Είναι μεγάλη αμαρτία να χαλάμε το λογισμό του αδελφού,

25/4/24

   Πρέπει να αποφεύγεις την παρατηρητικότητα .

Να μην παρατηρείς τους άλλους.

Αλλά έστω και να μην έρθει η κρίση - κατάκριση στο μυαλό, είναι των τελείων ανθρώπων. Αλλά αν έρθει η κατάκριση στο μυαλό τουλάχιστον μην το πεις μην το κάνεις καταλαλιά μην πεις στον άλλον αλλά κράτησε το για τον εαυτό σου. ΔΙΟΤΙ ο άλλος μπορεί να έχει ένα καλό λογισμό για τον αδερφό .

Εδώ στο Άγιον Όρος έλεγαν : 

«μην πεις τίποτα και χαλάσεις το λογισμό του αδερφού μου».

Είναι μεγάλη αμαρτία να χαλάμε το λογισμό του αδελφού

Ο λογισμός χαλάει πάρα πολύ εύκολα και πρέπει να τον φυλαμε τον λογισμό μας.

Κάθε πρωί που ξυπνάμε πρέπει να σταυρώνουμε το κεφάλι μας και να λέμε κύριε δώσε μου καλούς  λογισμους δώσε μου αγαθούς  λογισμούς και φύλαξε το νου μου καθαρό για να μπορώ να έχω νουν ΧΡΙΣΤΟΥ.

+2018

Μακαριστός Γεροντας Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης .

Καθηγούμενος Ι Μ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ .

Μιχάλης Αντωνιάδης

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

Φωνή Λαού, Οργή Θεού,

  Ο γέρο-Γε­ώρ­γιος Λα­ζάρ (1846-1916), υπήρ­ξε ένας ευ­σε­βέ­στα­τος Ρου­μά­νος λαϊ­κός.

 Κά­πο­τε θέ­λη­σε να τα­ξι­δέ­ψει με το τρέ­νο, για να πάει στην πόλη Ρώ­μαν. 

Μπή­κε στο τρέ­νο αλλά δεν αγό­ρα­σε ει­σι­τή­ριο, διό­τι δεν είχε χρή­μα­τα. Ο ελεγ­κτής των ει­σι­τη­ρί­ων, ο οποί­ος δεν τον γνώ­ρι­ζε, μό­λις δια­πί­στω­σε ότι δεν έχει ει­σι­τή­ριο, του είπε στην πρώ­τη στά­ση του τρέ­νου, να κα­τέ­βει. 

Οι επι­βά­τες του τρέ­νου, προ­έ­τρε­παν τον ελεγ­κτή, να μην κα­τε­βά­σει τον γέρο - Γε­ώρ­γιο, διό­τι εί­ναι άγιος άν­θρω­πος, αλλά ο ελεγ­κτής ήταν ανέν­δο­τος. 

Έτσι, στην πρώ­τη στά­ση, κα­τέ­βη­κε ο παπ­πούς και βά­δι­ζε το δρο­μά­κι, δί­πλα στη σι­δη­ρο­δρο­μι­κή γραμ­μή λέ­γον­τας:

- Αγα­πη­τοί μου, να μέ­νε­τε με το Θεό και τη Μη­τέ­ρα του Κυ­ρί­ου μας!

Όταν όμως θέ­λη­σε να ξε­κι­νή­σει το τρέ­νο, δεν μπο­ρού­σε κα­θό­λου να με­τα­κι­νη­θεί! Κοί­τα­ξαν την μη­χα­νή για τυ­χόν βλά­βη και δεν βρή­καν τί­πο­τα!

Στη συ­νέ­χεια άλ­λα­ξαν την ατμο­μη­χα­νή του και αν­τι­κα­τέ­στη­σαν το μη­χα­νο­δη­γό. Πάλι τί­πο­τε. Το τρέ­νο δεν ξε­κι­νού­σε με τί­πο­τε! Όλοι απο­ρού­σαν και άρ­χι­σαν να φω­νά­ζουν.

