Το βομβάρδισαν, πράξη που ισοδυναμεί με έγκλημα πολέμου..

 

Σαν σήμερα το 1940.

Ο πατέρας μου, Μιχαήλ Γάκης, 20 χρονος, αριστούχος φοιτητής της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων, ξύπνησε από τις σειρήνες. Πήγε αμέσως στην σχολή του η οποία μετατράπηκε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Έκαναν έναν μεγάλο κόκκινο Σταυρό στην οροφή του μεγαλοπρεπούς Νεοκλασσικού Κτιρίου, δωρεά των Ζωσιμάδων. 

Λίγο αργότερα οι καταπτυστοι Ιταλοί το βομβάρδισαν, πράξη που ισοδυναμεί με έγκλημα πολέμου..

Ακριβώς στο χειρουργείο (αριστερά από τον πύργο της όπως την βλέπεις),

επιστρατεύθηκε και πολέμησε λοχίας στην δεύτερη φάση του πολέμου. Παρασημοφορήθηκε επ´ ανδραγαθρεία.

Επί πολλά χρόνια, κάποιες στιγμές τον κοιτούσα και αναρρωτιόμουν πως ένας μειλίχιος, ήρεμος, εγκεφαλικός, τέρας μορφώσεως και γλυκύτατος Καθηγητής / Διεθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας μπορούσε να είναι τόσο ανδρείος και γενναίος.

Όταν τον ρώτησα πως μπόρεσε μου απάντησε χαμογελαστά:

-Παιδί μου έτσι ήταν όλοι. Απλά δεν διέφερα.

Ήξερα την μετριοφροσύνη του!

Για αυτό δεν τον πίστεψα!

Ήξερα, βλέπετε, ότι και στον καταραμένο εμφύλιο, είχε γλυτώσει την διμοιρία του από ενέδρα στα μέρη της Νάουσας. 

Του απονεμήθηκε νέο μετάλλιο «εξαιρέτων πράξεων», μετά την αποστράτευση του (3 χρόνια και 3 μήνες εμπόλεμα)

Αυτό όμως δεν πήγε να το παραλάβει.

Όταν μετακομίσαμε στην Θεσσαλονίκη, έπεσε στα χέρια μου το χαρτί απονομής, από ΓΕΣ και του είπα να επικοινωνήσω για να μας το στείλουν.

-Όχι Τάκη, μου είπε. Δεν το θέλω παιδί μου. Αδελφός Σκότωνε Αδελφό. Να φροντίσετε να μην τα ζήσετε!!

Τότε είδα το θεριό μέσα στον γλυκύτατο Παιδαγωγό και Φιλόσοφο. 

Τότε κατάλαβα την δύναμη της ψυχής του Έλληνα!!

(Ήταν από τους πρώτους που στήριξαν την πρόταση στον Κων/νο Καραμανλή να νομιμοποιήσει το ΚΚΕ. Αυτούς που σκότωσαν τους μισούς φίλους του στην μάχη της Φλώρινας..Κι όμως..)

Και η μάνα Βασιλική Γιώση-Γάκη, όμως, 17χρονη μαθήτρια της Οικοκυρικής Σχολής Ιωαννίνων συμμετείχε στην «Φανέλα του Στρατιώτη». Το σόϊ της στην Βούρμπιανη! Ο θείος ο Μάρκος, ταχυδρόμος, έκανε μεταφορές με τα μουλάρια του. Οι θείες, οι ξαδέλφες, ακόμη και η γιαγιά "ζαλώθηκαν" τα πυρομαχικά και τα ανέβαζαν στα βουνά. Γυναίκες Ηπειρώτισσες..

Αναρρωτιέμαι μπορούμε να βρούμε σήμερα Ηγέτη, σαν τον Ιωάννη Μεταξά, που να μπορεί να βγάλει αυτές τις αρετές από την ψυχή του σημερινού Έλληνα; Γιατί υπάρχουν εμπεπαρμένες στο γονιδίωμά μας..

Υ.Γ. 1. Οι δρόμοι τους ενώθηκαν, μέσα στην κατοχή πολύ μακρύτερα από τα Γιάννενα, στα Γιαννιτσά, όπου υπηρετούσαν (Δάσκαλος και Δασκάλα Οικοκυρικής). Γλύτωσε τον πατέρα από τους αντάρτες που ήλθαν να τον συλλάβουν , κρύβοντας τον μέσα στο τζάκι!

Υ.Γ. 2. Η μοίρα το έφερε να ξεκινήσω την εκπαίδευσή μου στην Χειρουργική στην ίδια αίθουσα του Χειρουργείου του 406 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου της θρυλικής 8ης Μεραρχίας το 1979, στα Γιάννενα, το οποίο βομβάρδισαν  άνανδρα οι Ιταλοί, στο κτίριο της Ζωσιμαίας..

Παιγνίδια που παίζει η ζωή..

Μιχάλης Αντωνιάδης