Συνειδητοποίηση ή βράσιμο. Πρέπει να διαλέξουμε!

 

Μάνος Δανέζης: Με ρώτησαν πως θα μπορούσα να περιγράψω  γενικότερα την κατάσταση που βρισκόμαστε οι περισσότεροι πολίτες  σήμερα. 

Απάντησα χωρίς δισταγμό : «Σαν τα βατραχάκια που δεν ξέρουν ότι τα βράζουν», αναφερόμενος σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία του Γάλλου συγγραφέα και φιλόσοφου Olivier Clerc στην οποία έχω αναφερθεί και πολύ παλαιότερα όταν μου είχε ξανατεθεί ένα ανάλογο ερώτημα.

Την ιστοριούλα αυτή σκέφτηκα να ξαναμοιραστώ μαζί σας 

             «Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν».

Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι.

Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, σιγά - σιγά γινεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντάς το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.

Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει.

Το νερό γίνεται πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθανόταν λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.

Τέλος το νερό γίνεται πραγματικά πολύ ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπέμενε και δεν αντιδρούσε.

Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι κατέληξε να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει.

Εάν έριχνες το ίδιο βατραχάκι κατ ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.

Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνείδησης και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση. Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή αλλά σταδιακή εξαφάνιση των πανανθρώπινων αξιών μας και των ιδανικών μας. Δεν το καταλαβαίνουμε όμως γιατί γίνεται αργά και σιγά για να το συνηθίζουμε.

Όταν για πρώτη φορά άκουσα αυτή την ιστορία, σκεφτόμουν το αύριο… τώρα, κατάλαβα ότι αναφέρετε στο σήμερα!!!

Συνειδητοποίηση ή βράσιμο. Πρέπει να διαλέξουμε!

Λοιπόν, αν δεν είμαστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, ας κάνουμε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά!!!

read more ►

Τα φύλα είναι ΔΥΟ,

Κωνσταντίνου Αρβανίτη:

Καθηγητή Καρδιολογίας 

Επειδή μερικοί φίλοι και μερικές φίλες κάπου έχουν χαθεί στη μετάφραση, επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσουμε μερικά βασικά πράγματα:

1) Τα φύλα είναι ΔΥΟ 

(και ούτε μισό περισσότερο από ΔΥΟ).

2) Οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί μπορεί να είναι όσοι θέλετε. Ακόμη και 185, αν θέλετε (για να μην ξεχάσουμε και τους κτηνοβάτες, που είναι σωστό και δίκαιο κάθε ζώο να αποτελεί άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό ...)

3) Ένας άντρας που έκοψε χειρουργικά τα γεννητικά του όργανα, δεν είναι  γυναίκα, αλλά ... ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΣ άντρας. Όπως ακριβός και αν κόψεις τα δυο πόδια ενός τετράποδου, δεν γίνεται πτηνό, ούτε αν του κόψεις και τα τέσσερα θα γίνει ... φίδι.

4)Ακόμη και το τελευταίο κύτταρο της φτέρνας σου, από μόνο του μαρτυράει σε ποιο από τα δυο φύλα ανήκεις: άντρας ή γυναίκα. 

Έτσι λοιπόν, ακόμη και μια παντόφλα σου αν εξετάσουμε (χωρίς να σε έχουμε δει ποτέ, εσένα τον ίδιο) ξέρουμε σε ποιο φύλο ανήκεις: αντρικό ή γυναικείο, από τα κύτταρα που πέλματος σου, που αφήνεις πάνω στην παντόφλα, κάθε φόρα που θα την φορέσεις. Το βιολογικό εργαστήριο που θα εξετάσει την παντόφλα σου, θα μας στείλει μια από τις δυο απαντήσεις (άντρας ή γυναίκα). ΔΕΝ μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ό,τι και να κάνεις.. 

5) Μετά από 5.000 χρόνια από τώρα, το έτος 7023, ο αρχαιολόγος του μέλλοντος, χωρίς να είναι γιατρός, μόλις αντικρύσει το σκελετό σου, μέσα στο πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο θα πει ή "αυτός ήταν άντρας" ή θα πεί "αυτή ήταν γυναίκα". 

Δεν υπάρχει περίπτωση να πεί "εδώ έχουμε ένα άτομο που ανήκε στο 7ο φύλο", διότι δεν υπάρχουν πάνω από ΔΥΟ φύλα. 

Τα νυστέρια μπορούν μόνο να παραποιήσουν την ΕΜΦΑΝΙΣΗ (όπως και στις πλαστικές προσώπου, στήθους κλπ...)

Όμως μην ακούμε και παλαβομάρες, που διαστρέφουν την πραγματικότητα.

Άλλο είναι να σέβομαι σαν ύπαρξη, όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά ακόμη και ένα ταπεινό γαϊδουράκι και άλλο είναι να προσπαθεί εκείνο να μου επιβάλει την άποψη του, ότι τάχα ...πετάει!

 

read more ►

Καλημέρα Ημέρα ΘΕΟΥ !!!!!!!!!!

 

read more ►

Ο Άνθρωπος Κρίνεται, για τον Τρόπο του, στον κατώτερο του,

 

Μια φορά, που ήμουν με την κήλη, κάποιοι εργάτες κουβαλούσαν ξύλα με τα ζώα εκεί στην περιοχή του Καλυβιού. Βλέπω σε μια στιγμή ένα ζώο να πέφτη, το καημένο, κάτω και το σαμάρι με τα ξύλα να πέφτη από πάνω του. Διπλώθηκαν τα πόδια του και δεν μπορούσε να τα ισιώση. Εγώ ξέχασα ότι είχα κήλη, ξέχασα ότι δυσκολευόμουν ακόμη και να περπατήσω. Τρέχω, πετάω τα ξύλα. Πάω να σηκώσω το σαμάρι, δεν μπορούσα.

Δίνω μια, τραβάω τα σχοινιά και ελευθέρωσα το ζώο. Οπότε ένας Πατέρας που ήταν εκεί κοντά φώναζε:

Πρόσεχε, έχεις κήλη, θα πάθης καμμιά ζημιά

Τότε θυμήθηκα ότι είχα κήλη. «Καλά, του λέω, εγώ έχω κήλη, εσύ που δεν έχεις κήλη, γιατί δεν έτρεξες;». «Φοβάμαι μήπως με κλωτσήση», μου λέει. «Ευλογημένε, του λέω, το ζώο, και λύκος να είναι, όταν το καημένο βρίσκεται σε ανάγκη, ζητάει βοήθεια και δεν κάνει κακό στον άνθρωπο».

Αλλά κι αν πεινούν κι αν διψούν τα ζώα, στον άνθρωπο καταφεύγουν, γιατί ο άνθρωπος είναι το αφεντικό τους. Θυμάμαι, στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού, ένα καλοκαίρι, μια οχιά κατέβηκε από την λαμαρίνα της σκεπής και κουλουριάστηκε μπροστά μου. Σήκωνε το κεφάλι της ψηλά, έβγαζε τη γλώσσα της και σφύριζε.

Διψούσε πολύ – είχε καή από τον πολύ καύσωνα- και με απειλούσε. Ζητούσε νερό, αλλά με επιτακτικό τρόπο, λες και ήμουν υποχρεωμένος να πάω να της φέρω νερό. «Βρε, της λέω, εσύ, έτσι που κάνεις, δεν συγκινείς τον άλλον!». Της έβαλα μετά νεράκι και ήπιε. Ενώ τα τσακάλια πολύ με συγκινούν, γιατί, όταν πεινούν, κλαίνε σαν μωρά παιδιά. Να δήτε τί έχω πάθει και με τα γατάκια τώρα στο Καλύβι. Πρόσεξαν πως, κάθε φορά που χτυπούσε το καμπανάκι έβγαινα έξω, και πότε-πότε τους έρριχνα κάτι να φάνε. Όταν λοιπόν πεινούν, τραβούν το σχοινί και χτυπάει το καμπανάκι. Βγαίνω και βλέπω να χτυπούν αυτά το καμπανάκι και τα ταΐζω. Πώς τα έχει κάνει όλα ο Θεός!

Αγιος Παίσιος Αγιορείτης

read more ►

Καλή Ημέρα, Καλή Εβδομάδα,

 

read more ►

Όση δύναμη έχει ο Θεός, τόση δύναμη έχει ο Τίμιος Σταυρός!!!

 

Επειδή πάνω στο Ξύλο στο οποίο Σταυρώθηκε ο Χριστός, χύθηκε το Αίμα του Χριστού, ο Τίμιος Σταυρός, από αντικείμενο έγινε πρόσωπο, ξέχωρο από την Αγία Τριάδα. Γι΄αυτό και ο Σταυρός αυτενεργεί έχοντας παντοδυναμία και ανάλογα με την πίστη θεραπεύει ή κολάζει. Όση δύναμη έχει ο Θεός, τόση δύναμη έχει ο Τίμιος Σταυρός!!!

 Ο Θεός θέλησε να γίνεται αυτό, διότι περιέχει το Πανάγιο Αίμα Του, 

στο οποίο Αίμα περιέχεται και η Θεότητα του Χριστού. 

Το Τίμιο Ξύλο δεν καίγεται και αν το βάλουμε σε ένα ποτήρι με νερό δεν επιπλέει, όπως τα άλλα ξύλα, αλλά βυθίζεται στον πάτο! Και μάλιστα χωρίς να κάνουμε κάποια ευχή ή το σημείο του σταυρού το νερό αυτό, γίνεται Μέγας Αγιασμός!

 Πολλοί προσπάθησαν να κατακάψουν, κομμάτι Τιμίου Ξύλου και κάηκαν οι ίδιοι τους! 

Λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία, όλα τα κομματάκια του Τιμίου Ξύλου που μοιράστηκαν σε όλο τον κόσμο θα ενωθούν, σχηματίζοντας το Τίμιο Ξύλο στην αρχική του μορφή και θα ανυψωθεί ψηλά στον ουρανό, οπότε θα λάμψει περισσότερο από μυρίους ηλίους, σημάδι, ότι σε λίγο θα εμφανιστεί ο Βασιλιάς της Δόξας, που Σταυρώθηκε στο Ξύλο αυτό.

 + Γέροντας Εφραίμ Σεραγιωτης

read more ►

Καλημέρα 14 Σεπτεμβρίου του Τίμιου Σταυρού,

 

read more ►

13 Σεπτεμβρίου,

 

read more ►

Τα ζώα Άνθρωποι,

 

Μια φωτογραφία από εκείνες που θα μείνουν ανεξίτηλες στην ιστορία του πλανήτη τραβήχτηκε από τον φωτογράφο Anil Prabhakar στα δάση του Μπόρνεο πριν έναν χρόνο. 

Ένας Ουρακοτάγκος τείνει χείρα βοηθείας σε έναν οδηγό της αποστολής επιστημόνων που είχε πέσει σε επικίνδυνη λακκούβα λάσπης, γεμάτη φίδια κατά τη διάρκεια ερευνών. 

Το ευγενές πρωτεύον θηλαστικό, στάθηκε από πάνω απ’ τον άνθρωπο σαν να τον ρωτούσε αν χρειαζόταν βοήθεια. Μετά προέκτεινε το χέρι του για να τον βοηθήσει. Ο φωτογράφος δηλώνει πως δεν μπορούσε από την συγκίνηση καλά-καλά να τραβήξει την φωτογραφία. 

Η λεζάντα γράφει «Όταν η ανθρωπιά χάνεται στην ανθρωπότητα, τα ζώα μας οδηγούν πίσω στις αρχές μας.»

Η αντίθεση με τα τα ανθρωπόμορφο τέρατα που έπνιξαν το παιδί στον Πειραιά.

read more ►

*"Σμίλεψε πάλι, Δάσκαλε, ψυχές... Σκάψε βαθειά..."

 

_*"Σμίλεψε πάλι, Δάσκαλε, ψυχές... Σκάψε βαθειά..." |ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΒΑΡΥ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟY*_..

Χθες ανοίξανε τα σχολεία. 

Καλή δύναμη και φώτιση σε δασκάλους και καθηγητές!

Συνάδελφοι, στα θρανία κάθονται σήμερα οι αυριανοί πολίτες. 

Δύσκολο, 

τιτάνιο το έργο σας. 

Αγρίεψε η κοινωνία μας. 

Όμως στον Δάσκαλο κυρίως εναποθέτει το μέλλον 

και τις ελπίδες αυτού του τόπου. 

Τον Δάσκαλο πλαστουργό, 

εμπνευστή, 

Λειτουργό! 

Το ζητάει και ο ποιητής, ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς.

"Σμίλεψε πάλι, Δάσκαλε, ψυχές...

Σκάψε βαθειά"! 

"Ποτέ από το Χρέος μη κινούντες", θα συμπλήρωνε και ο μεγάλος Καβάφης. 

Δίδαξε, Δάσκαλε, στο παιδί, 

όχι μόνο γράμματα, 

αλλά και την Αγάπη, 

την ανθρωπιά, 

τον σεβασμό στους συμμαθητές του, 

στον συνάνθρωπό του. 

Αρκετά θύματα θρηνήσαμε μέχρι σήμερα. 

Όχι άλλους Άλκηδες, 

Μιχάληδες, 

Αντώνηδες. 

Βάλτε πλάτη να σηκώσουμε την Πατρίδα μας λίγο ψηλότερα!!!!

" Την πάσαν ελπίδα μου -μετά τον Θεό- εις σε ανατίθημι", 

ανώνυμε και επώνυμε ήρωα Δάσκαλε !!!

~ έγραψε ο Δάσκαλος, Αναστασιος Μπεγκος

read more ►