Ταπεινότητα της Γέννησης του Χριστού στη Φάτνη,

 Ο Άγιος Παΐσιος μιλούσε για τα Χριστούγεννα με βαθιά Πνευματική έννοια, τονίζοντας την ταπεινότητα της Γέννησης του Χριστού στη Φάτνη, την ανάγκη για «Πνευματική Φάτνη» στις καρδιές μας, την αγάπη και την προσφορά, όπως το «αρνάκι» δίπλα στη Φάτνη, και όχι τόσο τον υλισμό, δίνοντας έμφαση στην Πνευματική Χαρά και την Πίστη που φέρνει το γεγονός, συμβουλεύοντας να νιώθουμε την παρουσία του Θεού κοντά μας, σαν να βλέπουμε τη Φάτνη. 

Βασικά σημεία των λόγων του:

Η Φάτνη Μέσα μας: Έλεγε ότι πρέπει να κάνουμε την καρδιά μας Φάτνη για τον Χριστό, να Τον δεχτούμε ταπεινά, όπως Τον δέχτηκαν η Παναγία και ο Ιωσήφ.

Αγάπη & Προσφορά: Ενθάρρυνε την αγάπη, την προσφορά και την Πνευματική καθαρότητα, λέγοντας να είμαστε σαν τα ζώα της Φάτνης, δηλαδή κοντά στον Χριστό.

Πνευματική Χαρά: Τόνιζε ότι η πραγματική χαρά των Χριστουγέννων προέρχεται από την εσωτερική ένωση με τον Χριστό, όχι από τα εξωτερικά στολίδια ή τις γιορτές.

Το Θαύμα των Χριστουγέννων: Μιλούσε για το Θαύμα της Θείας Γέννησης ως κάτι που πρέπει να βιώνεται καθημερινά στην ψυχή, μια συνεχής Πνευματική Αναγέννηση. 

Συνολικά,   ο Άγιος Παΐσιος καλούσε σε επιστροφή

 στο νόημα της Γέννησης: την Ταπείνωση, την αγάπη και την προσωπική συνάντηση με τον Θεό μέσα στην καρδιά.

  Μιχάλης Αντωνιάδης