"Δεν μπορεί να σε αλλάξει κανείς, όταν στην καρδιά σου έχεις τον Χριστό. Αλλά πρέπει να είσαι σε κάποιο βαθμό της εσωτερικής προσευχής. Όταν λες: «Κύριε Ιησού Χριστέ» τρέμει όλη η κόλαση, μόνο να την λες από την καρδιά σου!"
Γέροντας Κλεόπα Ηλίε.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Εάν η ψυχή βρεθή σε νηφάλια κατάσταση και συμμαζέψη τον εαυτό της από τους περισπασμούς και εγκαταλείψη τα θελήματά της, τότε την επισκέπτεται το Πνεύμα του Θεού και μπορεί να γεννήση, γιατί αλλιώς είναι στείρα», μας διδάσκει ο Αββάς Κρόνιος.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ακολουθεί μία συνταγή που χρησιμοποιεί καθημερινά ο γράφων με ένα μίγμα απλό, σταθερό και εξαιρετικά αποτελεσματικό για λειτουργική ενυδάτωση.
Συνταγή Σπιτικού Ηλεκτρολυτικού Νερού σε 1,5 λίτρο νερό
1/3 κ.γ. θαλασσινό αλάτι ανεπεξέργαστο
(για νάτριο και φυσικά ιχνοστοιχεία)
300mg κάλιο σε κάψουλες ανοιγόμενες
1/4 κ.γ. μαγνήσιο ή 1 κάψουλα
Χυμός από λίγο λεμόνι ή μηλόξυδο (για φυσικά ηλεκτρικά οξέα, βιταμίνη C, αλκαλική υποστήριξη)
1/2 κ.γ. μέλι (για να δώσει ελάχιστη γλυκόζη και να διευκολύνει την απορρόφηση νατρίου)
3-4 φύλλα δυόσμου ή μέντας (δροσιστικό, ήπιο νευροτονωτικό, θερμικά εξισορροπητικό)
5 σταγόνες υγρών ιχνοστοιχείων (trace minerals) (ψευδάργυρος, σελήνιο, βόριο, χαλκός, λίθιο, βανάδιο, μολυβδένιο κ.ά.)
Ανακινούμε καλά και πίνουμε αργά, γουλιά-γουλιά μέσα στη μέρα. Το σώμα χρειάζεται ρυθμό, όχι σοκ. Δεν το καταναλώνουμε σε μεγάλες και πολλές γουλιές, γιατί το σώμα δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες ιόντων και υγρών ταυτόχρονα. Αν το πιούμε όλο μαζί, μεγάλο μέρος θα αποβληθεί μέσω των νεφρών σε λίγα λεπτά, και μαζί του θα χαθούν και τα πολύτιμα ιχνοστοιχεία που μόλις δώσαμε.
Η γρήγορη κατανάλωση προκαλεί αποβολή χωρίς αξιοποίηση, με αποτέλεσμα να γεμίζει η ουροδόχος κύστη και όχι τα κύτταρα. Το νερό περνά χωρίς να σταθεί. Αντίθετα, πίνοντας γουλιά-γουλιά μέσα στη μέρα, δίνουμε χρόνο στο σώμα να ενεργοποιήσει τους μεταφορείς νατρίου, να σταθεροποιήσει την ενδοκυτταρική πίεση και να κρατήσει το ρεύμα στο σώμα.
Οι δυσκολίες απορρόφησης των βιταμινών
Και αυτή την λογική, που σήμερα επιβεβαιώνεται βιολογικά, κάποιοι την γνώριζαν εμπειρικά. Σε χωριά της Χίου, κάποιοι παλιοί όταν έτρωγαν πεπόνι, έπιναν μαζί λίγο νερό με αλάτι και ξύδι ή λεμόνι για να “κάτσει” όπως έλεγαν. Όχι για την γεύση, αλλά για να μη φύγει το πεπόνι και γίνει κατευθείαν ούρα. Και είχαν δίκιο. Έτσι το σώμα κρατά την ενυδάτωση και την μετατρέπει σε ρεύμα αντί να την αποβάλλει.
Η κυτταρική μεμβράνη λειτουργεί με κανόνες ηλεκτροχημείας, δεν επιτρέπει σε τίποτα να περάσει αν δεν συνοδεύεται από σωστό ιοντικό φορτίο. Το νερό χωρίς ηλεκτρολύτες δεν αξιοποιείται, δεν εισέρχεται στα κύτταρα και δεν γίνεται μέρος του μεταβολισμού.
Αποβάλλεται, και μαζί του χάνεται η ευκαιρία για πραγματική ενυδάτωση.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ηλεκτρολύτες στη διατροφή: Το μυστικό του στρατού που αγνοεί ο κόσμος.
