Η Πρώτη Ανάσταση, Του Χριστού,

19/4/25

 Πόσο έμεινε ο Χριστός στον Άδη;

-Τυπικώς είναι τρεις ημέρες

Τυπικώς. Ουσιαστικά είναι 33 ώρες.

Αλλά λέω 33, διότι αυτό βγαίνει, ας το πούμε, ερμηνευτικά.

Είναι μυστήριο πότε ο Χριστός ανεστήθη. Είναι από τα κεκρυμμένα. Την αρχήν της Αναστάσεως δεν την ξέρομε.

Δηλαδή πότε ανεστήθη ο Χριστός δεν το ξέρομε. Ξέρομε μόνο το τέλος της Αναστάσεως. Αντιθέτως ξέρομε την αρχή της Αναλήψεως. Αλλά δεν ξέρομε το τέλος της Αναλήψεως. Πού έφθασε ο Χριστός; Καταλάβατε;

Λοιπόν ο Χριστός απέθανε επί του Σταυρού την Παρασκευή στις 3 το μεσημέρι.

Και ανεστήθη ξημερώνοντας Κυριακή. Η Κυριακή όμως ξέρετε από πότε τότε άρχιζε;

Η δευτέρα ημέρα της εβδομάδος;

Μετά τη δύση του ηλίου το Σάββατο.


Σε μας η αλλαγή του 24ώρου γίνεται τα μεσάνυχτα.

Κατά το εβραϊκό ημερολόγιο εγίνετο από δύση σε δύση ηλίου.

Συνεπώς, ο Χριστός έμεινε 3 ώρες την Παρασκευή, 24 ώρες το Σάββατο, 27, και κάποιες ώρες, άγνωστο πόσο, την Κυριακή.

Αλλά επειδή πολλές φορές οι Πατέρες θέλουν, οι ερμηνευταί γενικά, θέλουν να ταιριάζουν μερικά πράγματα, ερμηνευτική αδεία, θα λέγαμε,

επειδή ο Ιησούς ήτο 33 ετών κατά το ανθρώπινον επί της γης, είπαν 33 ώρες.

Συνεπώς προσέθεσαν άλλες 6 ώρες. Αλλά εάν υποτεθεί ότι στις 6 βασιλεύει ο ήλιος το Σάββατο, και 6 ώρες, είναι 12 τα μεσάνυχτα. 12 δηλαδή «Χριστός ανέστη».

  Αυτό είναι.

Αλλά σας είπα ότι ονομαστικώς είναι τρεις ημέρες.

Δεν είναι όμως πραγματικές 3 ημέρες με την έννοια του 24ώρου.

 Γι΄αυτό πολλοί λένε: «Μα, πώς είναι τρεις ημέρες;».

Είναι όπως σας είπα. Παίρνει από την κάθε ημέρα τμήμα.

Αυτό είναι.


Π.Αθανάσιος Μυτιληναίος.


Ο Χριστός έμεινε 33 ώρες στον Άδη από τις 3 το απόγευμα της Παρασκευής έως τις 12 τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, όσα ήταν δηλαδή τα χρόνια της επίγειας ζωής Του. 

Αυτή είναι η ''Πρώτη '' λεγομένη Ανάσταση και έχει σχέση με την Κάθοδο Του Χριστού Στον Άδη.

Εκεί ο Χριστός κήρυξε και όσοι Τον πίστεψαν και Τον δέχτηκαν τους Ανέστησε και πήγαν μαζί Του στον Παράδεισο.

Δημήτριος Παναγόπουλος 

Ιεροκήρυκας †


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Εγώ τον Σταυρό μου θα τον φέρω πάντοτε,

18/4/25

 Εγώ τον Σταυρό μου θα τον φέρω πάντοτε.Κι αν δεν μπορώ να τον φέρνω, τουλάχιστον θα τον σέρνω.Γιατί δεν θέλω να τον χάσω.

Θέλω να βρω το έλεος του Χριστού και τη σωτηρία και τη βασιλεία Του.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Μεγάλη Παρασκευή: Μέρα άχρονη σαν τον Θεό, Να προσμένουμε το κήρυγμα του Αναστημένου Χριστού,

 ''Μεγάλη Παρασκευή: Μέρα άχρονη σαν τον Θεό – 

Ο Επιτάφιος φωτίζει τα βάραθρα της ψυχής μας''

Πριν στενάξει ο Άδης από το μακέλεμα του Χριστού, να κοιτάξουμε πρώτα να στενάξει ο Άδης που κουβαλάμε μέσα μας

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή στην πατρίδα μας, είναι και μια μέρα που μας θυμίζει ότι η μάχη της πίστεως δεν χάνεται ποτέ. Από άκρη σε άκρη της, όλη η ελληνική γη σαρώνεται από Επιτάφιους που απλώνουν την ευλογία τους. «Αι γενεαί πάσαι» υμνούν τη θεόσωμο ταφή του Κυρίου, σε ένα ανθρώπινο ποτάμι πιστών που δεν στερεύει στον αιώνα τον άπαντα.

Μοιάζει άχρονη σαν τον Θεό η Μεγάλη Παρασκευή. Δεν ξεθωριάζει, δεν μεταβάλλεται, δεν παραχαράσσεται ποτέ. Μοιάζει σαν στολίδι καθηλωμένο σε ουρανό και γη, αμετακίνητο στο χρόνο. Δεν μας συναντά εκείνη, αλλά τη συναντούμε εμείς εκεί που είναι πάντα. Στο γλυκό σταυροαναστάσιμο έαρ της Μεγάλης Εβδομάδας. Στα τελευταία ψυχορραγήματα του Άδη. Στη παλινόστηση της καρδιάς στο μέγα μυστήριο του Ζωοποιού Τάφου.

Τα γλυκύτατα εγκώμια του Επιταφίου σμίγουν με το συλλογικό αίσθημα του πιστού Έλληνα. Οι ψαλμοί αγγίζουν απαλά την ψυχή σαν πένθιμο χάδι. Ο Επιτάφιος αιωρείται ακλόνητος πάνω από τα βάραθρα του θανάτου, κι έτσι όμοια φωτίζει τα βάραθρα της ψυχής μας.

Τα πιο ακριβά λουλούδια που ραίνουν τον Τάφο του Χριστού δεν είναι ούτε οι βιολέτες, ούτε τα χρυσάνθεμα, ούτε οι πασχαλιές και τα ζουμπούλια, ούτε τα γαρύφαλλα και τα τριαντάφυλλα. Τα πιο ακριβά λουλούδια είναι οι ανθισμένες ψυχές που ποτίζονται με το ύδωρ της Ανάστασης. Αυτές είναι τα μοσχοβολιστά άνθη που συντροφεύουν άξια το μνήμα του καθεύδοντος Χριστού. Και όπως τα λουλούδια δυναμώνουν με το κλάδεμα των ξερών μίσχων, έτσι και η κοπή του θελήματος στη Σαρακοστή δυναμώνει την ανθοφορία της ψυχής, ώστε να γίνει μυροφόρος που θα αξιωθεί να δει τον αναστημένο Ιησού.

Χωρίς ενταφιασμένα πάθη, λίγα μπορούμε να νιώσουμε από την ηδύτητα του ενταφιασμένου Χριστού. «Ὡς βροτὸς μὲν θνῄσκεις, ἑκουσίως Σωτήρ, ὡς Θεὸς δὲ τοὺς θνητοὺς ἐξανέστησας, ἐκ μνημάτων καὶ βυθοῦ ἁμαρτιῶν»= Ως άνθρωπος μεν εκούσια πεθαίνεις, Σωτήρα, ως Θεός όμως ανέστησες τους θνητούς από τα μνήματα και από τον βυθό των αμαρτημάτων.

Πριν στενάξει ο Άδης από το μακέλεμα του Χριστού, να κοιτάξουμε πρώτα να στενάξει ο Άδης που κουβαλάμε μέσα μας. Να φωτίσουμε τα ανήλιαγα μπουντρούμια των λογισμών μας. Να προσμένουμε το κήρυγμα του Αναστημένου Χριστού να διαλύσει τη νέκρα μας και το σκοτάδι μας. Να δώσουμε το πρόσταγμα να αρθούν οι πύλες στο οχυρό της υπερηφάνειας μας. «Ἄρατε Πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης».

Σαστίζει ο νους να το σκεφτεί κανείς. Ο Χριστός λεηλάτησε την παντοδύναμη αυτοκρατορία του θανάτου και ελευθέρωσε αναρίθμητους κεκοιμημένους. Αλλά την ψυχή ενός αμετανόητου δεν δύναται να την κατακτήσει, γιατί δεν παραβιάζει το αυτεξούσιο και δεν επιβάλλεται σε κανέναν με το ζόρι. Η αγάπη θέλει αγάπη για ανταπόδοση. Όχι βία. «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν», είναι σαν να κραυγάζει και ο λουλουδιασμένος Επιτάφιος. Αν θρηνείς για εμένα άνθρωπε, ακολούθησε με. Αν με αγαπάς πραγματικά, συνόδευσε με στο κατευόδιο μου. Αν πιστεύεις ότι εσύ είσαι η αιτία που δοκίμασα θάνατο, έλα κοντά μου για να αναστηθούμε μαζί. 

Με κανένα άλλο κακούργημα στον κόσμο δεν μπορεί να συγκριθεί το έγκλημα της Θεοκτονίας. Πώς ο χορηγός της Ζωής, σιωπά τώρα σε έναν τάφο; Θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε τον ήλιο να χωρά ολόκληρος μέσα σε ένα μνήμα; Θα μπορούσαμε να φανταστούμε όλους τους πλανήτες να αποσύρονται μέσα σε μια οπή της γης; Απείρως μεγαλύτερο παράδοξο είναι το πώς μπόρεσε ο θάνατος να σκεπάσει τον Θεάνθρωπο. Μυστήριο μέγα, που ούτε ένας ωκεανός θεολογίας δεν μπορεί να το εξηγήσει πλήρως.

Ο Επιτάφιος μας φωνάζει να καθαγιαστούμε στο φως του, φτάνει μόνο να μην είμαστε «τάφοι κεκονιαμένοι», ασβεστωμένοι απ’ έξω με επίσημα ρούχα και αρώματα, αλλά πλήρεις από ακαθαρσίες παθών και σκέλεθρα ανομιών από μέσα.

Ολόκληρη η γη γίνεται μια πένθιμη καμπάνα τούτη τη μέρα. Τη Μεγάλη Παρασκευή θλίβονται τα ουράνια, θλίβονται τα επίγεια, θλίβονται σε λίγο με την ήττα τους και τα καταχθόνια. Για να θριαμβεύσει τελικά και στα τρία ύψη ο Αναστημένος νικητής. Να ξεπλύνει με το τίμιο αίμα Του την αρχαία κηλίδα του Αδάμ, και να πληρώσει με σωτηρία το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Για δες άνθρωπε ολιγόπιστε. Για τρεις μέρες πένθησες το μυστήριο πώς θανατώθηκε η Ζωή. Όμως τελικά θανατώθηκε ο θάνατος…


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Ιερά παράδοση αναφέρει, ότι όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά,

17/4/25

 

Η Ιερά παράδοση αναφέρει, ότι όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά, ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθησαν, ήταν και ένας τυφλός, ο οποίος δεν ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε και ρώτησε εκεί τους ανθρώπους. Και εκείνοι του απαντήσανε: 

Πάνε να σταυρώσουν 2 ληστές και έναν πλάνο!

Οι Εβραίοι σήκωσαν στο σταυρό, πρώτα τους 2 ληστές και

 όταν σήκωσαν τρίτο το Χριστό, ο τυφλός απέκτησε το φως του και άρχισε να βλέπει!

Βλέποντας αυτό το θαύμα ο τυφλός αναφώναξε:

Εσύ που με έδωσε το φως, εσένα πλάνο λένε; 

Ήταν γραφτό στα μάτια μου, να βλέπω και να κλαίνε! 

Πάρε το φως που μου΄δωσες και τύφλωσε με πάλι!

Καταλάβατε τί έγινε; 

Ο τυφλός ζήτησε από το Χριστό να τυφλωθεί πάλι, 

για να μην βλέπει την Αχαριστία των ανθρώπων!.