Τότε ένας από τους υπαλ­λή­λους του τρέ­νου, τους είπε:

- Το τρέ­νο δεν ξε­κι­νά, διό­τι ο ελεγ­κτής κα­τέ­βα­σε τον γέ­ρον­τα Γε­ώρ­γιο από το τρέ­νο.

Έτσι τότε όλοι μαζί, φώ­να­ξαν τον γέ­ρον­τα να επι­βι­βα­στεί στο τρέ­νο και το τρέ­νο, χω­ρίς καμ­μία επέμ­βα­ση του οδη­γού, ξε­κί­νη­σε μόνο του!

Άλλη δύ­να­μη και παρ­ρη­σία στον Θεό έχουν οι Άγιοι άν­θρω­ποι..


Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Ο Χριστός αναστήθηκε για εμάς και εμείς φοράμε μαύρα,

24/4/24

 Το να βάζουμε μαύρα ρούχα, το να φορούμε μαύρα περιβραχιόνια, να κρεμάμε μαύρες σημαίες και πολλά άλλα, όλα αυτά είναι μια μορφή διαμαρτυρίας απέναντι στο Θεό, το ότι εμείς δεν συμφωνούμε μαζί Του. 

Πού κήρυξε η Εκκλησία να φοράμε μαύρα, όταν πεθάνει κάποιος; Το διδάσκει το Ευαγγέλιο ή ο Χριστός; Πού αναγράφονται όλα αυτά που κάνουμε εμείς, ποιός τα εφεύρε; Αυτά που κάνουμε είναι ενδείξεις απιστίας. Τότε γιατί κρατάμε τη λαμπάδα της Αναστάσεως το Πάσχα; 

Πλήρη άγνοια έχουμε και αυτό διότι δεν πιστεύουμε σωστά. Για τον πραγματικό Χριστιανό δεν υπάρχει πένθος για τον νεκρό. 

Ο Χριστός αναστήθηκε για εμάς και εμείς φοράμε μαύρα, γιατί δεν πιστεύουμε στην ανάσταση των νεκρών και στην μεταθάνατο ζωή. 

Μάλιστα στο σπίτι γυρίζουμε τα κάδρα ανάποδα, δεν κερνάμε γλυκά στους φιλοξενούμενους, για να μην γλυκαθεί ο χάρος, σπάμε τα πιάτα και πολλά άλλα, γιατί πιστεύουμε, ότι θα αναστείλουμε τη δράση του κακού. 

Δεισιδαιμονίες είναι αυτές και δεν έχουν σχέση με τον πραγματικό Χριστιανό, ο οποίος αντιμετωπίζει το θάνατο με ψυχραιμία. Θα στενοχωρηθεί, θα δακρύσει αλλά δεν θα πενθήσει. 

Πηγή: Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκύρηκας.

Πενθείς για τις αμαρτίες σου,για τα λάθη σου, οχι για τον θάνατο. Θάνατος δεν είναι η αποδημία της ψυχής, Θάνατος είναι η αποστασία από τον Θεό!


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

Είναι η προσεκτική ζωή μας,

 Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους, 

είναι η προσεκτική ζωή μας, 

ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας. 

Γιατί η δική μας ελευθερία από τα υλικά πράγματα και από τα ψυχικά πάθη, εκτός από την δική μας ανακούφιση, έχει ως αποτέλεσμα και την ανακούφιση των κεκοιμημένων προπάππων όλης της γενιάς μας. 

Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό. 

Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν οι κεκοιμημένοι γονείς μας, ο παππούς μας, ο προπάππους μας, όλες οι γενεές. 

«Δες τί απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται. 

Αν όμως είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί έγιναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται να τους βοηθήσει..

Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. 

Έχουν την δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν την ψυχή. 

Και εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία, να διαβάζετε κόλλυβο για τους κεκοιμημένους. 

Στον κόσμο μερικοί βαριούνται να βράσουν λίγο σιτάρι και πηγαίνουν στην Εκκλησία σταφίδες, κουραμπιέδες, κουλουράκια, για να τα διαβάσουν οι ιερείς. 

