Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μιχάλης Αντωνιάδης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μιχάλης Αντωνιάδης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο διάβολος κάλεσε μιὰ παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων.

18/2/24

 ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ

Κάποτε ὁ διάβολος κάλεσε μιὰ παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στὴν ἐναρκτήρια ὁμιλία του, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, εἶπε καὶ τὰ ἀκόλουθα:

- Δὲν μποροῦμε νὰ ἐμποδίσουμε τοὺς Χριστιανοὺς νὰ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία. Δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰ γνωρίζουν τὴν Ἀλήθεια. Δὲν μποροῦμε οὔτε ἀκόμα καὶ νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ ἔχουν μιὰ ζωντανὴ καὶ στενὴ σχέση μὲ τὸν Σωτήρα τους. Ἅπαξ καὶ ἀποκτήσουν αὐτὴν τὴ σύνδεση μὲ τὸν Ἰησοῦ, ἐμεῖς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους. 

Ἔτσι, τὸ μόνο ποὺ μᾶς μένει εἶναι νὰ τοὺς κλέψουμε τὸ χρόνο τους. Ἃς πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία, δὲν πειράζει, ἃς ἔχουν ἐκεῖ τὶς συνεστιάσεις τους κι ὅλα τα ὑπόλοιπα. Ἃς ἔχουν ἔργο καὶ δράση. Μόνο νὰ μὴν ἔχουν χρόνο νὰ ἀναπτύξουν αὐτὴ τὴ ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ. 

Νὰ τί θέλω ἀπό σᾶς: Ἀποσπάστε τους τὴν προσοχὴ ἀπὸ τὸν Σωτήρα τους καὶ ἐμποδίστε τους ἀπὸ τοῦ νὰ ἔχουν θερμὴ καὶ στενὴ σχέση μαζί Του ὅλη μέρα. Ἃς τοὺς παρασύρουμε σὲ μιὰ χαλαρὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ• τυπικὴ σχέση, χωρὶς γνήσια πίστη καὶ ἀγάπη γι’ Αὐτόν.

- Πῶς θὰ τὸ κάνουμε αὐτό; ρώτησαν τότε οἱ δαίμονες.

1. Βάλτε τους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ δευτερεύοντα θέματα καὶ βρεῖτε τρόπους ἀμέτρητους νὰ κρατᾶτε ἀπασχολημένο τὸ μυαλό τους, ἀπάντησε.

2. Βάλτε μέσα τους τὸν πειρασμὸ νὰ ξοδεύουν, νὰ ξοδεύουν, νὰ ξοδεύουν καὶ νὰ δανείζονται χρεώνοντας τὶς κάρτες τους.

3. Πεῖστε τὶς γυναῖκες τους νὰ πᾶνε νὰ δουλεύουν πολλὲς ὧρες ἐκτὸς σπιτιοῦ καὶ τοὺς ἄνδρες νὰ δουλεύουν 6-7 μέρες τὴν ἑβδομάδα, 10-12 ὧρες τὴν ἡμέρα, ἔτσι ὥστε νὰ μποροῦν νὰ ἀνταπεξέλθουν στὶς ἀνάγκες τοῦ τρόπου ζωῆς τους.

4. Ἐμποδίστε τους νὰ ξοδεύουν χρόνο μὲ τὰ παιδιά τους. Ἔτσι, καθὼς θὰ διασπᾶται ἡ οἰκογένειά τους, σύντομά το σπίτι δὲν θὰ ἀποτελεῖ πιὰ γιὰ αὐτοὺς καταφύγιο ἀπὸ τὴν πίεση τῆς δουλειᾶς τους.

5. Κρατᾶτε πάντα το μυαλὸ τόσο γεμάτο μὲ ἐρεθίσματα ὥστε νὰ εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀκούσουν τὴ σιγανὴ καὶ ἁπαλὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ.

6. Βάλτε τους νὰ παίζουν τὸ ραδιόφωνο καὶ τὸ κασετόφωνο ὅποτε ὁδηγοῦν.

7. Φροντίστε νὰ ἔχουν συνεχῶς ἀνοιχτὰ στὸ σπίτι τους τὰ CD, τὸ βίντεο, τὴν τηλεόραση καὶ τοὺς ὑπολογιστές.

8. Βάλτε σὲ κάθε κατάστημα κι’ ἑστιατόριο ποὺ μπαίνουν, μουσικὴ ποὺ νὰ παίζει ἀσταμάτητα. Αὐτὸ θὰ συννεφιάζει τὸ μυαλό τους καὶ θὰ ἀδυνατίζει τὴν κοινωνία τους μὲ τὸν Χριστὸ μέσῳ τῆς προσευχῆς.

9. Γεμίστε τὰ τραπέζια τους μὲ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες. Κάντε τους ὑπερκαταναλωτικὰ ὄντα• νὰ ἀγοράζουν, νὰ ξοδεύουν χωρὶς νὰ ἔχουν τίποτα ἀπὸ αὐτὰ πραγματικὰ ἀνάγκη. Νὰ ἀσχολοῦνται μὲ πολλά, νὰ ταλαιπωροῦνται καὶ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό.

10. Σφυροκοπᾶτε τὰ μυαλὰ τους ἀκατάπαυστα μὲ εἰδήσεις ὅλο το 24ωρο.

11. Γεμίστε τοὺς δρόμους μὲ διαφημιστικὲς ἀφίσες, ὥστε νὰ μὴν τοὺς ἀφήνετε στιγμὴ σὲ ἡσυχία ὅσο ὁδηγοῦν ἢ περπατοῦν.

12. Πλημμυρίστε τὰ γραμματοκιβώτιά τους μὲ ἄχρηστα διαφημιστικά, καταλόγους ρούχων, τυχερῶν παιχνιδιῶν καὶ κάθε τί ποὺ προάγει ψεύτικες ἐλπίδες εὐημερίας.

13. Βάλτε κοκκαλιάρικα μοντέλα στὰ ἐξώφυλλα τῶν περιοδικῶν καὶ στὴν τηλεόραση, ὥστε οἱ ἄνδρες νὰ θεωροῦν αὐτὰ ὡς πρότυπα ὀμορφιᾶς καὶ νὰ μὴν ἱκανοποιοῦνται μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς γυναίκας τους.

