Νικόλαος Πλαστήρας,

 

«Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πεινάει και εμένα θα μου βάζετε τηλέφωνο;»

Στις 25 Ιουλίου 1953, σε ηλικία 72 ετών, ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας έφυγε από τη ζωή μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή πάθηση.

Η ζωή και η δράση του Πλαστήρα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Συμμετείχε ενεργά στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Μετά την άδοξη έκβαση της Μικρασιατικής Καταστροφής, ηγήθηκε του βενιζελικού πραξικοπήματος του 1922 μαζί με τον συνταγματάρχη Στέφανο Γονατά και τον πλοίαρχο Δημήτριο Φωκά, παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταραγμένη πολιτική σκηνή της εποχής.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε στη Γαλλία και το 1944 επέστρεψε στην Ελλάδα, αναλαμβάνοντας πρωθυπουργός. Αργότερα, ηγήθηκε κυβερνήσεων συνασπισμού, προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στη χώρα.

Ο Νικόλαος Πλαστήρας έμεινε στην ιστορία ως φτωχός πρωθυπουργός. Απαγόρευε στους συγγενείς του να χρησιμοποιούν το όνομά του για δικό τους όφελος, ζούσε σε νοικιασμένο σπίτι και αρνήθηκε να βάλει τηλέφωνο στο σπίτι του, φωνάζοντας:

«Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πεινάει και εμένα θα μου βάζετε τηλέφωνο;»

Ο γιατρός που υπέγραψε το πιστοποιητικό θανάτου του μέτρησε 27 σπαθιές και 9 τραύματα από βλήματα πάνω στο νεκρό κορμί του — σημάδια από τις μάχες και τις θυσίες του για την πατρίδα.

Λόγος του Μαύρου Καβαλάρη Πλαστήρα στους στρατιώτες του, 14 Μαΐου 1923!!

«Πολεμάτε, λέτε, τρία χρόνια και κουραστήκατε.

Εγώ δέκα χρόνια πολεμώ.

Από τους εύζωνούς μου, τι μ’ έμεινε; Τριάντα πέντε. 

Τους άλλους τούς σκόρπισε ο θάνατος. Από φίλους μου αξιωματικούς, πόσοι έμειναν; Κανένας. Όλους τούς πήρε το βόλι. Γιατί, λοιπόν, να θέλω πόλεμο; Κι όμως, θα πολεμήσω όταν έρθει η ώρα, και θα πολεμήσετε κι εσείς, γιατί το θέλει η Πατρίδα. Σας είπαν οι λαοπλάνοι να τους ψηφίσετε, για να σας στείλουν δήθεν σπίτια σας, να σας αποστρατεύσουν. Και σας οδήγησαν στον ποιο αιματηρότερο πόλεμο που κάνατε ποτέ. Και σας μουτζούρωσαν το μέτωπο – και το δικό σας, και της Ελλάδας όλης. Εγώ δεν σας υπόσχομαι αποστράτευση. Εγώ σας λέγω πως μπορεί να ξαναπολεμήσετε. Ούτε θα σας ρωτήσω αν θέλετε να πολεμήσετε· θα σας πάρω – σαν έρθει η ώρα – και με τη βία ακόμη, στη φωτιά. Την Ελλάδα απ’ το αυτί θα την αρπάξουμε και θα τη σώσουμε – θέλει δε θέλει. Κι εσείς θα τη σώσετε,  θα πολεμήσετε καλά, όταν είναι ανάγκη και το θέλει η Πατρίδα.»

Πέθανε αφήνοντας λίγες δραχμές και την εντολή:

«Όλα για την Ελλάδα».

Μιχάλης Αντωνιάδης