Κάθε Άνθρωπος ΕΙΝΑΙ αυτό που Ένιωσε,

25/1/25

Κάθε Άνθρωπος είναι μοναδικός, και κάθε Άνθρωπος αυτό που Ένιωσε,

 «Οι άνθρωποι, αν τους βρίσεις ή λογοφέρεις μαζί τους, ή γράψεις γιʼαυτούς κακό, έρχεται ώρα που μπορεί να σου το συγχωρέσουν. (Δεν βαριέσαι, αδελφέ, ξέχασε τα!).

 Κείνο που δεν θα σου συγχωρέσουνε ποτέ και για το οποίο θα σε μισήσουνε, 

είναι να ζεις κατά τέτοιον τρόπο, που να ντρέπονται εκείνοι για τη δική τους τη ζωή, να ʼναι η ζωή σου σαν ένας έλεγχος της δικής τους» 

(Φώτης Κόντογλου).


ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

«Θα ήθελα πολύ να μείνω», «Αλλά έχω πάρα πολλές ακόμη γέφυρες να φτιάξω».

 Δύο αδέλφια, τα οποία ζούσαν σε διπλανά αγροκτήματα, κάποια στιγμή για μια ασήμαντη αφορμή μάλωσαν. Ήταν το πρώτο ρήγμα στη σχέση τους έπειτα από 40 χρόνια στα οποία ζούσαν αρμονικά ο ένας δίπλα από τον άλλον.

Όλα αυτά τα χρόνια μοιράζονταν τα γεωργικά τους μηχανήματα, βοηθούσε ο ένας τον άλλον και έτρωγαν τις Κυριακές παρέα μαζί με τις οικογένειες τους. Πότε στο σπίτι του ενός και πότε στο σπίτι του άλλου.

Η παρεξήγηση τους όμως εκείνη τη μέρα, για μια ασήμαντη αφορμή, εξελίχθηκε σε έναν άγριο καυγά κατά τη διάρκεια του οποίου ειπώθηκαν πολύ άσχημες κουβέντες. Ακολούθησαν πολλές εβδομάδες σιωπής. Τα αδέρφια δεν μίλαγαν πια ο ένας στον άλλον. Προσπαθούσαν να μην συναντιούνται καν στο δρόμο ή στη πόλη.

Ένα πρωί κάποιος χτύπησε τη πόρτα του μεγαλύτερου αδερφού. Εκείνος άνοιξε και είδε έναν άντρα. «Είμαι ξυλουργός και ψάχνω για δουλειά λίγων ημερών», του είπε. «Μήπως έχετε κάτι που θα μπορούσα να το φτιάξω;» «Ναι», του απάντησε αυτός. «Έχω μια δουλειά για σένα».

«Βλέπεις αυτό το σπίτι απέναντι; Είναι ο γείτονάς μου. Για την ακρίβεια είναι ο μικρότερος αδερφός μου. Τον περασμένο μήνα ανάμεσα στα σπίτια μας υπήρχε ένα λιβάδι. Αυτός όμως πήρε μια μπουλντόζα και έσκαψε ένα βαθύ αυλάκι που με τις βροχές έγινε ποταμάκι. Μπορεί λοιπόν αυτός να έσκαψε αυλάκι, εγώ σκέφτηκα να κάνω κάτι ακόμα καλύτερο».«Δίπλα στο στάβλο έχω πολλά ξύλα. Θέλω να τα πάρεις και να μου φτιάξεις ένα φράχτη τρία μέτρα ψηλό. Δεν θέλω να βλέπω ούτε το σπίτι του αλλά ούτε και το πρόσωπο του πια».

«Νομίζω ότι κατάλαβα τι θέλεις. Δείξε μου τα ξύλα, το πριόνι και τις πρόκες και θα σου φτιάξω αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι».

Την επόμενη μέρα ο μεγαλύτερος αδελφός έπρεπε να πάει στην πόλη. Πριν φύγει, ετοίμασε όλα όσα χρειάζονταν ο ξυλουργός και τον αποχαιρέτησε ικανοποιημένος για αυτό που θα αντίκριζε το βράδυ.

Ο ξυλουργός εργάστηκε σκληρά όλη την ημέρα.

 Όταν με τη δύση του ηλίου ο μεγάλος αδερφός επέστρεψε, ο ξυλουργός είχε πια τελειώσει. Τα μάτια του αγρότη μόλις αντίκρισε αυτό που έφτιαξε ο ξυλουργός άνοιξαν διάπλατα. Δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.