Φθινόπωρο 2004, επαρχία Αλ Άνμπαρ, Ιράκ. Ομάδα SEALs επιχειρεί κοντά στον ποταμό Ευφράτη, σε θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 48 βαθμούς υπό σκιά.
Καθώς οι ώρες περνούν και η αποστολή επιστρέφει, ένας από τους άνδρες – δυνατός, εκπαιδευμένος, με εξοπλισμό ακριβείας – αρχίζει να χάνει ρυθμό. Δεν είναι αφυδατωμένος. Πίνει συνεχώς νερό. Αλλά η καρδιά του ανεβάζει στροφές. Το κεφάλι του βαραίνει. Η συνείδησή του υποχωρεί, ενώ δεν έχει ιδρώσει εδώ και μία ώρα.
Ο επικεφαλής το καταλαβαίνει αμέσως. Δεν είναι έλλειψη υγρών αλλά κατάρρευση ηλεκτρολυτικής ισορροπίας. Ο οργανισμός έχει νερό, αλλά δεν έχει ρεύμα. Ο στρατιώτης αποσύρεται και λαμβάνει ενδοφλέβιο διάλυμα ηλεκτρολύτη με νάτριο, κάλιο και μαγνήσιο. Σε λίγα λεπτά, επανέρχεται.
Σε κάθε θερμό θέατρο επιχειρήσεων, το πρώτο πράγμα που κάνουν οι ελίτ μονάδες μόλις κιόλας ξυπνήσουν -πριν από οτιδήποτε – είναι να περάσουν ηλεκτρολύτες στον οργανισμό. Δεν αγγίζουν εξοπλισμό αν πρώτα δεν αποκαταστήσουν την εσωτερική αγωγιμότητα. Ηλεκτρολύτες στο ξύπνημα, ηλεκτρολύτες στην αποκατάσταση, ηλεκτρολύτες στον ύπνο.
Όλα ξεκινούν από το κύτταρο, την βασική μονάδα ζωής, το μικρότερο δομικό σύστημα που χτίζει τον οργανισμό μας. Το κύτταρο δεν λειτουργεί με τροφή ή με νερό αλλά με ρεύμα. Χρειάζεται ηλεκτρικό φορτίο για να επικοινωνεί με τα διπλανά του, να δίνει σήμα, να ανταποκρίνεται σε εντολές. Αν το ρεύμα χαθεί, το κύτταρο απομονώνεται και σβήνει.
Όταν ο οργανισμός δεν έχει ηλεκτρική αγωγιμότητα, δεν έχει απόκριση. Το σώμα είναι παρόν, αλλά δεν απαντά. Η σκέψη επιβραδύνεται, η καρδιά χάνει ρυθμό, οι μύες βαραίνουν, το έντερο σταματά να διαχειρίζεται τη θερμότητα. Και ο άνθρωπος, χωρίς να καταλάβει το πώς, χάνει τον έλεγχο του εαυτού του. Όχι επειδή δεν είχε νερό αλλά επειδή δεν είχε ηλεκτρολύτες. Αυτό που στις ειδικές δυνάμεις είναι καθημερινότητα, στον κόσμο της πόλης περνά απαρατήρητο. Κι όμως, είναι το ίδιο κρίσιμο.
Τι είναι οι ηλεκτρολύτες;
Οι περισσότεροι ακούμε τη λέξη “ηλεκτρολύτης” και τη συνδέουμε με αθλητικά ποτά, βιταμίνες ή ενυδάτωση. Όμως στην πραγματικότητα, ο ηλεκτρολύτης δεν είναι συμπλήρωμα. Είναι η βιολογική υποδομή του ρεύματος που χρειάζεται το σώμα για να λειτουργεί. Δεν είναι κάτι “επιπλέον” παρά η απαραίτητη προϋπόθεση για να σταθεί ένα κύτταρο όρθιο, για να περάσει ένα σήμα, για να παραμείνει ένας άνθρωπος σε παρουσία.
Τι είναι οι ηλεκτρολύτες;
ΗΠΑ: Οι δυνατότητες εσωτερικής καταστολής και τα πολιτικά τους όρια
Ο ηλεκτρολύτης είναι το ιόν, το φορτισμένο στοιχείο – νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο – που επιτρέπει τη ροή ηλεκτρικού ρεύματος μέσα στο σώμα. Το μυαλό μας, η καρδιά μας, οι μύες μας, όλα λειτουργούν μέσω αυτής της ηλεκτρικής τάσης. Χωρίς ηλεκτρολύτες, το σώμα δεν μπορεί να διατηρήσει πίεση, παλμό, νευρικό σήμα, σκέψη, συγκέντρωση. Δεν μπορεί να ιδρώσει σωστά. Δεν μπορεί να διατηρήσει θερμική ισορροπία με αποτέλεσμα να σβήνει αργά.
Το νερό που έπιναν παλαιά, διέτρεχε βουνά, περνούσε από πέτρες και ρίζες, περιείχε μικροποσότητες ορυκτών και ιχνοστοιχείων. Είχε πληροφορία, βάρος και αγωγιμότητα, ήταν ένας ζωντανός οργανισμός. Σήμερα, το νερό που πίνουμε είναι κλινικά νεκρό. Έχει φιλτραριστεί, χλωριωθεί, στείρο από κάθε στοιχείο. Είναι νερό που δεν μεταφέρει τίποτα στο κύτταρο. Δεν το ενεργοποιεί ούτε το ενυδατώνει, είναι νερό για να ξεπλένουμε πιάτα. Γι’ αυτό, όταν το πίνουμε και μέσα σε λίγα λεπτά καταλήγουμε στην τουαλέτα, σημαίνει ότι το σώμα δεν κράτησε τίποτα. Δεν υπήρχε φορτίο να το συγκρατήσει. Το νερό πέρασε και μαζί του παρέσυρε και τα ελάχιστα αποθέματα ιόντων που είχαν απομείνει.
Και κάπου εδώ ξεχωρίζει το ουσιώδες από το επιφανειακό. Ένα μπουκάλι νερό με σωστά δομημένους ηλεκτρολύτες – με αλάτι, λεμόνι, ίχνη καλίου και μαγνησίου – απορροφάται και αξιοποιείται έως και πέντε φορές περισσότερο από ένα μπουκάλι απλό νερό του δικτύου. Αν δεν ίσχυε αυτό, οι SEALs στη Μέση Ανατολή θα έπρεπε να μεταφέρουν μαζί τους μια υδροφόρα σε κάθε αποστολή.
Προσαρμογή ανάλογα με το περιβάλλον επιχειρήσεων
Οι ελίτ στρατιωτικές μονάδες προσαρμόζουν τη σύνθεση των ηλεκτρολυτών ανάλογα με το περιβάλλον επιχειρήσεων, γιατί το είδος της απώλειας και το θερμικό-κλιματικό φορτίο δεν είναι ίδιο παντού. Η στρατηγική λέγεται “mission-specific hydration protocol” στα εξατομικευμένα πρωτόκολλα ενυδάτωσης των Navy SEALs, Army Rangers, Green Berets και εφαρμόζεται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την αποστολή.
Πρόκειται για την προσαρμογή των ηλεκτρολυτών ανάλογα με το περιβάλλον επιχειρήσεων, βασικό εργαλείο στα χέρια των πιο απαιτητικών στρατιωτικών δυνάμεων του κόσμου και εφαρμόζεται συστηματικά για έναν και μόνο λόγο, για να κρατήσει τον οργανισμό λειτουργικό κάτω από πίεση, θερμότητα και ασύμμετρη κόπωση, με οδηγίες βασισμένες σε θερμικό δείκτη, ρυθμό εφίδρωσης και τύπο αποστολής.
Η καθοδήγηση έρχεται από το US Army Research Institute of Environmental Medicine, με manuals όπως το ATP 4-25.12 και το “Guidelines for Fluid Replacement in Hot Weather”, που καθορίζουν με ακρίβεια τις αναλογίες νατρίου, καλίου και μαγνησίου ανά κλίμα και έδαφος.
Αντίστοιχα, στην Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων, η πρόσληψη νατρίου και οξέων όπως το ξίδι είναι μέρος της καθημερινής εκπαίδευσης πριν από πορείες στη Σαχάρα. Χρησιμοποιούν κιτρικό μαγνήσιο και φυσικά συστατικά όπως ελιές, λεμόνι ή πικρά φύλλα, με σκοπό τη θερμική σταθερότητα του σώματος, χωρίς να βασίζονται σε συμπληρώματα του εμπορίου.
Στην γειτονιά μας, ισραηλινές ειδικές μονάδες, όπως η Sayaret Matkal και η Shayetet 13, προσαρμόζουν τη σύνθεση των ηλεκτρολυτών ανάλογα με το έδαφος/υψόμετρο και χρησιμοποιούν είτε φυσικά διαλύματα είτε τεχνολογικά εξελιγμένα σκευάσματα, με δόσεις νατρίου, μαγνησίου και βιταμινών Β, ιδιαίτερα πριν από νυχτερινές επιχειρήσεις. Ακόμα και στο NATO Logistics Handbook υπάρχουν οδηγίες ηλεκτρολυτικής ενίσχυσης και ενυδάτωσης, προσαρμοσμένες στις ανάγκες ταχείας αντίδρασης ανά γεωγραφική ζώνη.
