Φράσεις και εκφράσεις που έπαψαν να ακούγονται πλέον στις συζητήσεις μας !

19/3/16

 

 Μέχρι πριν τρία χρόνια, τις χρησιμοποιούσαμε πολύ συχνά. Σήμερα έχουν εξαφανιστεί από την καθημερινότητά μας, λίγο πριν εξαφανιστούμε και εμείς....!

 -Γέμισα την δεξαμενή πετρέλαιο για όλο τον χειμώνα. 
-Που να βρεις τέτοια ώρα ταξί.
 -Με πήραν τηλέφωνο από την τράπεζα και μου είπαν ότι εγκρίθηκε το δάνειο σπιτιού.
 -Φούλαρα το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου. 
-Σήμερα ο προϊστάμενος μου ανακοίνωσε αύξηση μισθού. 
-Ήμουνα για ψώνια στα μαγαζιά. ... 
 -Σήμερα στην δουλειά μας έδωσαν το ετήσιο μπόνους. 
-Μου ήρθε το εκκαθαριστικό της εφορίας. Έχω επιστροφή! 
-Βρήκα δουλειά!
 -Το ΜΕΓΚΑ είναι το πιο έγκυρο κανάλι! 
-Προτιμήσαμε να πάρουμε σπίτι με δάνειο. Οι δόσεις πια είναι σαν ενοίκιο. 
-Άνοιξα λογαριασμό καταθέσεων, στην τράπεζα.
 -Ευτυχώς στην Αθήνα δεν έχουμε άστεγους, όπως έχουν οι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. 
-Άσε, κερνάω εγώ σήμερα. 
-Αν κόψεις λεφτά από τον Έλληνα θα ξεσηκωθεί.
 -Κανείς δεν θα το τολμήσει να του περικόψει μισθό και επιδόματα, γιατί θα γίνει χαμός.
 -Είναι ατίθασος ο Έλληνας. Και υπερήφανος. 
-Έγραψα το παιδί στο ιδιωτικό σχολείο, στο φροντιστήριο, στα αγγλικά και το χορό.
 -Έχω πάντα φυλαγμένα στο σπίτι δυο τρείς χιλιάδες ευρώ, για μια άμεση ανάγκη. 
-Καλές δουλειές! (σε εγκαίνια μαγαζιού). 
-Πάω κάθε μέρα στη δουλειά με το αυτοκίνητο. (δύο στα δύο) Τι να το κάνω το ποδήλατο; 
-Μα δεν βλέπεις ότι το γάλα έχει λήξει. Πέτα το μην πάθουμε τίποτα. 
-Τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου; (σε ανυποψίαστα παιδάκια) 
-Σου έχω αφήσει λεφτά για να πληρώσεις το ΤΕΒΕ.
 -Πετάξου ως το φαρμακείο για να πάρεις το φάρμακο που πρέπει. 
-Με καλύπτει η συλλογική σύμβαση εργασίας.
 -Θα λείψουμε για τριήμερο.
 -Ήμουνα σε συναυλία της Δήμητρας Γαλάνη. Ήταν πολλοί επώνυμοι εκεί. Είδαμε και τον Μανώλη Καψή. 
-Χαθήκαμε τι έγινε;
 -Έχω πολύ δουλειά τις τελευταίες μέρες. Πνίγομαι. 
-Απολύθηκε, αλλά τουλάχιστον, μετά από τόσα χρόνια, πήρε καλή αποζημίωση.
 -Τι να πουν και οι Ισπανοί με 20% ανεργία; 
-Βρήκε και δεύτερη δουλειά για συμπλήρωμα. (για τον νιόπαντρο ανιψιό) 
-Σε δύο χρόνια βγαίνω στην σύνταξη. (λόγια ενός αφελούς 62χρονου) 
-Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. (Η ειρωνεία εδώ και για την πολλή δουλειά αλλά και για τον αφέντη)

 Και… …Είστε τυχεροί παιδί μου, που δεν ζήσατε πείνα και κατοχή…