Γέροντας Εφραίμ Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος +


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Εξομολόγηση,

16/4/25

 Δεν είναι κρίμα για 5 λεπτά να χάσεις την Αιωνιότητα;

Τόσο διαρκεί μία καλή εξομολόγηση.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η μετάνοια είναι σπόρος, η συγχώρεση καρπός,

 Η μετάνοια είναι ο σπόρος και η συγχώρεση είναι ο καρπός. 

Αξιοθαύμαστο ο σπόρος που φέρνει καρπούς. Η Μετάνοια  έχει αξία, με την συγχώρεση.


ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η άσκηση, η πνευματική ζωή είναι η μάχη εαυτού,

 Αρχίζουμε και ξεπερνάμε και τους ειδωλολάτρες… Έχουμε φύγει μπροστά κατά πολύ...Το Ορθόδοξο βίωμα έχει δώσει τη θέση του στη "μαγική" λατρεία. Μια επιφανειακή επαφή με τον Θεό, συνήθως για κοινωνιολογικούς λόγους και ‘ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα’. Βγάλε από την Ορθόδοξη πίστη την προσωπική σχέση με το Πρόσωπο του Χριστού και μόλις έφτιαξες μια πολύ ωραία ειδωλολατρική θρησκεία. Συναλλαγή, τυπικότητα ... και εντάξει πήραμε την ευλογία στο τσεπάκι μας. Βλέπουμε πολλές φορές ότι έχουμε μια ειδωλατρική θρησκευτικότητα που την έχουμε ανάγει σε Θεό. Δηλαδή κάνουμε κάποια θρησκευτικά εξωτερικά πραγματάκια οπότε είμαστε εντάξει. Τώρα πάει κάτι στραβά, θα τα βάλουμε με τον Θεό. Θυμάμαι μια κυρία που έλεγε σε μια κοπέλα που είχε καρκίνο : «Μα καλά πως έχεις καρκίνο εσύ που ήσουν πολύ της Εκκλησίας ;;! Πώς σου συνέβη αυτό; Γιατί να σ’ το κάνει ο Θεός αυτό!». Πολύ απλά, θέλουμε να σωθούμε χωρίς κόπο, μαγικά. Φυσικά αυτό δεν γίνεται. Τέτοια σωτηρία δεν υπάρχει. Θέλουμε να κοινωνήσουμε ανεξομολόγητοι και να πάρουμε την ίδια ευλογία με αυτόν που επί 40 ημέρες νήστευε και προσπαθούσε να εφαρμόσει τις ευαγγελικές αλήθειες στη ζωή του. Είναι τρομερό όταν μιλάμε οι Ιερείς γι’ αυτό το Μυστήριο να βλέπουμε τον κόσμο να τρελαίνεται. Όταν πεις τη λέξη Εξομολόγηση, ο άλλος αντιδράει λες και βάζει το χέρι του στην πρίζα. Ουρλιάζει ο δαίμονας, διότι ξέρει ότι μέσα από αυτό το Μυστήριο θα ξεσπιτωθεί από την καρδιά του ανθρώπου.              Από την άλλη, στο Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως παρατηρείται το εξής: Το 5% είναι εξομολόγηση. Το άλλο 95% είναι κουβεντούλα, κουτσομπολιό, κατάκριση, μήπως ξέρει κανέναν γνωστό ο παπάς για να βάλει το παιδί μου στο δημόσιο κλπ. Η σχέση με τον Χριστό παραπαίει σε κάποιες εξωτερικές πράξεις απλά για να τα έχουμε καλά μαζί του και να μην μας συμβεί κάποιο κακό. Οι περισσότεροι ζητούν προσευχή κυρίως για σωματική υγεία και σπανιότερα για μετάνοια. Γιατί άραγε; Ήρθε δηλαδή ο Θεός μέσα στην ιστορία απλά για να μας δώσει μια βιολογική παράταση και τίποτα περισσότερο;

Ας προβληματιστούμε . . 

