Όποιος κουράζεται για τον πλησίον του από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με την κούραση! Αυτός που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται με το να κάθεται!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Ιερέας είναι, του απάντησαν "ο Δεσπότης" ο οδηγός του φορτηγού έβαλε τα κλάματα;
Γνωρίζατε ότι υπήρχε Δεσπότης που πήγαινε στη σύνοδο με ΚΤΕΛ;
Γνωρίζατε ότι κυκλοφορούσε με φθαρμένα ράσα και όχι με Άμφια; Ότι δεν είχε αυτοκίνητο δικό του, ούτε οδηγό; Ότι δεν χρησιμοποιούσε τηλέφωνο και σε καμία περίπτωση κινητό;
Ότι έκανε ωτοστόπ και ανέβηκε στην καρότσα φορτηγού και όταν έφτασε Σιάτιστα και πήγε να κατέβει τον είδαν οι κάτοικοι και τον βοήθησαν να κατέβει, τότε ρώτησε ο οδηγός του φορτηγού ποίος Ιερέας είναι, του απάντησαν "ο Δεσπότης" ο οδηγός του φορτηγού έβαλε τα κλάματα; Ότι με τα χρήματά του πλήρωνε το νοίκι 2 φοιτητών; Στις 17 Δεκεμβρίου (χθες), συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από τότε που άφησε σε ηλικία 85 ετών τους Πιστούς το 2005, οι οποίοι τον λάτρευαν.
Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος Κόμπος!
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης κ. Ἀντώνιος Κόμπος ἐγεννήθη, τῷ 1920 εἰς Ἄργος Ἀργολίδος. Ὑπῆρξε ἀπόφοιτος τῆς Μαρασλείου Παιδαγωγικῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν καὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Μετεξεπαιδεύθη εἰς τὰ Πανεπιστήμια Ὀξφόρδης καὶ Παρισίων. Διετέλεσε καθηγητὴς καὶ Διευθυντὴς Ἱερατικῶν Σχολῶν. Κατὰ τὰ ἔτη 1971-74 ὑπηρέτησεν ὡς Ἱεροκήρυξ εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας. Διάκονος ἐχειροτονήθη εἰς τὰς 3.12.67, πρεσβύτερος δὲ εἰς τὰς 4.12.67. Τὴν 23ην Μαΐου 1974 ἐξελέγη Μητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης. Ἐξέδωκεν ἀξιόλογα ἐπιστημονικὰ ἔργα. Ἐδημοσίευσε βιβλιοκρισίας καὶ ἄρθρα ἐποικοδομητικὰ εἰς διάφορα περιοδικά. Ἐκοιμήθῃ ἐν Κυρίῳ τῇ 17ῃ Δεκεμβρίου 2005.
Έδινε 100 ευρώ το μήνα σε κάθε φοιτητή οικονομική ενίσχυση της Μητρόπολης Σισανίου και Σιατίστης. Του χάρισαν ένα πολυτελές αυτοκίνητο, αν και είχε δικαίωμα να κατέχει Κρατικό αυτοκίνητο με οδηγό σύμφωνα με νόμο του 1932. Χάρισε αυτό το αυτοκίνητο την άλλη μέρα σε πολύτεκνη οικογένεια και απάντησε στην ερώτηση γιατί το έκανε ως εξής: ήταν μεγαλύτερη ανάγκη για την οικογένειά να μεταφέρει τα παιδιά της!! Κυκλοφορούσε στην Αθήνα με τρόλεϊ και πάντα με δημόσια μέσα συγκοινωνίας και τον αποκαλούσαν "ο Μητροπολίτης των τρόλεϊ"!!! Του χάρισε