Και όταν η ψυχή σου μιλά
καλύτερα εσύ να σιωπάς.
Και σκύψε όσο μπορείς να την ακούσεις
γιατί η φωνή της είναι πάντα ψίθυρος,
για να μην ενοχλεί την επιθυμία σου....
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι ανοιχτός,
1. Όταν σημάνη η ώρα της εξόδου της ψυχής από το σώμα, η ψυχή εξερχόμενη από το σώμα, συγκεντρώνεται προς το κεφάλι. Γι΄αυτό σε αυτούς που έκαναν έντονη πνευματική ζωή, ξεχύνεται ειρήνη και ένα ασυνήθιστο φως στο πρόσωπό τους.
Γέροντας Αρσένιος Μπόκα +
2. Όταν πρόκειται να πεθάνει ένας Ορθόδοξος Χριστιανός, τότε στέλνει ο Θεός δύο αγγέλους. Έναν, τον φύλακα άγγελό του και έναν άλλο, που παίρνει την ψυχή του ανθρώπου. Αν κάποιος αρρωστήσει και δει έναν άγγελο, δεν πρόκειται να πεθάνει, αν όμως δει δύο αγγέλους, σε λίγο πρόκειται να φύγει.
Παπα - Στέφανος ο Σέρβος ο Καρουλιώτης +
3. Είναι ευλογημένος ο άνθρωπος που πεθαίνει Σάββατο και κηδεύεται Κυριακή, εφόσον βεβαίως ζει κατά Θεόν. Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι ανοιχτός.
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης +
4. Πολλοί λένε: Να πεθάνω για να ησυχάσω! Μα... τώρα είναι τα προεόρτια. Άμα πεθάνουμε ατακτοποίητοι, έχοντας γραμμάτια στο Θεό, τότε θα αρχίσουν τα πραγματικά βάσανα.
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος +
Μιχάλης Αντωνιάδης
Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ ν' ανοίξω,
Η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη. Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια· και έχουμε μια δεξαμενή νερού (τις δυνάμεις της ψυχής) με δύο βρύσες και δύο αυλάκια. Η μία κατευθύνει το νερό στα αγκάθια και η άλλη στα λουλούδια.
Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ ν' ανοίξω. Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται, ποτίζω τα λουλούδια και ανθίζουν.
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Παράξενα πράγματα... Δεν έχουμε δικαίωμα επί του εαυτού μας!”
“Διάβαζα ένα πατερικό βιβλίο και μέσα στα άλλα, είχε και μία αποκάλυψη.
Μιλούσε για μία τάξη ψυχών, οι οποίες λόγω της άσχημης και άστατης ζωής που έκαναν ..
(πιοτό, ξενύχτια, γυναίκες, αυτοκτονία, τρέλες),
έφυγαν νωρίτερα από τον κόσμο τούτο και δεν έζησαν όσα χρόνια τους προόριζε ο Θεός να ζήσουν.
Αυτές οι ψυχές, θα ζήσουν τα χρόνια που υπολείπονταν να ζήσουν στη γη, σε ξένη, ειδική κατηγορία, πέραν του τάφου. Και όταν συμπληρωθούν τα χρόνια αυτά, τότε έρχονται εις κρίση.
Για παράδειγμα, έχει εμένα ο Θεός φυσιολογικά να ζήσω 80 χρόνια.
Όμως εγώ έκανα άσχημη ζωή, με αποτέλεσμα να συντομεύσω τη ζωή μου και την έκανα 45 χρόνια.
Τα 35 χρόνια, θα τα ζήσω ξεχωριστά, σε ειδικό ''κοπάδι'' και μόλις συμπληρωθούν, τότε θα έρθει ο Κύριος να με κρίνει.
Παράξενα πράγματα... Δεν έχουμε δικαίωμα επί του εαυτού μας!”