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει κάποια μικρή βελτίωση στους νεότερους, διότι μέσα από βιβλία και ομιλίες έχουν ενημερωθεί τι σημαίνει Ιερά Εξομολόγηση.                 Σχετικά με τη Θεία Κοινωνία όμως, παρατηρούμε ότι υπάρχει το ακόλουθο φρόνημα: "Σιγά πάτερ μου! Κορόϊδο είμαι να νηστέψω; Θα κρατηθώ λίγο τη Μεγάλη Εβδομάδα και θα κοινωνήσω λέγοντας δυο κουβεντούλες σε μια εικόνα και καθάρισα. Δεν θέλει πολλά ο Θεός".                 Τέτοιο είναι το Ορθόδοξο φρόνημα στις μέρες μας.... Κουμπώνεις τον Χριστό στα μέτρα σου, φτιάχνεις και μια προσωπική κοσμοθεωρία πλάνης και κοιμάσαι ήρεμα το βράδυ. Και σε κουβέντα σε τραπέζια με το σόι το παίζεις και μέγας Θεολόγος .                 Νομίζουμε ότι επειδή φάγαμε λίγο φρουτάκι το βράδυ και αύριο θα κοινωνήσουμε νηστικοί θα πάμε στον Παράδεισο ή ότι θ’ αρχίσουμε να βλέπουμε αγγέλους ή ότι δεν θα αρρωστήσουμε. Αν είναι έτσι, τσάμπα τα συναξάρια, τσάμπα οι μετάνοιες των Αγίων, οι ομολογίες, τα μαρτύρια.          Μεγάλη Τετάρτη στο Ευχέλαιο έρχεται κόσμος που δεν πατάει ποτέ στην εκκλησία όλο τον χρόνο απλά για να πάρει λίγο λαδάκι για ευλογία , μην αρρωστήσουμε, να μας έχει καλά ο Θεούλης. Φυσικά θα πάρουμε και λαδάκι delivery στον άντρα μας που είναι στο καφενείο και πίνει τσίπουρα γιατί δεν μπορούσε (δηλαδή δεν ήθελε) να έρθει στην εκκλησία. Το ίδιο γίνεται με το αντίδωρο. (Δεν μιλάμε για αρρώστους που δεν μπορούν να έρθουν). Πήραμε ευλογία, άρα καθαρίσαμε. Θέλουμε έναν Θεό μόνο για να μας έχει καλά στην υγεία από εκεί και πέρα τα περί Βασιλείας των Ουρανών τα θεωρούμε υπερβολές.                      Αν η σωτηρία ήταν εφαρμογή στο κινητό, θα ξενυχτούσαμε να κερδίσουμε τις πίστες για να μπούμε στον Παράδεισο. Λίγο προσευχούλα και νηστεία μας φαίνονται βουνό. Θέλουμε να μας αγαπάνε, ενώ εμείς δεν θέλουμε να παλέψουμε για την αγάπη. Γι΄ αυτό άλλωστε μειώνονται οι γάμοι. Θέλουμε την ηρεμία μας, την ησυχία μας χωρίς κόπο, χωρίς άσκηση.                 Application (τεχνολογική εφαρμογή) στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει. Πνευματική θεραπεία δεν γίνεται από τον καναπέ. Οφείλεις να βυθιστείς στον πυθμένα της καρδιάς σου με το Φως του Χριστού ώστε να αρχίσουν οι όμορφες ανακαλύψεις και αποκαλύψεις.

Η άσκηση και η πνευματική ζωή γενικότερα είναι η μάχη με εαυτό, 

ένας πόλεμος με τους δαίμονες και μια αδυναμία που παλεύω να γίνει δύναμη για να αγαπήσω Αυτόν που με έφτιαξε ώστε να θεραπευτώ. Άλλη λύση δεν υπάρχει.

Εκατό λίτρα αγιασμό να πιούμε, διακόσια λίτρα με λάδι Ευχελαίου να χριστούμε, όσους Επιταφίους και να στολίσουμε, ακόμα κι αν πάμε στη Θεία Κοινωνία το Πάσχα, αν δεν έχουμε πόθο Χριστού και μετάνοια με σκοπό τη σωτηρία, μάταια κοπιάζουμε.

Κάθε μέρα τη Μεγάλη Εβδομάδα "Στο ίδιο έργο θεατές"... Ευτυχώς που υπάρχουν και ψυχές σαν τον μετανοημένο ληστή και ευωδιάζουν οι μέρες λίγο Παράδεισο. Αυτές οι ψυχούλες μοιάζουν με λουλούδια που ευωδιάζουν στην έρημο.