Ο ξυλουργός δεν είχε φτιάξει φράχτη.. Έφτιαξε γέφυρα. Μια γέφυρα που ξεκινούσε από το χωράφι του, πέρναγε πάνω από το αυλάκι και κατέληγε στο χωράφι του αδερφού του.

Την στιγμή που την κοίταζε αποσβολωμένος, είδε τον αδερφό του να πλησιάζει χαμογελαστός προς το μέρος του με τεντωμένα τα χέρια.

«Αδερφέ μου δεν ξέρω τι να πω. Μετά από όλα αυτά που είπα και όλα αυτά που σου έκανα, εσύ έφτιαξες μια γέφυρα», του φώναξε.

Τα δύο αδέλφια συναντήθηκαν στη μέση της γέφυρας και αγκαλιάστηκαν σφιχτά συγκινημένοι.

Όταν ο μεγάλος αδερφός γύρισε για να ευχαριστήσει τον ξυλουργό, τον είδε να μαζεύει τα πράγματα του.

«Όχι περίμενε», του φώναξε. «Θέλω να μου κάνεις και άλλα δουλειές».

«Θα ήθελα πολύ να μείνω», του απάντησε ο ξυλουργός. «Αλλά έχω πάρα πολλές ακόμη γέφυρες να φτιάξω».


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Το μητρικό γάλα αλλάζει με θαυμαστό τρόπο χρώμα και σύσταση,

 Εικόνα αντλημένου μητρικού γάλακτος πριν το μωρό αρρωστήσει από βρογχιολίτιδα (λευκό) και δύο ημέρες μετά, ενώ είναι ήδη άρρωστο (κριτίνο).


Το μητρικό γάλα αλλάζει με θαυμαστό τρόπο χρώμα και σύσταση:

Όταν ένα μωρό θηλάζει στο στήθος της μητέρας του, δημιουργείται ένα κενό μέσα στο οποίο το σάλιο του βρέφους αναρροφάται πίσω στη θηλή της μητέρας, όπου οι υποδοχείς στον μαστικό της αδένα διαβάζουν τα σήματα του. Αυτή η «επιστροφή σαλιου» περιέχει πληροφορίες σχετικά με την ανοσοποιητική κατάσταση του μωρού, προκαλώντας το μητρικό γάλα της μητέρας να προσαρμόσει την ανοσολογική του σύνθεση.

Εάν οι υποδοχείς των μαστικών αδένων ανιχνεύσουν την παρουσία παθογόνων, υποχρεώνουν το σώμα της μητέρας να παράγει αντισώματα για την καταπολέμησή της και τα αντισώματα αυτά μετακινούνται μέσω του μητρικού γάλακτος πίσω στο σώμα του μωρού, όπου καταπολεμουν τη μόλυνση.


 .

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η ανατροφή του παιδιού,

 


Η ανατροφή του παιδιού


Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Το Καλό και το Κακό, ΤΟ ΕΠΙ_ΛΕΓΩ, Η ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΣΕ ΣΩΖΕΙ,

24/1/25

ΒΑΠΤΙΣΗ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ,

 "Ο σατανάς ξέρετε πως έρχεται στον κόσμο;

 Μέσω της ψυχής κάθε ανθρώπου που γεννιέται.

Κάθε άνθρωπος πού γεννιέται ,φέρνει και διάβολο μες την ψυχή του. 

Γι' αυτό η Θεολογία η παλιά  του λαού κάθε έναν κατ 'αναλογια του γένους, έλεγε η δράκος ή δρακουλα. Δεν έλεγε μπέμπης που λένε τώρα ή αγγελάκι που λένε οι αμυαλες μανάδες οι σημερινές .Αβαπτιστο παιδί και είναι αγγελάκι; Πήγες ποτέ σου να ακούσεις τους εξορκισμους που διαβάζει ο παπάς όταν πρόκειται να βαπτιστεί το παιδί; Πήγες να ακούσεις την πάλη; Μάλιστα αν είναι παπάς που καταλαβαίνει τι κάνει,να δείτε πως παλεύει με τον διάβολο να βγάλει του παιδιού το σατανά μέσα από την καρδιά του. Που το φυσάει, που το ξορκαει, του κοινοποιεί έξωση την ημέρα του βαπτίσματος για να το καθαρίσει. Μαύρη είναι η ψυχούλα του. Πεθαμένο έρχεται, νεκρό. Ζωντανό - νεκρό. Γι'αυτό θαπτεται. Η κολυμβήθρα είναι τάφος. Δεν είναι κουμπαρια, ούτε να δείξει τα στήθη της πάνω η αμυαλη κουμπάρα και η άπιστη απάνω στην Αγία κολυμβήθρα.Δεν είναι αυτό. Είναι μυστήριο και πάλη με τον σατανά. Να βγει ο σατανάς μέσα από το παιδί και να γίνει καινούργια ψυχή. Ένα κάρβουνο ψυχή ,να γίνει κόκκινη ψυχή. 