ένας Ιερέας έναν δερμάτινο χαρτοφύλακα γιατί κυκλοφορούσε με έναν ξύλινο με επένδυση από χαρτόνι. Την άλλη μέρα τον χάρισε σε κάποια κυρία και είπε στον Ιερέα που τον ρώτησε "έπιασε τόπο"! Πήγαινε με στρατιωτικά αυτοκίνητα που υπήρχαν στην περιοχή και ήταν στο δρόμο τους και στη συνέχεια πήγαινε με τα πόδια στα "κουτσοχώρια" όπως τα αποκαλούσε των 20-30 κατοίκων. Πέρασε αρκετές φορές από όλα τα χωριά περίπου 150 στον αριθμό. Σφουγγάριζε το χώρο το δικό του στη Μητρόπολη Μόνος του!! Είμαι πρώτα Καλόγερος και μετά Επίσκοπος απαντούσε. Σε ερώτηση δημοσιογράφου πως σχολιάζει τα "σκάνδαλα" στο χώρο της Εκκλησίας απάντησε: Δεν μπορώ να πω και να κρίνω κανέναν, εγώ είμαι πιο αμαρτωλός απ' όλους. Τι είμαι εγώ μπροστά σ' αυτούς; «Τι τα θέλει τα κινητά τηλέφωνα ο Καλόγερος; Η επικοινωνία με τον ουρανό γίνεται δωρεάν χωρίς να μας επερηάζουν τα βουνά και να μην έχουμε σήματα, και χωρίς μαγνητικά κύματα που βλάπτουν κιόλας». Απαντούσε όταν τον ρωτούσαν γιατί δεν έχει κινητό τηλέφωνο.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Οι γονείς ενός δύστροπου και επαναστατημένου παιδιού,
Οι γονείς ενός δύστροπου και επαναστατημένου παιδιού κατέφυγαν στο Γέροντα διεκτραγωδώντας την κατάστασή τους και ζητώντας οδηγίες για τη σωστή αντιμετώπισή της.
Ο Γέροντας τους έλεγε, τί πρέπει εκείνοι να προσέξουν στη ζωή τους. Οι γονείς, κάθε τόσο, επανέφεραν το θέμα του παιδιού τους, αλλά ο Γέροντας πάλι τους μιλούσε για τα Χριστιανικά τους καθήκοντα, ως γονέων. Τότε οι γονείς εξανέστησαν και του είπαν :
Γέροντα, εμείς δεν ήρθαμε εδώ για τον εαυτό μας. Αυτά που μας λέτε τα ξέρουμε από μικρά παιδιά και τα διδάσκουμε στους άλλους. Για το παιδί μας ήρθαμε.
Κι ο Γέροντας : " Μα δεν καταλάβατε, ότι για το παιδί σας σας μιλώ τόσην ώρα ; Δεν καταλάβατε, ότι η σωτηρία του παιδιού σας περνά μέσα από τον εξαγιασμό το δικό σας ; Όχι τη θεωρία, αλλά την πράξη του εξαγιασμού ; " Και συμπλήρωσε, έπειτα από λίγο : "Πρέπει ν' αρχίσετε την εργασία αυτή αμέσως, αν πραγματικά αγαπάτε το παιδί σας.
Αυτή τη στιγμή είδα την ψυχή του : είναι πτώμα ".
[Γ 202π.]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 297).
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε, ὑπάρχουν δαιμονικά Πνευματικά μικρόβια,
Πάρα πολλοί ἄνθρωποι σήμερα ἔχουν ἔντονες δαιμονικές ἐνέργειες. Μ' αὐτούς τούς ἀνθρώπους δέν μπορεῖς νά κάνεις παρέα. Θά τούς ἀγαπᾶς, ἀλλά ἀπό μακριά. Προσέξτε το αὐτό!
Νά σᾶς πῶ μία δαιμονική ἐνέργεια; Τά σαρκικά πάθη. Εἶναι δαιμονική ἐνέργεια.
Συζοῦν, λέει, τά παιδιά. Ὅλα τά παιδιά ἔτσι κάνουν σήμερα. Τί σημαίνει αὐτό; Δαιμονική ἐνέργεια εἶναι αὐτό, εἶναι τό πνεῦμα τῆς πορνείας, πού ἔχει κυριαρχήσει σήμερα στούς νέους. Καί ὄχι μόνο τό πνεῦμα τῆς ἁπλῆς πορνείας, ἀλλά τό πνεῦμα τῆς διεστραμμένης πορνείας. Κάθε εἴδους διαστροφή θεωρεῖται νόμιμο πράγμα πλέον. Ὅ,τι ἀηδιαστικότερο πράγμα θεωρεῖται νόμιμο. Μπορεῖς μ' αὐτούς νά κάνεις παρέα; Δέν μπορεῖς. Γιατί; Γιατί πολύ ἁπλά, ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος νά ἐπηρεαστεῖς καί ἐσύ ἀπό τά Δαιμόνιά του, ἀπό τά Πονηρά πνεύματα. Ὅπως, ἄν εἶσαι συνέχεια κοντά σ' ἕναν πού ἔχει φυματίωση, δίπλα στήν ἀναπνοή του, σύντομα θά κολλήσεις καί ἐσύ. Ἔτσι γίνεται καί στά Πνευματικά.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε, ὑπάρχουν δαιμονικά Πνευματικά μικρόβια, τά ὁποῖα πηδᾶνε ἀπό τόν ἕναν στόν ἄλλο. Γι' αὐτό ἔλεγε καί τά μωρά σας μήν ἀφήνετε νά τά ἀγκαλιάζει ὁ ὁποιοσδήποτε.
Ἦρθε ἡ θεία ἀπό τή Λάρισα, ἄς ποῦμε, πού κάνει τίς μαγεῖες της καί ἐσύ τῆς δίνεις τό μωρό. Δέν πρέπει νά τῆς δώσεις τό μωρό ἀγκαλιά, γιατί αὐτή ἡ στενή ἐπαφή μεταδίδει τά Πνευματικά μικρόβια πού ἔχει αὐτή στό μωρό. Καταλάβατε; Καί ἀρρωσταίνει τό μωρό καί ἀπό ἕνα φιλί. Ξέρετε τί λένε οἱ Γεροντάδες οἱ σύγχρονοι; Τώρα θά τό πῶ λίγο ὠμά, νά μέ συγχωρέσετε. Ἔχουνε ἐπικρατήσει τά διαστροφικά σαρκικά πάθη, μέσα στίς οἰκογένειες. Καταλαβαίνετε τί ἐννοῶ, νά μήν πῶ περισσότερα. Λοιπόν, αὐτή ἡ γυναίκα πού θά φιλήσει τό παιδί της, τῆς μεταδίδει τό ἴδιο πράγμα. Τό ξέρετε αὐτό; Πού κάνει τά αἴσχη μέ τόν ἄντρα της, τό μωρό της γίνεται καί αὐτό ἄρρωστο, μέ τά ἴδια πάθη. Αὐτό γίνεται. Καταλάβατε; Αὐτές οἱ μητέρες εἶναι ἐγκληματίες. Κάνουν κακό στήν ψυχή τους καί μετά καί στήν ψυχή τοῦ παιδιοῦ πού γεννᾶνε καί ἀνατρέφουνε. Καί μετά λένε, τό παιδί ἔχει ὁμοφυλοφιλικές τάσεις. Τί θά ἔχει; Αὐτό θά ἔχει. Αὐτά τά λένε οἱ σύγχρονοι Γεροντάδες, δέν τά λέω ἐγώ.
Ιερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου. Μιχάλης Αντωνιάδης
Άμα αγαπάς πολύ το Θεό, όλη η Πνευματική συμπεριφορά.
Άμα αγαπάς πολύ το Θεό και τον έχεις στην καρδιά σου έρχεται μια λεπτότητα μια ευγένεια μέσα στην ψυχή δηλαδή διδασκεσαι πως θά φερθείς πως θα μιλήσεις και όλη την Πνευματική συμπεριφορά.
Γίνεται ο Χριστός διδασκαλίας Καθηγητής,Πρύτανης
μέσα στην ψυχή και σου διδάσκει τόσα ωραία πράγματα σαν να έχεις πάει Πανεπιστήμιο.
Γερόντισσα Μακρίνα.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Χρόνια Πολλά Καλά Ευλογημένα Ευχαριστώ, τα Σέβη μου Μαρία
Ο Άγιος Πορφύριος, έλεγε, τα ψυχολογικά κρύβουν δαιμόνια.
Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε, ότι πίσω από όλα τα λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια.