Και βλέπεις, εκεί στο Άγιον Όρος κάτι γεροντάκια τα καημένα, σε κάθε Θεία Λειτουργία κάνουν κόλλυβο και για τους κεκοιμημένους και για τον Άγιο που γιορτάζει, για να έχουν την ευλογία του. 


Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης


Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Με την προσευχή θα τους μιλήση ο Θεός,

 Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά τον σατανά που πολεμά τα παιδιά σας. Να τους λέτε λίγα λόγια και να κάνετε πολλή προσευχή... Με την προσευχή θα τους μιλήση ο Θεός.

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός.
read more ►
0 σχόλια

Ένα δένδρο σαν ποτίζεις την ρίζα του, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια του,

 Είναι μια μηλιά, που κάνει ξινά μήλα.Εμείς τώρα, τί πρέπει να κατηγορήσουμε, την μηλιά ή τα μήλα; 

Την μηλιά. Λοιπόν, κάμνετε καλά εσείς οι γονείς, που είστε η μηλιά, για να γίνονται και τα μήλα γλυκά. Ένα δένδρο  σαν το κόψης, ευθύς ξεραίνονται τα κλαριά του. Αμή, σαν ποτίζεις την ρίζα του, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια του. Σεις οι γονείς είσαστε σαν το δένδρο. Όταν λοιπόν ο πατέρας και η μητέρα, που είσαστε η ρίζα των παιδιών, ποτίζεσθε με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, με καλά έργα, ο Θεός φυλάει τα παιδιά σας. Όταν ξεραίνεστε σεις οι γονείς με τις αμαρτίες, ο Θεός θανατώνει τα παιδιά σας και σας βάνει και σάς στην κόλαση μαζί τους. 

Μιχάλης Αντωνιάδης


Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

read more ►
0 σχόλια

καινούργια μέρα με ένα τραγούδι.

 Δεν έχει σημασία πώς ήταν η χθεσινή μέρα,

τα πουλιά πάντα ξεκινούν 

την καινούργια μέρα 

με ένα τραγούδι.

Το έλεος του Κυρίου 

ανανεώνεται κάθε πρωί.

Μιχάλης Αντωνιάδης

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

*Ο θρύλος του χελιδονιού...*,

Λέγεται ότι όταν ο Ιησούς ήταν παιδί,

 που ζούσε στη Ναζαρέτ, έπαιζε με άλλα παιδιά της ηλικίας του, φτιάχνοντας πήλινα πουλιά. 

Τα έβαζε δίπλα στο ποτάμι με τα φτερά τους απλωμένα και απολάμβανε τα δημιουργήματά του.

Κάποια μέρα, πέρασε ένας Φαρισαίος και τον ρώτησε θυμωμένος:

- Τι κάνεις εκεί, κακό παιδί;

Και όταν ο Φαρισαίος θέλησε να συντρίψει τα πουλιά του πηλού, ο Ιησούς τα άγγιξε με τα μικροσκοπικά του χεράκια, γεμάτα συμπόνια και αγάπη. 

Ζωντάνεψαν τα πουλιά και πέταξαν μακριά, χωρίς ο Φαρισαίος να μπορεί να τα καταστρέψει. 

Έγιναν χελιδόνια και στην αρχή ήταν γκρίζα. 

Πέταξαν στην ταράτσα ενός σπιτιού, όπου έφτιαξαν τη φωλιά τους, για να προστατευθούν. 

Από τότε έχτιζαν φωλιές στα σπίτια των ανθρώπων.

Αργότερα, όταν ο Ιησούς μεταφέρθηκε στο Γολγοθά, για να τον σταυρώσουν, τα πιστά πουλιά Τον ακολούθησαν με κραυγές πόνου. 

Δεν ήξεραν πώς να Τον βοηθήσουν και άρχισαν να βγάζουν τα αγκάθια από το στέμμα, που τρυπούσαν το θεϊκό μέτωπο. 

Όταν ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό, τα χελιδόνια έκλαψαν και φόρεσαν ένα πένθιμο ρούχο: το χρώμα τους άλλαξε, από γκρι σε μαύρο.