14. Δῶστε κούραση στὶς συζύγους, ὥστε τὰ βράδια νὰ μὴν εἶναι σὲ θέση νὰ χαροῦν σὰν ζευγάρια μὲ τοὺς ἄνδρες τους. Δῶστε τους πονοκεφάλους, ὥστε οἱ ἄνδρες νὰ ἔχουν παράπονα, πικρίες καὶ νὰ ἀρχίσουν νὰ ψάχνουν ἀλλοῦ γιὰ εὐχαρίστηση. Αὐτὸ θὰ διαλύσει γρήγορα τὶς οἰκογένειες.

15. Διαφημίστε τὸν Ἅϊ Βασίλη ὥστε νὰ κλέψετε τὴν προσοχὴ τῶν παιδιῶν ἀπὸ τὸ ἀληθινὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων.

16. Τὸ Πάσχα διαδῶστε τὰ κουνελάκια καὶ τὰ κόκκινα αὐγὰ στὴ θέση τοῦ μηνύματος τῆς Ἀνάστασης καὶ προπαγανδίστε ὑπὲρ τῆς νίκης τῆς ἁμαρτίας.

17. Ἀκόμα καὶ στὴ διασκέδασή τους φέρτε τους στὰ ἄκρα. Ὅταν γυρίζουν ἀπὸ διακοπὲς νὰ εἶναι πτῶμα στὴν κούραση καὶ νὰ ἔχουν μετανιώσει γιὰ τὶς ἐπιλογές τους.

18. Μὴν τοὺς ἀφήνετε νὰ βγαίνουν στὴ φύση καὶ νὰ παρατηροῦν ὅ,τι ὁ Θεὸς ἔφτιαξε.

19. Ἀντὶ γιὰ αὐτό, στέλνετέ τους σὲ λούνα πάρκ, γήπεδα, κινηματογράφους, παιδότοπους καὶ κονσέρτα.

20. Κρατᾶτε τους πάντα ὑπεραπασχολημένους. Νὰ μὴ σκέφτονται, νὰ μὴν ἀναζητοῦν, νὰ μὴ προβληματίζονται.

21. Καὶ ὅταν συναντῶνται γιὰ πνευματικὴ συντροφιὰ μὲ ἄλλους πιστούς, κάντε ὥστε νὰ φεύγουν ἀπὸ ‘κεῖ μὲ διαταραγμένη συνείδηση.

22. Δῶστε τους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τόσους πολλοὺς “καλοὺς” στόχους, ποὺ νὰ μὴν ἔχουν χρόνο οὔτε ἀνάγκη νὰ ἐκζητήσουν τὴ δύναμη τοῦ Ἰησοῦ στὴ ζωή τους.

23. Σύντομα, θὰ δουλεύουν ἀσταμάτητα γιὰ αὐτὸν τὸν “καλὸ” σκοπό, ποὺ ὅμως ὁ Θεὸς δὲν τοὺς ἀνέθεσε, θυσιάζοντας τὴν ὑγεία τους καὶ τὴν οἰκογένειά τους σ’ αὐτὸν, μὲ μεγάλη πιθανότητα νὰ τὰ χάσουν καὶ τὰ δύο.

Θὰ δουλέψει σίγουρα τὸ σχέδιο αὐτό»!

Καὶ οἱ δαίμονες ἔτρεξαν γρήγορα νὰ βάλουν σὲ ἐφαρμογὴ ὅλα αὐτά, ὥστε οἱ Χριστιανοὶ νὰ μὴν ἔχουν χρόνο γιὰ τὸν Σωτήρα τους Ἰησοῦ Χριστό!!

read more ►
1 σχόλια

Ας διαλέγουμε τι πρέπει να ποτίζουμε λοιπόν .

17/2/24

 Η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη.

Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια·

και έχουμε μια δεξαμενή νερού ,

( που δεν είναι άλλες από τις δυνάμεις της ψυχής )

με δύο βρύσες και δύο αυλάκια.

Η μία κατευθύνει το νερό στα αγκάθια

και η άλλη στα λουλούδια.

Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ ν' ανοίξω.

Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται,

ποτίζω τα λουλούδια και ανθίζουν.

Ας διαλέγουμε τι πρέπει να ποτίζουμε λοιπόν .

Άγιος  Πορφύριος


ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!

read more ►
0 σχόλια

ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΗ,

 ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΗ

Λίγοι ίσως γνωρίζουν...

πως ο αδελφός της Γεωργίας Βασιλειάδου..

η οποία 12 Φεβρουαρίου του 1980 έφυγε από κοντά μας...ήταν Μοναχός στη Σκήτη της αγίας Άννας στο Άγιο Όρος

και η ίδια βαθιά θρησκευόμενη. 

Οι παλαιοί Πατέρες της Σκήτης έλεγαν πως η μεγάλη κωμικός συχνά έστελνε χρήματα στη Σκήτη για ενίσχυση,

ο δε αδελφός της, Μάξιμος Μοναχός Αθανασίου, είχε το ίδιο πηγαίο χιούμορ με την αξιαγάπητη αδελφή του, ενώ φυσιογνωμικά της έμοιαζε καταπληκτικά.

Μαρτυρείται πως στα γυρίσματα της ταινίας

"Ο θησαυρός του μακαρίτη" σε εκτός σεναρίου ατάκα είχε πει:

 "Ο Χριστός κι η Παναγία και ο Άγιος Νεκτάριος",

τρία χρονια πριν να ανακηρυχθεί επίσημα ως Άγιος! 

Είχε απειλήσει, μάλιστα, με παραίτηση τον Φίνο γιατί επέμενε ο παραγωγός να κάνουν γύρισμα 

Μεγάλη Παρασκεύη. 

Δημιούργησε μεγάλο θέμα διότι ήθελαν νά 

κάνουν γυρίσματα όλη την Μ. Εβδομάδα, ενώ η  γυναίκα του Φίνου έλεγε ότι πρώτη φορά είδε τή Βασιλειάδου τόσο ἀγριεμένη!

Μετά από αυτά (που ούτε κι εγώ τα γνώριζα),

νομίζω ότι την αγάπησα λίγο περισσότερο! 

Ας είναι αιωνία της η μνήμη!

Αρχιμ. π. Τιμόθεος Ηλιάκης:

Η Γεωργία Βασιλειάδου γεννήθηκε στην Αθήνα στην περιοχή της Κυψέλης το 1897 σε μια οικογένεια με δέκα παιδιά. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου. 

