Ένα δένδρο σαν ποτίζεις την ρίζα του, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια του,

 Είναι μια μηλιά, που κάνει ξινά μήλα.Εμείς τώρα, τί πρέπει να κατηγορήσουμε, την μηλιά ή τα μήλα; 

Την μηλιά. Λοιπόν, κάμνετε καλά εσείς οι γονείς, που είστε η μηλιά, για να γίνονται και τα μήλα γλυκά. Ένα δένδρο  σαν το κόψης, ευθύς ξεραίνονται τα κλαριά του. Αμή, σαν ποτίζεις την ρίζα του, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια του. Σεις οι γονείς είσαστε σαν το δένδρο. Όταν λοιπόν ο πατέρας και η μητέρα, που είσαστε η ρίζα των παιδιών, ποτίζεσθε με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, με καλά έργα, ο Θεός φυλάει τα παιδιά σας. Όταν ξεραίνεστε σεις οι γονείς με τις αμαρτίες, ο Θεός θανατώνει τα παιδιά σας και σας βάνει και σάς στην κόλαση μαζί τους. 

Μιχάλης Αντωνιάδης

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.