Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.

12/7/25

 

Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.


–Γέροντα, ἄλλοι νιώθουν σιγουριὰ ὅτι θὰ σωθοῦν καὶ ἄλλοι ἀμφιβάλλουν.

 Ποιά εἶναι πιὸ σωστὴ τοποθέτηση;

Ὁ σκοπὸς εἶναι ὁ ἄνθρωπος νὰ τηρῆ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος πρέπει νὰ φθάση σὲ τέτοια κατάσταση, πού, καὶ ἂν ὁ Θεὸς δὲν τοῦ δώση τὸν Παράδεισο, νὰ μὴν τὸν πειράξη. Πρέπει νὰ καταλάβουμε καλὰ ὅτι σήμερα ζοῦμε, αὔριο μπορεῖ νὰ φύγουμε, καὶ πρέπει νὰ κοιτάξουμε πῶς θὰ πᾶμε κοντὰ στὸν Χριστό. Ὅσοι κατόρθωσαν μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ γνωρίσουν τὴν ματαιότητα αὐτῆς τῆς ζωῆς  ἔλαβαν  τὸ  μεγαλύτερο  χάρισμα  καὶ  δὲν  εἶναι  ἀνάγκη  νὰ  ἀποκτήσουν  τὸ διορατικὸ χάρισμα, γιὰ νὰ προβλέπουν τὰ μέλλοντα, διότι ἀρκετὸ εἶναι κανεὶς νὰ προβλέψη, νὰ μεριμνήση γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του καὶ νὰ λάβη τὰ καλύτερα πνευματικὰ μέτρα, γιὰ νὰ σωθῆ.

Νά, βλέπεις, ὁ Χριστὸς εἶπε:

«Ὅσο ἀξίζει μιὰ ψυχή, δὲν ἀξίζει ὁ κόσμος ὅλος». Πόση ἀξία δηλαδὴ ἔχει μιὰ ψυχή! Γι ̓ αὐτὸ ἡ  σωτηρία τῆς ψυχῆς εἶναι μεγάλο πράγμα!

–Δηλαδή, Γέροντα, δὲν πρέπει νὰ ἔχη κανεὶς τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας καὶ τὸν φόβο τῆς κολάσεως;

–Ἂν ἔχη τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, δὲν θὰ ἔχη τὸν φόβο τῆς κολάσεως. Καὶ γιὰ νὰ ἔχη ὁ ἄνθρωπος τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, θὰ εἶναι κάπως τακτοποιημένος. 

Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀγωνίζεται μὲ φιλότιμο, ὅσο μπορεῖ, καὶ δὲν ἔχει διάθεση νὰ κάνη ἀταξίες, ἀλλὰ πάνω στὸν ἀγώνα του νικιέται–νικάει, νικιέται–νικάει, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἀφήση. Ἂν ἔχη λίγη διάθεση νὰ μὴ λυπήση τὸν Θεό, θὰ πάη στὸν Παράδεισο «μὲ τὰ παπούτσια». 

Ὁ φύσει Ἀγαθὸς Θεὸς θὰ τὸν σπρώξη στὸν Παράδεισο σκανδαλωδῶς. Θὰ οἰκονομήση νὰ τὸν πάρη τὴν ὥρα ποὺ βρίσκεται σὲ μετάνοια. Μπορεῖ σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ νὰ παλεύη, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἀφήση· θὰ τὸν πάρη στὴν καλύτερη ὥρα.Ὁ Θεὸς εἶναι καλός· θέλει ὅλοι νὰ σωθοῦμε. 