Υποχρεώθηκε να αφήσει νωρίς το σχολείο για να εργαστεί σε κατάστημα και να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά της, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της κατόπιν πτώσης από άλογο, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ιππικού.

Ήταν, μόλις 7 χρόνων όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να βγει στη βιοπάλη. Έπρεπε να βοηθήσει την οικογένειά της και τη χήρα μάνα της, που κλήθηκε να αναθρέψει 10 ανήλικα στόματα, σε εποχές δύσκολες.

Όσοι είχαν την τιμή να την γνωρίσουν από κοντά, τόνιζαν πόσο συνειδητοποιημένη ήταν ως άνθρωπος.

Φαίνεται οι δυσκολίες της ζωής, που τόσο πρόωρα μπήκαν στη ζωή της, την είχαν ωριμάσει και την είχαν κάνει να βλέπει τη ζωή, με μια διαφορετική πνευματική ματιά.

Γράφει ο π. Νικόλαος Χελιώτης :

Γνώρισα  την  Μακαρίτισσα  Γεωργία  Βασιλειάδου, τον  σύζυγό  της  και  την  κόρη  της. 

Διέμεναν  στο  Νέο  Ηράκλειο  Αττικής,στην  οδό  Ζεφύρου   17  ή  19  θαρρώ.

Κάθε  μήνα  μέ  έπαιρνε ο  Αοίδιμος  Πατέρας  μου, που  ήταν  Εφημέριος  και  Προ'ι'στάμενος  της  Αγίας  Τριάδος  του  Ν.Ηρακλείου  και  εκείνος  τελούσε  τον  Μικρό  Αγιασμό  της  πρωτομηνιάς  και  εγώ  από  δίπλα  έψελνα  τα  του  αναγνώστου.   12-15 χρονών  παιδί.

Τα  Χριστούγεννα  και  την  Μ.Τεσσαρακοστή, μας  καλούσε  γιά  την τέλεση  του  Ιερού  Ευχελαίου.

Ήταν μιά  γλυκειά, καλοσυνάτη  κυρία  και  γαλαντόμα...

Περίπυστη  μεν  αλλά  και  πολύ  ντροπαλή  και  διακριτική.

 Στον  Ναό  δεν  πολυερχόταν...ενθυμούμαι  ένα  διάλογο  του  Παπασπύρου( του  Πατέρα  μου),με  την Μακαρίτισσα  Γεωργία  στο  σπίτι  της.

«Γεωργία   γιατί  δεν  έρχεσαι  στην  Εκκλησία  μας;» !

 «Παπασπύρο  μου ,θέλω  να  έρχομαι,. αλλά  ενώ  εγώ  εισέρχομαι  και  πάω  με  το  κεράκι  μου  να  προσκυνήσω...οι  εκκλησιαζόμενοι  αντί  να  είναι  αφοσιωμένοι  στην  θεία  λειτουργία, γυρνούν  και  κοιτάζουν  εμένα  και  ντρέπομαι,.. πάω λοιπόν  στην Αγία  Παρασκευή  και  στον  Άγιο  Σπυρίδωνα

(Δυό  οικογενειακά  Παρεκκλήσια  στο  Νέο  Ηράκλειο, στον  Άγιο  Σπυρίδωνα  ενθυμούμαι  ο  Πατέρας  μου,

είχε  στεφανώσει  και  τον Τάκη  τον  Λουκανίδη, που  είχε    αν  δεν  κάνω  λάθος  εκείνη  την  εποχή  ''κλεφτεί''  με  την  Γιόλα,την συζυγό του] ).

Παιδικές αναμνήσεις  εξέθεσα, από  μιά  ψυχή  καλή  και  πιστή, την Κωμικό  μας  την Αείμνηστη  Γεωγία  την Βασιλειάδου.

Ο Θεός  να  την αναπαύσει.

Καλη Ανάσταση.!

read more ►
0 σχόλια

Ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται,

 Ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται, απομακρυνόμενος από τον Θεό. 

Είναι, ας πούμε: Εδώ νερό, εκεί φωτιά. Είμαι ελεύθερος να διαλέξω, βάζω το χέρι μου στο νερό, δροσίζομαι, το βάζω στη φωτιά, καίγομαι.

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

Είμαι και εγώ το παιδί του;

  Με πλησίασε κάποτε ένας κύριος και μου λέει: Εντάξει κύριε Παναγόπουλε, εγώ δεν ενδιαφέρομαι για τον Χριστό, το παραδέχομαι. Ναι όμως, ο Χριστός ήρθε για όλους τους ανθρώπους και γιατί δεν έρχεται και σε μένα για να με βρει και να με σώσει; Να έρθει και για μένα, το απωλολό πρόβατο να με σώσει. Εξάλλου δεν είμαι και εγώ το παιδί του; 

Κάτι τέτοια με έλεγε ο άνθρωπος αυτός και όταν τελείωσε του είπα: 

Ο Χριστός δεν έρχεται να σε βρει, γιατί δεν βελάζεις! Όπως όταν χαθεί ένα πρόβατο το οποίο δεν βελάζει, δεν μπορεί ο βοσκός να το βρει, έτσι και εσύ δεν βελάζεις, δεν ζητάς το Θεό και δεν μπορεί ο Χριστός να σε βρει. 

Εδώ ο εκ γενετής τυφλός φώναζε δυνατά το όνομα του Χριστού και μάλιστα έβγαλε και τα ρούχα του, για να φτάσει πιο γρήγορα στο Χριστό! Δεν πήγε ο Χριστός στον τυφλό, πήγε ο τυφλός στον Χριστό και εμείς έχουμε την απαίτηση, να έρθει ο Χριστός σε εμάς! Αυτά του είπα και δεν ξέρω αν μπόρεσα να τον κατατοπίσω. Εάν δεν ζητήσουμε από αυτόν τον κόσμο να συναντήσουμε το Χριστό, για να μας βοηθήσει, δεν πρόκειται ούτε και στην άλλη ζωή να Τον συναντήσουμε. Ο Θεός δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο αβοήθητο, που επικαλείται την Βοήθειά Του. Ο Θεός άφησε ελεύθερο τον άνθρωπο να κάνει τις επιλογές στη ζωή του, και αν περιμένει ο Θεός να τον βοηθήσει, χωρίς ο ίδιος να Του ζητήσει βοήθεια, το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα υποστεί τα επώδυνα αποτελέσματα της κολάσεως.


