Έπεσε στην οφθαλμοπορνεία,

 ΟΦΘΑΛΜΟΠΟΡΝΕΙΑ

Ο προφήτης Δαυίδ παρασύρθηκε με τα μάτια του και τα ενέπηξε με λάγνα προαίρεση στο σώμα την γυμνής γυναικός. Έπεσε στην οφθαλμοπορνεία και  από εκεί στην μοιχεία και μετά στον φόνο και πιο πέρα δεν υπήρχε.

 Μια διαδρομή της αμαρτίας που ξεκίνησε με μια απλή ματιά περίεργη, παραβλέψιμη για τους πολλούς. Πολύ όμορφα περιγράφει ο Ιερός Χρυσόστομος την τραγικότητα του Αγίου αυτού ανθρώπου, του Δαυίδ, να πέφτει στην αμαρτία της μοιχείας μέσα από την περιέργεια των οφθαλμών. Ο άνθρωπος προσηλώνει τους οφθαλμούς του και τους εμβαπτίζει στα όμορφα κάλλη της δημιουργίας του Θεού ανάλογα με της καρδιάς του την Πνευματικότητα είτε ως παρθενικές κόρες είτε ως ασελγείς πόρνες. 

‘’Δεν είδε μόνο το κάλλος της γυμνής γυναικός και έφυγε, αλλά καρφώθηκαν τα μάτια του πάνω στην γύμνια της∙ κόλλησε το βλέμμα του πάνω στο προκλητικό σώμα της, βάπτισε τις κόρες των ματιών του μέσα σ’ αυτό το θέαμα∙ και εκείνη την στιγμή τα μάτια του δεν ήταν παρθένες κόρες αλλά πόρνες. Τόσο μεγάλο κακό είναι ο παρασυρμός του βλέμματος, αν το αφήσεις χωρίς χαλινάρια.’’

Η οφθαλμοπορνεία άναψε την σαρκική επιθυμία του και τυφλός από το πάθος κατέληξε σε μοιχεία. Ένας άνθρωπος κατ’ εξοχήν Ευάρεστος στον Θεό και Ευλογημένος, που με την Πίστη του και την Προσευχή του έκανε Θαύματα, πέφτει στην μοιχεία και κατόπιν στον φόνο ξεκινώντας από μια απλή απόλαυση οφθαλμών γυμνού θεάματος.

‘’Αυτός λοιπόν ο τόσο Πιστός και τόσο Άγιος άνθρωπος για  τον οποίον είπε ο ίδιος ο Θεός, ‘’βρήκα τον Δαβίδ, τον γιο του Ιεσσαί, άνδρα κατά την καρδίαν μου’’. Ω ! εγκώμιο υψηλό, ω ! μεγάλη απόδειξη αρετής. Αυτός λοιπόν που πάλεψε με τα θηρία και τα νίκησε, αυτός που σκότωσε τον Γολιάθ, αυτός που έπνιξε το λιοντάρι, αυτός που πάλεψε με την αρκούδα, αυτός που στη νιότη του ήταν σοφώτατος στην αρετή, αυτός ο μικρός στο σώμα αλλά υψηλός στην καρδιά του, αυτός που παρόλο που φορούσε βασιλική στολή έδειξε ακρίβεια ζωής Ασκητών και αφιερωμένων στο Θεό· (διότι έλαμπε όχι από τα μαργαριτάρια του βασιλικού διαδήματος του, αλλά από τα δάκρυα του λέγοντας, ’’θα λούσω κάθε νύχτα το κρεβάτι μου, με τα δάκρυα μου τη στρωμνή μου θα βρέξω’’)· αυτός λοιπόν ο τόσο Πιστός και Άγιος άνδρας, που άρπαξε τόσο Πνευματική χάρη, που άγγιξε τις αψίδες των ουρανών, αυτός που απόλαυσε την άνωθεν ροπή, αυτός που νίκησε στους πολέμους, αυτός που επιτέλεσε με τόσο σωφροσύνη μεγάλα και μύρια κατορθώματα εναντίον του διαβόλου, αυτός που είχε τόση επιείκεια, που ζούσε με τόση σεμνότητα, όταν ανέλαβε τη βασιλεία, όταν νίκησε μύριους πολέμους, όταν υπέταξε όλα τα έθνη, τότε ένα μεσημέρι μετά από το φαγητό σηκώθηκε από το ανάκλιντρό του και ενώ περπατούσε στο ανώγειο του βασιλικού του οίκου είδε να λούζεται μ’ όλη την γύμνια της όμορφη και θελκτική γυναίκα· γυναίκα λουόμενη στο υπερώο, η ωραία γυναίκα του στρατηγού του Ουρία. Είδε την γυναίκα μ’ όλη την γυμνότητά της, με τα φτερά των ματιών του έπεσε πάνω της και δέχτηκε το βέλος του πειρασμού. Ας το ακούσουν αυτά όλοι αυτοί που με περιέργεια των οφθαλμών τους βλέπουν τα ξένα σώματα, ας το ακούσουν αυτοί που σαν τρελοί τρέχουν στα πορνικά θέατρα· αυτοί που λένε βλέπουμε αλλά δεν βλαπτόμαστε. Ο Δαβίδ βλάφτηκε κι εσύ δεν βλάπτεσαι; εκείνος βλάφτηκε και έχω εσένα να ξεθαρρεύεις μπροστά σε τέτοια θεάματα; αυτός που είχε τέτοια χάρη του Αγίου Πνεύματος δέχτηκε το βέλος και εσύ λες ότι δεν παθαίνεις τίποτα; Και ο Δαυίδ έπαθε τόσο μεγάλο πειρασμό παρόλο που δεν είδε πόρνη γυναίκα, αλλά σώφρονα και σεμνή γυναίκα· και όχι στο θέατρο αλλά στην οικία.

 Εσύ όμως κάθεσαι στο θέατρο και βλέπεις, εκεί όπου ο προκλητικός και ανήθικος τρόπος κολάζει την ψυχή σου· και όχι μόνο βλέπεις αλλά και ακούς λόγια αισχρά και βλέπεις σώματα ντυμένα πορνικά και προκλητικά και ακούς από παντού τραγούδια διαβολικά· μ’ όλα αυτά που βλέπεις πλήττεται η σκέψη σου με έντονη ενήδονη φαντασία και σαρκική επιθυμία· πλήττεται η ακοή σου μ’ αυτά που ακούεις· πλήττεται ή όσφρησή σου μ’ αυτά που οσφραίνεσαι. Τόσο μεγάλα βάραθρα, τόσο μεγάλες φθορές. Και έχω κι εσένα να ξεθαρρεύεις και να μου λες ότι δεν γίνεσαι θηριάλωτος; μήπως είσαι από πέτρα; μήπως είσαι από σίδηρο; Άνθρωπος είσαι ντυμένος με την κοινή αδυναμία  της φύσεως. Φωτιά κρατάς στα χέρια σου και δεν καίγεσαι; και πώς μου τα λες αυτά; βάλε το λυχνάρι μέσα στα χόρτα και μου λές ότι δεν καίγεται το χορτάρι. Αυτό είναι και η δική μας ανθρώπινη φύση.’’

Διαβάζοντας τα λόγια αυτά του Ιερού Πατρός άραγε τι θα μπορούσε να πεί για το σήμερα, που παντού επικρατεί το προκλητικό ρούχο με το γυμνό, το κολλητό και το διαφανές που από μικρή ηλικία η γυναικεία φύση καταγίνεται σε μια τρέλα αναζήτησης προκλητικών όπως προβάλλεται ως μόδα μέσω του διαδικτύου. 

Από την άλλη πλευρά όλο το διαδίκτυο και όλη η τηλεόραση είναι στις υπηρεσίες της οφθαλμοπορνείας. Τα παιδιά και κάθε άνθρωπος μπορεί εύκολα και άνετα να προσβλέπει σε όλα τα πορνοθεάματα και πορνο-βίντεο μέσα από ένα απλό κινητό και να εμβαπτίζει ως πόρνες τις κόρες των οφθαλμών του… και μέσα από την καιόμενη φωτιά της λάγνης επιθυμίας του να πέφτει στον αυτοηδονισμό και στην πορνεία και την μοιχεία, ακόμη και στην ομοφυλοφιλία. Με την  οφθαλμοπορνεία γεννιούνται οι βρώμικοι λογισμοί, οι δε φαντασιώσεις κυοφορούν την αμαρτία, ‘’ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον’’.  Γι’ αυτό και ο Κύριος έλεγε απόλυτα, 28 ‘’ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ’’ . 

Και ο Κύριος απαιτεί από τα παιδιά του, τους αγαπητούς και εκλεκτούς Του να έχουν ακρίβεια στην Πνευματική ζωή τους. Δεν μπορεί να δουλεύουν σε δύο αφεντικά, και στο Θεό και στον διάβολο. Οφείλουν να είναι ακριβείς στην Πνευματική τους ζωή και να κρατούν τα μάτια τους καθάρια και αγνά μέσα από καρδιά αγάπης αληθινής, όπως ο ίδιος ο Χριστός το λέγει  ‘Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός.

ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.  .

Μιχάλης Αντωνιάδης