Αγιος Παίσιος είναι ενας διαρκής Φάρος στο σκοτάδι των ημερών μας.....

 Ένας Άγιος ιδιαίτερα λαοφιλής ακριβώς επειδή ο κόσμος τον έζησε καθώς εκοιμήθη μόλις το 1994. 

Σε έβλεπε κ σε "ακτινογραφούσε"...ήξερε τα πάντα για εσένα προτού του τα πεις. Άνθρωπος που είχε γεμίσει με την χάρη του Αγίου Πνεύματος. 

Η άσκηση που έκανε ήταν παραδειγματική (ηρνείτο να καθίσει από Μ. Πέμπτη εως την Ανάσταση κ τηρούσε πλήρη ασσυτία με εξαίρεση λίγο ξύδι την Μ. Παρασκευή) , η προσευχή διαρκής, η αγάπη του άνευ προηγουμένου κ η ταπείνωση του μνημειώδης (απέφευγε κάθε έπαινο κ αξίωση από τους ανθρώπους).

 Όταν ο νεαρός αγνωστικιστής που πήγε ως την Ινδία ψάχνοντας την αληθινή θρησκεία στους γκουρού έφτασε κ στο Άγιον Όρος κ τον συνάντησε αυτό που τον κέρδισε κ αντιλήφθηκε ότι όλες οι άλλες θρησκείες είναι πλάνες ήταν η πρωτοφανής αγάπη που ένιωσε από τη πρώτη κι ολας ματιά του Αγίου Γέροντα. 

Τα θαύματα που επιτέλεσε όντας ακόμη εν ζωή πάρα πολλά,  αυτά που επιτελεί μετά την κοιμησή του ακόμη περισσότερα. Όταν ο μικρός Γιωργάκης από το Θιβετ μετακινούσε κ έσπαγε βράχους τεραστίων διαστάσεων με τα μάτια κ μόνο (με τη βοήθεια των δαιμονων ακόμη κ τηλεμεταφορες εκανε) όταν πήγε στον Άγιο Παίσιο εκείνος σταύρωσε ένα μικρό πετραδάκι και του ζήτησε να το σπάσει.

 Ο Γιωργάκης μετά από επίπονες προσπάθειες δεν κατάφερε τίποτα κ άρχισε να αλλάζει η ζωή του. Θεραπεύθηκαν πολλοί με τις προσευχές του αγίου κ ήταν ένα διαρκές λιμάνι ανάπαυσης κ χαράς για τους ευλαβείς προσκυνητές. 

Τελικά ζήτησε από τον Θεό να πάρει αυτός τον καρκίνο κάποιου προσκυνητή ο οποίος ήξερε οτι θα πεθάνει κ ζήτησε από τον Γέροντα την προσευχή του για τη γυναίκα κ τα παιδιά που θα άφηνε ορφανά. Ο Γέροντας τόσο συγκινήθηκε απο την αυτοθυσία του προσκυνητού που δεν παρακάλεσε τον Αγιο να θεραπευτεί αλλά να προσέχει την οικογένειά του δια της Προσευχής που ζήτησε απο τον Θεό να γινει καλά ο ανθρωπος αυτός κ να λάβει ο ίδιος την ασθένεια οπερ κ εγέννετο.

 Δέχτηκε αγόγγυστα φριχτούς πόνους δοξάζοντας τον Θεό και λέγοντας πως " όσο δεν με ωφέλησαν πνευματικά οι νηστείες κ οι προσευχές ολα αυτά τα χρόνια με ωφέλησε αυτή η ασθένεια". 

Παρέδωσε την αγία του ψυχή στις 12 Ιουλίου του 1994 και ενώ είχε σκάψει ο ίδιος τον τάφο του στο κελί του στο Όρος η πρόνοια του Θεού ήταν να κοιμηθεί κ να θαφτεί στη Σουρωτή ώστε όλος ο κόσμος (και οι γυναίκες) να μπορούν να τον προσκυνούν και να λαμβάνουν χάρη.

Πολλά ειπώθηκαν για τις προφητείες του Αγίου. 

Είχε τεράστιο προορατικό χάρισμα αλλα λόγω εμπορευματοποίησης του ονοματός του πολλά βιβλία κυκλοφόρησαν με ιστορίες που δεν ειναι αληθινες! Δυο ειναι τα επισημα βιβλία καθώς κ αυτά της αδελφότητος της Ι.Μ. Αγ. Ιωαννου του Θεολόγου στη Σουτωτή. 

Προσοχή λοιπόν στο διαδύκτιο κ στις φήμες. Υπάρχουν όμως πολλοί ευλαβείς προσκυνητές που τον γνωρίσαν κ έχουμε αληθεις μαρτυρίες περι αυτών που είπε. Κάποιοι εξ αυτών εγιναν ιερείς κ μάλιστα όταν ο Αγιος τους το είχε πει αυτοί όχι απλα δεν τον πίστευαν αλλά ούτε καν περνούσε απο το μυαλό τους. 

Πολλά βγήκαν ήδη και πολλά περισσότερα θα βγούνε (κυρίως με τη χαρη του αγ. Πνεύματος,  ερμήνευε σωστά τις Προφητείες του αγ. Κοσμά του Αιτωλού) μα σημασία έχει ο βίος του Αγίου, το πως οι άγιοι ζούνε κ λειτουργούν κ όχι τα θαύματα κ οι "προφητείες" που είναι απλά απόρροια του βίου κ της πίστεως τους. "Σας συμφέρει" έλεγε "εγώ να φύγω από αυτή την ζωή γιατί τώρα έρχεστε εσείς εδώ να με δείτε ενώ τότε όταν θα με καλείτε εγώ θα έρχομαι σε εσάς όπου κ αν είστε" .

 Ας τον καλούμε λοιπόν και εκείνος όντας δίπλα στο Θρόνο του Δεσπότου Χριστού και μας ακούει κ έρχεται και απαντάει με τον τρόπο του. 

Αύριο ξημερώνει η χάρις του. Ας πρεσβεύει κ ας φυλάει όλο το Έθνος κ τις οικογένειες του κόσμου.  Μαζί με τους σύχρονους του τεράστιους Αγίους Πορφύριο, Ιακωβο Τσαλίκη και Εφραίμ Κατουνακιώτη , ο Αγιος Παίσιος είναι ένας διαρκής Φάρος στο σκοτάδι των ημερών μας.....

Μιχάλης Αντωνιάδης