Δημήτριος Παναγόπουλος († 13 Φεβρουαρίου 1982)

read more ►
0 σχόλια

Πείραμα "Σύμπαν 25",

15/2/24

 «Το πείραμα "Σύμπαν 25" είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης, το οποίο, μέσω της συμπεριφοράς μιας αποικίας ποντικών, είναι μια προσπάθεια των επιστημόνων να εξηγήσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Η ιδέα του «Σύμπαντος 25» Προήλθε από τον Αμερικανό επιστήμονα John Calhoun, ο οποίος δημιούργησε έναν «ιδανκό κόσμο» στον οποίο θα ζούσαν και θα αναπαράγονταν εκατοντάδες ποντίκια.
Πιο συγκεκριμένα, ο Calhoun έχτισε τον λεγόμενο «Παράδεισο των Ποντικών», έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου τα τρωκτικά είχαν Αφθονία τροφής και νερού, καθώς και έναν μεγάλο χώρο διαβίωσης.
Στην αρχή, τοποθέτησε τέσσερα ζεύγη ποντικών που σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να αναπαράγονται, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός τους να αυξάνεται ραγδαία.
Ωστόσο, μετά από 315 ημέρες η αναπαραγωγή τους άρχισε να μειώνεται σημαντικά. Όταν ο αριθμός των τρωκτικών έφτασε τα 600, σχηματίστηκε μια ιεραρχία μεταξύ τους και στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι λεγόμενοι "άθλιοι". Τα μεγαλύτερα τρωκτικά άρχισαν να επιτίθενται στην ομάδα, με αποτέλεσμα πολλά αρσενικά να αρχίσουν να "καταρρέουν" ψυχολογικά.
Ως αποτέλεσμα, τα θηλυκά δεν προστατεύονταν και με τη σειρά τους έγιναν επιθετικά προς τους νέους τους.
Με την πάροδο του χρόνου, τα θηλυκά παρουσίαζαν όλο και πιο επιθετική συμπεριφορά, στοιχεία απομόνωσης και έλλειψη αναπαραγωγικής διάθεσης. Υπήρξε χαμηλό ποσοστό γεννήσεων και, ταυτόχρονα, αύξηση της θνησιμότητας σε νεότερα τρωκτικά.
Στη συνέχεια, εμφανίστηκε μια νέα κατηγορία αρσενικών τρωκτικών, τα λεγόμενα "όμορφα ποντίκια". Αρνήθηκαν να ζευγαρώσουν με τα θηλυκά ή να "πολεμήσουν" για το χώρο τους. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το φαγητό και ο ύπνος. Σε ένα σημείο, τα "όμορφα αρσενικά" και τα "απομονωμένα θηλυκά" αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού.
Σύμφωνα με τον Calhoun, η φάση θανάτου αποτελούνταν από δύο στάδια: τον «πρώτο θάνατο» και τον «δεύτερο θάνατο». Η πρώτη χαρακτηριζόταν από την απώλεια του σκοπού στη ζωή πέρα από την απλή ύπαρξη - καμία επιθυμία να ζευγαρώσει, να μεγαλώσει νέους ή να δημιουργήσει ένα ρόλο μέσα στην κοινωνία.
Με την πάροδο του χρόνου, η νεανική θνησιμότητα έφτασε το 100% και η αναπαραγωγή έφτασε στο μηδέν. Μεταξύ των απειλούμενων ποντικών, παρατηρήθηκε ομοφυλοφιλία και, ταυτόχρονα, ο κανιβαλισμός αυξήθηκε, παρά το γεγονός ότι υπήρχε άφθονο φαγητό.
Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, γεννήθηκε το τελευταίο μωρό της αποικίας. Μέχρι το 1973, είχε σκοτώσει το τελευταίο ποντίκι στο Σύμπαν 25. Ο John Calhoun επανέλαβε το ίδιο πείραμα 25 φορές και κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
Το επιστημονικό έργο του Calhoun έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την ερμηνεία της κοινωνικής κατάρρευσης και η έρευνά του χρησιμεύει ως σημείο εστίασης για τη μελέτη της αστικής κοινωνιολογίας.
Αυτή τη στιγμή γινόμαστε μάρτυρες άμεσων παραλληλισμών στη σημερινή κοινωνία... αδύναμοι, θηλυκοποιημένοι άνδρες με ελάχιστες ή καθόλου δεξιότητες και χωρίς ένστικτα προστασίας και υπερβολικά ταραγμένα και επιθετικά θηλυκά χωρίς μητρικά ένστικτα»
read more ►
0 σχόλια

θυμό (δύναμη),

13/2/24

   Απ' το κακό που επικρατεί σήμερα θα βγει μεγάλο καλό. Βλέπω μια ελιά. Το ένα της κλωνάρι έχει ξεραθεί, το άλλο το τρώει η κάμπια και θα ξεραθεί και αυτό. 

Αλλά πετιέται ένα άλλο βλαστάρι από κάτω που έχει πολύ θυμό (δύναμη) και αναπτύσσεται γρήγορα...

Άγιος Παΐσιος


 

read more ►
0 σχόλια

ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας,

 Καὶ βγῆκαν κάτι δικοί μας κυβερνῆτες, Ἕλληνες, σπορὰ τῆς ἑβραιουργιᾶς, ποὺ εἶπαν νὰ μᾶς σβήσουν τὴν ἁγία Πίστη, τὴν Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Φραγκιὰ δὲν μᾶς θέλει μὲ τέτοιο ντύμα Ὀρθόδοξον. Καὶ ἐκάθησα καὶ ἔκλαιγα, διὰ τὰ νέα παθήματα. Καὶ ἐπῆγα εἰς τοὺς φίλους μου τοὺς Ἁγίους, ἄναψα καντήλια καὶ λιβάνισα λιβάνι καλὸν Ἁγιορείτικον καὶ σκουπίζοντας τὰ δάκρυά μου τοὺς εἶπα: «Δὲν βλέπετε πού θέλουν νὰ κάνουν τὴν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοὶ οἱ μισοέλληνες καὶ ἄθρησκοι, ὅ,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικὸν ἔχομεν. Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τὰ τσογλάνια τοῦ Τρισκατάρατου Πάπα. Μὴ ἀφήσετε, Ἅγιοί μου, αὐτὰ τὰ γκιντὶ πουλημένα κριγιάτα τῆς τυραγνίας νὰ μασκαρέψουν καὶ νὰ ἀφανίσουν τοὺς Ἕλληνες, κάνοντας περισσότερα κακὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ καταδέχτηκεν ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας».