Δημήτριος Παναγόπουλος
Μιχάλης Αντωνιάδης
Δεν σου χρωστά χάρη ο Θεός,
Δεν σου χρωστά χάρη ο Θεός
Τα δάκρυα πρέπει να συνοδεύονται με ταπείνωση και να μη νομίζει ο άνθρωπος ότι κάνει κανένα έργο του Θεού, και ότι του χρωστά ο Κύριος χάρη.
Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής ο και Σπηλαιώτης.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
2 δάκρυα μετανοίας, σβήνουν έναν ωκεανό αμαρτημάτων.
Τα πολλά δάκρυα, που δεν είναι δάκρυα μετανοίας, αντί να θεραπεύσουν βλάπτουν και μπορούν ακόμα να τυφλώσουν τον άνθρωπο.
Αντίθετα τα κατανυκτικά δάκρυα μετανοίας καθαρίζουν το σώμα και την ψυχή. Τέτοια καρδιοστάλακτα δάκρυα πρέπει να ζητήσουμε από το Θεό.
Είναι ένα πανάκριβο χάρισμα, που δύσκολα έρχεται και εύκολα φεύγει, αν υπερηφανευτούμε. Χωρίς τα δάκρυα αυτά, δεν πρόκειται να καθαρίσει τελείως η ψυχή μας.
Τα συναισθηματικά δάκρυα δεν καθαρίζουν το σώμα και την ψυχή.
Τέλος υπάρχουν και τα δάκρυα της Θεία αγάπης, που είναι ανώτερα από τα δάκρυα της μετανοίας. Θα πρέπει όμως πρώτα κάποιος, να χύσει όλα τα δάκρυα της μετανοίας, για να αρχίσει μετά να χύνει, δάκρυα Θείας αγάπης και Θείας παρηγοριάς..
Είπαν οι Πατέρες, ότι και 2 δάκρυα μετανοίας, εν ώρα ψυχορραγήματος σβήνουν έναν ωκεανό αμαρτημάτων.
Εκείνη την τελευταία-τελευταία στιγμή, τα δάκρυα αυτά έχουν πολύ μεγάλη σημασία και βαρύτητα, διότι εξαλείφουν πλήθος αμαρτημάτων.
Είναι τα τελευταία αγνά δάκρυα μετανοίας..
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος
Μιχάλης Αντωνιάδης
Σ' αυτήν τη ζωή είσαι σταλμένος για να αξιωθείς.
Ο Θεός δεν θα αργήσει με την επιβράβευση, αλλά ούτε και θα βιαστεί. Μήπως ο αγρότης περιμένει καρπό από το σιτάρι, μόλις σπείρει; Και ο δρομέας στους αγώνες ταχύτητας, μήπως περιμένει το βραβείο στη μέση της διαδρομής; Και ο ναυτικός, μήπως περιμένει να δει λιμάνι στην μέση του ωκεανού; Και ο ιδιοκτήτης του χωραφιού, μήπως πληρώνει τους εργάτες στον αγρό, την ώρα της δουλειάς; Γιατί εσύ τότε περιμένεις το βραβείο στη μέση της διαδρομής, στη μέση του ωκεανού και στα μισά της δουλειάς; Σ' αυτήν τη ζωή είσαι σταλμένος όχι για να έχεις την ευτυχία, αλλά να την αξιωθείς.
(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς☦️)
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ
Κ ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΜΗΝΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Χωρίς ἀγώνα δέν ἀποκτοῦμε ἀρετή,
Νἁ προσπαθεῖς νά προοδεύεις στά πνευματικά, τα όποια δίδουν χαρά και δύναμη. Είναι όμορφη η πνεύματική ζωή. Όταν λίγο τήν γευθεῖς, θα σ' ἀρέσει πολύ καί τότε δὲν θὰ βρίσκεις εὐχαρίστηση σε ἄλλα, ὅπως πρίν.