Ἂν ἦταν νὰ σωθοῦν μόνο λίγοι, τότε γιατί σταυρώθηκε ὁ Χριστός; Δὲν εἶναι στενὴ ἡ πύλη τοῦ Παραδείσου. Χωράει ὅλους  τοὺς  ἀνθρώπους  ποὺ  σκύβουν  ταπεινὰ  καὶ  δὲν  εἶναι  φουσκωμένοι  ἀπὸ ὑπερηφάνεια, ἀρκεῖ νὰ μετανοήσουν, νὰ δώσουν δηλαδὴ τὸ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν τους στὸν Χριστό, καὶ τότε χωροῦν νὰ περάσουν εὔκολα ἀπὸ τὴν πύλη. Ἔπειτα, ἔχουμε καὶ τὸ δικαιολογητικὸ ὅτι εἴμαστε χωματένιοι· δὲν εἴμαστε μόνον πνεῦμα ὅπως  οἱ  Ἄγγελοι.  Εἴμαστε  ὅμως  ἀδικαιολόγητοι,  ὅταν  δὲν  μετανοοῦμε  καὶ  δὲν πλησιάζουμε τὸν Σωτήρα μας ταπεινά. Ὁ ληστὴς στὸν Σταυρὸ ἕνα «Εὐλόγησον» εἶπε καὶ σώθηκε. Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ δευτερόλεπτο, ὄχι ἀπὸ τὸ λεπτό. Ὁ ἄνθρωπος μὲ ἕναν ταπεινὸ λογισμὸ σώζεται, ἐνῶ, ἂν φέρη ἕναν ὑπερήφανο λογισμό, τὰ χάνει ὅλα.Ἀπὸ φιλότιμο καὶ μόνον πρέπει νὰ σωθοῦμε. Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερος πόνος γιὰ τὸν Θεὸ ἀπὸ  τὸ  νὰ δῆ  τὸν ἄνθρωπο  στὴν κόλαση. Νομίζω ὅτι καὶ  μόνον ἡ  εὐγνωμοσύνη στὸν Θεὸ γιὰ τὶς πολλές Του εὐλογίες καὶ ἡ ταπεινὴ συμπεριφορὰ μὲ ἀγάπη πρὸς τὶς εἰκόνες Του, τοὺς συνανθρώπους μας, μὲ λίγο φιλότιμο ἀγώνα, εἶναι ἀρκετά, γιὰ νὰ ἔχουμε ἀναπαυμένη τὴν ψυχή μας καὶ σ ̓ αὐτὴν τὴν ζωὴ καὶ στὴν ἄλλη.


Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου:    ΛΟΓΟΙ  Β’  «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» -62-


Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Ο απλός Χριστιανός κι ο Παπάς, περιφρονιέται, δεν γίνεται να δουλεύουμε δυο αφεντάδες.

11/7/25

 Έρχεται καιρός που ο απλός Χριστιανός κι ο Παπάς θα κληθεί να υπερασπίσει το Ευαγγέλιο του Χριστού.


Έρχεται καιρός – έφτασε κιόλας θαρρώ – που ο απλός Χριστιανός κι ο Παπάς, που πολλά δεν κατέχει από “Θεολογίες”, που περιφρονιέται απ’ τους μεγαλόσχημους, που ‘ναι χωμένος μέσα στο λαό και τα βάσανά του, θα κληθεί να υπερασπίσει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Έτσι όπως παραδόθηκε.

Δίχως προσαρμογές στις ανάγκες της εποχής.

Δίχως τα κοψίματα – ραψίματα που κανοναρχάει ο κόσμος και σκοτώνονται οι σπουδαγμένοι ν’ ακολουθήσουν.

Και θα του κοστίσει αυτό. Θα πεταχτεί όξω, σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι. Θα υποφέρει. Και κοντά του θα υποφέρουν κι οι δικοί του.

Όμως δεν γίνεται να δουλεύουμε δυο αφεντάδες. Δεν αντέχεται. Και να θέλει ο διάβολος να μας πλανέψει, μας συνεφέρνει ο Παύλος:

“Ω Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους κενοφωνίας καὶ ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν ἠστόχησαν. ῾Η χάρις μετὰ σοῦ· ἀμήν ” (Α΄ Τιμ. στ΄ 20-21)


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η έρημος παιδί μου έχει άλλους πειρασμούς….και ο κόσμος άλλους …

10/7/25

 

Αγίου Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστη:


-Μη λυπήσαι παιδί μου μήτε να ενθυμήσαι το παρελθόν διότι εκείνα απέρασαν. Άνθρωποι είμεθα και τέκνα παραβάσεως.

Δι’ αυτό συγκατάβασιν θα κάμει ο Κύριος και εν μετανοία, όλα τα συγχωρεί. Ναι παιδί μου… Διότι ενόσω ζούμε αυτή η ζωή δεν έχει ανάπαυσιν. Ζυμωμένη με τα βάσανα είναι… ανάμικτα όλα…

Αυτά που μας φαίνονται άσχημα, αυτά παιδί μου αφήνουν κέρδος στην ψυχήν μας…

Η έρημος παιδί μου έχει άλλους πειρασμούς….και ο κόσμος άλλους …

Ας σκεπάζει ο ένας τα σφάλματα του άλλου.

Ω! μάταιε κόσμε! ψεύτικε ντουνιά, κανένα καλόν δεν έχεις επάνω σου.

Μέσα στις θλίψεις παιδί μου θα βρεις τον γλυκύτατον Ιησούν…

Ο προορισμός του ανθρώπου, αφού γεννηθεί είναι να βρει τον Θεόν.

Δεν μπορεί να Τον βρει όμως, εάν πρώτον δεν τον βρει ο Θεός…

Τα πάθη μας, μάς έχουν κλείσει τους ψυχικούς οφθαλμούς.