Ιωάννης Μακρυγιάννης


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

"Εύζωνας", ο τσολιάς,

   Η λέξη "τσολιάς" προέρχεται από την Τουρκική γλώσσα και συγκεκριμένα τη λέξη çul (τσολ) που σημαίνει"κουρέλι" ή "παλιόρουχο". Έτσι φώναζαν κοροϊδευτικά οι Τούρκοι τους κλέφτες και τους αρματωλούς, επειδή η φουστανέλα τους ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος. 

"Τσολιάς" λοιπόν σημαίνει "κουρελής".

Το 1868, όταν και ιδρύθηκε η προεδρική φρουρά, επιλέχθηκε η ομηρική λέξη "Εύζωνας" για να περιγράψει τους τσολιάδες που υπηρετούσαν σε αυτή. Η λέξη "Εύζωνος" στα αρχαία Ελληνικά, προσδιόριζε τη γυναίκα που είχε λεπτή μέση, αλλά και τον ελαφριά οπλισμένο στρατιώτη

read more ►
0 σχόλια

Eπίγνωση η Επιλογή,

 "Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. 

Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο. 

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα. 

Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση".

Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:

– «Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»

Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες».

Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε:

–  «Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».

Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε:

– «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»

Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά:

– «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά 

στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».

Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:

–  «Η απάντηση είναι σωστή».

Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν. 

Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του. 

Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία. 

Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια. 

Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό. Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους.

«Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου. Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, 

επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του».

Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της. Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας:

«Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. 

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του.

Αν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα 

αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα.

Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, 

αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης.

Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, 

αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους.

Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, 

αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο.

Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, 

αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους..

read more ►
0 σχόλια

Ιάπωνες. Ένας λαός πρότυπο!

11/2/24

  Ιάπωνες. Ένας λαός πρότυπο!

     Φανταστείτε ένα σχολείο όπου οι μαθητές δεν εξετάζονται σε κανένα μάθημα μέχρι τα 10 τους χρόνια ! 
     Δεν στοχεύουν στην ακαδημαϊκή επιτυχία αλλά στην Παιδεία. Ετοιμάζουν μόνοι τα γεύματά τους, οι μεγαλύτεροι σερβίρουν τους μικρότερους, και χωρισμένοι σε ομάδες καθαρίζουν τάξεις, κυλικείο, εστιατόριο, μέχρι και τουαλέτες, ώστε να εμπεδώσουν το αίσθημα της ισότητας, της ευθύνης και του σεβασμού στο περιβάλλον τους. 
     Ένα σχολείο όπου ο διευθυντής τούς υποδέχεται καθημερινά, βρέξει-χιονίσει, στην εξώπορτα και με ένα τεράστιο χαμόγελο τους προτρέπει να βάλουν τα δυνατά τους και τους εύχεται καλή μέρα. [...] 
«Όταν, π.χ., τσακώσουν έναν μαθητή να κλέβει ή να σπάει παράθυρα, η αστυνομία ειδοποιεί πρώτα το σχολείο και ύστερα το σπίτι του. Όταν ένας μαθητής κάνει μια αταξία εκτός σχολείου, η κοινωνία στρέφεται στους δασκάλους του, οι οποίοι αναλαμβάνουν το 100% της ευθύνης. Έτσι, το μόνο διακριτικό της στολής των μαθητών είναι το σήμα του σχολείου τους και όχι το όνομά τους. Είσαι ο καθρέφτης του σχολείου και όχι του σπιτιού σου». 

Για τους Ιάπωνες ένα πετυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να παρέχει Παιδεία και όχι αποκλειστικά ακαδημαϊκή επιτυχία.
Στέλιος Πρεζεράκος, καθηγητής Λυκείου στην Ιαπωνία.
read more ►
0 σχόλια

Ν,






 

read more ►
0 σχόλια

ΕΥνοήσε τις πράξεις του,

"Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. 

Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο. 

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα. 

Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση".

Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:

– «Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»

Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες».

Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε:

–  «Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».

Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε:

– «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»

Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά:

– «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά 

στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».

Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:

–  «Η απάντηση είναι σωστή».

Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν. 

Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του. 

Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία. 

Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια. 

Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό. Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους.

«Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου. Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, 

επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του».

Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της. Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας:

«Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. 

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του.

Αν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα 

αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα.

Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, 

αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης.

Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, 

αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους.

Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, 

αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο.

Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, 

αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους..


read more ►
0 σχόλια

Στον πόλεμο που το νερό είναι λιγοστό, πρώτα πίνουν οι στρατιώτες, μετά οι υπαξιωματικοί, ύστερα οι αξιωματικοί και τελευταίος ο Βασιλιάς.

 Ο Μέγας Αλέξανδρος (356-323 π.Χ.) αφού είχε κατακτήσει σχεδόν όλη την Οικουμένη, καθώς επέστρεφε από τις Ινδίες στη Βαβυλώνα, εισήλθε στην έρημο της Γεδρωσίας και άρχισε να τη διασχίζει. Εκεί ίσως βρέθηκε στην πιο δύσκολη στιγμή της εκστρατείας του. 

Αφού είχε προχωρήσει βαθιά μέσα στην έρημο το στράτευμά του μαστιζόταν από την έλλειψη τροφής και νερού. Μέσα σε πραγματικά δυσχερέστατες συνθήκες ο Αλέξανδρος για ακόμη μία φορά έδειξε την απέραντη υψηλοφροσύνη του. Όπως περιγράφει ο ιστορικός Αρριανός, όταν κάποιοι στρατιώτες που έψαχναν για νερό κατάφεραν και βρήκαν μια ελάχιστη ποσότητα, την οποία έβαλαν μέσα σε ένα κράνος, αμέσως έτρεξαν να το προσφέρουν στο βασιλιά τους, τον Αλέξανδρο, σαν ένα σπουδαίο λάφυρο.

Όταν λοιπόν ο Αλέξανδρος πήρε στα χέρια του το κράνος με το νερό δεν το ήπιε, όπως θα περίμεναν όλοι! Αντίθετα! Το σήκωσε ψηλά ώστε να το βλέπουν όλοι και το έριξε κάτω!

Η πράξη αυτή του Αλεξάνδρου εμψύχωσε τους στρατιώτες, ώστε όπως σχολιάζει ο Αρριανός ήταν σαν να ήπιαν όλοι από εκείνο το κράνος και έτσι να ξεδίψασε το στράτευμα!

Στην πράξη ο Αλέξανδρος με την κίνηση του αυτή είχε ξεδιψάσει τις ψυχές των στρατιωτών και τους είχε αναπτερώσει το ηθικό δίνοντάς τους δύναμη και κουράγιο να αντέξουν τις απάνθρωπες κακουχίες.Πάνω από 2000 χρόνια αργότερα θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνέβη κάτι "παρόμοιο"  πολύ πιθανόν εμπνευσμένο από το παραπάνω ιστορικό γεγονός που είχε πρωταγωνιστή τον μεγαλύτερο στρατηλάτη όλων τών εποχών. 

Πρωταγωνιστής αυτού του περιστατικού ήταν ο ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Ά(παππούς του προσφάτως θανόντος Βασιλιά Κωνσταντίνου Β') που τελούσε και καθήκοντα αρχιστράτηγου του Ελληνικού στρατού  και στους δύο βαλκανικούς πολέμους(1912-13).Η ιστορία έχει ως εξής, μετά από μια σχεδόν εξοντωτική 10ωρη πορεία οι  στρατιωτικές μας μονάδες,με μπροστάρη τον Στρατηλάτη Κωνσταντίνο Ά είχαν «κορακιάσει» από την δίψα, μιας και για πολλές ώρες δεν είχαν συναντήσει ούτε μια μικρή πηγή για να ξεδιψάσουν. Τα μεσάνυχτα λοιπόν βρέθηκε μια βρυσούλα στην πλαγιά του βουνού, που ωστόσο έσταζε ελάχιστα, με συνέπεια να δημιουργηθεί τεράστια ουρά. Ο Κωνσταντίνος σήκωσε τον γιακά του μανδύα του και πλησίασε στο σκοτάδι την πηγή, για να βεβαιωθεί ότι όλα ήταν ομαλά. Και έγινε έξω φρενών, όταν άκουσε έναν επιλοχία φορτωμένο παγούρια να φωνάζει άγρια στους στρατιώτες:

«Τραβηχτείτε από εκεί, ρε γαϊδούρια!».

Ολοι παραμέρισαν αλλά ένας πανύψηλος εύζωνας ρώτησε:

«Γιατί, κυρ-επιλοχία; Ιδώ έχουμι σειρά, δεν το βλέπ΄ς;».«Ισα ρε, κάνε στην μπάντα. Τα παγούρια είναι του λοχαγού. Ποιος σας λογαριάζει εσάς;».«Εγώ!» ακούστηκε σαν κεραυνός μια βροντερή και οργισμένη φωνή. Ηταν ο Στρατηλάτης που πλησίασε, άδραξε τον επιλοχία από τους ώμους και τον ταρακούνησε!

«Όπως άκουσες επιλοχία! Μπορεί άλλοι να μην λογαριάζουν τους στρατιώτες μου, αλλά τους λογαριάζω εγώ! Ποιος είναι ο λοχαγός σου; Τσακίσου να του πεις να έρθει γρήγορα εδώ!».

Ο επιλοχίας χαιρέτισε και έφυγε τρέχοντας, ενώ οι στρατιώτες κοίταζαν τον Κωνσταντίνο με ανοικτό το στόμα! Ο Στρατηλάτης τους χαμογέλασε:

«Γεμίστε τα παγούρια σας με την σειρά. Δεν θα σας ενοχλήσει κανένας άλλος».

Μερικές στιγμές αργότερα έστεκε κλαρίνο μπροστά του ο λοχαγός.

«Θα ήθελα να μάθω, αν εσύ έστειλες τον επιλοχία για νερό», ρώτησε αυστηρά ο Στρατηλάτης.

«Μάλιστα, Μεγαλειότατε». Αλλά δεν ήξερα ότι…».

«Και πόσα παγούρια έχεις, κύριε λοχαγέ;».

Ο άλλος κόμπιασε, ξεροκατάπιες, αλλά όφειλε να απαντήσει:

«Εντεκα, Μεγαλειότατε».

Ο Κωνσταντίνος κόντεψε να εκραγεί!

«Εντεκα παγούρια και έχεις το θράσος να το λες; Ξέρεις πόσα έχουν οι στρατιώτες;».

«Ενα…»

«Και εγώ που είμαι Βασιλιάς πόσα έχω, ξέρεις;».

Ο άλλος έσκυψε το κεφάλι χωρίς να απαντήσει.

«Με την δική σου λογική, αφού εσύ ο λοχαγός έχεις έντεκα, εγώ θα πρέπει να έχω εκατόν έντεκα, έτσι; Ε, λοιπόν, δεν έχω ούτε ένα και δεν έχω βάλει ούτε μια γουλιά νερό στο στόμα μου!».

Ο λοχαγός είχε γίνει κουρέλι στην κυριολεξία!

«Λοιπόν», βρυχήθηκε ο Κωνσταντίνος, «σε τιμωρώ με 10 ημέρες φυλάκιση, για να μάθεις πως στον πόλεμο που το νερό είναι λιγοστό, πρώτα πίνουν οι στρατιώτες, μετά οι υπαξιωματικοί, ύστερα οι αξιωματικοί και τελευταίος ο Βασιλιάς. Και στο μέλλον θα έχεις μόνο ένα παγούρι!».

Ωστόσο, την επόμενη ημέρα ο Κωνσταντίνος του χάρισε την ποινή και ο αξιωματικός πήρε το μάθημά του για όλη του την ζωή!


read more ►
0 σχόλια

υπάρχει η συγχώρησης του σφάλματος παντός ανθρώπου,

Όποιος ελέγχει τον άλλον κρυπτώς, υπάρχει ιατρός σοφός· και όποιος θεραπεύει τον άλλον έμπροσθεν πολλών ανθρώπων, πραγματικός ονειδίζει αυτόν. Το σημείον της συμπαθείας υπάρχει η συγχώρησης του σφάλματος παντός ανθρώπου· το δε σημείον της κακής προαιρέσεως είναι η αντιλογία προς τον πταίσαντα.

