ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ,

 Κοιμήθηκα....

Κι όταν ξύπνησα η Βόρεια Ήπειρος ήταν Αλβανική.

Σιωπή μου είπαν.... μη μιλήσεις.... έτσι έπρεπε, να γίνει.

Κοιμήθηκα...

Κι όταν ξύπνησα η μισή Κύπρος ήταν σκλαβωμένη.

Σιωπή μου είπαν....μη μιλήσεις....κάτι έπρεπε, να θυσιαστεί...

Κοιμήθηκα κι όταν ξύπνησα είχαν πουλήσει το όνομα Μακεδονία.

Σιωπή μου είπαν... μη μιλήσεις...μην είσαι μονοφαγάς.

Κοιμόμουν κι ο γείτονας μου αυτοκτόνησε.

Σιωπή! Μη μιλήσεις... είχε ψυχολογικά προβλήματα.

Κοιμόμουν κι όταν ξύπνησα το παιδί μου ήταν μίλια μακριά.

Σιωπή μου είπαν... Για το καλό του γίνεται.

Κοιμόμουν και ο φίλος μου έχασε το σπίτι του. 

Σιωπή μου είπαν. Μη μιλήσεις.....ένας κακοπληρωτής ήταν....Τι τον λυπάσαι;

Κοιμήθηκα κι όταν ξύπνησα η σημαία μου είχε κατέβει, από το μπαλκόνι μου.

 Σιωπή... Μη μιλάς... Μη προκαλείς.

Κοιμήθηκα και ο κολλητός μου στην Εντατική πεταμένος.

Σιωπή.... μού είπαν:  Ούτως ή άλλως θα πέθαινε.

Κοιμόμουν και παραποίησαν τα βιβλία μου, την ιστορία μου.

Σιωπή μου είπαν...στη Σμύρνη έγινε συνωστισμός.

Κοιμήθηκα κι όταν ξύπνησα δεν μπορούσα, να κυκλοφορώ .. Ελεύθερα, στο τόπο μου. Γεμάτη η χώρα ''νεόελληνες.''

Σιωπή... μου είπαν.... Μην γίνεσαι φασίστας. Ρατσιστής είσαι;

Κάνε, πως δεν καταλαβαίνεις....κοιμήσου πάλι....

Κοιμόμουν και καίγονταν ανθρώπινες ψυχές και δάση.....

Σιωπή!!! Μη τολμήσεις, να μιλήσεις.... Φταίει ο.... άνεμος.

Κοιμήθηκα και στον ύπνο μου έβλεπα πνιγμένους, φτωχούς 

απ την υπερφορολόγηση και την ληστεία της ακρίβειας.

Κοιμήθηκα και στον ύπνο μου έβλεπα υπερήφανους

Ελληνες με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς αξιοπρέπεια, βουβούς 

σαν ζόμπι, χωρίς χαμόγελο, μονο τα πουλιά τραγουδούσαν

ενα τραγούδι που έμοιαζε με Μανιάτικο μοιρολό'ι'.

Κοιμήθηκα και όταν ξύπνησα είδα οτι δεν ήταν όνειρο.

Σιωπή... Μη μιλάς... Ξανακοιμήσου: Εσύ θα σώσεις τον κόσμο;

Κοιμήθηκα.....κοιμήθηκα κι έχασα την αξιοπρέπεια μου,

Τα ιδανικά μου, τα πιστεύω μου, τις Αξίες μου.

Κοιμήθηκα και μου παρουσίασαν το βέλτιστο ως φαύλο...

και το φαύλο, ως βέλτιστο, υπομονή μου είπαν, μη μιλώ για αυτά.

ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΑ: ΝΤΡΑΠΗΚΑ. ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΑ. ΟΥΡΛΙΑΞΑ.

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΟΥΡΛΙΑΖΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.

Για τΙς χαμένες μας ζωές, που πέταξαν στα σκουπίδια.

Για τους παππούδες και γιαγιάδες που φεύγουν  με πίκρα

στα χείλη, για τα παιδιά που δεν μπορούν ν αντιδράσουν.

Για τους προγόνους μας και τις επόμενες γενιές που έρχονται.

ΞΥΠΝΗΣΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΞΥΠΝΗΣΕΙ  ΟΧΙ ΠΟΛΛΟΙ

 (ΓΙΑΤΙ Η ΜΑΖΑ ΑΚΟΜΗ ΚΟΥΜΑΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΙΑ) 

ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΗ ΚΡΑΥΓΗ.

ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΑΛΛΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑ

ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΝΑ ΖΕΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

ΥΓ: ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΠΟΥ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ.... ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ.... ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ !!!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ

ΟΤΙ Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ ΑΛΛΑ ΧΑΣΙΜΟ ΧΡΟΝΟΥ.