ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ,
*Ἐλθέ,*
τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν.
*Ἐλθέ,* ἡ Ζωὴ ἡ αἰώνιος.
*Ἐλθέ,* τῶν πεπτωκότων ἡ ἔγερσις.
*Ἐλθέ,* τῶν κειμένων ἡ ἀνόρθωσις,
*Ἐλθέ,* τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάστασις.
*Ἐλθέ,* Πανάγιε Βασιλεῦ.
*Ἐλθέ* καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν,
καὶ μεῖνον ἀδιαστάτως ἐν ἡμῖν,
καὶ ἀδιαιρέτως Σύ μόνος βασίλευε ἐν ἡμῖν
εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Διαβάζω ΚΑΙ σε ορθόδοξες σελίδες το εξής:
"Τάισε ένα φτωχό παιδί και μην ξανανηστέψεις".
Με συγχωρείτε αλλά όχι μονο δεν θα συμφωνήσω αλλά είμαι και εντελώς αντίθετος.
Πρώτα από όλα από την στιγμή που νήστεψε ο ίδιος ο Χριστός, ποιοι είστε εσείς που θα υποβαθμίσετε το νόημα της νηστείας,ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα σας;
Βεβαίως ο καθένας κάνει ότι μπορεί, ότι θέλει και αν μπορεί.
Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Δεν κάνει να λέμε ότι μας συμφέρει.
Τις ανόητες νουθεσίες κρατήστε τις για τον εαυτό σας.
Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να κάνει και τα δύο;
Εκείνος που έχει κοτσια, νηστεύει και μοιράζει το φαγητό που θα έτρωγε σε κάποιον που δεν έχει.
Λένε, ο άλλος κουτσομπολευει, ο άλλος απατάει,η άλλη λέει ψέματα, η νηστεία τους μάρανε.
Η νηστεία όμως μπορεί να τους βοηθήσει να κόψουν και τα άλλα ελαττώματα τους.
Εσύ κοιτάς τα δικά σου;;;
Καλό είναι να μην πετάμε έτσι βαρυγδουπες εκφράσεις και παίρνουμε στο λαιμό μας άλλους ανθρώπους.
Να θυμόμαστε που και που πως ο αγώνας για την ψυχή μας κρατάει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Έλεγε ο γέρο Αρσένιος ο Διονυσιατης, συνασκητής του γέρο Ιωσήφ του ησυχαστού...
Νηστεία είναι να αφήνουμε με τη θέλησή μας ένα μέρος από το στομάχι μας άδειο για τον Χριστό.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Μια παρθένος πήγε στον Αββά Παμβώ και του λέγει:
«Αββά, εγώ νηστεύω πολύ και τρώω ανά επτά ημέρες.
Κάνω και διάφορες άλλες ασκήσεις.
Έχω αποστηθίσει τη Πάλαια και Καινή Διαθήκη.
Τί μου υπολείπεται ακόμη να πράξω, ώστε να φθάσω στην τελειότητα;»
Ο σοφός γέροντας της λέει:
Παιδί μου, όταν κανείς σε βρίσει,
σε χλευάσει,
σου φαίνεται μέσα σου
σαν να σε επαινεί;
– Όχι..
– Όταν σε επαινεί κάποιος,
σου φαίνεται μέσα σου
σαν να σε βρίζει;
– Όχι Αββά…
– Άντε παιδάκι μου πήγαινε,
λέει,
και τίποτα δεν έχεις κάνει
μέχρι τώρα…
~ Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας +
(Περί εγωισμού)
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Αγίου Παισιου
Γέροντα, διάβασα κάπου ότι οι Άγιοι την ημέρα της μνήμης τους δίνουν δώρα σε όσους τους επικαλούνται. Έτσι είναι;
- Ναι, κερνούν πνευματικά κανταΐφια! Άμα γλυκαίνουμε τους Αγίους με την ζωή μας, μας κερνούν γλυκά πνευματικά.
– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω έναν Άγιο;
– Ποιόν Άγιο θέλεις να αγαπήσης;
– Τους Αγίους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα.
– Εσύ να κάνης ευχή για μένα στους Αγίους Θεοπάτορες να με βοηθούν, κι εγώ θα εύχωμαι να τους αγαπήσης. Εάν μπορής, να διαβάζης κάθε μέρα το Συναξάρι του Αγίου που γιορτάζει, για να συνδέεσαι με όλους τους Αγίους.