Κρύβονται πονηρά πνεύματα.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια δύναμη, ένα ψυχικό δυναμικό. Και μπορούμε να το διοχετεύσουμε όπου θέλουμε εμείς. Κανονικά πρέπει να το διοχετεύσουμε στον Θεό. Να κινηθούμε προς τον Θεό, με ότι δύναμη έχουμε. Την προαίρεση μας, την βούληση μας, την θέληση μας.
Ο Διάβολος λέει, όταν ο άνθρωπος αμαρτάνει, καταφέρνει και του κλέβει αυτό το δυναμικό, και την κάνει λύπη, κατάθλιψη, τον βυθίζει τον άνθρωπο, σε αυτά τα πολύ άσχημα πράγματα. Τον αχρηστεύει ουσιαστικά, του κλέβει την δύναμη. Η λύπη είναι και αυτή μια δύναμη, μας την έχει δώσει ο Θεός, αλλά πως μας την έδωσε.
Να λυπόμαστε για τις αμαρτίες μας. Όχι να λυπόμαστε γιατί αδικηθήκαμε, γιατί πληγώθηκε ο εγωισμός μας, γιατί ο άλλος δεν μας αγαπάει, γιατί δεν μας δίνει αυτό που περιμένουμε, αυτό είναι κακή λύπη!
Έρχεται ο πονηρός, και αυτή την δύναμη που σου έδωσε ο Θεός για να κλάψεις για τις αμαρτίες σου, να μετανοήσεις, να διορθωθείς, την κάνει λύπη εγωιστική, την κάνει κατάθλιψη.
Και βυθίζει τον άνθρωπο σε μια απραξία.
Η έξοδος από όλη αυτή την κατάσταση είναι η Μετάνοια.
Όταν ο άνθρωπος Μετανοήσει, Εξομολογηθεί, αποτινάξει τα πονηρά πνεύματα, τα οποία έχουν δικαιώματα πάνω του λόγω των αμαρτιών του, μετά θα μπορεί πλέον να λειτουργεί σωστά και την δύναμη τις ψυχής του να την κατευθύνει στον Θεό.
Το σπουδαιότερο αίτιο όλων των ψυχολογικών είναι η απομάκρυνση από τον Θεό..
Μιχάλης Αντωνιάδης
Pitbull «τρόμαξε από πυροβολισμούς κυνηγών», δεν έχει καμία συμπεριφορική βάση.
15/12/25
Ο ισχυρισμός ότι ένα Pitbull «τρόμαξε από πυροβολισμούς κυνηγών» και γι’ αυτό επιτέθηκε σε παιδί δεν έχει καμία συμπεριφορική βάση.
Τα σκυλιά με κροτοφοβία ή γενικά φοβικές αντιδράσεις δεν επιτίθενται αλλά απομακρύνονται. Στη συμπεριφοριολογία σκύλων υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες αντιδράσεων στον φόβο: αποφυγή και επιθετικότητα άμυνας.Αλλά καμία από τις δύο δεν ταιριάζει στο αφήγημα.
Τα σκυλιά με κροτοφοβία (fear of loud sounds) αντιδρούν με τυπικά σημάδια φυγής. Κατεβασμένη ουρά, αυτιά πίσω, ταχύπνοια, αναζήτηση καταφυγίου και απόπειρα απόδρασης από το ερέθισμα. Αυτή είναι η απαράβατη συμπεριφορική γραμμή σύμφωνα με κάθε εγχειρίδιο σκυλοσυμπεριφοράς. Όχι επιθετικότητα εναντίον αθώων στόχων.
Η επιθετικότητα που συνδέεται με φόβο εμφανίζεται μόνο όταν το ζώο αισθανθεί ότι έχει παγιδευτεί, απειλείται άμεσα από τον ίδιο παράγοντα φόβου και δεν έχει διέξοδο. Και πάλι, όμως, το δάγκωμα είναι αμυντική αντίδραση σε αυτόν που θεωρεί ως απειλή. Όχι σε τρίτο πρόσωπο άσχετο με το ερέθισμα, και ειδικά όχι στο πιο οικείο άτομο του χώρου, όπως ένα μικρό παιδί.
Η επιθετικότητα σε παιδί, ειδικά θανάσιμη, είναι χαρακτηριστικό απόλυτα διαφορετικής αιτιολογίας όπως: γενετική προδιάθεση, χαρακτηριστικά ράτσας, ένστικτο θηράματος (predatory drift), ελλιπής κοινωνικοποίηση, λανθασμένη ή ανύπαρκτη εκπαίδευση, ανεξέλεγκτη ενίσχυση επιθετικής συμπεριφοράς, ή συνδυασμός αυτών.
Τίποτα ωστόσο από αυτά δεν σχετίζεται με έναν τυχαίο δυνατό θόρυβο. Με απλά λόγια, ένα σκυλί που «τρόμαξε» δεν κυνηγά, δεν σκοτώνει και δεν επιτίθεται σε ένα δίχρονο. Ένα σκυλί που σκοτώνει παιδί δεν βρίσκεται σε κατάσταση «φόβου», αλλά σε κατάσταση επιθετικότητας ή hunting drive.
Άρα ο ισχυρισμός ότι «έφταιγαν οι πυροβολισμοί κυνηγών» είναι όχι απλώς αντιφατικός αλλά βιολογικά και συμπεριφορικά αδύνατος. Είναι μια προσπάθεια να βρεθεί εξωτερική δικαιολογία για μια τραγική, αλλά ξεκάθαρη αλήθεια. Η επίθεση ήταν προϊόν του ίδιου του σκύλου και των συνθηκών του, όχι ενός μακρινού θορύβου.
Υ.Γ: Υπάρχει θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στο «αμυντικό δάγκωμα» και στην «επιθετική, προθετική επίθεση» ενός ζώου. Αμυντικό δάγκωμα θεωρείται η στιγμιαία και στοχευμένη ενέργεια του ζώου όταν αιφνιδιαστεί, εγκλωβιστεί, φοβηθεί ή αισθανθεί ότι παραβιάζεται η «ζώνη ασφαλείας» του. Στη συμπεριφορά αυτή το δάγκωμα είναι συνήθως μοναδικό και σύντομο. Στόχος του ζώου είναι η αύξηση της απόστασης, όχι η συνέχιση της σύγκρουσης. Το ζώο αποχωρεί άμεσα μόλις βρει διέξοδο. Βιολογικά καταγράφεται ως fear-based defensive response.
Αντίθετα, η επιθετική ή προθετική επίθεση με πρόθεση πρόκλησης σοβαρής βλάβης (predatory ή offensive aggression) δεν είναι στιγμιαία αλλά έχει συνέχεια και κλιμάκωση. Το ζώο επαναλαμβάνει δαγκώματα, επιμένει και ακολουθεί το θύμα. Δεν υπάρχει φυγή αλλά επίμονη στοχοποίηση. Η συμπεριφορά σχετίζεται είτε με θηρευτική ορμή είτε με κυριαρχική-εδαφική επιθετικότητα,
κι όχι με φόβο. Με απλά λόγια, άλλο το «δάγκωσα για να ξεφύγω», άλλο το «επιτίθεμαι για να εξουδετερώσω». Οι δύο συμπεριφορές δεν έχουν καμία λειτουργική σχέση μεταξύ τους και αξιολογούνται εντελώς διαφορετικά.
Τριάντα άνθρωποι έχουν δηλώσει ως τώρα ότι θέλουν να υιοθετήσουν ένα σκυλί που κατασπάραξε τις σάρκες ενός μωρού και γεύτηκε ανθρώπινο αίμα. Εκατοντάδες άλλοι ουρλιάζουν σε φιλοζωικές στα social media να μην πειράξουν οι υπηρεσίες την τετράποδη φονική μηχανή, γιατί «έχει λυπημένα μάτια» και γιατί «τους ανθρώπους παιδοκτόνους δεν τους σκοτώνουν και θα σκοτώσουν το σκυλάκι;».
Ένα σκυλί – κανίβαλος έχει να προσφέρει στη ζωή, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες αθώα μωράκια κάθε χρόνο, μάλλον δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα και καταλήγουν σε κάποια αποχέτευση. Να υιοθετούμε πρόθυμα και το πιο αιμοβόρο θηρίο και να σκοτώνουμε επίσης πρόθυμα το πιο αθώο πλάσμα.
Μερικές φορές ακόμη κι εμείς που έχουμε ως εργαλείο δουλειάς τις λέξεις, ξεμένουμε από αυτές.
Αυτό δεν είναι απλά αρρώστια - είναι τελικού σταδίου απονέκρωση και εξαχρείωση κάθε πτυχής που αντιστοιχεί σε άνθρωπο..
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Να ονειρεύεσαι!! Για να μπορείς να γελάς!!
13/12/25
Με τον καιρό να 'ναι κόντρα,είναι τιμή να πετάς!!
Κι ας μην κρατά,παρά ελάχιστα..
Οσο ένα όνειρο,όσο ένα αγκάλιασμα,όσο ένα φιλί!!
Έτσι κι αλλιώς άσπρο μέτρημα,μάυρο άθροισμα!! Είναι πολύ συχνά η ζωή..Κι εξαρτάται πάντα,από τί μετράς κάθε φορά..Για να μπορείς να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι!! Για να μπορείς να γελάς!!
Οδ.Ελύτης
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Η Σούπα του Ξένου..
Η Σούπα του Ξένου..
Ήταν λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα, σε ένα μικρό χωριό σκεπασμένο με χιόνι. Οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να κλείνονται στα σπίτια τους, να ετοιμάζουν γιορτινά τραπέζια, να στολίζουν και να σκέφτονται τι δώρα θα ανταλλάξουν.
Ένα απόγευμα, έφτασε στο χωριό ένας ξένος. Ήταν κουρασμένος, παγωμένος, φορούσε ένα παλιό παλτό και κρατούσε μόνο ένα μικρό ταγάρι. Χτύπησε την πρώτη πόρτα και είπε:
- «Καλή σας μέρα. Μήπως έχετε λίγο φαγητό;»
Η νοικοκυρά κοίταξε το άδειο καλάθι της και απάντησε:
- «Δυστυχώς, δεν περισσεύει τίποτα..»
Και του έκλεισε ευγενικά την πόρτα.
Το ίδιο συνέβη και στο δεύτερο σπίτι, και στο τρίτο.
Οι άνθρωποι δεν ήταν κακοί, μόνο φοβισμένοι ότι δεν έχουν αρκετά.
Ο ξένος δεν παραπονέθηκε. Πήγε στην πλατεία, έβγαλε από το ταγάρι του ένα παλιό, αλλά καθαρό σιδερένιο καζάνι, έβαλε μέσα λίγο νερό και άναψε μια μικρή φωτιά. Έπειτα έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό, λείο βότσαλο και το έριξε μέσα.
Οι χωριανοί τον παρατηρούσαν από τα παράθυρά τους. Ένας παππούς πλησίασε διστακτικά.
- «Τι κάνεις εκεί, ξένε;»
- «Φτιάχνω την περίφημη.. σούπα από βότσαλο!! Θέλει μόνο νερό, φωτιά.. και αυτό το Θαυματουργό βότσαλο. Βέβαια, αν είχα ένα μικρό κομμάτι καρότο, θα γινόταν ακόμη πιο νόστιμη.»
Ο παππούς γύρισε σπίτι, έφερε ένα καρότο. Ο ξένος το έκοψε και το έριξε μέσα. Η μυρωδιά άρχισε να αλλάζει.
Ήρθε μια γυναίκα:
- «Αν είχατε λίγο κρεμμύδι, ίσως..»
Κι έφερε ένα κρεμμύδι.
- «Ξένε, μια πατάτα θα βοηθούσε;» ρώτησε ένας νεαρός.
-«Θα την έκανε υπέροχη!»
Και πρόσθεσαν πατάτες.
Με την ώρα, ντροπαλά, διστακτικά, οι χωριανοί έφερναν ό,τι είχαν: λίγο λάδι, λίγα φασόλια, λίγο ρύζι, ένα κομμάτι κρέας. Κανείς μόνος του δεν είχε αρκετό για σούπα. Μα όλοι μαζί είχαν παραπάνω από αρκετά.