Γι' αυτό και αμέσως το παιδί το παίρνουν και το πηγαίνουν και το κοινωνούν. 

Βαφτίσια δεν γίνονταν ούτε τα απόγευμα, ούτε τα μεσημέρια, ούτε ποτέ άλλοτε όπως τα κάναμε κοσμικά γεγονότα σήμερα.

Τα βαφτίσια γίνονταν το πρωί στον Όρθρο και παρέμειναν οι νεοφώτιστοι εκεί και έστω μετά φόβου, ερχόντουσαν και κοινωνούσαν. Γιατί ο σκοπός του βαπτίσματος είναι να μας καθαρίσουν από του διαβόλου τα έργα, αν είμαστε μεγάλοι και από το προπατορικό αμάρτημα και να μας συνδέσει με τον Χριστό, με το Άγιο Ποτήριο, με την Θεία Κοινωνία .Αυτός είναι ο σκοπός.

Τι λοιπόν εάν σατανάς δεν υπήρχε, τι δουλειά έχει ο ιερέας στη μέση και τι θέση έχει το βάπτισμα. Αν σατανάς δεν υπήρχε, τι θέση έχει η εξομολόγηση. Αυτός είναι που λύνει. Ο ιερέας  με την εντολή του Ιησού, τα αμαρτήματα του ανθρώπου. Ασθένησε κάποιος. Ποιός την δημιουργεί την ασθένεια; Ο σατανάς δημιουργεί την ασθένεια. Ο Θεός είναι απείραχτος κακών. Ο Θεός έφτιαξε ευχέλαιο να γίνει, για να σηκωθεί ο καμνον ,ο ασθενής. Γιατί αγιάζει το ύδωρ ,κάνει τον αγιασμό  και το παίρνεις εσύ νοικοκυρά και το παίρνω εγώ και το πηγαίνω στο σπίτι και αρχίζω και ραντιζω ;Τι κάνω; Κοινοποιω έξωση απο τα δωμάτια  στο διάβολο .Να φύγει ο διάβολος από το σπίτι.Αυτό τον σκοπό έχει ο αγιασμός που πηγαίνει στο σπίτι .Θα πει κανείς .Οταν πηγαίνει ο αγιασμός στο σπίτι ,φεύγει ο διάβολος;

 Αν υπάρχει αγιασμός στο σπίτι και ο αγιαζων εις την καρδίαν ,φεύγει ο διάβολος. Αν όμως υπάρχει μόνο αγιασμός και δεν υπάρχει ο ΑΓΙΑΖΩΝ είς την καρδίαν ο Χριστός, δεν φεύγει ο διάβολος . Δεν φοβάται τους Σταυρούς, δεν φοβάται τα θυμιάματα ο διάβολος. Τον Χριστό φοβάται. Γιατί πολλοί άνθρωποι στέλνουν την πρώτη του μηνός και παίρνουν αγιασμό από την Εκκλησία ,αλλά δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία. Ούτε εξομολογούνται ,ούτε Κοινωνουν, ούτε παιδιά κανουν, κλέβουν, ατιμαζουν, παρανομα ζουν ,έχουν παρθεί ξαδέρφια,κουμπάροι ,συγγενείς, έχουν αιμομιξία και τα λοιπά,εντούτοις παίρνουν αγιασμό και των φώτων .Τι βγαίνει από αυτό;Δεν φεύγει ο διάβολος.Έχει στρογγυλόκαθισει μάλιστα .Δεν πρόκειται να του κοινοποιήσει έξωση κανένας απο εκεί."       


ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ.


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

ΟΡΙΣΜΟΣ.. Προσωπική εκτίμηση,

 Ο πατέρας κάνει την αμαρτίαν Τετάρτη και Παρασκευή και Κυριακή και το παιδί γεννιέται άρρωστο, αμαρτωλό.

Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα ασκήσασα.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Έλκεται του ΘΕΟΥ Χάρις, παιδί μου, δεν εκβιάζεται...

22/1/25

 

Ο Θεός, παιδί μου, δεν κρύβεται πίσω από τους θάμνους! Ούτε χρειάζεται να σκαρφαλώσεις στα βουνά για να Τον συναντήσεις!

Έρχεται Αυτός και σε βρίσκει, κάθε φορά που συγχωρείς κάποιον που σ' έβλαψε, κάθε φορά που βοηθάς κάποιον που βρίσκεται σε ανάγκη… Έλκεται η Θεία Χάρις, παιδί μου, δεν εκβιάζεται...

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Ενδύεται τον Χριστόν, Φοράει λευκά Άμφια,

 ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΜΕ ΤΑ ΑΜΦΙΑ;..


Ο ιερεύς ενδύεται λευκά, 

πολυτελή ή χρυσοΰφαντα άμφια. 

Γιατί άραγε; 

Επειδή είναι εγωιστής; 

Όχι, αγαπητοί μου.

Όταν φοράει λευκά άμφια, θέλει να δείξει τον Χριστόν, ο οποίος κατά την Μεταμόρφωσιν ενεφανίσθη με λευκά σαν χιόνι ιμάτια.

 Έτσι, εις το πρόσωπο και εις τα ρούχα 

του ιερέως εμφανίζεται ο Χριστός.

 Όταν φοράει πολυτελή άμφια, 

θέλει να δείξει την δόξαν του Χριστού. 

Φορώντας το στιχάριον, το πρώτο άμφιον, ενδύεται επάνω του τον Χριστόν

Φορώντας κατόπιν το πετραχήλι, είναι σαν 

να παίρνει την χάριν του Θεού. 

Όταν, τέλος, προσθέτει επάνω του το φελόνιόν του, είναι μία πλήρης εικόνα του Χριστού.

Βλέπεις τον ιερέα με τα άμφια; 

Δεν είναι πλέον ο συγκεκριμένος ιερεύς, αλλά ο Χριστός. 

Κανείς στον κόσμο δεν φοράει τα άμφια που φορούν οι ιερείς. 

Είναι κάτι το υπερκόσμιον.

Είναι ένα παράξενο θέαμα, μια ουράνια οπτασία, για να δείξει ότι κάτι το ουράνιο, ο ίδιος ο Χριστός, κατέβηκε σε εμάς.

(Γερων Αιμιλιανός Σιμωνοπετριτης)


Ενας προτεστάντης ρώτησε  έναν Ορθόδοξο Ιερέα:


-Εμείς κάνουμε ορφανοτροφεία, γηροκομεία,

συναυλίες, ελεημοσύνες..... 

Εσείς οι Ορθόδοξοι τί κάνετε; 

Και του απάντησε εκείνος: 

-Κάνουμε Θεία Λειτουργία! 

που γεμίζει δωρεάν τον Παράδεισο και αδείαζει την κόλαση! Αυτό κάνει η Εκκλησία, 

αδείαζει την κόλαση και γεμίζει τον Παράδεισο. 

Συντηρεί τον κόσμο κάνοντας Θεία Λειτουργία! 

Αγρυπνάει τη μέρα, αγρυπνάει και τη νύχτα. 

Κάθε νύχτα αιώνες τώρα. 


Πόσοι Άγιοι βγαίνουν από τα εικονοστάσια τους και συντρέχουν τους ανθρώπους! 

Πόσα Μοναστήρια λειτουργούν ολονύκτιες λειτουργίες! 

Πόσα χέρια σηκώνονται 

και πόσα δάκρυα χύνονται υπέρ όλου του κόσμου!

Η Αγία μόνη Τράπεζα που δεν θα κλείσει ποτέ.......

Η Αγία Τράπεζα που δεν κλείνει ποτέ.!

Η μόνη Τράπεζα που σε περιμένει στο μεγαλύτερο θαύμα του σύμπαντος κόσμου.!

Η μόνη Τράπεζα που σε περιμένει σε ένα συμπόσιο άφεσης αμαρτιών και ζωής αιώνιας.!

Η μόνη Τράπεζα που δεν ζητά καταθέσεις υλικές και δεσμέυσεις, 

αλλά μια καρδιά αγαπητική.