Όταν λοιπόν βλέπουμε τέτοιου τύπου προβλέψεις σε τέτοιο επίπεδο, είναι σαφές ότι μιλάμε για κάτι σοβαρό. Και ακριβώς γι’ αυτό, αξίζει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη και στην καθημερινότητα της πόλης. Αν η στοχευμένη ηλεκτρολυτική ενίσχυση μπορεί να κρατήσει έναν στρατιώτη όρθιο μέσα στη ζέστη, την έλλειψη ύπνου και την απόλυτη ένταση, τότε μπορεί σίγουρα να βελτιώσει και την δική μας ζωή μέσα στον καύσωνα και την αστική κόπωση.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Οἱ ἀπόστολοι δὲν Πέθαναν στὰ σπίτια τους, κοντά στις γυναῖκες τους· Πέθαναν σκορπισμένοι στα πέρατα τοῦ κόσμου!
Πέθαναν γιὰ μᾶς· εἶνε οἱ πιὸ μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ κόσμου!
Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης☦.
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η φυλακή του Αγίου Παύλου στην Ρώμη.
«Στην πρώτη μου απολογία κανένας δεν μου συμπαραστάθηκε, όλοι με εγκατέλειψαν. Μακάρι να μην τους καταλογισθεί… ο Δημάς με εγκατέλειψε… ο Κρήσκης πήγε στην Γαλατία, ο Τίτος στην Δαλματία… τον Τυχικό τον έστειλα στην Έφεσο… τώρα μόνο ο Λουκάς είναι μαζί μου…» (Β΄ Τιμ.)
Στην δεύτερη και τελευταία φυλάκιση του στην Ρώμη ο Παύλος κρατήθηκε στην φυλακή που σκάφτηκε από τον αρχαίο βασιλιά της πόλης Σέρβιο Τούλλιο (6ος αιώνας π. Χ.) και είχε το όνομά του, «Tullianum».
Εκεί τον φυλάκισε ο Νέρωνας και αργότερα διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Στην ίδια φυλακή κρατήθηκε και ο Πέτρος.
Λέγεται ότι στην πηγή του νερού που τρέχει στο υπόγειο της φυλακής, ο Κορυφαίος Απόστολος βάπτισε πολλούς ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και δύο από τους δεσμοφύλακές του, τον Μαρτινιανό και τον Πρόκεσσο, οι οποίοι μαρτύρησαν μετά την Σταύρωση του Πέτρου.
Στην φωτογραφία το εσωτερικό της Τουλλιανής φυλακής, που από τα μεσαιωνικά χρόνια ονομάζεται «Μαμερτίνη». Η είσοδος στο κάτω κελλί γινόταν από μια στρογγυλή τρύπα στο πάτωμα, χωρίς άλλον εξαερισμό ή φωτισμό, ούτε πρόβλεψη για αποχωρητήριο.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ο κορυφαίος Αθλητής Παύλος ο Νικήτης.
Ἡ ὥρα αὐτή, ἀγαπητοί μου, εἶναι ὥρα προσευχῆς καὶ κηρύγματος· συνεπῶς καὶ ἡ ἐμφάνισή μας πρέπει νά ᾽ναι ἀνάλογη. Διανύουμε βεβαίως τὴν ἐποχὴ τοῦ θέρους· ἀλλ᾽ ἐὰν σὲ αἴθουσες δικαστηρίων γυναῖκες καὶ ἄντρες πρέπῃ νά ᾽ναι ντυμένοι εὐπρεπῶς γιατὶ ἐκεῖ λένε εἶναι «ναὸς τῆς Θέμιδος», πόσο μᾶλλον ἐδῶ; Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ ἔρχομαι στὸ θέμα.
Οἱ ἀληθινὰ πιστοὶ στὸν Κύριο εἶναι, ἀδελφοί μου, πάντοτε λίγοι· ὁ πολὺς κόσμος συγκεντρώνεται ἀλλοῦ. Οἱ φίλαθλοι, νέοι πρὸ παντός, πληρώνοντας μάλιστα καὶ εἰσιτήριο, συνωστίζονται σὲ γήπεδα, παρακολουθοῦν ἀθλήματα, ποδοσφαιρικοὺς ἰδίως ἀγῶνες.
Μπροστὰ στὸ πλῆθος ἐκεῖνο ἐμεῖς εἴμαστε μιὰ μικρὴ μειοψηφία. Τώρα ὅμως σᾶς καλῶ σ᾽ ἕνα ἄλλο στάδιο, ἀνώτερο, σ᾽ ἕνα γήπεδο πνευματικό, ὅπου θὰ δῆτε ἕναν ἀγῶνα ὑπέροχο, μὲ θεατὰς ἀγγέλους καὶ ἀνθρώπους. Πρόκειται γιὰ μιὰ ὑπέροχη εὐγενικὴ ἀναμέτρηση, ἡ ὁποία τίμησε τὴν ἀνθρωπότητα, εὐεργέτησε τὸν κόσμο, δόξασε τὴν Ἀγία μας Ἐκκλησία, ὕψωσε τὸν ἄνθρωπο ὣς τὸν οὐρανό.
