Πρέπει πάντοτε νά ξεχωρίζουμε τό πρόσωπο ἀπό τήν πράξη.

 Πρέπει πάντοτε νά ξεχωρίζουμε τό πρόσωπο ἀπό τήν πράξη. 

Ποτέ δέν πρέπει νά τά βάζουμε μέ τόν ἄνθρωπο, μέ τό πρόσωπο, ἀλλά πάντοτε μέ τό κακό πού ὑπάρχει στό πρόσωπο. 

Ἔχουμε τούς Οἰκουμενιστές. 

Τούς ἀγαπᾶμε, καί τούς Πατριάρχες μας, καί τούς Ἐπισκόπους μας, ὅλους, ἀλλά δέν συμφωνοῦμε μέ τήν αἵρεση, μέ τόν Οἰκουμενισμό. 

Ἔχουμε τούς ὑβριστές, ἔχουμε τούς μασόνους, ἔχουμε τούς ἀντίχριστους, ἔχουμε τούς ἀθέους. 

Τούς ἀγαποῦμε ὅλους αὐτούς, ἀλλά δέν ἀγαποῦμε τό κακό πού λειτουργεῖται ἀπ' αὐτούς, ἐνεργεῖ μέσα τους καί ὑποτάσσονται καί ὑποκύπτουν σ' αὐτό.

Γι' αὐτό δέν εἶναι κατάκριση νά καταδικάζουμε τήν αἵρεση, τόν Οἰκουμενισμό ἤ τήν ὅποια ἄλλη ἐκτροπή. 

Κατάκριση εἶναι νά μισεῖς τό πρόσωπο. 

Νά χωρίζεσαι καί νά ἀποβάλλεις τήν ἀγάπη πού ὀφείλεις νά ἔχεις στόν κάθε ἄνθρωπο, ὅ,τι καί ἄν εἶναι αὐτός, ὅσο καί ἄν ἔχει δώσει δικαιώματα στόν πονηρό, ὅσο καί ἄν μοιάζει στόν πονηρό. 

Ὀφείλεις νά τόν ἀγαπᾶς, γιατί εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. 

Δέν θά ἀγαπᾶς ὅμως τά ἔργα του. 

Ιερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου.

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης