Τὰ ἀγέννητα μωρὰ ἀκοῦν καὶ κατανοοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ...

 Θαύμα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου

Τὰ ἀγέννητα μωρὰ ἀκοῦν καὶ κατανοοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ...

Εἶμαι ἐφημέριος στὸν Ἱερὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου. Μία μέρα μία νεαρὴ γυναῖκα ἔρχεται κοντά μου κλαίγοντας.

Μοῦ εἶπε ὅτι ἦταν ἔγκυος. Ὅτι ἤθελε πολὺ τὸ παιδί της.Ότι προσπαθεῖ ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια. Ὅτι ἔχασε μερικὲς ἐγκυμοσύνες.

Λέω: καὶ γιατί κλαίς;

Πατέρα, ἡ ἐγκυμοσύνη εἶναι ἔκτοπη. Τὸ μικροσκοπικὸ μωρὸ ἀκόμα δὲν ἔχει προσκολληθεῖ στὸ ἐνδομήτριο. Εἶναι κάπου σὲ μία σάλπιγγα.

Ὁ γιατρὸς εἶπε ὅτι ἔπρεπε νὰ κάνω ἔκτρωση. Γιατί ἀλλιῶς εἶμαι καταδικασμένη νὰ πεθάνω ὅταν μεγαλώσει ἐκεῖ.

Ὁ πόνος της μὲ εὐαισθητοποίησε λίγο. Συνοφρυώθηκα γιὰ νὰ μὴν δείξω ὅτι ἔτρεμα.

Λέω: - «Λοιπόν, ἅς μιλήσουμε μὲ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Ρῶσο γιὰ νὰ λυθεῖ τὸ θέμα».

-«Δὲν μπορῶ  νὰ γίνω γονιός, τὸ ἔμβρυο εἶναι παγιδευμένο ἐκεῖ, δὲν θὰ πάει πουθενά. Καὶ ὃ γιατρός μου συμβουλεύτηκε ἕναν ἄλλο γυναικολόγο. Καὶ οἵ δύο εἶπαν ὅτι ἡ ἄμβλωση πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ προκληθεῖ».

Ἔσφιξα τὰ δόντια μου ἀβοήθητα.

Εἶπα:

-«Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὃ Ρῶσος μπορεῖ νὰ πεῖ στὸ μωρὸ νὰ φύγει ἀπὸ ἐκεῖ καὶ νὰ πάει στὴν κούνια τῆς μήτρας».

-«Ὄχι, πατέρα, εἶναι ἀδύνατο», εἶπε ἡ κοπέλα δακρυσμένη.

Τῆς ἔπιασα τὸ χέρι.

-«Πιστεύετε ὅτι ὃ Θεὸς μπορεῖ νὰ μετακινήσει τὸ μωρὸ ἀπὸ ἐκεῖ;

Ὅτι ἔχει αὐτὴ τὴ δύναμη;»

-«Ναί, πατέρα».

-«Λοιπόν, ἅς προσευχηθοῦμε».

Εἶπα ἀμέσως μία προσευχὴ ἀπὸ τὸ μυαλό μου.

«Κύριε, Κύριε, ἐσὺ ποῦ πρόσταξες τὸν Ἀβραὰμ νὰ μετακομίσει ἀπὸ τὰ ἐδάφη τῶν πατέρων τοῦ στὴν Χαναάν, καὶ τοῦ ἔδωσες αὐτὴ τὴ γῆ, Σὲ παρακαλοῦμε, μὲ τὴν ἁγνὴ ἐπιμονὴ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσου τοῦ ὁποίου τὸ πρόσωπο ἔχουμε ἐδῶ, πρόσταξε αὐτὸ τὸ μωρὸ νὰ μετακινηθεῖ στὸ μέρος ὅπου θὰ ἀναπτυχθεῖ χωρὶς κίνδυνο».

Τὸ κορίτσι μὲ κοίταξε σανάμουν ἀρκούδα.

Τῆς ἔδωσα τὸν Ἀκάθιστο τοῦ Σκεπάσματος Τῆς Θεοτόκου καὶ τὸν Ἀκάθιστο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσου.

Εἶπα:

-«Δὲν θὰ κάνουμε ἀποβολὴ γιατί τὸ μωρὸ κάνει ὅπως τοῦ λέει ὁ Θεός».

Τὴν ἑπόμενη μέρα λαμβάνω μήνυμα.

Ἡ κοπέλα πῆγε ξανὰ στὸν γυναικολόγο.

Τὸ μωρὸ ἔχει μετακινηθεῖ στὴ μήτρα.

Εἶναι τέλειο καὶ μεγαλώνει ὑπέροχα φώναζε!

Τὸ κορίτσι ἔκλαιγε πάλι, ἀλλὰ τώρα ἀπὸ χαρά.!

Δόξα τῷ Θεῷ!

Μιχάλης Αντωνιάδης