Θὰ δῆτε ἕναν κορυφαῖο ἀθλητὴ ν᾽ ἀγωνίζεται, νὰ νικᾷ καὶ νὰ θριαμβεύῃ. Καὶ τὸ ὄνομά του ἀκόμα ἠλεκτρίζει. Καὶ δὲν εἶναι μόνος· κατεβαίνει στὸν ἀγωνιστικὸ χῶρο ἐπὶ κεφαλῆς ὁμάδος, ἑνὸς ἐκλεκτοῦ συνόλου – καὶ εἶναι ἀλήθεια ὅτι μία καλὰ δεμένη ὁμάδα ἐνθουσιάζει. Πρὸ ἡμερῶν συνάντησα ἕναν νέο. –Χαρούμενο σὲ βλέπω, λέω. –Νίκησε ἡ ὁμάδα μου, λέει. –Τοὺς ξέρεις αὐτοὺς ποὺ παίζουν; –Βέβαια. –Πόσοι εἶναι; –Ἕντεκα. –Μπορεῖς νὰ πῇς τὰ ὀνόματά τους; Τ᾽ ἀνέφερε ὅλα χωρὶς νὰ καταλάβῃ ποῦ τὸ πήγαινα ἐγώ. –Ποιόν ἀπ᾽ αὐτοὺς θεωρεῖς καλύτερο; –Τὸν τάδε, λέει, κι ἔβγαλε τὸ πορτοφόλι του καὶ μοῦ ᾽δειξε μέσα τὴ φωτογραφία του. Αὐτὸ ἦταν τὸ ἰδανικό του.
Ἐγὼ λοιπὸν σήμερα θέλω νὰ σᾶς παρουσιάσω τὸν κορυφαῖο ἀθλητή, τὸν καλύτερο «παίκτη» ὅπως θά ᾽λεγαν οἱ φίλαθλοι, ποὺ κατεβαίνει στὸ στίβο νὰ δώσῃ τὸν πιὸ κρίσιμο ἀγῶνα. Δὲν εἶναι μόνος, συνοδεύεται ἀπὸ ἄλλους ἕντεκα, ἔχει τὴν ὁμάδα του, κι αὐτὸς εἶναι ὁ ἐπὶ κεφαλῆς, ὁ πρῶτος. Κρατάει σημαία ἔνδοξη· ὄχι μιᾶς ἀθλητικῆς ὁμάδος, ἀλλὰ τῆς Χριστιανοσύνης· καὶ σαλπίζουν οἱ σάλπιγγες, καὶ χειροκροτοῦν οἱ ἄγγελοι, καὶ ἀγάλλεται ὅλη ἡ γῆ. Φτωχὴ εἶν᾽ ἡ γλῶσσα μου γιὰ νὰ παραστήσῃ τὸ μεγαλεῖο αὐτοῦ τοῦ κορυφαίου ἀθλητοῦ. Ποιός εἶναι; Ὁ ἀπόστολος Παῦλος!
Ἐὰν γιὰ ἄλλους ἡ ζωὴ ἴσον ἀπόλαυσις, ἴσον «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13 = Α΄ Κορ. 15,32), ἴσον θησαυρισμός, ἴσον γνῶσις καὶ ἐπιστήμη, ἴσον ἐκμετάλλευσις καὶ δόξα ἢ ὁποιοδήποτε ἄλλο ὑλικὸ ἀγαθό, γιὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο ἡ ζωὴ ἴσον πάλη, ἀγώνας. Αὐτὸς ἔγραψε· «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (Ἐφ. 6,12). Καὶ ὕστερα ἀπὸ τριάντα χρόνια ἑνὸς ἀγῶνος τιτανικοῦ τὸν ἀκοῦμε νὰ λέῃ· «Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα» (Β΄ Τιμ. 4,7). Ἀγώνας ἦταν ἡ ζωή του στὸν στίβο τῶν ὑψηλοτέρων ἀξιῶν.
Ἐλᾶτε λοιπὸν στὸ στάδιο, νὰ δοῦμε τί ἀγῶνα ἔκανε, ποιές νίκες κατέκτησε, ποιούς θριάμβους πέτυχε, τί τρόπαια ἔστησε.
Νίκησε ὁ Παῦλος, ἀδελφοί μου. Τί νίκησε;
Νίκησε λοιπὸν ὁ Παῦλος τὴ σάρκα. Ἦταν κι αὐτὸς σὰν ἐμᾶς· εἶχε σῶμα, ἀσθένειες, ἐπιθυμίες, πάθη. Προτοῦ νὰ γνωρίσῃ τὸν Ἰησοῦν κατεδίωξε τὴν Ἐκκλησία, βλασφήμησε τὸ ὄνομα τοῦ Ναζωραίου, ἔσυρε δεμένους στὰ κριτήρια Χριστιανούς. Ὅταν τὸν γνώρισε, τότε κυριάρχησε ἐπὶ τῆς σαρκός.
Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη λαίμαργος ὁ Ἠσαῦ, γιὰ ἕνα πιάτο φακῆ πούλησε τὰ πρωτοτόκιά του (βλ. Γέν. 25,30-34), ἐνῷ ὁ Παῦλος λέει· «Οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω» (Α΄ Κορ. 8,13)· προτιμῶ νὰ μὴν ξαναφάω ποτέ μου κρέας.
Ὁ Ἰούδας πρόδωσε γιὰ τὰ ἀργύρια (βλ. Ματθ. 26,14-16), ἐνῷ ὁ Παῦλος ἔλεγε· «Ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα» (Πράξ. 20,33).
Νικήθηκε ὁ Σαμψὼν ἀπ᾽ τὰ κάλλη τῆς Δαλιδὰ κι ἐξευτέλισε τὸ γένος του (βλ. Κριτ. 16,4-21), ἐνῷ ὁ Παῦλος ἔλεγε· «Ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι» (Α΄ Κορ. 9,27).
Δι΄ ἀσκήσεως, ἐγρηγόρσεως καὶ προσευχῆς ἔφτασε νὰ νεκρώσῃ «τὰ μέλη αὐτοῦ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς» (Κολ. 3,5).
Τί εἶναι νέκρωσις; Ὅπως ὁ νεκρὸς στὸν τάφο δὲν συγκινεῖται οὔτε ἀπὸ λίρες οὔτε ἀπὸ ὡραῖες γυναῖκες οὔτε ἀπὸ βασιλικὰ στέμματα, ἔτσι ὁ ἀπόστολος Παῦλος νέκρωσε τὸ σαρκικὸ φρόνημα καὶ ἔλεγε· «Ἐμοὶ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (ἔ.ἀ. 6,14). Ἔσβησε τὸ ἐγὼ τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, ὥστε νὰ μπορῇ νὰ πῇ· «Ζῶ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. 2,20). Ποιός ἀπὸ μᾶς μπορεῖ νὰ τὸ ἐπαναλάβῃ;
Νικητὴς τῶν ἀδυναμιῶν τῆς σαρκός, νικητὴς καὶ τῶν φρονημάτων τοῦ κόσμου ὁ Παῦλος.
Φανταστῆτε τον στοὺς Φιλίππους, νὰ προσεύχεται στὴ σκοτεινὴ φυλακὴ ἁλυσόδετος καὶ ποδοασφαλισμένος (βλ. Πράξ. 16,11-40), γιατὶ ἦρθε σὲ σύγκρουση μὲ τὸ πνεῦμα πύθωνος, μὲ τοὺς ἄρχοντες, τοὺς στρατηγούς, τοὺς ῥαβδούχους.
Φανταστῆτε τον, περιφρονημένο στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν Κόρινθο (βλ. Πράξ. 17ο-18ο), στὰ κέντρα τῆς εἰδωλολατρίας... ἦταν ὁ πρῶτος πού, ἐνῷ τὸν εἰρωνεύονταν, δὲν ντράπηκε ἐκεῖ νὰ ὁμολογήσῃ τὸν Ἰησοῦν· κήρυξε «Χριστὸν ἐσταυρωμένον, …Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν» (Α΄ Κορ. 1,23-24), ἁγίασε τὸν τόπο.
Φανταστῆτε τον στὴν Ἔφεσο, ἡ ὁποία λάτρευε τὴ θεὰ Ἄρτεμη, νὰ ὁρμοῦν οἱ ἀργυροκόποι νὰ τὸν συλλάβουν γιατὶ ἔθιγε τὰ συμφέροντά τους ἀπὸ τὴ λατρεία της (βλ. Πράξ. 19, 21-41).
Φανταστῆτε τον στὰ Ἰεροσόλυμα, ἀνάμεσα σὲ ῥαββίνους, φαρισαίους, σαδδουκαίους, νὰ θέλουν νὰ τὸν ἐξοντώσουν ἐπειδὴ κήρυττε ὅτι «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία» (Γαλ. 5,6)· μόνο χέρι Θεοῦ τότε τὸν «ἅρπαξε» (βλ. Πράξ. 23,10) καὶ τὸν διέσωσε.
Φανταστῆτε τον καὶ στὴ ῾Ρώμη, στὴν ἕδρα τῶν καισάρων τῆς αὐτοκρατορίας· ἐπάνω ἡ κοσμοκράτειρα νὰ ὀργιάζῃ, κι αὐτὸς φυλακισμένος κάτω στὰ σκοτεινά. Γιατί; «Οὐκ ἐπῃσχύνθη τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ» (῾Ρωμ. 1,16).
