Θα έχω μαζί Σου συμμετοχή στα πάθη Σου,

 Ο Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης, επεδίωκε να μην ξενυχτάει ποτέ έξω από το Μοναστήρι. 

Όταν, κάποια φορά, αυτό στάθηκε αδύνατο και αναγκάσθηκε να παραμείνει στο πατρικό του σπίτι, είδε στο Εικονοστάσι να βγαίνει η Αγία Μαρίνα από την εικόνα της, κρατώντας τον πειρασμό από τα κέρατα και δείχνοντάς του, του είπε: 

«Αυτός σας βάζει τους λογισμούς, να μην τον ακούτε και να νυστάζετε στις Ακολουθίες»...

            «Υπήρχε τότε ένας νόμος, που έλεγε ότι έπρεπε οι Καλόγεροι, όταν ήταν σε νεανική ηλικία, να πάνε στρατιωτικό. Και τον ξύρισαν. Φανταστείτε τώρα, τον κούρεψαν. Κι αυτός πήγε. Πήγε στον στρατό, στην Θεσσαλονίκη, κι εκεί, για πρώτη φορά, φάνηκε το πρόβλημα της ασθένειας του Χάνσεν, της λέπρας.

«Και ήμουν», λέει, «ξαπλωμένος σ’ ένα κρεββάτι και είχα πάρα πολύ πυρετό. 

Κι εκείνη την ώρα μου είπαν: «Άκουσε, Πάτερ Σωφρόνιε, είσαι άρρωστος, πολύ βαριά άρρωστος, και δεν μπορείς πια να επιστρέψεις στο Μοναστήρι σου. Αν πας, θα πρέπει να πας για λίγο και μετά θα πρέπει να σε πάνε στο Νοσοκομείο».

Όταν έμαθε ότι έπασχε από λέπρα, έλεγε: «Χάρηκα πάρα πολύ». «Χάρηκες;», του λέω. «Ναι, με γέμισε απέραντη χαρά». Όσο πιο μεγάλη ασθένεια, τόσο πιο μεγάλος Σταυρός, τόσο πιο μεγάλη Ανάσταση. 

Και είπα: Πώ, πώ, πώ, μεγάλο δώρο μου έδωσες, Θεέ μου. 

Σ’ ευχαριστώ, Χριστέ μου, που μου έδωσες μεγάλο Σταυρό. 

Θα έχω μαζί Σου μεγαλύτερη συμμετοχή στα πάθη Σου, αλλά και μεγαλύτερη συμμετοχή στην Ανάσταση Σου". 

Άκου ο άνθρωπος! Και ήταν μόλις 20 χρόνων».

Πανιερώτατος Μόρφου Νεόφυτος, για Άγιο Ευμένιο Σαριδάκη.

Μιχάλης Αντωνιάδης