Το καζάνι σιγόβραζε και η μυρωδιά γέμισε την πλατεία.
Ο ξένος χαμογέλασε και είπε:
- «Βλέπετε; Το βότσαλο κάνει θαύματα.. όταν οι καρδιές ανοίγουν.»
Όταν η σούπα ήταν έτοιμη, μοιράστηκε σε όλους. Δεν υπήρξε άνθρωπος που να έφαγε μόνος του εκείνο το βράδυ.
Γύρω από τη φωτιά, άνθρωποι που πριν ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους γελούσαν μαζί, μοιράζονταν ιστορίες, ζέσταιναν όχι μόνο το σώμα αλλά και την καρδιά.
Ένα μικρό κορίτσι πλησίασε τον ξένο και του είπε:
- «Κύριε, πού θα πάτε τώρα; Θέλετε να μείνετε στο σπίτι μας;»
Ο ξένος της χαμογέλασε:
- «Ευχαριστώ, μικρή μου. Αλλά υπάρχουν κι άλλα χωριά που περιμένουν να μάθουν το μυστικό της σούπας από βότσαλο.»
Τότε ένας χωρικός τον ρώτησε:
-«Πες μας.. το βότσαλο είναι στ’ αλήθεια Θαυματουργό;»
Ο ξένος πήρε το βότσαλο, το σήκωσε στο φως της φωτιάς. Ήταν απλό, σαν όλα τα άλλα.
- «Το Θαύμα δεν είναι στο βότσαλο,» είπε. «Το Θαύμα είναι όταν ο ένας προσφέρει στον άλλον. Μια καρδιά κλειστή δεν χορταίνει ποτέ. Μια καρδιά ανοιχτή γεμίζει την πλάση.»
Οι χωριανοί συγκινήθηκαν.
- «Τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο για να στολίζουμε τα σπίτια μας,» συνέχισε. «Είναι για να στολίζουμε τις ψυχές μας. Κι αυτό γίνεται με αγάπη, με προσφορά, με τη ζεστασιά ενός πιάτου φαγητού προς τον άλλον.»
Άφησε το βότσαλο μέσα στο καζάνι και ετοιμάστηκε να φύγει.
Ο παππούς είπε τότε:
- «Το βότσαλο θα μείνει εδώ. Για να μην ξεχάσουμε ποτέ ότι κανείς δεν πρέπει να μένει πεινασμένος στο χωριό μας.»
Και έτσι έγινε.
Κάθε χρόνο, λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα, οι χωριανοί έφτιαχναν όλοι μαζί μια μεγάλη σούπα και τη μοίραζαν σε όποιον είχε ανάγκη ξένο ή γνωστό, φτωχό ή πλούσιο, δεν είχε σημασία.
Ο ξένος χάθηκε μέσα στο χιόνι. Κανείς δεν τον ξανάδε.
Αλλά όλοι ήξεραν πως είχε αφήσει πίσω του κάτι πιο πολύτιμο από δώρα:
είχε αφήσει το Πνεύμα της Αληθινής Χριστουγεννιάτικης Αγάπης!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
ο Μητροπολίτης του Σουρόζ, Αντώνιος Μπλουμ,
Μία Κυριακή,ο Μητροπολίτης του Σουρόζ, Αντώνιος Μπλουμ, έκανε ένα πολύ μικρό κήρυγμα ως εξής:
Χθες το βράδυ μια γυναίκα με ένα παιδί ήρθε σε αυτήν εδώ την Εκκλησία. Φόραγε παντελόνια και χωρίς μαντήλα. Κάποιος την μάλωσε.. Έφυγε..Δεν ξέρω ποιος από εσάς το έκανε αυτό, αλλά επιβάλλω σε αυτό το άτομο να Προσεύχεται γι' αυτήν τη γυναίκα και το παιδί της μέχρι το τέλος της ζωής του στο Θεό για τη σωτηρία τους.
Εξαιτίας σου μπορεί να μην πάει ποτέ ξανά στην Εκκλησία.
Γύρισε με το κεφάλι κάτω, και μπήκε στο Ιερό.
Αυτό ήταν όλο κι όλο το Κήρυγμά του.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
.png "English"){kind=small}