Η μόνη Τράπεζα που εκεί επάνω προσφέρεται ο Θεός ο ίδιος προσωπικά

 σε μια θυσία πραγματική.!

Η μόνη Τράπεζα όπου ο Θεός γίνεται άνθρωπος 

για να γίνει ο άνθρωπος Θεός κατά χάριν!.

Η μόνη Τράπεζα που η αγκαλιά της είναι ανοιχτή για τον μετανοούντα άνθρωπο.

Η μόνη Τράπεζα που ειναι ευχαριστιακή, αγαπητική, θυσιαστική!.

Η μόνη Τράπεζα όπου δεν περιμένεις εσύ, αλλά σε περιμένει εκείνη!!.

Η μόνη τράπεζα… 

Η Αγία Τράπεζα!

Είναι η μόνη Ελπίδα μας, τώρα Έλληνες!



Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η Αξία, δεν χάνει Αξία,

+ Ο Μέγας Αντώνιος 

λέγει: 

«Αν ο άνθρωπος ρίξη το βάρος επάνω του, βρίσκει ανάπαυσι. Την στιγμή που θα το ρίξη στον άλλον, θα βρη ταραχή μέσα του».


Δοκιμάστε το σε μία περίπτωσι, σ’ έναν πειρασμό. Πέστε ότι έφταιξε εκείνος, ο άλλος… Αισθάνεσθε ταραχή, ανακατωσούρα μέσα σας, στενοχώρια! 

Άπαξ και πης: «Δεν φταίει ο άλλος, εγώ φταίω∙ τι μιλάω τώρα γι’ άλλον, ξέχασα ποιος είμαι εγώ; Εγώ έκανα εκείνο, εκείνο, εκείνο… επομένως να μη μιλάω καθόλου». Ωπ! Σαν να προσγειώνεσαι σε στέρεο έδαφος και δεν φοβάσαι μην πέσης. Ενώ προηγουμένως ήσουν ψηλά και έλεγες: «Από δω θα πέσω, από κει θα πέσω» και είχες φόβο και ταραχή. Άπαξ και έπεσες χαμηλά και πάτησες σε στέρεο έδαφος, δεν φοβάσαι μην πέσεις ποιό κάτω!

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Τον Χριστό, Αγαπάω να Λες, δεν Κρίνω,

 


''Στίς ἡμέρες μας, οἱ γραμματισμένοι ἄνθρωποι ὑψώνουν ἕνα πελώριο εἴδωλο καί προστάζουν ὅλους νά τό λατρεύουν, 

λατρεύοντάς το καί οἱ ἴδιοι. Αὐτό τό εἴδωλο εἶναι ἡ φιλολογία τῆς Ἀρνήσεως, τό ἀποκύημα τοῦ ἀπίστου καί ὑπερηφάνου λογικοῦ. 

Ὁ Ἀρχέκακος σοφίσθηκε ἕνα νέο εἶδος εἰδωλολατρίας μέσα στούς κόλπους τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, μιᾶς εἰδωλολατρίας λεπτεπιλέπτου, 

πού ἀνταποκρίνεται στίς πνευματικές ροπές τοῦ αἰῶνος. Τί δύναμι ἔχει ὁ Σατανᾶς! Πῶς κατορθώνει νά ξεστρατίζη τή φτωχή ἀνθρωπότητα 

ἀπό τήν ἁγνή πίστι τοῦ Χριστοῦ! Μέ τί ἐπιδεξιότητα ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στόν Ἅδη, ἀφήνοντάς τους νά νομίζουν ὅτι βαδίζουν πρός τήν 

ἀλήθεια! Θεέ μου! Μᾶς ἐξοντώνει μέ μέσον τήν ἴδια τή διάνοιά μας, πού τήν ἔκτισες γιά νά μᾶς ὁδηγῆ σέ σένα, τόν αἰώνιο, τόν ζῶντα Θεό. 

Μᾶς βυθίζει στά δικά του βρωμερά νερά, στερῶντας μας τό «ὕδωρ τό ζῶν» τοῦ Λόγου σου. Καί πίνουμε, πίνουμε ἀπʹ αὐτά τά ὕδατα τοῦ θανάτου, 

χωρίς νά ὑποπτευώμαστε τήν καταστροφή μας,''


∽΄Αγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης 1829 - 1908†

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια