Ο Άνθρωπος Κρίνεται, για τον Τρόπο του, στον κατώτερο του,
17/9/23
Μια φορά, που ήμουν με την κήλη, κάποιοι εργάτες κουβαλούσαν ξύλα με τα ζώα εκεί στην περιοχή του Καλυβιού. Βλέπω σε μια στιγμή ένα ζώο να πέφτη, το καημένο, κάτω και το σαμάρι με τα ξύλα να πέφτη από πάνω του. Διπλώθηκαν τα πόδια του και δεν μπορούσε να τα ισιώση. Εγώ ξέχασα ότι είχα κήλη, ξέχασα ότι δυσκολευόμουν ακόμη και να περπατήσω. Τρέχω, πετάω τα ξύλα. Πάω να σηκώσω το σαμάρι, δεν μπορούσα.
Δίνω μια, τραβάω τα σχοινιά και ελευθέρωσα το ζώο. Οπότε ένας Πατέρας που ήταν εκεί κοντά φώναζε:
Πρόσεχε, έχεις κήλη, θα πάθης καμμιά ζημιά
Τότε θυμήθηκα ότι είχα κήλη. «Καλά, του λέω, εγώ έχω κήλη, εσύ που δεν έχεις κήλη, γιατί δεν έτρεξες;». «Φοβάμαι μήπως με κλωτσήση», μου λέει. «Ευλογημένε, του λέω, το ζώο, και λύκος να είναι, όταν το καημένο βρίσκεται σε ανάγκη, ζητάει βοήθεια και δεν κάνει κακό στον άνθρωπο».
Αλλά κι αν πεινούν κι αν διψούν τα ζώα, στον άνθρωπο καταφεύγουν, γιατί ο άνθρωπος είναι το αφεντικό τους. Θυμάμαι, στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού, ένα καλοκαίρι, μια οχιά κατέβηκε από την λαμαρίνα της σκεπής και κουλουριάστηκε μπροστά μου. Σήκωνε το κεφάλι της ψηλά, έβγαζε τη γλώσσα της και σφύριζε.
Διψούσε πολύ – είχε καή από τον πολύ καύσωνα- και με απειλούσε. Ζητούσε νερό, αλλά με επιτακτικό τρόπο, λες και ήμουν υποχρεωμένος να πάω να της φέρω νερό. «Βρε, της λέω, εσύ, έτσι που κάνεις, δεν συγκινείς τον άλλον!». Της έβαλα μετά νεράκι και ήπιε. Ενώ τα τσακάλια πολύ με συγκινούν, γιατί, όταν πεινούν, κλαίνε σαν μωρά παιδιά. Να δήτε τί έχω πάθει και με τα γατάκια τώρα στο Καλύβι. Πρόσεξαν πως, κάθε φορά που χτυπούσε το καμπανάκι έβγαινα έξω, και πότε-πότε τους έρριχνα κάτι να φάνε. Όταν λοιπόν πεινούν, τραβούν το σχοινί και χτυπάει το καμπανάκι. Βγαίνω και βλέπω να χτυπούν αυτά το καμπανάκι και τα ταΐζω. Πώς τα έχει κάνει όλα ο Θεός!
Αγιος Παίσιος Αγιορείτης
Όση δύναμη έχει ο Θεός, τόση δύναμη έχει ο Τίμιος Σταυρός!!!
14/9/23
Επειδή πάνω στο Ξύλο στο οποίο Σταυρώθηκε ο Χριστός, χύθηκε το Αίμα του Χριστού, ο Τίμιος Σταυρός, από αντικείμενο έγινε πρόσωπο, ξέχωρο από την Αγία Τριάδα. Γι΄αυτό και ο Σταυρός αυτενεργεί έχοντας παντοδυναμία και ανάλογα με την πίστη θεραπεύει ή κολάζει. Όση δύναμη έχει ο Θεός, τόση δύναμη έχει ο Τίμιος Σταυρός!!!
Ο Θεός θέλησε να γίνεται αυτό, διότι περιέχει το Πανάγιο Αίμα Του,
στο οποίο Αίμα περιέχεται και η Θεότητα του Χριστού.
Το Τίμιο Ξύλο δεν καίγεται και αν το βάλουμε σε ένα ποτήρι με νερό δεν επιπλέει, όπως τα άλλα ξύλα, αλλά βυθίζεται στον πάτο! Και μάλιστα χωρίς να κάνουμε κάποια ευχή ή το σημείο του σταυρού το νερό αυτό, γίνεται Μέγας Αγιασμός!
Πολλοί προσπάθησαν να κατακάψουν, κομμάτι Τιμίου Ξύλου και κάηκαν οι ίδιοι τους!
Λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία, όλα τα κομματάκια του Τιμίου Ξύλου που μοιράστηκαν σε όλο τον κόσμο θα ενωθούν, σχηματίζοντας το Τίμιο Ξύλο στην αρχική του μορφή και θα ανυψωθεί ψηλά στον ουρανό, οπότε θα λάμψει περισσότερο από μυρίους ηλίους, σημάδι, ότι σε λίγο θα εμφανιστεί ο Βασιλιάς της Δόξας, που Σταυρώθηκε στο Ξύλο αυτό.
+ Γέροντας Εφραίμ Σεραγιωτης
Τα ζώα Άνθρωποι,
Μια φωτογραφία από εκείνες που θα μείνουν ανεξίτηλες στην ιστορία του πλανήτη τραβήχτηκε από τον φωτογράφο Anil Prabhakar στα δάση του Μπόρνεο πριν έναν χρόνο.
Ένας Ουρακοτάγκος τείνει χείρα βοηθείας σε έναν οδηγό της αποστολής επιστημόνων που είχε πέσει σε επικίνδυνη λακκούβα λάσπης, γεμάτη φίδια κατά τη διάρκεια ερευνών.
Το ευγενές πρωτεύον θηλαστικό, στάθηκε από πάνω απ’ τον άνθρωπο σαν να τον ρωτούσε αν χρειαζόταν βοήθεια. Μετά προέκτεινε το χέρι του για να τον βοηθήσει. Ο φωτογράφος δηλώνει πως δεν μπορούσε από την συγκίνηση καλά-καλά να τραβήξει την φωτογραφία.
Η λεζάντα γράφει «Όταν η ανθρωπιά χάνεται στην ανθρωπότητα, τα ζώα μας οδηγούν πίσω στις αρχές μας.»
Η αντίθεση με τα τα ανθρωπόμορφο τέρατα που έπνιξαν το παιδί στον Πειραιά.
*"Σμίλεψε πάλι, Δάσκαλε, ψυχές... Σκάψε βαθειά..."
12/9/23
_*"Σμίλεψε πάλι, Δάσκαλε, ψυχές... Σκάψε βαθειά..." |ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΒΑΡΥ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟY*_..
Χθες ανοίξανε τα σχολεία.
Καλή δύναμη και φώτιση σε δασκάλους και καθηγητές!
Συνάδελφοι, στα θρανία κάθονται σήμερα οι αυριανοί πολίτες.
Δύσκολο,
τιτάνιο το έργο σας.
Αγρίεψε η κοινωνία μας.
Όμως στον Δάσκαλο κυρίως εναποθέτει το μέλλον
και τις ελπίδες αυτού του τόπου.
Τον Δάσκαλο πλαστουργό,
εμπνευστή,
Λειτουργό!
Το ζητάει και ο ποιητής, ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς.
"Σμίλεψε πάλι, Δάσκαλε, ψυχές...
Σκάψε βαθειά"!
"Ποτέ από το Χρέος μη κινούντες", θα συμπλήρωνε και ο μεγάλος Καβάφης.
Δίδαξε, Δάσκαλε, στο παιδί,
όχι μόνο γράμματα,
αλλά και την Αγάπη,
την ανθρωπιά,
τον σεβασμό στους συμμαθητές του,
στον συνάνθρωπό του.
Αρκετά θύματα θρηνήσαμε μέχρι σήμερα.
Όχι άλλους Άλκηδες,
Μιχάληδες,
Αντώνηδες.
Βάλτε πλάτη να σηκώσουμε την Πατρίδα μας λίγο ψηλότερα!!!!
" Την πάσαν ελπίδα μου -μετά τον Θεό- εις σε ανατίθημι",
ανώνυμε και επώνυμε ήρωα Δάσκαλε !!!
~ έγραψε ο Δάσκαλος, Αναστασιος Μπεγκος
Να Συμβάλεις ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ,
11/9/23
Δεν θα Σωσεις Εσυ τον Κοσμο, θα Συμβάλεις ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ,
Εκείνο που με τρομάζει πιο πολύ στη ζωή μου είναι ο εαυτός μου. Ενώ δείχνω στα όρια της διαφήμισης τον ανθρωπισμό μου κρίνοντας αβίαστα κάθε δυσάρεστο και απεχθές περιστατικό που συμβαίνει στην κοινωνία , την διπλανή μου και την μακρινή μου, την ίδια ώρα δεν γνωρίζω αν ο γείτονάς μου έχει να φάει, εάν ο γείτονάς μου έχει ανάγκη από λίγη συντροφιά, εάν ο γείτονάς μου έχει ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον.
Όμως εγώ δείχνω την ανθρωπιά μου κατηγορώντας θεούς και δαίμονες για τα άσχημα που συμβαίνουν στον κόσμο, καθισμένος άνετα στην καρέκλα του γραφείου μου, μπροστά σε έναν υπολογιστή, φυλακισμένος στην επανάσταση του μυαλού μου.
Πώς θα γλυτώσω από τον δυνάστη και χλευαστή εαυτό μου ;
-Αυτό με τρομάζει... ΑΜΗΝ!!
-Να αγαπάς την ευθύνη.. Αυτός δεν έχει.. Μέτρο και υποφέρει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.png "English"){kind=small}