Η μελέτη του βίου του Αγίου της ημέρας, και γενικά των Συναξαρίων, πολύ βοηθάει, γιατί θερμαίνεται η ψυχή και παρακινείται να μιμηθή τους Αγίους. Αφήνει τότε ο άνθρωπος στην άκρη κάθε είδος κακομοιριάς και προχωρεί με λεβεντιά. Τα Συναξάρια βοηθούν στην ανδρεία την ψυχική, ακόμη και στο μαρτύριο.
– Πώς συμβαίνει, Γέροντα, Άγιοι που έχουν το ίδιο όνομα να έχουν και το ίδιο μαρτύριο;
– Εσένα πώς σε λένε;
– Μαρία.
– Αγία Μαρία υπάρχει;
– Η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, Γέροντα.
– Η Αγία Μαρία μαρτύριο δεν έχει· οπότε το γλυτώνεις. Έχει όμως άσκηση· να την μιμηθής στην άσκηση, για να έχετε… το ίδιο Συναξάρι! Ευλογημένη, οι Άγιοι αυτοί προσπάθησαν να μιμηθούν τον Άγιό τους, που τον είχαν σε ευλάβεια.
– Γέροντα, πώς αποκτάει κανείς φιλία με έναν Άγιο;
– Πρέπει να συγγενέψη με τον Άγιο. «Τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου» λέει ο Μέγας Βασίλειος…
Εγώ, τώρα εσχάτως, έχω τεμπελιάσει και ζώ με ελεημοσύνες των Αγίων, που τους ζητώ συνέχεια σαν ζητιάνος, όπως και από όλους ζητώ να προσεύχωνται για μένα. Οι Άγιοι με την πολλή τους αγάπη μου προσφέρουν από τον ουράνιο άρτο και από το παραδεισένιο μέλι…
– Γέροντα, μερικοί αμφιβάλλουν για την ευωδία των ιερών Λειψάνων.
– Η λογική φταίει. Τα Λείψανα των Αγίων έχουν Χάρη Θεού. Χειμώνα καιρό ο τόπος κοντά στην «Παναγούδα» ευωδιάζει. Και στα Κατουνάκια που ήμουν, κοντά στον «Άγιο Βασίλειο», ευωδίαζε ο τόπος σε ένα σημείο. Δεν υπάρχει πια Κελλί εκεί· μόνον κάτι πέτρες. Πόσα άγια Λείψανα θα βρίσκωνται και σ’ εκείνο το μέρος! Και ποιός ξέρει πότε ο Θεός θα τα παρουσιάση!
Μιχάλης Αντωνιάδης
ΕΝΑ πρωί, μετὰ τὴν Ἀκολουθία, πῆγε στὸ Μοναστήρι τῆς Παναγίας Χρυσολεόντισσας στὴν Αἴγινα ἕνας ἡλικιωμένος ἄνθρωπος, ποὺ κρατοῦσε δύο πολὺ μεγάλες λαμπάδες.
Μόλις ἀντίκρυσε τὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Χρυσολεόντισσας, τὴν ἀγκάλιασε καὶ κλαίγοντας μὲ λυγμοὺς εὐχαριστοῦσε τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Ἡ Μοναχὴ Χρυσαφένια, ποὺ ἦταν ἐκεῖ, τὸν ρώτησε τί τοῦ συμβαίνει καὶ αὐτὸς κλαίγοντας τῆς εἶπε, ὅτι ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ πολλοὺς ἐργάτες εἶχε βρεθεῖ στὴν πυρκαγιὰ τοῦ Τατοΐου. Τοὺς εἶχαν δώσει φτυάρια νὰ χτυποῦν, γιὰ νὰ σβήσει ἡ φωτιά.
Ξαφνικά, ἔχασε τοὺς ἐργάτες καὶ βρέθηκε μόνος του, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ φύγει. Τὸν εἶχε περικυκλώσει ἡ φωτιὰ καὶ ἀπὸ τὸν καπνὸ δὲν ἔβλεπε τίποτα. Ἔμεινε τότε ὄρθιος στηριζόμενος στὸ φτυάρι του καὶ περίμενε νὰ καεῖ.