Λέγεται επίσης ότι o Iησούς καρφωμένος επάνω στο σταυρό, διψούσε πολύ. 

Αλλά ένας στρατιώτης δεν του πρόσφερε τίποτα άλλο παρά ένα σφουγγάρι μουσκεμένο σε ξύδι, από το οποίο ο Κύριος δεν ήπιε. 

Βλέποντας αυτό, ένα χελιδόνι ήρθε στο σταυρό και του έριξε στα χείλη με το ράμφος του,  

μια σταγόνα νερό. 

Ο στρατιώτης το παρατήρησε και προσπάθησε να το σκοτώσει με βελάκια, αλλά απέτυχε. 

Ήρθε πάλι το χελιδόνι, με τη δεύτερη σταγόνα και πάλι ο στρατιώτης δεν το πέτυχε με το βέλος. 

Μα το χελιδόνι ήρθε και τρίτη φορά και τότε τρυπήθηκε από το βέλος του στρατιώτη.

Από τότε, το χελιδόνι θεωρείται ιερό πουλί ανάμεσα στους ανθρώπους και κανείς δεν πρέπει να καταστρέφει τη φωλιά του.

Μιχάλης Αντωνιάδης
read more ►
0 σχόλια

Το Άγιο Φως! Το Άγιο Φως!

21/4/24

 🥀Όπως κάθε χρόνο έτσι κ φέτος γνωστοί κύκλοι προσπαθούν να δημιουργήσουν θέμα με το θαύμα του Αγίου Φωτός. 

Οι μαρτυρίες χιλιάδων ανθρώπων κ το Μέγα Θαύμα που συντελείτε κάθε χρόνο είναι η απάντηση σε όλους αυτούς!

Στα Ιεροσόλυμα ήλθε μία απλή γυναίκα κ επήρε κ ένα εισιτήριο το Πάσχα για να ιδή το Άγιο Φως. 

Αυτό το εισιτήριο είναι τιμητικές κάρτες, τις όποιες έχει τυπώσει το Πατριαρχείο χρώματος λευκού, ροζ κ πρασίνου.

Οι λευκές προσφέρονται δωρεάν για τους επισήμους που στέκονται μπροστά στον Πανάγιο Τάφο, οι χρώματος ροζ γι’ αυτούς που στέκονται πέριξ του Παναγίου Τάφου κ οι πράσινες γι’ αυτούς που θα σταθούν πέριξ του τρούλου του Παναγίου Τάφου.

Ήλθε λοιπόν, αυτή η απλή κ αγράμματη γυναικούλα κ μου λέγει :

-Εγώ γράμματα δεν ξέρω, πάτερ, κ ήλθα εδώ να ιδώ το Άγιο Φως.

-Όταν τελείωσης τα προσκυνήματα, της λέγω, να πέρασης από εδώ να σου δώσουμε πτυχίο θεολογίας.

-Δίνετε εδώ τέτοιο πτυχίο; Με ρώτησε.

-Ναι, λέγω, το δίνει το Πατριαρχείο, αφού πρώτα εξεταστείς.

-Καλά, εγώ τι εξετάσεις να κάνω;

Όταν γύρισε από τα προσκυνήματα, την ερώτησα :

-Τι είδες, γιαγιά;

-Τι να σου ειπώ, παιδάκι μου, μου έκανε εντύπωση εκεί στο πηγάδι που συνάντησε ο Χριστός την Αγία Φωτεινή.

-Και ποια είναι αυτή η Φωτεινή;

-Δεν ξέρεις ποια είναι αυτή η Φωτεινή που είχε πέντε άνδρες κ της είπε ο Χριστός ότι πρέπει με το πνεύμα μας να λατρεύουμε τον Θεό;

-Καλά, που άλλου επήγες;

-Πήγαμε κ στην Κανά.

-Θυμάσαι τι ήταν η Κανά;

-Πώς! Έμενα μ’ αρέσει κ το κρασάκι κ πλύναμε κ τις στάμνες που ευλόγησε ο Χριστός!