Ἂν δὲν πάρουμε ἀπόφαση θανάτου, τό πνευματικό μέρος δέν ἐκτελεῖται. Ἀπόφαση καί ζῆλος χρειάζεται.
Απολαῦστε τήν πνευματική ζωή. Δέν ὑπάρχει τίποτε · γλυκύτερον ἀπ' αὐτή.
Ὁ ἀγών εἶναι σκληρός, εἶναι γλυκεῖς ὅμως, οἱ στέφανοι. «Δριμύς ὁ χειμών, γλυκύς ὁ Πα- ράδεισος»!
Πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε, γιατί χωρίς ἀγώνα δέν ἀποκτοῦμε ἀρετή, οὔτε χαρίσματα, οὔτε πνευματικές ἄγιες γεύσεις. Χρειάζεται προσπάθεια, ἐπιμέλεια καί ζῆλος. Καί να ξεύρετε, ἄν εὔκολα ἀποκτήσετε, εὔκολα θα χάσετε. Ἐνῶ, ἄν μέ κόπο καί ἀγῶνα ἀποκτήσετε, δύσκολα θα χάσετε.
Άγιος Ιερώνυμος της Αίγινας☦️
Μιχάλης Αντωνιάδης
Εγκατάσταση των προσφύγων τα κλασσικά κλειστής οικονομίας.
30/9/24
«Αχ Λεμόνα, αχ Λεμόνα, ντο θα φτάμε τον χειμώνα;». Οι στίχοι ανήκουν σ’ ένα παλιό ποντιακό τραγούδι που εξέφραζε τον καημό του Πόντιου πρόσφυγα, οικογενειάρχη για τον επερχόμενο χειμώνα, δίχως λάδι, δίχως γκάζι…
– Δεν είχαμε δεύτερο κουτάλι, όταν παντρευτήκαμε με την μάνα σας. Το μοιραζόμασταν εναλλάξ…
Φτώχεια καραμπινάτη. Ανεπάρκεια και στο ψωμί της χρονιάς. Οι ανάγκες τρέχουν. Αρχίζουν από το δεύτερο κουτάλι. Το τσουκάλι σαν τσουκάλι και με τι θα γεμίζεται καθημερινά. Το ρούχο κι ας είναι τρίλινο ή καμπότο. Το παπούτσι κι ας είναι και από λάστιχο ή χοιρόδερμα. Η σκούπα, το λυνάρι, το τσεκούρι για τα καυσόξυλα, η τσάπα, το φτυάρι και τελειωμό δεν έχουν…
Η 15ετία από την εγκατάσταση των προσφύγων στο χωριό έχει τα χαρακτηριστικά μιας κλασσικά κλειστής οικονομίας. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο μενού της εβδομάδας, θα διαπιστώσει ότι ελάχιστα πράγματα είναι αγοραστά, όπως το αλάτι και η ζάχαρη για όσους δεν παράγουν δικό τους μέλι ή σώνεται το πετιμέζι που την αντικαθιστούν εν μέρει. Έπονται το κόκκινο πιπέρι, καμιά ρέγκα για κύριο φαγητό και η θρεψίνη.
Το λαδάκι και τα ζυμαρικά αγοράζονται έκτακτα. Υποκατάστατά τους είναι το βούτυρο και το χοιρινό λίπος για το λάδι στα οικιακά παρασκευάσματα όπως, το πλιγούρι, η μακαρίνα, το ευριστό, τα βαρένικα, το κουσκούς, ο τραχανάς και η πατάτα σ’ όλες τις μορφές μαγειρέματός της, εκτός από τηγανιτή, λόγω λαδιού φυσικά.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Έφτασα αργά. Είναι πολύ αργά. "Αντίο Πατέρα μου,
Κάποιος λέει για τον πατέρα του...
Ο πατέρας μου, αν έμπαινε στο δωμάτιό μου, και έβρισκε το φωτιστικό αναμμένο ενώ ήμουν έξω μου έλεγε: Γιατί δεν το σβήνεις και γιατί όλη αυτή η σπατάλη στο ρεύμα???
Αν έμπαινε στο μπάνιο και έβρισκε το νερό της βρύσης να τρέχει έλεγε: Γιατί δεν κλείνεις τη βρύση πρίν φύγεις, γιατί τόση σπατάλη στο νερό???
Πάντα με επικρίνει και με κατηγορεί για σπατάλη και απροσεξία, κι ότι αρκετοί άνθρωποι τα στερούνται...
ακόμα και τώρα που είναι στο κρεβάτι άρρωστος!!!
Μέχρι που μια μέρα βρήκα δουλειά.
Ήταν η μέρα που περίμενα πάντα.
Σήμερα κάνω την πρώτη προσωπική μου συνέντευξη για μια εξαιρετική δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία.
Και αν με δεχτούν, θα φύγω από αυτό το σπίτι χωρίς επιστροφή, και θα ξεκουραστώ από τον πατέρα μου και την μόνιμη επίπληξή του σε μένα.
Ξύπνησα νωρίς το πρωί, ντύθηκα με τα πιο όμορφα ρούχα, αρωματικά, και βγήκα έξω.
Γύρισα και βρήκα τον πατέρα μου να χαμογελάει παρά το ξεθώριασμα των ματιών του και τα συμπτώματα της ασθένειας του που είναι ορατά στο πρόσωπό του....
Μου έδωσε μερικά χρήματα και μου είπε: Θέλω παλικάρι μου να είσαι θετικός και σίγουρος για τον εαυτό σου και να μην φοβηθείς μπροστά σε καμία ερώτηση, να ξέρεις σ' αγαπώ!!!
Του χαμογέλασα ενώ μέσα μου σκέφτηκα, ακόμα και σε αυτές τις στιγμές, δεν σταματά ποτέ να συμβουλεύει σαν να θέλει σκόπιμα να μου χαλάσει τη διάθεσή μου στις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου.
Βγήκα από το σπίτι βιαστικά και μπήκα σε ένα ταξί και κατευθύνθηκα προς την εταιρεία.
Μόλις έφτασα και μπήκα στην πύλη της εταιρείας, έμεινα έκπληκτος από όλα αυτά που είδα!!!
Δεν υπήρχαν φύλακες στην είσοδο και κανένας ρεσεψιονίστ εκτός από πινακίδες που οδηγούσαν στο σημείο της συνέντευξης.
Μόλις μπήκα μέσα στο προαύλιο του κτιρίου, παρατήρησα ότι το πόμολο της πόρτας είχε βγει από τη θέση του.
Θυμήθηκα λοιπόν τις συμβουλές του πατέρα μου "να είμαι προσεκτικός και να διορθώνω ότι λάθος αντιλαμβάνομαι", οπότε αμέσως έβαλα το χερούλι της πόρτας στη θέση του.
Εν συνεχεία είδα τις ξύλινες τάβλες στο κήπο της εταιρείας μουσκεμένες με νερό από το νιπτήρα που είχε ξεχειλίσε. Έτσι θυμήθηκα το νερό και τον πατέρα μου, και έκλεισα τη βρύση..
Στη συνέχεια μπήκα στο κτίριο της εταιρείας... παρατήρησα την τεράστια ποσότητα φωτιστικών αναμμένων καθώς ήταν μέρα μεσημέρι και έτσι τα έσβησα από συνήθειο, του πατέρας μου σπίτι μας ..
Μέχρι να φτάσω στον όροφο, μου έκανε εντύπωση ο μεγάλος αριθμός αιτούντων για αυτή τη δουλειά.
Διάβασα το όνομά μου στη λίστα των αιτούντων και κάθομαι να περιμένω τη σειρά μου, κοιτάζοντας τα κομψά πανάκριβα ρούχα που φορούσαν και άκουγα που έλεγαν για τα πτυχία τους από αμερικάνικα πανεπιστήμια... με αυτά που έβλεπα κομψά ενδύματα και άκουγα αμερικάνικα πανεπιστήμια, ένιωσα κατώτερος από τους άλλους.
Μετά παρατήρησα ότι όλοι όσοι μπαίνουν στη συνέντευξη σε λιγότερο από ένα λεπτό βγαίνουν και φέγγουν.
Σκέφτηκα, αν αυτοί με αμερικάνικα πανεπιστήμια και καλό ντύσιμο τους απορρίπτουν, εγώ δεν θα έχω τύχη.
Αποφάσισα να αποσυρθώ από αυτόν τον χαμένο ανταγωνισμό με την αξιοπρέπειά μου πριν μου πουν να ζητήσω συγγνώμη.
Και ήδη σηκώθηκα και βγήκα έξω, τότε ο υπάλληλος φώναξε το όνομά μου.
Είπα, ′′ Δεν υπάρχει περίπτωση θα μπω.
Μπήκα στο δωμάτιο συνέντευξης και κάθισα στην καρέκλα απέναντι σε τρεις ανθρώπους που με κοίταξαν και χαμογέλασαν με ένα πλατύ χαμόγελο και μετά κάποιος είπε είσαι τώρα μέλος της εταιρίας μας συγχαρητήρια!!!
Έμεινα έκπληκτος για μια στιγμή και νόμιζα ότι με κοροϊδεύουν ή ήταν μια από τις ερωτήσεις συνέντευξης πίσω από αυτή την ερώτηση.
Θυμήθηκα λοιπόν τις συμβουλές του πατέρα μου
όταν βγήκα από το σπίτι να είμαι θετικός και σίγουρος για τον εαυτό μου.
Τους ρώτησα ότι κανείς από εσάς δεν μου έκανε ούτε μια ερώτηση
πως είστε σίγουροι για μένα???
Ο τρίτος είπε ότι γνωρίζουμε πολύ καλά
ότι κάνοντας ερωτήσεις δεν θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε
τις δεξιότητες κανενός από τους υποψήφιους.
Και έτσι αποφασίσαμε ότι η αξιολόγησή μας για το άτομο θα ήταν πρακτική...
Σχεδιάσαμε ένα πρακτικό test group που αποκαλύπτει τη συμπεριφορά του εκλεγμένου, την έκταση της θετικότητας αντίληψής του, και την έκταση της ικανότητας να διορθώνει και την παραμικρή λεπτομέρεια για το συμφέρον της επιχείρησης, οπότε ήσουν ο μόνος που επεδίωξε να διορθώσει κάθε ελάττωμα που σκόπιμα βάλαμε στο δρόμο του κάθε υποψηφίου... ήσουν τεκμηριωμένος μέσω των φωτογραφικών μηχανών παρακολούθησης που βάλαμε σε όλες τις βεράντες και στο εσωτερικό της εταιρείας.
Τότε όλα τα πρόσωπα εξαφανίστηκαν μπροστά στα μάτια μου και ξέχασα τη δουλειά, τη συνέντευξη και τα πάντα...
Και βλέπω μόνο μια φωτογραφία του πατέρα μου πια!!!
Εκείνη η μεγάλη πόρτα που μου έδειξε ο πατέρας μου με την σκληρότητα
αλλά και με τη στοργή, την αγάπη, την τρυφερότητα και την ηρεμία του.
Ένιωσα την επιθυμία να πάω σπίτι και να φιλήσω τα χέρια και τα πόδια του.
Όταν έφτασα στη πόρτα του σπιτιού μου,
είδα τους συγγενείς και τους γείτονές μου να είναι λυπημένοι.
Κατάλαβα.
Έφτασα αργά.
Είναι πολύ αργά.
"Αντίο Πατέρα μου
Μιχάλης Αντωνιάδης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.png "English"){kind=small}