Οἱ χειρότεροι ὅμως ἀντίπαλοι τοῦ Παύλου δὲν ἦταν οὔτε οἱ Ἰουδαῖοι οὔτε οἱ εἰδωλολάτρες οὔτε οἱ ἄρχοντες οὔτε οἱ Νέρωνες. Αὐτοὺς δὲν τοὺς φοβήθηκε. Ποιούς φοβήθηκε· τοὺς «ψευδαδέλφους» (Β΄ Κορ. 11,26. Γαλ. 2,4), τοὺς ἐχθροὺς τοῦ γνησίου κηρύγματος τοῦ εὐαγγελίου, τοὺς ἐκμεταλλευτὰς τῆς εὐσεβείας, «τοὺς κακοὺς ἐργάτας» (Φιλ. 3,2), τοὺς «ψευδαποστόλους», τοὺς «δολίους ἐργάτας» ποὺ «μετασχηματίζονται εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ» (Β΄ Κορ. 11,13)· τοὺς ἀπατεῶνες, ποὺ μὲ γλυκὰ λόγια ἀποκτοῦσαν ὀπαδοὺς καὶ δὲν κήρυτταν τὴν ἀλήθεια τοῦ Ἐσταυρωμένου. Αὐτοὶ ἀποτελοῦσαν μεγάλο ἐμπόδιο στὴν ἱερὰ ἀποστολή του.
Ὅλον αὐτὸ τὸν κόσμο νίκησε ὁ ἀπόστολος Παῦλος· τοὺς Ἰουδαίους, ἀφοῦ ἔστειλε ἐπιστολὴ καὶ πρὸς Ἑβραίους· τοὺς εἰδωλολάτρες, ἀφοῦ καὶ στὴν Ἀκρόπολη τῶν Ἀθηνῶν, ἐκεῖ ὅπου ἐπὶ χιλιετίες φώλιαζαν τὰ δαιμόνια μέσα στὰ εἴδωλα, κατόρθωσε νὰ ἱδρύσῃ ἐκκλησία· τοὺς κοσμοκράτορες τῆς ῾Ρώμης, ἀφοῦ καὶ στὸ Καπιτώλιο ἔστησε τὴ σημαία τοῦ σταυροῦ. Νίκησε τοὺς πάντες, γι᾽ αὐτὸ ἔγραψε· «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ» (Φιλ. 4,13).
Τελειώσαμε; Ὄχι. Τὰ δικά μας ἐγκώμια εἶναι μικρά..
Μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνου Καντιώτου.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η Εικόνα των Αγ.Αποστόλων Πέτρου και Παύλου που διατηρήθηκε αβλαβής μέσα στις στάχτες στο
Άγιον Όρος στην Ιερά Μονή Καρακάλλου.
Η Εφέστια αυτή Εικόνα είναι τοποθετημένη στο Προσκυνητάρι του Καθολικού της Μονής.
Κατά την παράδοση πυρκαϊά που εξερράγη στο Καθολικό αποτέφρωσε όλα όσα υπήρχαν εκεί.
Μόνο αυτή η Εικόνα σώθηκε και διατηρήθηκε αβλαβής μέσα στις στάχτες του Ναού.
Ιχνη της πυρκαϊάς διακρίνονται στο πίσω μέρος της θαυματουργής Εικόνας.Χρονολογείται στα τέλη του 15ου αιώνα.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Λέει μια λαϊκή παράδοση, ότι κάποτε πέθαναν δύο γείτονες. Ένας πολύ πλούσιος και ένας πολύ φτωχός. Και παρουσιάστηκαν και οι δύο αυθημερόν στον Απόστολο Πέτρο.
Ο Απόστολος Πέτρος έστειλε τον πλούσιο σε μια παράγκα και τον φτωχό σε ένα διώροφο σπίτι. Ξινίστηκε ο πλούσιος και τόλμησε και είπε στον Απόστολο:
– Άγιε Πέτρε, μήπως κάνετε λάθος; Εγώ έμενα στο διώροφο και αυτός έμενε στη γη σε παράγκα.
Ο Απόστολος Πέτρος του είπε:
– Όχι δεν έκανα λάθος. Δεν ισχύουν αυτά που ίσχυαν κάτω, εδώ πάνω. Ό,τι στέλνει ο καθένας εδώ πάνω, του χτίζουμε και του ετοιμάζουμε.
Εσύ τί έστειλες εδώ πάνω; Τα έφαγες και τα γλέντησες… ωστόσο σε φυλάει η συνεισφορά του φτωχού!
Ο φτωχός όπως ξέρεις ήταν ζητιάνος και ένα μέρος από αυτά που έβγαζε, τα έδινε ελεημοσύνη σε έναν τυφλό, γιατί θεωρούσε ότι είχε μεγαλύτερη ανάγκη απ’ αυτόν.
Ο φτωχός με την ελεημοσύνη αυτήν, έχτισε αυτό το διώροφο. Εσύ τί είδους ελεημοσύνη έχεις κάνει; Τίποτα!