Την ερώτησα για τα άλλα προσκυνήματα. Είπε σχετικά Μερικά τα είχε μπερδέψει. Της λέγω :

-Γιαγιά, θα πέρασης εδώ κ την Μεγάλη Εβδομάδα κ μετά θα έλθεις εδώ να σου δώσει ο Πατριάρχης το πτυχίο.

-Ώστε έτσι, θα μου το δώσει;

-Ναι, θα σου το δώσει. Σου έκανα εγώ μερικές ερωτήσεις, θα σε ρωτήσει κ εκείνος κ θα σου δώσει το πτυχίο.

Όταν τελείωσε το προσκύνημα, το Μεγάλο Σάββατο ήλθε η καημένη κ επήρε μία κάρτα από τον νυν Πατριάρχη Διόδωρο για να ιδή το Άγιο Φως. 

Αντί όμως να έλθει το πρωί στις οκτώ, ήλθε το μεσημέρι στις 12.30. Τότε ως διάκονος ήταν ο νυν έξαρχος Ειρηναίος κ του λέγει :

-Να μπω, πάτερ, μέσα;

-Δεν έχει μέρος, κυρά μου. Που θα πάς;

-Ε, πώς δεν έχει μέρος για; Έκανε αυτή ήταν τουρκομερίτισσα.

-Δεν βλέπεις που είναι μέχρι την πόρτα παντού κόσμος;

-«Ε, φώναξε εκείνη, κάντε λίγο στην πάντα.

-Πήγαινε κάτω στον Πανάγιο Τάφο, μπορεί να σε βάλουνε εκεί, της λέγει ο Διάκονος.

Πάει η καημένη κάτω κ εκεί οι Αρμένιοι στην πόρτα δεν την άφηναν να πέραση. Ήταν αργά κ το ιδικό μας μέρος ήταν κατάμεστο κόσμο που έφθανε περί τις 25 χιλιάδες.

Όποτε ξανά ανέβαινε πάλι επάνω κ αφού είδε κ από είδε η καημένη, έδωσε κ τα 33 κεράκια της σ’ άλλον κ έβαλε τα κλάματα λέγοντας : 

«Εγώ τόσα χρόνια εργαζόμουνα κ μάζευα δραχμή-δραχμή για να έλθω κ ιδώ το Άγιο Φως κ σήμερα να μη μπορώ να μπω μέσα; Θεέ μου κ Χριστέ μου, γιατί μου κάνεις αυτό το κακό σήμερα;»

Εκάθησε λοιπόν στο καμπαναριό, δίπλα στην ταράτσα απελπισμένη σχεδόν κ έβλεπε τους άλλους κάτω που γύριζαν εδώ κ εκεί κ μιλούσαν περί του Άγιου Φωτός.

Είχε πάει η ώρα 1.20, όταν σε μια στιγμή η γερόντισσα βγάζει μία φωνή :

 Το Άγιο Φως! Το Άγιο Φως!

Είδε τους Ουρανούς ν’ ανοίγουν κ να κατέρχεται το Φως, όπως η αστραπή, κ να εισέρχεται δια του τρούλου του Παναγίου Τάφου. Ήταν η πρώτη που είδε το Άγιο Φως. 

Όταν κατέβαινε κάτω, συνάντησε κ τους άλλους κ πριν να φυγή, μου είπε :

-Θα μου δώσεις το πτυχίο;

-Ναι, θα σου το δώσω.

Επήγα στο Πατριαρχείο, επήρα ένα πιστοποιητικό προσκυνητού, έγραψα το όνομα της κ της το έδωσα. 

Το γεγονός αυτό συνέβη το 1958.

Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Χάρη του Θεού,

 Πρέπει να αποκτήσουμε από τώρα τη χάρη του Θεού. Με τη χάρη του Θεού οι προσπάθειές μας θα φέρουν αποτέλεσμα και θα πάμε στον Παράδεισο. Ο Θεός μας δίνει τη χάρη του, όταν εμείς είμαστε ταπεινοί.

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια