ κι έτσι, για να την εντυπωσιάσω, γράφτηκα στο Μαρούσι. Περιττό να σας πω ότι δεν ήμουν καλός παίκτης. Τότε υπήρχε μεγάλη κόντρα με την ομάδα της Βουλιαγμένης και σε έναν μεταξύ μας αγώνα για πρώτη φορά ενώθηκαν εξαιτίας μου οι οπαδοί και των δύο ομάδων. Μάλιστα έλεγαν το εξής σύνθημα: “Με τον Μπουλμέτη αρχηγό και όλοι ενωμένοι, βάλτε μια πέτρα στο λαιμό και μπλουμ στη Βουλιαγμένη”! 
Εκείνο το βράδυ αποφάσισα ότι θα γίνω σκηνοθέτης».



Αναδημοσιευσα Απο Athinorama. gr
read more ►
0 σχόλια

Αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα,

23/7/17




Γρηγόρης Μπιθικώτσης 
1922 – 2005


Ο σερ του ελληνικού πενταγράμμου, όπως χαρακτηρίστηκε, γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 1922 στο Περιστέρι. Πρωτότοκος ήταν ο Χρήστος και ακολουθούσαν η Κοντιλιώ, ο Γιώργος, ο Κώστας και τελευταίος ο Γρηγόρης. Φτωχή οικογένεια, πάλευαν να τα βγάλουν πέρα. Μέσα στη θύελλα του '40 τα αδέλφια του έφυγαν για το Μέτωπο, στην Αλβανία.

Εκείνος έκανε τα πρώτα του βήματα σ' ένα ταβερνάκι της γειτονιάς του, τραγουδώντας με μία κιθάρα, ευρωπαϊκά. Όλα άλλαξαν, όταν μια κρύα νύχτα του χειμώνα του 1937 πήγε ν' ακούσει τρεις μουσικούς που έπαιζαν με τα μπουζούκια τους σ' ένα κουτούκι. Ήταν ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Μανώλης Χιώτης και ο Στράτος Παγιουμτζής. Ο μικρός Γρηγόρης ενθουσιάστηκε κι από τότε ασπάστηκε το ρεμπέτικο και το λαϊκό.

Το 1948 γνωρίστηκε εντελώς τυχαία με τον Μίκη Θεοδωράκη στην Κερατέα. Εκεί σταμάτησε ένα καμιόνι, που μετέφερε κρατουμένους στο Λαύριο για να οδηγηθούν στη Μακρόνησο. Υπήρχε μια βρύση κι ένας στρατιώτης γέμισε το παγούρι του και τους έδωσε νερό να πιουν. Ο στρατιώτη ήταν ο Μπιθικώτσης, που εκτελούσε χρέη μεταγωγών.

Υπηρετώντας τη θητεία του στη Μακρόνησο έγραψε τα πρώτα του τραγουδια και τα βράδια έπαιζε στη Λέσχη Αξιωματικών. Μετά την απόλυσή του, δημιούργησε το δικό του συγκρότημα και το 1949 μπήκε στη δισκογραφία ως συνθέτης. Τίτλος του πρώτου του δίσκου το Καντήλι τρεμοσβήνει, σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Στο τραγούδι, ο ίδιος ο Μπιθικώτσης, μαζί με τον Βαμβακάρη.

Από τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι είχε το δικό του τρόπο ερμηνείας, συνεργάσθηκε με τους σπουδαιότερους συνθέτες -Θεοδωράκη (Της δικαιοσύνης, Ένα το χελιδόνι, Στο περιγιάλι το κρυφό, Βράχο - βράχο, Γωνιά - γωνιά), Χατζιδάκι (Ειμ' αϊτός χωρίς φτερά, Πάει ο καιρός, Στο Λαύριο γίνεται χορός, Μίλησέ μου), Τσιτσάνη κ.α.- έγραψε ο ίδιος τραγούδια που έγιναν επιτυχίες (Επίσημη Αγαπημένη, Το μεσημέρι καίει το μέτωπό μου, Μία γυναίκα φεύγει, Αμφιβολίες κ.ά.), εμφανίσθηκε στα κοσμικότερα κέντρα των Αθηνών κι ένιωσε τη χαρά της ανακάλυψης νέων, πολλά υποσχόμενων φωνών, ανάμεσά τους η Βίκυ Μοσχολιού και η Πόλυ Πάνου.

Η «δωρική» φωνή του αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα, έδωσε το δικό της βάρος και τη δική της λαϊκότητα στα μεγάλα έργα του Θεοδωράκη, που έγινε ο πιο αποτελεσματικός καταλύτης στο να φτάσουν οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Λειβαδίτη, του Χριστοδούλου, στις πιο απόμερες γωνιές της Ελλάδας.

Πέθανε στις 7 Απριλίου του 2005.


Αναδημοσιευσα Από ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ.
read more ►
0 σχόλια

Δες, Γιατί κάποιοι Άνθρωποι Ξεχωρίζουν.

24/12/16




Νικόλαος, Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

O Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1954. Σπούδασε στο τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ενώ συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αστροφυσική και τη Μηχανολογία στις ΗΠΑ, στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ και ΜΙΤ αντίστοιχα. Έχοντας αποκτήσει και διδακτορικό τίτλο στη Βιοϊατρική Τεχνολογία από τα ίδια πανεπιστήμια, προχώρησε σε βαθύτερη μελέτη της θεολογικής επιστήμης, αποκτώντας δυο σχετικούς μεταπτυχιακούς τίτλους στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη. 

Aπό επιστήμονας της ΝΑΣΑ Μητροπολίτης, (Πατηστε το λινκ,) .https://youtu.be/zOUFdfas9kY


Το 1989, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο πατ. Νικόλαος παρέμεινε για δυο χρόνια στο Αγ. Όρος κι έπειτα στην Ιερά Μονή Στομίου Κονίτσης. Στη συνέχεια, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος κοντά στον μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανό.
Από το Μάιο 1990, μέχρι και τη χειροτονία του ως Επισκόπου, διακόνησε ως οικονόμος στο Ιερό Μετόχι της Αναλήψεως της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγ. Όρους. Το Φεβρουάριο 2003 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Θεολογίας στον τομέα της Χριστιανικής Ηθικής και Κοινωνιολογίας (Βιοηθικής) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ ήδη από το 1991 διδάσκει πανεπιστημιακά μαθήματα σχετικού περιεχομένου στις Ιατρικές Σχολές των Πανεπιστημίων της Αθήνας και της Κρήτης, όπως και στη Θεολογική Σχολή Balamand του Λιβάνου.
Το 1993 ίδρυσε το πρώτο Κέντρο Βιοϊατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας στην Ελλάδα, ενώ είναι μέλος πολλών εκκλησιαστικών και άλλων επιτροπών με σχετικό αντικείμενο.

Τα 9 βιβλία του συγγραφέα,

Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός, Ο κόσμος στην επιστήμη και τη θρησκεία, Mount Athos, Γέροντας Σωφρόνιος, ο θεολόγος του ακτίστου φωτός, Από το καθ' ημέραν στο καθ' ομοίωσιν, Αλλήλων μέλη, Η Μεγάλη Ευρώπη και η θέση της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση του, Άνθρωπος μεθόριος, Παράδοση και εκσυγχρονισμός στην Ελλάδα του 21ου αιώνα,


Αναδημοσιευσα Από Βιβλία πατήστε Εδώ μεταφερθείτε στην Σελίδα.
read more ►
0 σχόλια

Μανώλης Σκευάκης Είναι ένας από τους Γλύπτες του Ρεθύμνου-Κρήτης,

20/12/16




Όμορφα δημιουργήματα από έναν καταξιωμένο καλλιτέχνη του Ρεθύμνου,

Το Ρέθυμνο, φημισμένο πάντα για τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες, καθημερινά μας ξεδιπλώνει όμορφα δημιουργήματα σε διάφορα σημεία της πόλης, που συχνά αναρωτιόμαστε από πού προήλθαν και εντέλει αμελούμε να μάθουμε.

Συνάντησα έναν καταξιωμένο καλλιτέχνη του Ρεθύμνου με αφορμή τα εκθέματα που έχει σε δημόσιους χώρους της πόλης αλλά και με τεράστια πρωτότυπη και μοναδική δημιουργική εργασία που αξίζει να φανεί, όσο γίνεται φυσικά μέσα από κάποιες εικόνες.

Ο Μανώλης Σκευάκης είναι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τα εκθέματα που καθημερινά συναντάμε στην πλατεία 25ης Μαρτίου, στην πλατεία των Τεσσάρων Μαρτύρων αλλά και στον Δημοτικό Κήπο. Παραδοσιακές βρύσες που πάντοτε εξυπηρετούν και δείχνουν όμορφες σε πλατείες, αλλά και μια αναπαράσταση του παλιού ρολογιού του Ρεθύμνου που στολίζει την πλατεία των Τεσσάρων Μαρτύρων.

  • Η πρώτη εργασία του Μανώλη Σκευάκη σε δημόσιο χώρο, πλατεία 25ης Μαρτίου, το 1982.

  • Ένα από τα βρυσάκια που κατασκεύασε σε κάθε είσοδο του Δημοτικού Κήπου.

  • Η τελευταία του εργασία σε δημόσιο χώρο του Ρεθύμνου, στην πλατεία των Τεσσάρων Μαρτύρων, το 2008




Ο Σκευάκης είναι ένας καλλιτέχνης με πολυάριθμες δημιουργικές εργασίες χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει κάποια ταμπέλα στο με τι καταπιάνεται. Το μοναδικό που μπορεί να σχολιαστεί είναι η πρωτοποριακή εργασία του, που δείχνει να τον έχει απορροφήσει πλήρως για να καταφέρνει να ξεπερνά τον εαυτό του με ότι καταπιάνεται.
Ένας καλλιτέχνης που έχει δώσει έργα του στην Κρήτη, την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό (Ολλανδία, Βέλγιο).

 Έχει φτιάξει απίθανες σιδεροκατασκευές, μέσα σε αυτές φωτιστικά διαφόρων θεμάτων με προσωπογραφίες διασήμων,που αποτυπώνονται στον τοίχο σαν θέατρο σκιών, κατασκευές από πέτρα, γλυπτά, αμέτρητα άρματα καρναβαλιού
όπως και έχει επιμεληθεί την κατασκευει σκηνικών σε 20 θεατρικές παραστάσεις.


Αναδημοσιευσα Από Cretedoc.gr
read more ►
0 σχόλια

Παύλος Σιδηρόπουλος 1948 – 1990 γεννήθηκε σαν σήμερα Να Ζούμε να τον θυμόμαστε!

27/7/16


Παύλος Σιδηρόπουλος
1948 – 1990,

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1948 στην Αθήνα. Ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της γνωστής ποιήτριας Έλλης Αλεξίου. Σ' αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σ' αυτόν του ρόκερ και του σκεπτικιστή.

Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός».

Εν μέσω δικτατορίας, το σχήμα διαλύεται και τα «Μπουρμπούλια» ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος επιλέγει να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και συμμετέχει ως τραγουδιστής σε τρεις δίσκους του: «Θεσσαλικός Κύκλος», «Μετανάστες» και «Οροπέδιο».

Το 1976 δημιουργεί, μαζί με τους Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο, το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν ίσως τον κορυφαίο δίσκο της ελληνικής ροκ δισκογραφίας, τον «Φλου». Και αυτό το σχήμα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο ροκ ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979 ο Παύλος Σιδηρόπουλος δημιουργεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών», με αγγλικό στίχο, χωρίς όμως καμία δισκογραφική δουλειά. Την ίδια περίοδο κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως πρωταγωνιστής στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος», ενώ ο ίδιος ερμηνεύει και το soundtrack της ταινίας, τραγούδια του οποίου αποτελούν κάποια από τα πλέον γνωστά του, όπως το «Να μ' αγαπάς». Επίσης, συμμετέχει στην ταινία «Αλδεβαράν» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Στη μικρή καριέρα του ως ηθοποιός περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σ' ένα σχήμα, τους «Απροσάρμοστους», που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί τους μέχρι το τέλος. Το 1982 κυκλοφορεί ο δίσκος «Εν Λευκώ», ο οποίος αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για 3 κομμάτια, για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Το 1985 κυκλοφορεί σε παραγωγή Δημήτρη Πουλικάκου το δίσκο «Zorba the freak» και το 1989 το «Χωρίς Μακιγιάζ» που είναι ζωντανά ηχογραφημένος στο «Μετρό».

Το 1990 ο Παύλος Σιδηρόπουλος αντιμετωπίζει προβλήματα με το δεξί του χέρι που προφανώς από κάποιο πρόβλημα στα αγγεία παραλύει. Στις 6 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, ευρισκόμενος στο σπίτι μιας φίλης του στο Νέο Κόσμο, πέφτει σε κώμα από υπερβολική χρήση ηρωίνης και αφήνει την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Κηδεύτηκε στις 10 Δεκεμβρίου, στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Δισκογραφία
Το ξέσπασμα / O κόσμος τους (Zodiac, 1971)
Ο Γερο-Μαθιός (Zodiac, 1971)
Ο Ντάμης ο σκληρός/ Απογοήτευση (Zodiac, 1972)
Φλου (ΕΜΙ, 1978)
Εν λευκώ (ΕΜΙ, 1982)
Zorba the freak (ΕΜΙ,1985)
Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI, 1987)
Χωρίς μακιγιάζ - Ζωντανή ηχογράφηση (MBI, 1989)
Άντε και καλή τύχη μάγκες (ΕΜΙ, 1991)
Τα μπλουζ του πρίγκηπα (MBI, 1992)
Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI, 1993)
Εν αρχή ην ο λόγος (7η Διάσταση, 1994)
O Ασυμβίβαστος και Πέντε Σπάνια τραγούδια (Lyra, 1994)
Ταξιδεύοντας (7η Διάσταση,1996)
Επιτυχίες (ΜΒΙ,1997)
Στιγμές (Δίφωνο, 1997)
Day after Day (ΕΜΙ, EP με δύο ανέκδοτα τραγούδια, 2001)
Τα τραγούδια του Παύλου (EMI, 2002)
Επιλεγμένες Συμμετοχές
Ζωντανοί στο Κύτταρο (Zodiac, 1971)
Θεσσαλικός κύκλος, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI - COLUMBIA, 1975)
Ανεξάρτητα, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1975)
Οροπέδιο, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1976)
Crazy love στου Ζωγράφου (ΜΙΝΟS, 1979)
Σε άλλη γη, του Σταύρου Λογαρίδη (1980)
Νοκ άουτ, του Γιώργου Χατζηνάσιου (Minos,1986)
H Συναυλία στο Ηρώδειο, του Γιάννη Μαρκόπουλου (PHILIPS, 1990)


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/26#ixzz4FdolbyXI




Aναδημοσιευση από Σαν Σήμερα!
read more ►
0 σχόλια

Λύση στην Κρίση: Ομιλία , Έρωτας..Ε. Κριαράς!

17/7/16


Εμμανουήλ Κριαράς: ο έρωτας ζει και πέρα από τα 104,



«Ερωτεύτηκα πολύ. Έζησα όλη μου τη ζωή ερωτευμένος. Με την κυριολεξία του όρου. Με συγκίνηση», λέει ο καθηγητής Εμμ. Κριαράς

 «Είμαι ακόμα ερωτευμένος μαζί της. Όχι, όχι δεν πιστεύω ότι "νιώθει" κι εκείνη το ίδιο. Δεν πιστεύω στη μεταθανάτια ζωή διότι δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα. Η συναισθηματική εξάρτηση όμως πάντα υπάρχει. Έζησα μαζί της 65 χρόνια έγγαμου βίου», λέει ο Εμμανουήλ Κριαράς για τη σύζυγό του, Αικατερίνη

«Έρωτας είναι η επιδίωξη του ιδανικού. Σε όλες του τις εκφάνσεις. Ξεχωρίζω δύο: τον σαρκικό- πνευματικό έρωτα προς τη- τον σύντροφο και τον έρωτα προς την εργασία. Αυτό που λέμε φιλεργία. «Ο έρωτας είναι το αντίδοτο του θανάτου. Είναι ίσως η ίδια η ζωή. Μόνο όταν είσαι ερωτευμένος ζεις. Ειδάλλως είσαι... πέτρα...».

«Κρατώ ακόμα ψήγματα έρωτα και προς τη μνήμη της γυναίκας μου και προς την εργασία. Ζω. Νιώθω. Εργάζομαι ακόμα, αλλά με δυσκολία. Δεν δίδει η ζωή χωρίς έρωτα- ευτυχία. Είμαστε τραγικές μορφές. Το γεγονός ότι έχουμε συνείδηση δεν νομίζω ότι είναι στοιχείο ουσιαστικής ευτυχίας. Ο άνθρωπος ζει πιο ευτυχισμένα όταν δεν έχει συνείδηση της τραγικότητας της ζωής του. Εγώ- δυστυχώς- την έχω. Επιθυμία μου είναι πλέον να μη ζήσω. Είναι βάρος πια η ζωή μου».

Κουράζει η ζωή;

Κουράζει ίσως το περιβάλλον της ζωής. Ο χώρος και οι άνθρωποι στον οποίο και με τους οποίους είσαι καταδικασμένος να ζεις. Αυτό που τώρα λένε οικονομική ή κοινωνική κρίση.

Η οικονομική κρίση συνάδει με την κοινωνική- αυτή που λέμε αξιών; Είναι προϊόν η μία της άλλης ή απλώς συνυπάρχουν με κοινή προέλευση, παράλληλη έκφραση και αδιέξοδο αποτέλεσμα;

Η κατάσταση είναι άσχημη από κάθε άποψη. Είναι πολύ πιο εντυπωσιακή βέβαια αυτή που λέμε οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της είναι τραγικές, αλλά- επιτρέψτε μου- είναι τραγικότερες οι επιπτώσεις της άλλης κρίσης, αυτής της λεγόμενης κοινωνικής. Αυτοκαταδιωκόμεθα άπαντες. Υπάρχει γενικώς μια ανισορροπία. Διάγει κρίση η πολιτική ζωή, διάγει κρίση η Παιδεία, η Δικαιοσύνη - έννοιες πρωταρχικές...

Όσον αφορά το αμιγώς οικονομικό φαινόμενο, δεν είμαι ίσως αρμόδιος να δώσω λύσεις. Έζησα και το κραχ του ΄29 αλλά ήταν αλλιώς τότε... Τώρα είναι διαφορετικά. Συνδυάζεται με την παγκοσμιοποίηση. Το κοινωνικό λοιπόν πρόβλημα είναι προϊόν της ευημερίας. Προϋπάρχει λοιπόν της οικονομικής κρίσης. Αυτό που ζούμε τώρα θα προτιμούσα να μην το είχα προλάβει, να μην το είχα ζήσει.

Παλαιότερα υποστηρίζατε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο σοσιαλισμός. Εξακολουθεί να παραμένει όραμα και στόχος σας;

Εξακολουθώ να το πιστεύω. Η λύση θα έρθει- εγώ δεν θα το προλάβω, ούτε την ανόρθωση της παιδείας που θα πρέπει να προηγηθεί, θα προλάβω. Δεν μ΄ ενδιαφέρει πλέον η πολιτική με τον τρόπο που ασκείται. Η πολιτική μας ζωή οδηγείται σε συντηρητισμό κι αμφιβάλλω αν θα μπορέσει σύντομα να ανακάμψει. Είναι η κρίση σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας. Δεν τιμώνται πλέον οι αξίες.

Βιώνουμε την έσχατη πλέον ανάγκη ανόρθωσης της παιδείας. Είναι όμως η υλιστική κατεύθυνση της παιδείας. Με την τεχνολογία τα ανθρωπιστικά γράμματα υποτιμούνται κι έτσι δημιουργείται μια ανισορροπία... Η αρχή είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ. Ένας λαός προάγεται όταν έχει προηγμένη παιδεία. Αν όμως οι ανάξιοι επιπλέουν σ΄ όλους τους τομείς και κυρίως σ΄ αυτούς της πολιτικής...

Πρέπει να υπερνικήσουμε την τάση αυτή. Το αποτέλεσμα είναι η δυσπιστία όλων...
Ο υλισμός είναι που σκότωσε το όραμα. Κι ο υλισμός είναι που διδάσκεται από γονείς και δασκάλους. Όλα γίνονται με στόχο την εξασφάλιση παχυλού κέρδους.

Η τρομοκρατία είναι μια μορφή δράσης και «λύσης»;

Ο Εμμανουήλ Κριαράς διαφωνεί: «Δεν αποτελεί ευχάριστο φαινόμενο. Δεν ήταν ποτέ λύση η τρομοκρατία. Εκτός αν εννοείτε την τρομοκρατία των ισχυρών της Γης. Την τρομοκρατία του κεφαλαίου και του υλισμού. Όχι, με την άλλη- αυτήν τη μεμονωμένη των αγανακτισμένων παιδιών- φοβάμαι ότι η εκτροπή καραδοκεί. Δεν απέχει πολύ η όποια εκτροπή από τα έσχατα αυτά φαινόμενα απόλυτου συντηρητισμού στα οποία πολιτικά ασυνείδητα καταφεύγουν οι άμυαλοι απογοητευμένοι».

Τι να κάνουμε; Εκατό και πλέον χρόνια μετά (ο Β. Ι. Λένιν έθεσε το ερώτημα το 1902 στο ομότιτλο βιβλίο του);

Οι Σπαρτιάτες το έθεσαν λακωνικότερα όλων το 410 π.Χ. μετά τη ναυμαχία της Κυζίκου. «Έρρει τα κάλα, Μίνδαρος απεσύα, Πεινώντι τώνδρες, Απορίομες τι χρη δραν». (Καταστράφηκαν τα πλοία. Ο Μίνδαρος σκοτώθηκε. Οι άνδρες πεινούν.

Απορούμε τι πρέπει να πράξουμε.) Να υπομένουμε. Μια λύση είναι εσείς να μιλάτε. Να λέτε πάντα αυτό που πιστεύετε... Και να πληροφορείτε σωστά. Μη δέχεσθε να γίνετε όργανα του οποιουδήποτε. Εξαγοράζονται πλέον εύκολα οι άνθρωποι... Πριν από λίγα χρόνια διάβαζα καθημερινά και μάλιστα εμβριθώς δυο, τρεις εφημερίδες. Τώρα πια με κουράζει αυτή η ελαφρότητα... Το μόνο ιδανικό που απέμεινε είναι ίσως ο Έρωτας. Υπό την έννοια της αέναης επιδίωξης του ιδανικού...

Ο έρωτας είναι

Η επιδίωξη του ιδανικού. Η ίδια η ζωή. Το αντίδοτο του θανάτου. Η φιλεργία. Η λύση- κυρίως- στα χρόνια της... χολέρας στα οποία ζούμε.

Στιγμές ζωής

Η γέννηση. Στον Πειραιά στις 29 Νοεμβρίου 1906. Η επιλογή για σπουδές φιλολογίας (1924).
Η συνάντηση με τη σύντροφο της ζωής του Αικατερίνη Στριφτού στα 1935. Η απόλυση από τη χούντα (1968). Η απώλεια της συντρόφου (Μάιος 2000).

Τον ενοχλούν

Το ψεύδος. Η υποκρισία. Η επικράτηση της απάτης. Η «βασιλεία» του κέρδους. Η έλλειψη παιδείας.



Συνέντευξη στη Βίκυ Χαρισοπούλου


Εμείς το διαβάσαμε στο e-keimena.gr
Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 22/07/2009







Aναδημοσιευση από www.thessalonikiartsandculture.gr
read more ►
0 σχόλια

Ο Καβάφης ποιητής της Ιστορίας,

23/5/16



Λαμπρινή Κουζέλη 


Ζωντάνεψε με γραφικές λεπτομέρειες μέσα από τις ομιλίες ο Καβάφης ως συστηματικός αναγνώστης της Ιστορίας,

Οι φιλόλογοι και οι λογοτέχνες που κατέκλυσαν τη Μικρή Σκηνή στον πέμπτο όροφο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών την Τετάρτη το βράδυ γνώριζαν βεβαίως ότι η Ιστορία αποτελεί μία από τις βασικές συνιστώσες του έργου του Καβάφη. Εκείνο που προσδοκούσαν να μάθουν ερχόμενοι ήταν πώς αποκωδικοποιείται η ιδιαίτερη σχέση του ποιητή με την Ιστορία – και οι τρεις ομιλητές, οι καθηγητές Ρενάτα Λαβανίνι, Νταϊάνα Χάας και Μιχάλης Πιερής, ήταν προετοιμασμένοι να ικανοποιήσουν τις αδήλωτες προσδοκίες. 

Ζωντάνεψε με γραφικές λεπτομέρειες μέσα από τις ομιλίες τους ο Καβάφης ως συστηματικός αναγνώστης της Ιστορίας, ο οποίος κουβαλούσε τόμους Ιστορίας στα ταξίδια του και έλεγχε με εξακριβωτική διάθεση τα ιστορικά λεξικά και τις εγκυκλοπαίδειες ανατρέχοντας σε πρωτογενείς πηγές. Τη φημισμένη «Ιστορία της παρακμής και πτώσεως της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» του Εντουαρντ Γκίμπον ανέφερε, μεταξύ άλλων, η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών Νταϊάνα Χάας, την οποία ο Καβάφης μελετούσε στο πρωτότυπο και σημείωνε τις αντιρρήσεις του διασταυρώνοντας γεγονότα με την «Ιστορία του ελληνικού έθνους» του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. 

Εκεί όπου η ιστορική πληροφορία είναι ελλιπής, ο ποιητής αισθανόταν ότι μπορεί να παρέμβει αναπληρώνοντας με τη φαντασία του τα κενά της Ιστορίας, όπως ακριβώς γράφει ο ίδιος στο ποίημα «Καισαρίων»: «Στην ιστορία λίγες/ γραμμές μονάχα βρίσκονται για σένα, / κ’ έτσι πιο ελεύθερα σ’ έπλασα μες στον νου μου». 

Ταυτόχρονα, σχολαστικός με την ιστορική ακρίβεια, επισημαίνει στα ποιήματά του τα γεγονότα που πρέπει να ελέγξει με τη σημείωση verified (ελεγμένο) ή to be verified (να ελεγχθεί). 

Ποια ήταν, συγκεκριμένα, τα ιστορικά διαβάσματα του Καβάφη μπορούμε να το ανακαλύψουμε αν διατρέξουμε τους τόμους της βιβλιοθήκης του στο Αρχείο Καβάφη, το πληροφορούμαστε από μαρτυρίες ή από σημειώσεις του ποιητή. Ο Μιχάλης Πιερής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, ανακοίνωσε ακόμη μία πηγή, το «Λεξικό Καβάφη», ένα «λεξικό» 560 λημμάτων, που επιμελήθηκε ο ίδιος και θα κυκλοφορήσει μέσα στο έτος από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού. 

Όπως προκύπτει, ο Καβάφης αποδελτίωνε από τα διαβάσματά του λέξεις νέες, εξωτικές, λέξεις σε χρήσεις άγνωστες ή περίεργες, λέξεις όμορφες. Αντέγραφε ολόκληρα αποσπάσματα σε κομμάτια χαρτί, κρατούσε σημειώσεις από προφορικές κουβέντες και αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά, τα οποία παράχωνε στο ερμηνευτικό λεξικό που είχε στη βιβλιοθήκη του. Από την καταγραφή και τη μελέτη τους προκύπτει ένας κατάλογος κειμένων που διάβαζε ο ποιητής με τρόπο συστηματικό. Ανάμεσα σε άλλα είναι το χρονικό της Κύπρου του Λεόντιου Μαχαιρά και του Βουστρώνιου, το «Χρονικόν του Μορέως» και διάφορες χρονογραφίες, ιστορικά δημοτικά τραγούδια και κλέφτικα, ενώ τα πολλά τεκμήρια από τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο μαρτυρούν ότι παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τα πολιτικά και πολεμικά δρώμενα της εποχής του. 

Αν στο σημείο αυτό απορεί κανείς σε τι αποσκοπούσαν οι αποδελτιώσεις και ποια ήταν τα κριτήρια της λεξικογραφικής πρακτικής του ποιητή, όπως αναρωτήθηκε ο γλωσσολόγος και λεξικογράφος Γεώργιος Μπαμπινιώτης, ο Μιχάλης Πιερής έδωσε μια πολύ παραστατική απάντηση: «Μάζευε λέξεις όπως ένας μάστορας μαζεύει πέτρες για να φτιάξει μια ξερολιθιά, χωρίς να ξέρει πόσες και ποιες θα χρειαστεί όταν έρθει η ώρα». 

Το συμπέρασμα της συνάντησης, για ακόμη μία φορά, ήταν ότι οι τρόποι προσέγγισης της προσωπικότητας και της ποίησης του Καβάφη παραμένουν ανεξάντλητοι. Γιατί; Ποιο είναι το μυστικό της οικουμενικής και αειθαλούς απήχησής του; Η Ρενάτα Λαβανίνι, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο και εκδότρια των «Ατελών ποιημάτων» του, πρόλαβε το ερώτημα λέγοντας στο κλείσιμο της ομιλίας της: «Η απήχηση της ποίησης του Καβάφη είναι μεγάλη γιατί λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργούν το μυαλό και τα συναισθήματά μας».

Αναδημοσιευσα Από Βημα
read more ►
0 σχόλια

Ανάπτυξη Εταιρείας μέσα στην Κρίση,




 Η επιχειρηματική στρατηγική του προέδρου του ΣΕΒ μέσα στην κρίση, 
Η στροφή του ιδρυτή της Quest στον τομέα των υπηρεσιών και των ηλεκτρονικών συναλλαγών και τα σχέδια επέκτασης στο εξωτερικό, την ώρα που χαμηλώνει ταχύτητα στον κλάδο της ενέργειας

Ως πρόεδρος του ΣΕΒ, πριν από μερικές ημέρες ο Θεόδωρος Φέσσας μίλησε για το ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε Φλόριντα της Ευρώπης, αν έδινε κίνητρα στους επενδυτές να επιλέξουν την ελληνική αγορά.

Ως επιχειρηματίας, έχει κατορθώσει, από το 1981, οπότε και ίδρυσε την Info Quest μέχρι σήμερα και παρά τις δυσκολίες και τις άστοχες κινήσεις στις οποίες προχώρησε μέσα σε αυτά τα 34 χρόνια της επιχειρηματικής του διαδρομής, όχι μόνο να σταθεί όρθιος κόντρα στην κρίση, αλλά να συνεχίζει να αναπτύσσεται και να έχει δημιουργήσει το δικό του «Ελ Ντοράντο», με την Quest Holdings.

Ο 64χρονος πρόεδρος του ομίλου, όπως λένε στα επιχειρηματικά σαλόνια, ήταν πάντα τυχερός. Αποδείχτηκε και με την περίπτωση της Q-Telecom, η οποία ξεκίνησε με αξιώσεις στις τηλεπικοινωνίες και εξελίχθηκε σε βαρίδι με συνολικές υποχρεώσεις ­300 εκ. Η αγορά βοούσε τότε, πως η εταιρία ξεμένει από ρευστότητα, πως η κατάρρευση ήταν κοντά και θα παρέσυρε και την Info Quest. Ο Θεόδωρος Φέσσας, αποδείχτηκε εφτάψυχος και τελικά την πούλησε το 2006 στην τότε Tim Hellas σε ένα mega deal ­330 εκ.

Η τύχη, συνήθως βοηθά τους τολμηρούς. Και αν μη τι άλλο, ο Θεσσαλονικιός ισχυρός άντρας της Quest Holdings τολμά, ενώ ταυτόχρονα ξέρει να ελίσσεται και να αναπροσαρμόζει τη στρατηγική του, όταν οι συνθήκες το απαιτούν.

Έτσι και σήμερα, η οικονομική αβεβαιότητα, το συνολικό επιχειρηματικό και πολιτικό περιβάλλον που μεταβάλλεται, δεν αφήνουν «αδρανή» τον Θεόδωρο Φέσσα, επαναπαυμένο στο γεγονός ότι ο όμιλός του που δραστηριοποιείται από την πληροφορική, την εμπορία smartphones έως την ενέργεια και τις ταχυμεταφορές, κινείται σε ανοδική και κερδοφόρο τροχιά, με κέρδη ­3,6 εκατ. πέρυσι.

Όπως τόνισε ο ίδιος στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών, η πολιτική της εισηγμένης εταιρίας του για το τρέχον έτος στηρίζεται στη σταδιακή και συντεταγμένη στροφή του ομίλου προκειμένου να απευθυνθεί απευθείας στον τελικό καταναλωτή, ενισχύοντας παράλληλα το κομμάτι των υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας και των εργασιών στο εξωτερικό.

Αυτή είναι η βασική «μαγιά» για την υλοποίηση των επόμενων σχεδίων του. Αναδιατάσσεται σε όλους τους τομείς δραστηριότητας της Quest Holdings και ετοιμάζεται να «κολυμπήσει» και σε νέες επενδυτικές θάλασσες.

Με «όπλο» του ότι δεν έχει μεγάλη εξάρτηση από το δύσκαμπτο ελληνικό Δημόσιο (μόλις 7% του τζίρου προέρχεται από έργα του Δημοσίου), αλλά και τα ­15,4 εκατ. καθαρό ταμείο, προχωρά τα νέα αναπτυξιακά του πλάνα. Ήδη αναζητά τα επόμενα big deals που θα προσθέσει στο παλμαρέ του, σε κλάδους που παρουσιάζουν σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης.

Όπως έκανε τους τελευταίους μήνες με την εξαγορά της Cardlink αντί ­15 εκατ. από τις Alpha Bank και Eurobank, εγκαινιάζοντας την είσοδό του στον τομέα παροχής υπηρεσιών δικτύου ταμειακών POS με κάρτες πληρωμών. Προνόησε να μπει σε μια αγορά ειδικά όταν το τελευταίο διάστημα γίνεται πολλή κουβέντα για το συμφέρον που θα έχει το κράτος, αν το μεγαλύτερο ποσοστό των συναλλαγών στην οικονομία γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο.

Αλλά και με απόκτηση συμμετοχής 21,5% στην Impact έναντι ­700.000. Μια συμφωνία που τον... εισήγε στην αγορά της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Σε έναν κλάδο και σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία αναμένεται σημαντική αύξηση της έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων από τις επιχειρήσεις.

Στα πλάνα του ομίλου, όμως, περιλαμβάνεται και η περαιτέρω διεθνοποίησή του. Παρουσία στο εξωτερικό έχουν σήμερα κατά κύριο λόγο η Unisystems (γραφεία σε Βρυξέλλες, Ρουμανία, Τουρκία), αλλά και η ACS στα Βαλκάνια.

Οι πωλήσεις εκτός Ελλάδος αντιστοιχούν σε μόλις 7%- 8% του συνολικού τζίρου των ­314,9 εκατ., με το αντίστοιχο ποσοστό της Unisystems να διαμορφώνεται στο 20%. Και παρόλο που η ενίσχυση της εξωστρέφειας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Θεόδωρος Φέσσας στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών, θέλει να το τολμήσει.

Ήδη, οι στενοί του συνεργάτες πραγματοποιούν διερευνητικές επαφές και έρευνες αγοράς σε μεγάλες αγορές της Ευρώπης και εν συνεχεία θα ληφθούν οι όποιες αποφάσεις. Ο Θεόδωρος Φέσσας γνωρίζει καλά πως η εξωστρέφεια αποτελεί δυνατό χαρτί για την επιχειρηματικότητα συνολικά, γι' αυτό και επιθυμεί να ρίξει το συγκεκριμένο χαρτί στο τραπέζι, αντισταθμίζοντας έτσι και τις όποιες τυχόν απώλειες εντός των συνόρων, αλλά και το κλίμα ρευστότητας και αβεβαιότητας που επικρατεί στην ελληνική οικονομία αυτή τη στιγμή.

ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ PORTFOLIΟ

Πέρα από τις όποιες καινούριες επιχειρηματικές κινήσεις, ο πρόεδρος του ΣΕΒ αναδιατάσσει και το υπάρχον portfolio του. Ρίχνει το βάρος του στην διανομή και εμπορία των smartphones της Apple, της οποίας είναι επίσημος αντιπρόσωπος στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ενώ «χτυπά» μικρότερα και μεγαλύτερα έργα στο... κομμάτι της πληροφορικής. Αν και η αλήθεια είναι πως το τελευταίο διάστημα, ειδικά μετά και τις εκλογές του Γενάρη, η αγορά έχει «παγώσει» και τα όποια καινούρια έργα προκηρύσσονται με το... σταγονόμετρο.

Από την άλλη στον τομέα της ενέργειας, όπου ο Θεόδωρος Φέσσας δραστηριοποιείται μέσω της Quest Energy η οποία ελέγχει ήδη πέντε φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής ισχύος 18,2 MW, για την ώρα «παγώνει» τις όποιες νέες επενδύσεις στον χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο με το θεσμικό πλαίσιο.

Αντιθέτως, στο κομμάτι των ταχυμεταφορών, η ACS, η οποία παρουσίασε πωλήσεις ­82,3 εκατ. πέρυσι, υλοποιεί ήδη επένδυση 20 εκατ. ευρώ εντός της επόμενης διετίας με τη δημιουργία νέων υποδομών στην περιοχή του Ρέντη. Η θυγατρική του ομίλου Quest μετά τους σκοπέλους που πέρασε, δίνει και πάλι... φτερά στον Θεόδωρο Φέσσα ως προς τα οικονομικά της μεγέθη.

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ Π. ΤΖΩΡΤΖΑΚΗ

«Δεξί του χέρι» ο μάνατζερ που έχει στο... αίμα του την τεχνολογία

Ο Θεόδωρος Φέσσας, έχει επί χρόνια στενούς δεσμούς με μεγάλα επιχειρηματικά και πολιτικά τζάκια, έχει κερδίσει και την επιχειρηματική εμπιστοσύνη πολλών εξ αυτών. Δεν είναι τυχαίο πως μερικά ηχηρά ονόματα της ελληνικής ελίτ, όπως ο Γιώργος Δαυίδ ή ο Απόστολος Ταμβακάκης «κοσμούν» το μετοχικό κεφάλαιο ή τα Διοικητικά Συμβούλια των ομίλων του. Ούτε ότι στο «τιμόνι» του διευθύνοντος συμβούλου της Quest Holdings έχει τοποθετήσει τον Παντελή Τζωρτζάκη. Έναν «άνθρωπο ταυτισμένο» με την πληροφορική και την τεχνολογία, τον άνθρωπο των... δύσκολων αποστολών όπως τον ονομάζει ο ίδιος ο Φέσσας.

Παρά τις διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις τους, όπως λέγεται στα επιχειρηματικά σαλόνια- με γαλάζιες «αποχρώσεις» ο ιδρυτής της Quest, με «πράσινες» ο Τζωρτζάκης- ήρθαν κοντά εξαιτίας της μεγάλης εμπειρίας αμφοτέρων για την τεχνολογία.

Ο Θεόδωρος Φέσσας παρακολουθούσε το έργο και την πορεία του Παντελή Τζωρτζάκη από την περίοδο που ο τελευταίος θήτευε στην διοίκηση της Forthnet, αλλά και από τότε που προήδρευε στον Σύνδεσμο Πληροφορικής και τότε που επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου ήταν υφυπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, δεν δίστασε ούτε στιγμή να τον εντάξει στο δυναμικό του ομίλου του και από τον Οκτώβριο του 2013 έχει αναλάβει τα «ηνία» της διοίκησης. Είναι ο άνθρωπος που κινεί τα... νήματα των νέων επενδυτικών κινήσεων που αφορούν στην πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίας πάντα σε αγαστή συνεργασία με τον Φέσσα.

Και εκείνος που μέσα στην οικονομική αβεβαιότητα πιστώνεται και τα δύο τελευταία deals με την Cardlink και την Impact, καθώς φαίνεται να είναι εκείνος που επέμενε και τα εισηγήθηκε στον πρόεδρο του ΣΕΒ. Ένας ακόμη άνθρωπος για τα δύσκολα και επίσης «δεξί χέρι» του Θεόδωρου Φέσσα είναι και ο Μάρκος Μπιτσάκος, οικονομικός διευθυντής του ομίλου, αλλά και η πρώην σύζυγός του Ευτυχία Κουτσουρέλη η οποία κατέχει περίπου το 25% του ομίλου και έχει αναλάβει και τις δημόσιες σχέσεις.

ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ 22 ΕΚ. ΕΥΡΩ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ

Αύξησε κατά ­32 εκ. τις πωλήσεις την τελευταία «πέτρινη» διετία

Την ώρα που άλλες επιχειρήσεις παλεύουν για να επιβιώσουν, η Quest Holdings πέτυχε μέσα σε μια «ταραγμένη» και «πέτρινη» διετία να αυξήσει τα οικονομικά της μεγέθη και να «γυρίσει» το παιχνίδι από ζημίες προηγούμενων χρόνων σε κέρδη. Ο Θεόδωρος Φέσσας κατάφερε να αγγίξει σε πωλήσεις ο όμιλος τα 314,9 εκ. πέρυσι από ­282,9 εκατ. το 2012, αυξημένες κατά ­32 εκατ., αλλά και να σημειώσει κέρδη ­3,6 εκατ.

Το «μυστικό» του, ήταν πως αυτό το δύσκολο χρονικό διάστημα ακολούθησε μια συνδυαστική πολιτική επεκτάσεων, αλλά και περιορισμού κινδύνων. Ισχυρής οικονομικής διόρθωσης (π.χ. ακόμη και με περικοπές δαπανών), αλλά ταυτόχρονα επιλεκτικών κινήσεων ανάπτυξης. Με «δυνατά χαρτιά» του την Info Quest στην οποία στηρίζεται το 35% των συνολικών εσόδων, την ACS (24%) και τη UniSystems (19%) κατόρθωσε επίσης να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες ώστε να δημιουργηθούν και υψηλά EBITDA της τάξεως των ­19,9 εκατ.

Η ισχυρή οικονομική θέση της Quest Holdings συνετέλεσε και στο να εγκριθεί η επιστροφή στους μετόχους 22 εκατ., μια «γενναία» τόνωση στα έσοδά τους. «Τροφοδότης» των θετικών ταμείων της αποτελούν και οι ηχηρές εμπορικές συνεργασίες που έχει συνάψει ο Θεόδωρος Φέσσας με κολοσσούς της τεχνολογίας και πληροφορικής σε διεθνές επίπεδο.

Δεν είναι τυχαίο πως η Info Quest αποτελεί εξουσιοδοτημένο συνεργάτη παγκοσμίων «γιγάντων», όπως η HP, η Dell, η Lenovo, η Microsoft, η IBM κ.α., ενώ η iSquare αποτελεί τον επίσημο αντιπρόσωπο των iphones της Apple στην ελληνική και κυπριακή αγορά, γεγονός που του δίνει μεγαλύτερη ώθηση ως προς τις πωλήσεις.

Ήδη και το πρώτο τρίμηνο του 2015 κινήθηκε ανοδικά σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ για το σύνολο της τρέχουσας χρήσης, ο ιδρυτής του ομίλου Quest Holdings εκτιμά πως η πορεία του κύκλου εργασιών θα υπερβεί κατά κάποιες ποσοστιαίες μονάδες την εξέλιξη του ΑΕΠ που θα σημειώσει η ελληνική οικονομία. Βέβαια, ο πρόεδρος του ΣΕΒ προβληματίζεται για το ότι η αγορά έχει «βυθιστεί», όσο μένει μετέωρη μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους, ωστόσο αισιοδοξεί πως τελικά θα βρεθεί η χρυσή τομή και θα αρθεί το αδιέξοδο. 




Aναδημοσιευση από Dealnews
read more ►
0 σχόλια