Και όμως υπάρχει αυτή η παράγκα για σένα για τον εξής λόγο:
Η υπηρέτρια που είχες στο σπίτι σου, κρυφά από σένα, έδινε ό,τι περίσσευε από τα φαγώσιμα σε μια χήρα με 6 παιδιά.
Αυτό που έφτιαχνε η υπηρέτριά σου θεωρείται κλοπή, όμως ο Θεός διότι αυτά που έδινε ήταν από τα δικά σου, συγκαταβαίνει και έδωσε εντολή να σου φτιάξουμε για σένα, αυτήν την παράγκα.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας.†
Μιχάλης Αντωνιάδης
Συγκλονιστικό θαύμα
της Παναγίας.
Στις 22 Ιουνιου στο Βελλίδειο Θεσσαλονίκης έγινε συγκέντρωση πολλών επίσημων προσώπων για τον προσωπικό αριθμό.
Μίλησαν μεταξύ άλλων, ο Καθηγητής κ. Βαθιώτης, ο δικηγόρος κ. Δασκαλάκης, ο βουλευτής κ. Παπαδόπουλος, ο Ψυχίατρος κ. Συρπης, κ.α.
Στο τέλος μίλησε και ο Μοναχός Γρηγόριος της Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, ο οποίος αποκάλυψε κάτι Φοβερό. Την απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου να μετατρέψει το Άγιον Όρος σε κοσμική Τουριστική περιοχή.
Διηγείται ο Πατήρ Γρηγόριος.
Πριν απο 20 χρόνια είχα το διακόνημα στο Μοναστήρι μου για τα Άγια λείψανα. Ήταν μήνας Αύγουστος και το καταμεσήμερο ήρθε ένας Γέροντας κοσμικός και επειδή και μόνο γι αυτόν έβγαλα τα Άγια Λείψανα για να τα προσκύνησει ενώ αυτό δεν γίνεται στα άλλα Μοναστήρια αν δεν υπάρχει αρκετός αριθμός προσκυνητών.
Επειδή συγκινήθηκε γιατί μόνο γι αυτόν έβγαλα τα Άγια Λείψανα,μου είπε: Ξέρεις ποιός είμαι εγώ;
Και αφού μου είπε το όνομα του, μου είπε: αυτή τη στιγμή που μιλάμε,είμαι πασίγνωστος στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ οτι ήμουνα το δεξί χέρι της υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.
Αυτή τη στιγμή θα σας πω κατι που ελάχιστοι γνωρίζουν, ίσως 3 άτομα και εσείς θα είστε ο τέταρτος.
Γνωρίζετε ασφαλώς την Μελίνα Μερκούρη που δεν είχε καμμία σχέση με την Εκκλησία και με ποια υποτιμητικά λόγια μιλούσε γι αυτήν.
Όταν ήταν Υπουργός Πολιτισμού και ήταν στην Παντοδυναμία του το ΠΑΣΟΚ τότε ήρθε και μου είπε: Να ξέρεις την επόμενη εβδομάδα περνάω νομοσχέδιο που θα κηρύττεται τουριστική ζώνη η περιοχή του Αγίου Όρους, θα γίνει τελεφερίκ στον Άθωνα, καζίνο στις Καρυές, και τα Μοναστήρια που είναι στους πρόποδες του Άθωνα θα γίνουν ξενοδοχεία. Το νομοσχέδιο αυτό ήθελε απλή αναλογική για να εγκριθεί και μένει να εγκρίνω την ψήφιση του. Το κατέθεσα προς ψήφιση την Δευτέρα, την Τρίτη έγιναν οι αγορεύσεις στο βήμα της Βουλής και την Πέμπτη θα ψηφιστεί για να γίνει Νόμος του Κράτους.
Άκου τι εγινε:
Η Μελίνα Μερκούρη την Τετάρτη βράδυ βλέπει την Παναγία στον ύπνο της να της λεει με αυστηρό τρόπο: Εάν τολμήσεις αύριο να προχωρήσεις το Νομοσχέδιο θα σε κάψω ζωντανή.
Όπως ξέρετε η Μελίνα Μερκούρη ήταν αθεόφοβη γυναίκα, δεν είχε ίχνος σεβασμού στην Εκκλησία, ενέπαιζε τα Θεία, όμως με αυτό που είδε στον ύπνο της συγκλονίστηκε από την εμφάνιση της Παναγίας και ως εκ θαύματος την Πεμπτη το πρωί δεν κατατέθηκε το Νομοσχέδιο. Είναι αυτό Θαύμα της Παναγίας μας ή όχι;
Κάθε "Χαίρε" του Ακαθίστου είναι σαν μαργαριτάρι που προσφέρουμε στη Θεοτόκο.
Μετράει τις πληγές της ψυχής μας και τις μετατρέπει σε λουλούδια ελπίδας.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
.png "English"){kind=small}
 |
