Ο Θεός φανερώνει τόν ἑαυτό του,

Ασ' μη  Φοβόμαστε..

Στην εορτή της Μεταμορφώσεως το πιο θαυμαστό που μας αποκαλύπτει ο Θεός δεν είναι η δόξα Του, αλλά η δική μας δόξα. 

Ο Θεός είχε την δόξα του, ήταν Θεός Λόγος, αλλά έσμιξε με την ανθρωπότητα.

Αυτός που δέχεται την συμπλήρωση είναι ο άνθρωπος.

Γι' αυτό ουδέποτε υστερείται, ουδέποτε πάσχει, ουδέποτε δυσκολεύεται ο άνθρωπος που προσφέρεται στον Θεό. 

Μόνο γεμίζει από Θεότητα. 

Στο Θαβώρ ο Μωϋσής και ο Ηλίας είδαν και την Θεότητα και την ένδοξη ανθρωπότητα. 

Είδαν τον άνθρωπο μεταμορφωμένο στο πρόσωπο του Χριστού, τον είδαν να είναι Θεός. 

Γι' αυτό και στην μεγαλύτερη αμαρτία μας και στα μεγαλύτερα πάθη μας, ας μη φοβώμαστε. 

Ο Θεός μας έδωσε την δυνατότητα όχι μόνο να γινόμαστε ανενέργητοι προς την αμαρτία, την κακία και τα πάθη,

αλλά να γινόμαστε και φως, θεός!

Ας μη φοβόμαστε καθόλου.

(Γέροντας Αιμιλιανός).

Ο Άγιος Μακάριος λέγει: «Ο Κύριος μας γι’ αυτό τον σκοπό ήλθε, για να αλλάξει την ανθρώπινη φύση, να τη μεταβάλει και να την καινουργήσει και να αναδημιουργήσει την ψυχή αυτή, που καταστράφηκε από τα πάθη, όταν παράκουσε στην κλήση του Θεού. Και για να την καινουργήσει, την ένωσε με τη δική Του Θεότητα.  Με λίγα λόγια ήλθε να κάνει καινούργιο νου, καινούργια ψυχή, καινούργια μάτια, που να ποθούν να δουν τον Θεό, καινούργια αυτιά, καινούργια γλώσσα Πνευματική, με μια λέξη να κάνει καινούργιους, πνευματικούς ανθρώπους, που θα Τον πιστεύουν» (=θα τον εμπιστεύονται). Αυτή η Μεταμόρφωση του ανθρώπου δεν είναι θέμα εξωτερικών τύπων και σχημάτων, συνεχίζει ο ίδιος Άγιος, αλλά η «ανακαίνιση του νου, που θα φέρεται διαρκώς προς τον Θεό, η ειρήνη των λογισμών, η αγάπη στον Θεό, ο ουράνιος έρωτας της ψυχής, με συντομία, να γίνει ο άνθρωπος «Καινή Κτίσις».

Άγιος Μακάριος.

Παρ' ὅλο πού ἡ Ἀνάσταση ἀποτελεῖ τό πρῶτο καί βασικό γεγονός τῆς Πίστεως, ἐν τούτοις ἡ Μεταμόρφωση κατέχει τά πρωτεῖα σέ δόξα καί μεγαλεῖο μπροστά στά ἀνθρώπινα μάτια.

Διότι τήν Ἀνάσταση δέν τήν εἶδε κανένας καί ὁ Άναστημένος Χριστός ἐμφανιζόταν μπαίνοντας στή δική μας συχνότητα καί παίρνοντας τίς δικές μας διαστάσεις.

Τή Μεταμόρφωση ὅμως τήν ἀντίκρυσαν οἱ Μαθητές μπαίνοντας οἱ ἴδιοι στή συχνότητα τοῦ Πνεύματος... 

Πρώτη φορά συμβαίνει αὐτό ἀπό καταβολῆς κόσμου...

 Ο Θεός φανερώνει τόν ἑαυτό του, ἕνα μέρος βέβαια, ὅσο μποροῦσαν ν' ἀντέξουν τά ἀνθρώπινα μάτια...

 Σ' αὐτή τήν ἐπίσημη, τήν ἱστορική στιγμή ὁ Ἰησοῦς παίρνει μάρτυρες· μία ἀντιπροσωπεία ἀπό τούς συγχρόνους, τούς τρεῖς Μαθητές του, καί μία ἀντιπροσωπεία ἀπό τούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης...

Μ' αὐτό, κατά τήν ἑρμηνεία τῶν Πατέρων, ὁ Χριστός δείχνει στόν κόσμο ὅτι «καί θανάτου καί ζωῆς ἐξουσίαν ἔχει». 

Η παρουσία τῶν δύο Προφητῶν αξιολογείται ὡς ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστός «ζώντων καί νεκρῶν κυριεύει».

Μιχάλης Αντωνιάδης