Ἐκείνη τὴν τραγικὴ στιγμή, εἶδε μπροστά του δύο ἄσπρα χέρια καὶ ἄκουσε μιὰ γλυκιὰ φωνὴ νὰ τὸν ρωτάει:
− Γιατί κάθεσαι ἐδῶ, θέλεις νὰ καεῖς;
Ἐκεῖνος ἀπάντησε:
− Τὸ γνωρίζω, θὰ καῶ, ἀλλὰ δὲν μπορῶ, δὲ βλέπω νὰ φύγω.
Τότε τοῦ ἔδωσε ἕνα ξύλο καὶ τοῦ εἶπε:
− Πάρε αὐτὸ τὸ ξύλο, χτύπησε τρεῖς φορὲς τὴ φωτιὰ καὶ θὰ σβήσει.
Ἐκεῖνος τὴ ρώτησε ποιά εἶναι καὶ τοῦ ἀπάντησε:
− Ἐγὼ εἶμαι ἀπὸ τὸ Μοναστήρι τῆς Αἰγίνης, στὸ βουνὸ ψηλά, ἡ Παναγία.
Στὴ συνέχεια, χτύπησε τρεῖς φορὲς τὴ φωτιά, ὅπως τοῦ εἶχε πεῖ, καὶ ἡ φωτιὰ ἔσβησε. Οὔτε φωτιά, οὔτε καπνὸς ἔμεινε.
Ἡ Παναγία ἡ Χρυσολεόντισσα τὸν εἶχε σώσει ἀπὸ βέβαιο θάνατο.
Ὅταν ἀργότερα συνάντησε τοὺς ἐργάτες, παραπονέθηκε γιατὶ τὸν ἄφησαν καὶ ἐκεῖνοι τοῦ ἀπάντησαν ὅτι τὸν φώναζαν καὶ δὲν ἄκουγε.
Αὐτὸ τὸ μεγάλο Θαῦμα τῆς Παναγίας τῆς Χρυσολεόντισσας, ποὺ ἔγινε τὸ 1956, τὸ διηγήθηκε στὸ Μοναχὴ Χρυσαφένια
ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸ ἔζησε καὶ πρόσθεσε:
«Νὰ γιατί, Μοναχή, κλαίω. Ἦλθα νὰ εὐχαριστήσω τὴ γλυκιά μας Παναγία ποὺ μὲ ἔσωσε καὶ νὰ τῆς ἀνάψω ἕνα κεράκι».
Μὲ πολὺ κόπο καὶ μὲ τὶς παρακλήσεις τῆς Μοναχῆς δέχθηκε νὰ πιεῖ ἕνα καφεδάκι. Ἕως ὅτου ὅμως οἱ Ἀδελφὲς ἑτοιμάσουν ἕνα πρόχειρο πρόγευμα, εἶχε ἐξαφανιστεῖ ἀνάμεσα στὰ σκοῖνα…
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η νηστεία, Δεν έχει κόπο όταν αγαπούμε τον Θεό!
- Έχει πολύ κόπο η νηστεία Γέροντα;
- Δεν έχει κόπο όταν αγαπούμε τον Θεό!
Καθόλου κόπο! Αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίν! (Α' Ιωαν. 5, 3)
Βαριές είναι όταν δεν αγαπούμε τον Θεό και όταν δεν θέλουμε…
Όταν θέλουμε να νηστέψουμε είναι εύκολο!
Όταν δεν θέλουμε είναι δύσκολο!
Μετά γίνεται συνήθεια με την βοήθεια του Θεού…
Γίνεται Νόμος!
Μετά αρέσει στον άνθρωπο να νηστεύει, του αρέσει!
Και αυτό ισχύει για όλες τις Εντολές!
~ Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ἡ νηστεία γεννᾶ τοὺς προφῆτες, δυναμώνει τοὺς δυνατούς!
Ἡ νηστεία κάνει σοφοὺς τοὺς νομοθέτες· εἶναι τὸ καλὸ φυλαχτὸ τῆς ψυχῆς, ὁ πιστὸς σύντροφος τοῦ σώματος, τὸ ὅπλο γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἀριστεύουν, τὸ γυμναστήριο γιὰ τοὺς ἀθλητές!
Αὐτὴ ἀποκρούει πειρασμούς, αὐτὴ προετοιμάζει γιὰ τὴν ἀπόκτηση εὐσέβειας· εἶναι σύντροφος τῆς νήψεως καὶ δημιουργὸς τῆς σωφροσύνης!
Στοὺς πολέμους φέρεται μὲ γεναιότητα, ἐν καιρῷ εἰρήνης διδάσκει τὴν ἡσυχία!
Ἡ νηστεία προστατεύει τὰ νήπια, σωφρονίζει τὸ νέο, κάνει σεβαστὸ τὸ γέροντα!
Διότι τὰ γεράματα, στολισμένα μὲ τὴ νηστεία, γίνονται πιὸ σεβαστά!
Γιὰ τὶς γυναῖκες εἶναι ὁ πιὸ κατάλληλος στολισμός!
Γι’ αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται στὴν ἀκμὴ τῆς ἡλικίας, τὸ χαλινάρι!
Εἶναι τὸ φυλακτὸ τῶν συζύγων καὶ ἡ τροφὸς αὐτῶν ποὺ παρθενεύουν!
Μὲ αὐτοὺς τοὺς τρόπους ἡ νηστεία βοηθᾶ σὲ κάθε σπίτι!
Ποιά, ὅμως, εἶναι ἡ σημασία τῆς γιὰ τὴ δημόσια ζωὴ μᾶς;
Ὁλόκληρη τὴν πόλη καὶ ὅλο τὸν λαὸ τοὺς ἐπαναφέρει ἀμέσως στὴν τάξη, καταστέλλει τὶς κραυγές, ἀπομακρύνει τὶς κακολογίες…
Ἂν ὅλοι τὴν παρελάμβαναν ὡς σύμβουλο σ᾿ αὐτὰ ποὺ ὀφείλουν νὰ πράξουν, τίποτε δὲν θὰ ἐμπόδιζε νὰ εἴχαμε βαθιὰ εἰρήνη σ᾿ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη…
Κι οὔτε πάλι ὁ βίος μᾶς θὰ ἦταν τόσο πολυστένακτος καὶ γεμάτος κατήφεια, ἂν ἡ νηστεία κυβερνοῦσε τὴ ζωή μας!
Διότι εἶναι φανερὸ ὅτι θὰ δίδασκε σὲ ὅλους ὄχι μόνο τὴν ἐγκράτεια τῶν τροφῶν, ἀλλὰ τὴν πλήρη ἀποφυγὴ καὶ ἀποξένωση ἀπὸ τὴ φιλαργυρία, τὴν πλεονεξία καὶ ἀπὸ κάθε ἄλλη κακία!
~ Άγιος Βασίλειος ο Μέγας ☦
Μιχάλης Αντωνιάδης
Νηστεία Δεκαπενταυγούστου: Πόσο διαρκεί και γιατί γίνεται
➕➕
Πρώτη Αυγούστου κάθε έτους ξεκινά η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου. Η περίοδος αυτή της νηστείας προηγείται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και αρχικά ήταν διηρημένη σε δύο τμήματα: αυτό που προηγείτο της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και εκείνο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η νηστεία αυτή όπως επικράτησε να την τηρούμε, έχει αυστηρό χαρακτήρα. Εφόσον λοιπόν μπορούμε, νηστεύομε από λάδι όλες τις ημέρες. Κατάλυση οίνου και ελαίου έχουμε μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές, ενώ κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει καταλύουμε ψάρι.
Κατάλυση ιχθύος και μόνον έχουμε και κατά την ημέρα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αν αυτή πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή.
Η Νηστεία αυτή γίνεται προς τιμήν της Θεοτόκου, η Οποία και Εκείνη νήστευσε πριν από την Κοίμησή Της. Κατά την παράδοση, μόλις η Παναγία πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο Όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ενημέρωσε και τους Αποστόλους. Κατά την ημέρα της Κοίμησης επειδή δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής και μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος, καθώς η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς.
Καλό 15 Αύγουστο αδελφοί μου.
Η χάρις της Παναγίας μας να μας σκεπάζει.
Μιχάλης Αντωνιάδης
.png "English"){kind=small}
 |