Όταν όμως στρέψει το ματάκι του προς ημάς ο αγαθός Θεός, τότε ως από ύπνον ξυπνούμε και αρχίζομεν να ζητούμεν την σωτηρίαν μας…


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Στον πυθμένα του ωκεανού, το σώμα της φάλαινας γίνεται καταφύγιο.

 


Όταν μια φάλαινα πεθάνει, δεν επιπλέει για πολύ.

Τελικά, βυθίζεται - αργά, σιωπηλά - στον πυθμένα της θάλασσας.

Αυτό ονομάζεται «πτώση της φάλαινας».

Κι όμως αυτό δεν είναι το τέλος. Είναι η αρχή.

Στον πυθμένα του ωκεανού, το σώμα της φάλαινας γίνεται καταφύγιο.

Για δεκαετίες, τρέφει εκατοντάδες θαλάσσια πλάσματα - καρχαρίες, καβούρια, μικροσκοπικούς οργανισμούς και παράξενη ζωή που δεν βρίσκεται πουθενά αλλού. Ένα ολόκληρο οικοσύστημα ανθίζει από αυτό που κάποτε ήταν ένα μόνο ον.

Από τον θάνατο έρχεται η ζωή

Ήσυχα και σε αφθονία. Και υπάρχουν κι άλλα.

Οι φάλαινες απορροφούν άνθρακα από την ατμόσφαιρα καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Όταν πεθαίνουν και βυθίζονται, αυτός ο άνθρακας τραβιέται μαζί τους, αποθηκευμένος στα βαθιά του ωκεανού για αιώνες.

Ακόμα και στον θάνατο, βοηθούν στην ψύξη ενός θερμαινόμενου κόσμου.

Ακόμα και στη σιωπή, μας προστατεύουν. Και όσο ζουν; Τραγουδούν.

Όχι με λόγια - αλλά με ηχητικά κύματα τόσο ισχυρά, που ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα κάτω από τη θάλασσα.

Οι μητέρες φάλαινες τραγουδούν στα μικρά τους

Τα κοχύλια θυμούνται τους χαμένους Κάποιες περιμένουν τους αργοπορημένους.

Τα τραγούδια τους είναι κάτι περισσότερο από απλή επικοινωνία.

Είναι σύνδεση.

Η καρδιά μιας γαλάζιας φάλαινας έχει το μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου.

Και όταν βουτάει βαθιά επιβραδύνει σε μόλις δύο χτύπους ανά λεπτό.

Σαν να μας υπενθυμίζει:

Μείνε ήρεμος.

Πήγαινε βαθιά.

Κινήσου με χάρη.

Οι ναυτικοί κάποτε φοβόντουσαν τις φάλαινες ως τέρατα.

Τώρα ξέρουμε καλύτερα.

Είναι ευγενικοί γίγαντες, φύλακες αναμνήσεων, φύλακες της θάλασσας.

Αν οι ελέφαντες δείχνουν συμπόνια στη στεριά, οι φάλαινες το ψιθυρίζουν μέσα στο νερό.

Και τα δύο μας διδάσκουν:

Το μεγαλείο δεν φωνάζει.

Τραγουδάει.

Οδηγεί.

Και όταν έρθει η ώρα τους ...

Δίνουν - και γίνονται κάτι ακόμα μεγαλύτερο από πριν.....


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Νά ἀγαπᾶς αὐτό πού κάνεις καί θά βρεῖς τήν εὐτυχία.

9/7/25

Γιατί δέν ἔχει νόημα στή ζωή του ὁ ἄνθρωπος


Διότι τό νόημα τῆς ζωῆς εἶναι τό καθ’ ὁμοίωσιν, τό νά γίνεις ὅμοιος μέ τόν Θεό. 

Μᾶς τό ἔχει βάλει μέσα μας ὁ Θεός τό νόημα, τόν προορισμό μας δηλαδή.

Ἀλλά, ἄν δέν πιστεύεις στόν Θεό, αὐτά πού λέει ἡ Ἁγία Γραφή, αὐτά πού μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός μας, φυσικά μετά δέν θά βρεῖς νόημα. 

Καί θά ψάχνεις νά βρεῖς νόημα στά ναρκωτικά, στά βιβλία, στό ἐπάγγελμα..

Καί ἔρχεται ὁ ψυχολόγος καί σοῦ λέει:

Νά ἀγαπᾶς αὐτό πού κάνεις καί θά βρεῖς τήν εὐτυχία. 

Ἀποκλείεται! Καμία εὐτυχία δέν πρόκειται νά βρεῖς, ἄν ἀγαπήσεις λ.χ. τήν δουλειά σου. Μόνο ἄν ἀγαπήσεις τόν Θεό καί τόν πλησίον σου, θά βρεῖς νόημα καί χαρά..

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Ο πρώτος βιογράφος του Οσίου Παϊσίου, ο Ιερομόναχος Ισαάκ Σταυρονικητιανός ο Λιβανέζος,

 Στις 3 Ιουλίου πριν 28 χρόνια, κοιμήθηκε 

ο πρώτος βιογράφος του Οσίου Παϊσίου, ο Ιερομόναχος  Ισαάκ Σταυρονικητιανός ο Λιβανέζος

μια Οσιακή μορφή των ημερών μας (1937–3/7/1998). 


Ο Άγιος Γέροντας Ισαάκ αγάπησε πολύ, πάρα πολύ την Ελλάδα και 'μεις οι Έλληνες του χρωστάμε πολλά. 

Ο κατά κόσμον Φάρες Αττάλα γεννήθηκε στο Ναμπάυ του πολύπαθου Λιβάνου το 1937. Νέος μόνασε στην πατρίδα του. Στη συνέχεια ήλθε για σπουδές στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Την περίοδο αυτή γνωρίσθηκε και συνδέθηκε πνευματικά με πατέρες του Αγίου Όρους και κυρίως με τον Άγιο Γέροντα Παΐσιο, του οποίου υπήρξε ο πρώτος βιογράφος.

Το 1979 έλαβε το μέγα και αγγελικό σχήμα και από Φίλιππος ονομάσθηκε ‘Ισαάκ. Το μοναχικό σχήμα του το έδωσε ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος. Διετέλεσε Πνευματικός των μαθητών της Αθωνιάδος Σχολής και πολλών ανθρώπων. Άφησε αγαθό παράδειγμα αγωνιστού στην ευλογημένη συνοδεία του Σταυρονικητιανού Κελλιού της Αναστάσεως του Κυρίου στην Κάτω Καψάλα.

Άνθρωπος ευφυής, γλυκομίλητος, φιλόπονος, φιλότιμος, ψάλλοντας θαυμάσια με την ωραία φωνή του. Υπήρξε αγαθός παρηγορητής Ελλήνων και Αράβων. Για τους δεύτερους είχε αρχίσει μεταφράσεις πατερικών βιβλίων προς πνευματική τροφοδοσία τους. Ευλαβής, σεμνός και με φόβο Θεού. Αγάπησε την προσευχή, την άσκηση, την ιεροσύνη, τον μοναχισμό, την αρετή και την ελεημοσύνη.

Έγραφε ο Παπα-Ισαάκ για τον Γέροντα Παΐσιο στο ωραίο βιβλίο του,  Βίος Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου: «Τους Ασκητικούς Λόγους του Αββά Ισαάκ τους είχε στο προσκέφαλό του και τους μελετούσε πάντοτε. Για μια περίοδο έξι ετών ήταν η μοναδική του πνευματική ανάγνωση. Έπαιρνε ένα στίχο και όλη την ημέρα τον επανέφερε συχνά στον νου του. τον μελετούσε βαθειά και πρακτικά, “όπως τα ζώα αναμηρυκάζουν την τροφή τους”, κατά την έκφρασή του. Μοίραζε ευλογία ένα απάνθισμα από τους λόγους του, για να παρακινήσει στη μελέτη τους. Πίστευε ότι “πολύ βοηθά η μελέτη στα Ασκητικά του Αββά Ισαάκ, διότι και το βαθύτερο νόημα της ζωής δίνει να καταλάβει κανείς και κάθε είδους μικρό η μεγάλο κόμπλεξ και εάν έχει ο άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, τον βοηθάει για να το διώξει. Η ολίγη μελέτη στον αββά Ισαάκ αλλοιώνει την ψυχή με τις πολλές της βιταμίνες”.

Συνιστούσε και στους λαϊκούς να τον διαβάζουν, αλλά λίγο-λίγο, για να τον αφομοιώνουν. Έλεγε ότι το βιβλίο του Αββά Ισαάκ αξίζει ολόκληρη πατερική βιβλιοθήκη. Όχι μόνο τον μελετούσε ο Γέροντας, αλλά και πολύ τον ευλαβείτο και ιδιαιτέρως τον τιμούσε ως άγιο. Πάνω στη μικρή Αγία Τράπεζα της “Παναγούδας” η μία από τις πέντε-έξι εικόνες που είχε ήταν του Οσίου Ισαάκ. Από αγάπη και ευλάβεια προς αυτόν έδωσε το όνομά του σε κάποιον, όταν τον έκανε μεγαλόσχημο…».

Σ’ έναν επισκέπτη του Κελλιού του, με πολλές ερωτήσεις, απάντησε σχετικά: «Το μόνο που έχει να επιδείξει η Ελλάδα στην Ευρώπη είναι η Ορθοδοξία. Φοβάμαι όμως, και αυτό το λέω με πόνο και θλίψη, ότι οι Έλληνες σήμερα δεν είναι σε θέση να αναλάβουν μια τέτοια αποστολή. Το Ορθόδοξο κύτταρο μέσα τους υπολειτουργεί. Σκέφτομαι πόσο σε παλιές εποχές η θεολογία αποτελούσε ανάγκη βιοτική του λαού και πόσο σήμερα έχει αποξενωθεί από τα ενδιαφέροντά του».

Αναχώρησε για την ουράνια πατρίδα όλων μας στις 3.7.1998, μετά από μακρά και πολυώδυνη ασθένεια, η οποία τον καταταλαιπώρησε και την οποία υπέμεινε γενναία. Στο νοσοκομείο που τον επισκεφθήκαμε μας υποδέχθηκε και αποχαιρέτησε μ’ ένα ωραίο χαμόγελο, «τελειωθείς εν ολίγω επλήρωσε χρόνους μάκρους», κατά το γραφικό λόγιο. Η εξόδιος ακολουθία του έγινε στο Κελλί της Αναστάσεως. χοροστατούντος του φίλου του Μητροπολίτου Ξάνθης Παντελεήμονος και πλήθους Ιερομονάχων και Μοναχών, την επομένη ημέρα. Αναπαύεται τώρα απολαμβάνοντας τους μισθούς των καμάτων του, μέσα στο φως και τη χάρη του Αναστάντος Χριστού, τον οποίο από μικρός αγάπησε και ακολούθησε με όλη τη θέρμη της καρδιάς του.

Μετά την κοίμηση του, ένας Πνευματικός τον είδε και τον ρώτησε:

«Πως είσαι»; Του απάντησε: «Καλά είμαι». Τον ρώτησε ξανά: «Ο Γέροντας Φανούριος πως είναι»; «Καλά», του απάντησε. Ο Γέροντας Ηρωδίων, «Καλά». Τον ρώτησε και για κάποιον άλλο και του είπε πως δεν είναι καλά. Δεν του είπε τ' όνομά του. Σε έναν επισκέπτη του έλεγε: «Παλιά μιλούσαν μέσα στα μπακάλικα και τα καφενεία για αλήθειες δογματικές. Η θεολογία έγινε υπόθεση πανεπιστημιακή κι όχι κατάσταση βιωματική. Τρέφεται από τη λογοκρατία, ενώ θα έπρεπε να ζούσε από τον Λόγο. 

Το μεγαλύτερο κακό για τον σημερινό άνθρωπο είναι τ’ ότι μέσα στην κοινωνία δέχεται τόσα πολλά ερεθίσματα, ώστε του μένει ελάχιστος χρόνος για να σκεφθεί τον Θεό. Αυτοί που έχουν επιδοθεί στην προσπάθεια για την ένωση των Εκκλησιών δεν έχουν οι ίδιοι ενωθεί με το Άγιον Πνεύμα η δεν ένιωσαν την ανάγκη να ενωθούν με Αυτό».


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

«Κύριε Ιησού Χριστέ», να λες από την καρδιά!"

8/7/25

 

"Δεν μπορεί να σε αλλάξει κανείς, όταν στην καρδιά σου έχεις τον Χριστό. Αλλά πρέπει να είσαι σε κάποιο βαθμό  της εσωτερικής προσευχής. Όταν λες: «Κύριε Ιησού Χριστέ» τρέμει  όλη η κόλαση, μόνο να την λες από την καρδιά σου!"

Γέροντας Κλεόπα Ηλίε.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Με ηρεμία Γεννά η ψυχή,

7/7/25

 Εάν η ψυχή βρεθή σε νηφάλια κατάσταση και συμμαζέψη τον εαυτό της από τους περισπασμούς και εγκαταλείψη τα θελήματά της, τότε την επισκέπτεται το Πνεύμα του Θεού και μπορεί να γεννήση, γιατί αλλιώς είναι στείρα», μας διδάσκει ο Αββάς Κρόνιος.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Συνταγή Σπιτικού Ηλεκτρολυτικού Νερού σε 1,5 λίτρο νερό,

 

Ακολουθεί μία συνταγή που χρησιμοποιεί καθημερινά ο γράφων με ένα μίγμα απλό, σταθερό και εξαιρετικά αποτελεσματικό για λειτουργική ενυδάτωση.

Συνταγή Σπιτικού Ηλεκτρολυτικού Νερού σε 1,5 λίτρο νερό

1/3 κ.γ. θαλασσινό αλάτι ανεπεξέργαστο

(για νάτριο και φυσικά ιχνοστοιχεία)

300mg κάλιο σε κάψουλες ανοιγόμενες

1/4 κ.γ. μαγνήσιο ή 1 κάψουλα

Χυμός από λίγο λεμόνι ή μηλόξυδο (για φυσικά ηλεκτρικά οξέα, βιταμίνη C, αλκαλική υποστήριξη)

1/2 κ.γ. μέλι (για να δώσει ελάχιστη γλυκόζη και να διευκολύνει την απορρόφηση νατρίου)

3-4 φύλλα δυόσμου ή μέντας (δροσιστικό, ήπιο νευροτονωτικό, θερμικά εξισορροπητικό)

5 σταγόνες υγρών ιχνοστοιχείων (trace minerals) (ψευδάργυρος, σελήνιο, βόριο, χαλκός, λίθιο, βανάδιο, μολυβδένιο κ.ά.)

Ανακινούμε καλά και πίνουμε αργά, γουλιά-γουλιά μέσα στη μέρα. Το σώμα χρειάζεται ρυθμό, όχι σοκ. Δεν το καταναλώνουμε σε μεγάλες και πολλές γουλιές, γιατί το σώμα δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες ιόντων και υγρών ταυτόχρονα. Αν το πιούμε όλο μαζί, μεγάλο μέρος θα αποβληθεί μέσω των νεφρών σε λίγα λεπτά, και μαζί του θα χαθούν και τα πολύτιμα ιχνοστοιχεία που μόλις δώσαμε.

Η γρήγορη κατανάλωση προκαλεί αποβολή χωρίς αξιοποίηση, με αποτέλεσμα να γεμίζει η ουροδόχος κύστη και όχι τα κύτταρα. Το νερό περνά χωρίς να σταθεί. Αντίθετα, πίνοντας γουλιά-γουλιά μέσα στη μέρα, δίνουμε χρόνο στο σώμα να ενεργοποιήσει τους μεταφορείς νατρίου, να σταθεροποιήσει την ενδοκυτταρική πίεση και να κρατήσει το ρεύμα στο σώμα.

Οι δυσκολίες απορρόφησης των βιταμινών

Και αυτή την λογική, που σήμερα επιβεβαιώνεται βιολογικά, κάποιοι την γνώριζαν εμπειρικά. Σε χωριά της Χίου, κάποιοι παλιοί όταν έτρωγαν πεπόνι, έπιναν μαζί λίγο νερό με αλάτι και ξύδι ή λεμόνι για να “κάτσει” όπως έλεγαν. Όχι για την γεύση, αλλά για να μη φύγει το πεπόνι και γίνει κατευθείαν ούρα. Και είχαν δίκιο. Έτσι το σώμα κρατά την ενυδάτωση και την μετατρέπει σε ρεύμα αντί να την αποβάλλει.

Η κυτταρική μεμβράνη λειτουργεί με κανόνες ηλεκτροχημείας, δεν επιτρέπει σε τίποτα να περάσει αν δεν συνοδεύεται από σωστό ιοντικό φορτίο. Το νερό χωρίς ηλεκτρολύτες δεν αξιοποιείται, δεν εισέρχεται στα κύτταρα και δεν γίνεται μέρος του μεταβολισμού.

Αποβάλλεται, και μαζί του χάνεται η ευκαιρία για πραγματική ενυδάτωση.


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Ηλεκτρολύτες στη διατροφή: Το μυστικό του στρατού που αγνοεί ο κόσμος.

6/7/25

 Ηλεκτρολύτες στη διατροφή: Το μυστικό του στρατού που αγνοεί ο κόσμος. 

Φθινόπωρο 2004, επαρχία Αλ Άνμπαρ, Ιράκ. Ομάδα SEALs επιχειρεί κοντά στον ποταμό Ευφράτη, σε θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 48 βαθμούς υπό σκιά.

Καθώς οι ώρες περνούν και η αποστολή επιστρέφει, ένας από τους άνδρες – δυνατός, εκπαιδευμένος, με εξοπλισμό ακριβείας – αρχίζει να χάνει ρυθμό. Δεν είναι αφυδατωμένος. Πίνει συνεχώς νερό. Αλλά η καρδιά του ανεβάζει στροφές. Το κεφάλι του βαραίνει. Η συνείδησή του υποχωρεί, ενώ δεν έχει ιδρώσει εδώ και μία ώρα.

Ο επικεφαλής το καταλαβαίνει αμέσως. Δεν είναι έλλειψη υγρών αλλά κατάρρευση ηλεκτρολυτικής ισορροπίας. Ο οργανισμός έχει νερό, αλλά δεν έχει ρεύμα. Ο στρατιώτης αποσύρεται και λαμβάνει ενδοφλέβιο διάλυμα ηλεκτρολύτη με νάτριο, κάλιο και μαγνήσιο. Σε λίγα λεπτά, επανέρχεται.

Σε κάθε θερμό θέατρο επιχειρήσεων, το πρώτο πράγμα που κάνουν οι ελίτ μονάδες μόλις κιόλας ξυπνήσουν -πριν από οτιδήποτε – είναι να περάσουν ηλεκτρολύτες στον οργανισμό. Δεν αγγίζουν εξοπλισμό αν πρώτα δεν αποκαταστήσουν την εσωτερική αγωγιμότητα. Ηλεκτρολύτες στο ξύπνημα, ηλεκτρολύτες στην αποκατάσταση, ηλεκτρολύτες στον ύπνο.

Όλα ξεκινούν από το κύτταρο, την βασική μονάδα ζωής, το μικρότερο δομικό σύστημα που χτίζει τον οργανισμό μας. Το κύτταρο δεν λειτουργεί με τροφή ή με νερό αλλά με ρεύμα. Χρειάζεται ηλεκτρικό φορτίο για να επικοινωνεί με τα διπλανά του, να δίνει σήμα, να ανταποκρίνεται σε εντολές. Αν το ρεύμα χαθεί, το κύτταρο απομονώνεται και σβήνει.

Όταν ο οργανισμός δεν έχει ηλεκτρική αγωγιμότητα, δεν έχει απόκριση. Το σώμα είναι παρόν, αλλά δεν απαντά. Η σκέψη επιβραδύνεται, η καρδιά χάνει ρυθμό, οι μύες βαραίνουν, το έντερο σταματά να διαχειρίζεται τη θερμότητα. Και ο άνθρωπος, χωρίς να καταλάβει το πώς, χάνει τον έλεγχο του εαυτού του. Όχι επειδή δεν είχε νερό αλλά επειδή δεν είχε ηλεκτρολύτες. Αυτό που στις ειδικές δυνάμεις είναι καθημερινότητα, στον κόσμο της πόλης περνά απαρατήρητο. Κι όμως, είναι το ίδιο κρίσιμο.

Τι είναι οι ηλεκτρολύτες;

Οι περισσότεροι ακούμε τη λέξη “ηλεκτρολύτης” και τη συνδέουμε με αθλητικά ποτά, βιταμίνες ή ενυδάτωση. Όμως στην πραγματικότητα, ο ηλεκτρολύτης δεν είναι συμπλήρωμα. Είναι η βιολογική υποδομή του ρεύματος που χρειάζεται το σώμα για να λειτουργεί. Δεν είναι κάτι “επιπλέον” παρά η απαραίτητη προϋπόθεση για να σταθεί ένα κύτταρο όρθιο, για να περάσει ένα σήμα, για να παραμείνει ένας άνθρωπος σε παρουσία.

Τι είναι οι ηλεκτρολύτες;

ΗΠΑ: Οι δυνατότητες εσωτερικής καταστολής και τα πολιτικά τους όρια

Ο ηλεκτρολύτης είναι το ιόν, το φορτισμένο στοιχείο – νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο – που επιτρέπει τη ροή ηλεκτρικού ρεύματος μέσα στο σώμα. Το μυαλό μας, η καρδιά μας, οι μύες μας, όλα λειτουργούν μέσω αυτής της ηλεκτρικής τάσης. Χωρίς ηλεκτρολύτες, το σώμα δεν μπορεί να διατηρήσει πίεση, παλμό, νευρικό σήμα, σκέψη, συγκέντρωση. Δεν μπορεί να ιδρώσει σωστά. Δεν μπορεί να διατηρήσει θερμική ισορροπία με αποτέλεσμα να σβήνει αργά.

Το νερό που έπιναν παλαιά, διέτρεχε βουνά, περνούσε από πέτρες και ρίζες, περιείχε μικροποσότητες ορυκτών και ιχνοστοιχείων. Είχε πληροφορία, βάρος και αγωγιμότητα, ήταν ένας ζωντανός οργανισμός. Σήμερα, το νερό που πίνουμε είναι κλινικά νεκρό. Έχει φιλτραριστεί, χλωριωθεί, στείρο από κάθε στοιχείο. Είναι νερό που δεν μεταφέρει τίποτα στο κύτταρο. Δεν το ενεργοποιεί ούτε το ενυδατώνει, είναι νερό για να ξεπλένουμε πιάτα. Γι’ αυτό, όταν το πίνουμε και μέσα σε λίγα λεπτά καταλήγουμε στην τουαλέτα, σημαίνει ότι το σώμα δεν κράτησε τίποτα. Δεν υπήρχε φορτίο να το συγκρατήσει. Το νερό πέρασε και μαζί του παρέσυρε και τα ελάχιστα αποθέματα ιόντων που είχαν απομείνει.

Και κάπου εδώ ξεχωρίζει το ουσιώδες από το επιφανειακό. Ένα μπουκάλι νερό με σωστά δομημένους ηλεκτρολύτες – με αλάτι, λεμόνι, ίχνη καλίου και μαγνησίου – απορροφάται και αξιοποιείται έως και πέντε φορές περισσότερο από ένα μπουκάλι απλό νερό του δικτύου. Αν δεν ίσχυε αυτό, οι SEALs στη Μέση Ανατολή θα έπρεπε να μεταφέρουν μαζί τους μια υδροφόρα σε κάθε αποστολή.

Προσαρμογή ανάλογα με το περιβάλλον επιχειρήσεων

Οι ελίτ στρατιωτικές μονάδες προσαρμόζουν τη σύνθεση των ηλεκτρολυτών ανάλογα με το περιβάλλον επιχειρήσεων, γιατί το είδος της απώλειας και το θερμικό-κλιματικό φορτίο δεν είναι ίδιο παντού. Η στρατηγική λέγεται “mission-specific hydration protocol” στα εξατομικευμένα πρωτόκολλα ενυδάτωσης των Navy SEALs, Army Rangers, Green Berets και εφαρμόζεται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την αποστολή.

Πρόκειται για την προσαρμογή των ηλεκτρολυτών ανάλογα με το περιβάλλον επιχειρήσεων, βασικό εργαλείο στα χέρια των πιο απαιτητικών στρατιωτικών δυνάμεων του κόσμου και εφαρμόζεται συστηματικά για έναν και μόνο λόγο, για να κρατήσει τον οργανισμό λειτουργικό κάτω από πίεση, θερμότητα και ασύμμετρη κόπωση, με οδηγίες βασισμένες σε θερμικό δείκτη, ρυθμό εφίδρωσης και τύπο αποστολής.

Η καθοδήγηση έρχεται από το US Army Research Institute of Environmental Medicine, με manuals όπως το ATP 4-25.12 και το “Guidelines for Fluid Replacement in Hot Weather”, που καθορίζουν με ακρίβεια τις αναλογίες νατρίου, καλίου και μαγνησίου ανά κλίμα και έδαφος.

Αντίστοιχα, στην Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων, η πρόσληψη νατρίου και οξέων όπως το ξίδι είναι μέρος της καθημερινής εκπαίδευσης πριν από πορείες στη Σαχάρα. Χρησιμοποιούν κιτρικό μαγνήσιο και φυσικά συστατικά όπως ελιές, λεμόνι ή πικρά φύλλα, με σκοπό τη θερμική σταθερότητα του σώματος, χωρίς να βασίζονται σε συμπληρώματα του εμπορίου.

Στην γειτονιά μας, ισραηλινές ειδικές μονάδες, όπως η Sayaret Matkal και η Shayetet 13, προσαρμόζουν τη σύνθεση των ηλεκτρολυτών ανάλογα με το έδαφος/υψόμετρο και χρησιμοποιούν είτε φυσικά διαλύματα είτε τεχνολογικά εξελιγμένα σκευάσματα, με δόσεις νατρίου, μαγνησίου και βιταμινών Β, ιδιαίτερα πριν από νυχτερινές επιχειρήσεις. Ακόμα και στο NATO Logistics Handbook υπάρχουν οδηγίες ηλεκτρολυτικής ενίσχυσης και ενυδάτωσης, προσαρμοσμένες στις ανάγκες ταχείας αντίδρασης ανά γεωγραφική ζώνη.

Όταν λοιπόν βλέπουμε τέτοιου τύπου προβλέψεις σε τέτοιο επίπεδο, είναι σαφές ότι μιλάμε για κάτι σοβαρό. Και ακριβώς γι’ αυτό, αξίζει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη και στην καθημερινότητα της πόλης. Αν η στοχευμένη ηλεκτρολυτική ενίσχυση μπορεί να κρατήσει έναν στρατιώτη όρθιο μέσα στη ζέστη, την έλλειψη ύπνου και την απόλυτη ένταση, τότε μπορεί σίγουρα να βελτιώσει και την δική μας ζωή μέσα στον καύσωνα και την αστική κόπωση.


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια