Κανονικά η ορθόδοξη απεικόνιση της Αγίας Τριάδος είναι η φιλοξενία των Αγγέλων, αλλά παρόλαυτα όμως δεν υπάρχη πρόβλημα απλά όταν βλέπετε αυτή την εικόνα να προσκυνάτε τον Ιησού Χριστό! Για την άλλη εικόνα που ο Ιωσήφ αγκαλιάζει την Παναγία είναι εντελώς αιρετική.
Η Εικονογράφηση της Άγίας Τριάδος.
(Από Σταύρο Παν. Παπαγεωργίου.)
Τον 17ο αιώνα σε όλα τα νησιά της Ελλάδος, καραβιές από
Λατίνους
και Ιησουίτες Μοναχούς
κατέκλυσαν τους τόπους με προπαγανδιστικό υλικό. Στο Άγιον Όρος μέχρι και Καθολική σχολή λειτουργούσε κατά τα έτη 1636–1641. Κατόπιν μεταφέρθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Η Παπική προπαγάνδα εν συνδυασμώ με την Τουρκοκρατίαν, κυριολεκτικά κατέστρεψε την Ορθόδοξη παράδοση. Το Άγιον Όρος κατάντησε να ζωγραφίζει αναγέννηση, κάτι το οποίο απαγορεύεται δια ροπάλου. Για τον δε κόσμο ό,τι και να πούμε αργολογία θα κάνουμε, αρκεί μόνο τούτο:
Μέχρι το 1755 το ράντισμα των Παπικών ήταν δεκτόν από την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία!
Εκλαϊκευμένα: Το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε στην Πεντηκοστή ως γλώσσαι ωσεί πυρός. Το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος, στο Όρος Θαβώρ ως Νεφέλη. Και εκεί ακριβώς Θεοφάνεια έχουμε. Στην Παλαιά Διαθήκη το Άγιον Πνεύμα ήταν συνοδοιπόρος των Ισραηλιτών για 40 χρόνια ως φωτεινή Νεφέλη. Δια να μην είπωμεν το περιστατικό όπου μίλησε από το μουλάρι του Βαλαάμ.
Συνεπώς ρωτάμε το εξής: Γιατί δεν εικονίζουμε τον Πατέρα με τον Υιό και την φωτιά; ή ακολούθως τον Πατέρα με τον Υιό και την Νεφέλη; Και να γράψουμε ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ. Υπάρχει έστω και μία εικόνα σε όλον τον πλανήτη που να εικονίζει την Αγία Τριάδα κατ’ αυτόν τον τρόπο; Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Τότε από πού προκύπτει ότι εξαιρείται το περιστέρι; Όποιος δέχεται το πρώτο, είναι υποχρεωμένος να δεχθεί και τα άλλα δύο. Διαφορετικά ακυρώνει τον ίδιο του τον εαυτό, ως ανακόλουθος της διδασκαλίας του. Ρητορικά αναφέρω την αποκάλυψη του Θεού στον Μωυσή δια της φλεγόμενης βάτου, καθώς ακούστηκε η φωνή του Θεού:
Εγώ ειμί ο ΩΝ. Συνεπώς μπορώ να ζωγραφίσω έναν θάμνο, τον IC – XC και μία Νεφέλη και να γράψω Αγία Τριάς;
Θεοφάνεια είχαμε στην βάπτιση του Χριστού και ακραιφνώς εκεί ζωγραφίζουμε το Άγιο Πνεύμα εν είδει περιστεράς και πουθενά αλλού διότι Δεν εμφανίστηκαν καθήμενοι στον θρόνο ο Πατήρ με τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα να ίπταται ωσεί περιστερά. Τότε από πού προκύπτει ότι έχουμε το δικαίωμα να εικονίζουμε κατά το δοκούν;
Π.χ. η Παναγία έχει τα τρία αστέρια στο μέτωπο και στους ώμους (το αειπάρθενο), ο Χριστός έχει τον Σταυρό στο φωτοστέφανο. Η Παναγία αειπάρθενα συνέλαβε, και αειπάρθενα γέννησε.
Εάν λοιπόν συνειδητά παραχαράξεις τα σύμβολα, και τα γεγονότα ζωγραφίζεις δογματικά λάθος, δηλαδή αίρεση. Η Αγιογραφία ιστορεί το Ευαγγέλιο κατά γράμμα λιτά και απέριττα, χωρίς αυθαιρεσίες και προσωπικές δοξασίες.
Γι’ αυτό λοιπόν, όταν εικονίζουμε το Ευαγγέλιο, δεν παίρνουμε από κάθε περικοπή ό,τι μας αρέσει, παρά μόνον αυτό που ιστορείται την δεδομένη στιγμή.
Άλλωστε η Αγιογραφία είναι το ευαγγέλιο των αγραμμάτων. Η Αγιογραφία είναι τέχνη Λειτουργική. Συνεπώς δεν υφίσταται το ποιητική αδεία του καλλιτέχνη, και εδώ επισυνάπτω την βλάσφημη εικόνα του αγίου Χριστόφορου, καθώς κάποιοι στο βαθύ παρελθόν τον ιστορούσαν με κεφαλή σκυλιού.
Αιρετική προπαγάνδα :
Η εικόνα με τον Πατέρα και το περιστέρι είναι Δυτικής προελεύσεως και μία προπαγάνδα του Φιλιόκβε. Δηλαδή ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και εκ του Υιού. Ως εκ τούτου, εικονίζεται ανάμεσα στον Πατέρα και τον Υιό, καταργώντας έτσι την Μοναρχία, καθώς δημιουργείται η Δυαρχία. Ο Πατέρας παύει να είναι η αιτία της Τριαδικότητας και η μοναδική πηγή της εκπόρευσης του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή έχουμε δύο αρχές και δύο αιτίες, τουτέστιν δύο θεούς.
Σημειωτέον ότι τω καιρώ εκείνω δεν υπήρχαν τηλεοράσεις και Ιντερνέτ. Η προπαγάνδα για την χειραγώγηση των ανθρώπων γινόταν δια των εικόνων και των γυμνών πορτραίτων (για πιστούς και κοσμικούς). Υπάρχουν πολλές εσφαλμένες εικόνες που εικονίζουν άλλα αντί άλλων.
Κάποιες από αυτές τις αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος στο Πηδάλιο: του IC - XC, της Αναλήψεως, της Πεντηκοστής, της Αναστάσεως (σελ. 321) και της Γεννήσεως του Χριστού σε άλλο κεφάλαιο. Σήμερα δυστυχώς είναι περισσότερες.. .
Δογματική του π. Ιωάννη Ρωμανίδη
Εις το χωρίον "ειστήκει δε ο λαός μακρόθεν, Μωϋσής δε εισήλθεν εις τον γνόφον, ου ην ο Θεός" δίδει την εξής ερμηνείαν: "και τι θα είπω περί τούτου, εκτός ότι ουδείς δύναται να είναι τόσον παράφρων, ώστε να πιστεύη ότι ο καπνός, και το πυρ, και η νεφέλη και ο γνόφος, και οτιδήποτε του είδους τούτου, είναι η ουσία του Λόγου και της Σοφίας του Θεού όστις είναι ο Χριστός, ή το Άγιον Πνεύμα;
Αφού ούτε οι Αρειανοί ετόλμησαν να είπουν ότι ταύτα ήσαν η ουσία του Θεού Πατρός.
Ο Λόγος είναι κατά πάντα όμοιος και απαράλλακτος Εικών του Αρχετύπου Θεού Πατρός.
Επομένως, το γεγονός ότι ο Λόγος είναι απαράλλακτος Εικών του Αρχετύπου Πατρός, ώστε οι βλέποντες τον Χριστόν βλέπουν τον Πατέρα και οι ακούοντες τον Χριστόν ακούουν τον Πατέρα και οι γνωρίζοντες τον Χριστόν γνωρίζουν τον Πατέρα, δύναται να σημαίνη μόνον εν πράγμα, ότι ο Λόγος είναι και Αυτός άκτιστος και Θεός κατά φύσιν, ακριβώς όπως και ο Πατήρ.
Αυτή η κατά πάντα απόλυτος ομοιότητα μεταξύ του Πατρός και του Υιού σημαίνει επίσης πως ό,τι έχει ο Πατήρ έχει και ο Υιός, καθότι ο Πατήρ ό,τι έχει έδωκε και εις τον Υιόν προ του τον κόσμον είναι, εκτός μόνον από την Πατρότητα. Αντί της υποστατικής ιδιότητος της Πατρότητος ο Υιός έλαβεν εκ της πατρικής υποστάσεως την υποστατικήν ιδιότητα της Υιότητος.
Εκτός της υποστατικής ιδιότητος της Πατρότητος και αυτής της Υιότητος ουδεμία διαφορά υπάρχει μεταξύ του Πατρός και του Υιού. Ακριβώς το ίδιον ισχύει δια το Πνεύμα το Άγιον.
Κατά την σαφή διδασκαλίαν του Χριστού, ο άλλος Παράκλητος είναι διάφορον πρόσωπον ή διάφορος του Πατρός και του Υιού υπόστασις, αλλά όμοιος κατά πάντα και Αυτός τω Πατρί και τω Υιώ. Ό,τι έχει κοινόν ο Πατήρ και ο Υιός έχει και το Πνεύμα το Άγιον.
( Η εικόνα με το τρίμορφο εικονίζει το ακριβώς αντίθετο.)
Για όσους διατείνονται ότι ο Χριστός εκάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός:
Ο Άγιος Δαμασκηνός αναφέρει: Λέγοντας ότι ο Χριστός εκάθισε δεξιά του Θεού και Πατρός δεν εννοούμε τοπικά. Γιατί πώς ο απερίγραπτος έχει δεξιά με τοπική έννοια; Δεξιά και αριστερά είναι τα γνωρίσματα αυτών που περιγράφονται. Δεξιά του Πατρός λέγομεν την Δόξα και την τιμή της θεότητος όπου ο Υιός του Θεού είχε πριν από τους αιώνες υπάρχων ως Θεός και ομοούσιος με τον Πατέρα. (P.G. 94/1104 B, C).
Ο εικονισμός του Θεού χαρακτηρίζεται από τον Άγιο Δαμασκηνό ως μεγάλη αμαρτία, ασέβεια και άκρα παραφροσύνη (σελ. 117 P.G. 94/1169 C, 1172 A).
Δευτερονόμιον 4/12. Ο Ίδιος ο Θεός διαβεβαιώνει ότι είναι Αθέατος και ο Ισραήλ συνεπής στην διαβεβαίωση αυτή δεν απεικονίζει τον Θεόν.
Ως Αθέατος ο Θεός είναι Απερίγραπτος και Ανεικόνιστος. (Σελ. 24 P.G. 98/176D - 177 A και 94/1368 D).
Η Πεντάτευχος και ο Νόμος του Λευιτικού και Δευτερονομίου δεν αλλάζουν, διότι είναι θεόπνευστος.
Το Άγιον Πνεύμα υπαγόρευσε στον Μωυσή και εκείνος έγραψε.
Μιχάλης Αντωνιάδης
.png "English"){kind=small}