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

read more ►
0 σχόλια

Ἡ παραπληροφόρησις χέρι-χέρι μὲ τὴν προπαγάνδα,

 Ἡ παραπληροφόρησις χέρι-χέρι  μὲ τὴν προπαγάνδα, μέσα ἀπὸ τὶς ὀθόνες τῶν τηλεοράσεων καὶ τὶς ἕδρες τῶν ἰδιωτικῶν πανεπιστημίων ἀποτελοῦν τὸ «βαρὺ πυροβολικὸ» τοῦ κατεστημένου, ποὺ ΥΠΟΥΛΑ διαμορφώνει τὴν κοινὴ γνώμη  ΣΤΡΕΒΛΑ μὲ τὴν ἀνοχὴ -καὶ τὴν ἀρωγὴ πολλὲς φορὲς- τῶν «εἰδημόνων». 

Εἴτε ἀπὸ ἄγνοια εἴτε ἐπὶ χρήμασι, ἡ διαστρέβλωσις τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητος διαιωνίζεται  παγκοσμίως ἐν εἴδει σπασμένου τηλεφώνου, διὰ συσσωρευμένης βιβλιογραφίας  «εἰδικῶν» ποὺ ἀντιγράφουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον στὰ ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα-μαγαζάκια, ὅπου τὸν «πρῶτο λόγο» δὲν ἔχει πάντοτε ἡ ἀληθινὴ γνῶσι ἀλλὰ οἱ «σπόνσορες-δωρητὲς» μὲ τὰ πολλά τους χρήματα… 

Μέσα ἀπὸ τὸ νέο ΣΚΟΥΠΙΔΙ  τοῦ ἰδιωτικοῦ netflix  παρουσιάζεται …πάλι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ὁμοφυλόφιλος, καὶ μάλιστα ζευγᾶρι μὲ τὸν παιδικό του φίλο καὶ συμμαχητή του, Ἡφαιστίωνα. 

Ὅποιος ἔχει κάνει τὸν κόπο νὰ διαβάσῃ τοὺς βιογράφους τοῦ μεγάλου Στρατηλάτη, γνωρίζει ὅτι ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΙΣ ὑπάρχει περὶ τέτοιας μομφῆς, ἀλλὰ ἀκριβῶς ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. 

Ἐπιγραμματικὰ ἀναφέρω ἀπὸ τὸ ἔργο τοῦ Πλουτάρχου «Βίοι παράλληλοι» τὸ περιστατικὸ μὲ τὸν στρατηγὸ τῆς ἀνατολικῆς παραλίας Φιλόξενο, ποὺ τόλμησε (συνηθισμένος σὲ τέτοια μὲ τὸν πέρση Μεγάλο Βασιλέα) νὰ τοῦ προτείνῃ νὰ ἀγοράσῃ δυὸ ὄμορφους νέους ἀπὸ κάποιον Θεόδωρο ἀπὸ τὸν Τάραντα. 

Ὁ Ἀλέξανδρος τότε ἔξαλλος φώναξε «τὶ πώποτε Φιλόξενος ΑΙΣΧΡΟΝ αὐτῷ συνεγνωκὼς τοιαῦτα ΟΝΕΙΔΗ προξενῶν κάθηται.»  (Ἄν ἄκουσε ποτὲ ὁ Φιλόξενος κάποια αἰσχρή του πρᾶξι καὶ τολμᾶ νὰ τοῦ προξενεύῃ τέτοιες ντροπές.) 

Ἔβρισε λοιπὸν τὸν Φιλόξενο καὶ διέταξε νὰ στείλῃ στὸν ὄλεθρο τὸν Θεόδωρο καὶ τὴν πραμάτεια του.

Ὅσο γιὰ τὴν σχέσι τοῦ Ἀλεξάνδρου μὲ τὸν Ἡφαιστίωνα, ποὺ ἔχει γίνει «σημαία» τῶν ἀπανταχοῦ ὁμοφυλοφίλων, ἀνεπτύχθη ἐπάνω στὸ πρότυπο τοῦ Ὁμηρικοῦ ἰδεώδους τῆς συμπαντικῆς φιλίας, αὐτὴν τοῦ Ἀχιλλέως καὶ τοῦ Πατρόκλου: ἦταν ἀδελφικὴ καθὼς εἶχαν μεγαλώσει ἀπὸ παιδιὰ μαζί. 

(Ὁ Ἀλέξανδρος εἶναι γνωστὸν ὅτι κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι του εἶχε πάντοτε τὴν Ἰλιάδα.)

Οὔτε οἱ Ὁμηρικοὶ Ἥρωες γλύτωσαν τὴν συκοφαντία, ἐνῶ ὅποιος ἔχει διαβάσει τοὺς 30.000 στίχους τῶν Ἐπῶν διαπιστώνει ὅτι ΟΥΔΕΜΙΑ ΝΥΞΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΙΣΧΡΟΤΗΤΑ. 

Ἀντιθέτως ὁ πόλεμος γίνεται γιὰ μιὰ ΓΥΝΑΙΚΑ καὶ ὁ πρωταγωνιστὴς ὀργίζεται ἐπειδὴ τοῦ ἀφαιρέθηκε μία ΓΥΝΑΙΚΑ ποὺ «ἀγάπησε» ὅπως δηλώνει, ἡ Βρισηίδα.

Κάποιες «σπόντες» ἄφησαν δυστυχῶς 400 χρόνια μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἀλεξάνδρου οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, προκειμένου νὰ λοιδωρήσουν τὸν ἀρχαιοελληνικὸ κόσμο καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσουν τὴν «νέα τάξι πραγμάτων». 

Ἀλλὰ γιὰ νὰ κατανοήσῃ κάποιος τέτοιου ὑψηλοῦ ἐπιπέδου σχέσεις καὶ ἔννοιες, πρέπει νὰ διαθέτῃ ΠΟΙΟΤΗΤΑ, ΕΥΓΕΝΕΙΑ καὶ ΗΘΟΣ, σεβόμενος τὸ ἀριστοτελικὸ «ἔστι γὰρ ὁ φίλος ἄλλος αὐτὸς» (ὁ φίλος εἶναι ὁ ἄλλος μου ἑαυτός) … πράγματα ποὺ ἔχουν ἐκλείψει ΠΛΗΡΩΣ τούτη τὴν χολεριασμένη ἐποχὴ ποὺ ἀτυχήσαμε νὰ ζοῦμε.

Νὰ δῇτε ποὺ ἀντὶ νὰ ἀντιδράσουν στὴν ὕβρι οἱ Ἕλληνες ἀκαδημαϊκοί, θὰ ξεσηκωθοῦν οἱ …σκοπιανοὶ πιθηκοειδεῖς, ὑπερασπιζόμενοι τὸν «δικό τους» Ἀλέξανδρο.  

Βρέθηκαν, βλέπετε, ἑλληνόφωνοι νὰ τοὺς χαρίσουν ὄνομα καὶ ἱστορικὴ ὑπόστασι. 

«Πολλὰ καὶ ἀνόσια περὶ τὸ τῶν πολλῶν νόμισμα γέγονε.»  (Πλάτων, Πολιτεία)  (Πολλὰ καὶ ἀνόσια γιὰ τὸ νόμισμα ἔχουν γίνει…)


read more ►
0 σχόλια

Όσο ο Θεός και η ζωή μας δίνει ευκαιρίες, ας είμαστε ταπεινοί,

6/2/24

 ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ‼️


Φτάνοντας σε αυτό το στάδιο της ζωής, το λιοντάρι δεν μπορεί πλέον να κυνηγήσει ή να αμυνθεί. 

Βρυχάται και βρυχάται μέχρι να αδυνατίσει, τότε θα περικυκλωθεί από Ύαινες, θα τσιμπηθεί και θα καταβροχθιστεί. Δεν θα τον αφήσουν καν να πεθάνει για να το διαμελίσουν.

Η ζωή είναι μικρή, ότι συμβαίνει στο λιοντάρι συμβαίνει και σε εμάς τους ανθρώπους.
Δεν θα είμαστε νέοι για πάντα.
Δεν θα είμαστε πάντα οι πιο δυνατοί.
Δεν θα είμαστε πάντα στην κορυφή.
Δεν θα είμαστε πάντα το αφεντικό.
Δεν θα είμαστε πάντα ο βασιλιάς της ζούγκλας ή ο βασιλιάς της ζωής.

Όσο ο Θεός και η ζωή μας δίνει ευκαιρίες, ας είμαστε ταπεινοί, ας απομακρύνουμε την αλαζονεία και την κακομεταχείριση. 
Γιατί αργά ή γρήγορα, η ζωή θα μας κάνει να φύγουμε και θα θερίσουμε ό,τι ακριβώς σπείραμε.
read more ►
0 σχόλια

Ξεκουράζεται με την κούραση! Αυτός που αγαπάει τον εαυτό του,

5/2/24

 Όποιος κουράζεται για τον πλησίον του από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με την κούραση! Αυτός που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται με το να κάθεται!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
read more ►
0 σχόλια

Να πιστεύεις και να ελπίζεις στο καλύτερο που δεν ήρθε ακόμη αλλά όμως έρχεται.

3/2/24

"Το αύριο ανήκει στον Θεό....."

Πόσο σημαντικό είναι να κοιτάς το μέλλον;

Να πιστεύεις και να ελπίζεις στο καλύτερο που δεν ήρθε ακόμη αλλά όμως έρχεται.

Να μην αφήνεις το παρελθόν να σε  καταπίνει, αλλά να λες «με την βοήθεια του Θεού όλα θα πάνε καλά. Τίποτε δεν τελείωσε στο χθες όλα αρχίζουν και πάλι αύριο…».

Με αυτό τον τρόπο έζησε ο σπουδαίος προφήτης της Εκκλησίας Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, κοιτώντας το μέλλον του Θεού.

Ο Άγιος Συμεών ήταν ένας προφήτης που κοιτούσε αυτό που έρχεται δίχως να χάνεται σε εκείνο που έφυγε. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι «κάθε πέρσι και καλύτερα», και με αυτόν τον τρόπο εξιδανικεύουν το παρελθόν ή βυθίζονται στις ενοχές του. Ενοχές γι’ αυτά που έκανα ή για εκείνα που δεν έπραξαν. Η Εκκλησία όμως, μας λέει ότι δεν είμαστε το παρελθόν μας, αλλά το μέλλον μας. Είμαστε αυτό που θα γίνουμε και όχι αυτό που είμασταν ή είμαστε. 

Ο προφήτης Συμεών είχε κάνει ένα τάμα στο Θεό. Τι είχε ζητήσει; Αυτό που σπάνια έως ποτέ δεν ζητάει ένα σύγχρονος πιστός, να δει τον μεσσία, το Υιό του Θεού, και έπειτα ας πεθάνει. Τα τάματα των ανθρώπων κατά πλειοψηφία αφορούν υλικά πράγματα, τακτοποιήσεις και αποκαταστάσεις. Ο Άγιος Συμεών όμως ζητάει από τον Θεό να μην πεθάνει μέχρι να δει και κρατήσει στα χέρια του τον Χριστό. 

Αυτή ας γίνει κι η δική μας καθημερινή προσευχή , να μην επιτρέψει ο Θεός να φύγουμε από την ζωή αυτή εάν δεν γνωρίσουμε τον Χριστό. Εάν δεν μετανοήσουμε κι εάν δεν γευτούμε εμπειρικά και βιωματικά την γλυκιά Του παρουσία. Διότι προφανώς είναι άλλο πράγμα να μιλάς για τον Θεό κι άλλο να έχεις γευτεί την κοινωνία μαζί Του. Ο Προφήτης Συμεών όταν συνάντησε τον Χριστό και τον κράτησε στην αγκαλιά είπε προς τον Θεό,«νυν απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα…». Πλέον μπορούσε να πεθάνει γιατί είχε συναντή σει την ζωή.


read more ►
0 σχόλια

Πώς θα ωφεληθή η ψυχή μας,

  Έλεγε κάποιος απ' τους Γέροντες: 

«Στην αρχή της μοναχικής μας ζωής συγκεντρωνόμασταν μεταξύ μας και μιλούσαμε πώς θα ωφεληθή η ψυχή μας. σχηματίζαμε ομάδες - ομάδες και ανεβαίναμε στον ουρανό. Ενώ τώρα συγκεντρωνόμαστε και φθάνοντας στην κατάκριση χαντακώνουμε ο ένας τον άλλον».


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ  Κ ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!
read more ►
0 σχόλια