Απλά....αυτές τις μέρες τις βιώνουν όσοι έχουν μετανοημένη καρδιά.... Για τους υπόλοιπους θα είναι απλά κάποιες ημερομηνίες και τίποτε άλλο.

Η φράση : «Πού θα περάσετε το Πάσχα;» έχει την εξής μετάφραση «Πού και με ποιους θα φάτε το Πάσχα.» Εκεί εξαντλούνται όλα τα προσωπικά μας θέλω, νοήματα και επιθυμίες. Όχι ότι είναι κάτι κακό η γιορτή και το φαγητό. Αλλά να μην τα έχουμε στην πρώτη θέση και τον Χριστό στην τελευταία. Θεωρούμε ότι γιορτάζουμε επειδή θα χορτάσει η κοιλιά μας.

Ας προβληματιστούμε λιγάκι γόνιμα τις ημέρες που έρχονται. Τα παραπάνω είναι ένα αποτέλεσμα ποιμαντικής διάγνωσης μόνο και μόνο για να δούμε που είμαστε και προς τα πού πρέπει να πάμε πάντα με αγάπη και διάκριση. Δεν τα λέμε όλα αυτά για να μαλώσουμε κανέναν. Απλά εκφράζουμε μια αγωνία ώστε να θέσουμε την πνευματική μας πυξίδα σε σωστό προβληματισμό.

Μην τα ρίχνουμε σας παρακαλώ πολύ όλα στην Εκκλησία και στους παπάδες. Όλοι φυσικά έχουμε ευθύνη, αλλά μην ξεχνάμε και την προσωπική ευθύνη.

Έρχεται ο Νυμφίος........

Έχουμε ένδυμα γάμου;..

Καλή μετάνοια σε όλους μας.


Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Μεγάλη Τρίτη, ΣΙΩΠΗ.

15/4/25

 Τα μάτια κλειστά, το στόμα κλειστό, τα αυτιά κλειστά, για να κερδίσουμε. Ο κόσμος τι κάνει, τι είδες, τι ξέρεις; Δεν είδα τίποτα, δεν ξέρω, χαμπάρ κι έχω (=δεν έχω χαμπέρι, δεν παίρνω είδηση). Δεν ακούω, δεν βλέπω.

Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα ασκήσασα.


ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων,

 Η σημασία της σιωπής.  Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής. Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα.

Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου. Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας.

Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.

Κουραστήκαμε από την ακατάσχετη πολυλογία, προχειρολογία και φθηνολογία. Το κόστος τους είναι βαρύ, αλλοιώνουν την ουσία, τα πρώτα, τα σημαντικά, τα καίρια και Ιερά. Χρειάζεται μια αντίσταση στους πρόχειρους κι εύκολους λόγους. Αξίζει να καταλαγιάσουμε, να ησυχάσουμε, να ξαποστάσουμε για ν’ ακούσουμε μέσα στην ησυχία τη χαμηλή φωνή του Θεού, την εναγώνια φωνή της συνειδήσεως μας, τη διδακτική φωνή του ιερού παρελθόντος, για να μετανοήσουμε ειλικρινά.

Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου (†)

Ας ζήσουμε την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου εν σιωπή.... και ας αξιωθούμε να γίνουμε μέτοχοι της ενδόξου Αναστάσεως Του.


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Εκείνη έκλαιγε ως άνθρωπος, ενώ ο Κύριος ως Θεός,

14/4/25

 Η Μάρθα έκλαιγε, και ο Κύριος δάκρυσε. 

Αλλά εκείνη έκλαιγε ως άνθρωπος, ενώ ο Κύριος ως Θεός

Αυτή για τον αδελφό της, 

Εκείνος για τη φθορά του θανάτου. 

Ο θάνατος έτρεμε όταν είδε τον Λάζαρο να βγαίνει. 

Γνώρισε ότι ήρθε ο Αφέντης του, και η βασιλεία του καταλύθηκε. 

Άγιος Εφραίμ

        Ο Σύρος.


ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια