3 ενέργειες του Αγίου Παϊσίου,

 Ανοιχτή επιστολή προς τους συντελεστές της σειράς Αγ. Παίσιος

Μετά την ολοκλήρωση της πολύ ψυχοφελούς σειράς προς τιμήν του Αγ. Παϊσίου και σε συνέχεια της πρόσφατης ανοιχτής επιστολής του κ. Νικολάου Σακαλάκη από τον Βόλο, θα ήθελα να προσθέσω κάποιες ενέργειες του Αγίου οι οποίες παραλείφθηκαν στερώντας από το τηλεοπτικό κοινό την άλλη πτυχή της προσωπικότητος του Αγίου, το αγωνιστικό και ομολογιακό του πνεύμα.

Η πρώτη κατά χρονολογική σειρά είναι η παύση της μνημόνευσης του Πατριάρχου Αθηναγόρα την περίοδο 1970 – 1972. Παραθέτω απόσπασμα από ομιλία του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου 

Μέ τήν αναρρίχηση στο θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ “μεγάλου” – κατά κόσμον – Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὁ Οἰκουμενισμός έλαβε καί θεσμική κάλυψη στόν Ὀρθόδοξο χῶρο μέ πρωτοφανῆ ἀνατροπή τῆς μέχρι τότε ἐκκλησιαστικῆς καί κανονικῆς τάξεως. Ὁ Ἀθηναγόρας «μέ μία σειρά ἀπό πρωτόγνωρες ἀποφάσεις καί ἐνέργειες ἀνέτρεψε μέ συνοπτικές διαδικασίες κάθε δεδομένο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀνέτρεψε ἱερούς κανόνες, συνοδικότητα, ἁγιοπατερική παράδοση, δογματική καί ἐκκλησιαστική συνείδηση» καί οὐσιαστικά ἀμνήστευσε τίς πλάνες καί τά ἐναντίον τῆς εὐαγγελικῆς Ἀλήθειας ἐγκλήματα τοῦ Παπισμοῦ, ἐξισώνοντας τήν αἵρεση μέ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήν πλάνη μέ τήν ὀρθή Πίστη, τό δαιμονικό ψεῦδος μέ τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, τόν Παπισμό μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἔτσι, μπροστά σέ αὐτό τό ξεθεμελίωμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς παράδοσης, ὁ ἁγιορειτικός μοναχισμός (Μονές, Σκῆτες καί Κελιά), ἀκολουθώντας τή μακραίωνη ἐκκλησιαστική καί κανονική παράδοση, ἔπαψαν νά ἀναγνωρίζουν τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα ὡς Ὀρθόδοξο Πατριάρχη καί διέκοψαν τή μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του (ἀπό τό 1970 μέχρι τό θάνατό του (7.7.1972) σέ ἔνδειξη διαμαρτυρίας γιά τήν οἰκουμενιστική του πολιτική. «Ἡ διακοπή τοῦ Μνημοσύνου ἀποτελεῖ ἄρνησιν καί πράξιν ἀντιστάσεως, ἐν ὄψει διαγραφομένου κινδύνου», τόνιζε προφητικά ἡ Ἱ. Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὂρους σέ ἔγγραφό της.

Σέ αὐτούς πού πρωτοστάτησαν στήν τολμηρή καί ὁμολογιακή αὐτή ἐνέργεια ἐναντίον τοῦ Ἀθηναγόρα ἀνῆκε καί ὁ Ἃγ. Παΐσιος ὁ ὁποῖος μοναχός, τότε, στήν Ἱ. Μ. Σταυρονικήτα συνήργησε τά μέγιστα, μαζί μέ τόν Καθηγούμενο ἀρχιμ. Βασίλειο Γοντικάκη, ὥστε καί ἡ Μονή του νά διακόψει τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Μάλιστα ὁ Ἅγ. Παΐσιος, ὁ ἡγούμενος π. Βασίλειος Γοντικάκης καί ὁ ἱερομ. Γρηγόριος στήν ἀπό 21.11.1968 κοινή ἐπιστολή τους, χαρακτήρισαν τά λεχθέντα καί πραχθέντα ὑπό τοῦ Ἀθηναγόρα ὡς «ἀκατανόητα καί δυστυχῶς βλάσφημα διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» καί σημείωσαν: «ἡ ἂρνησι πρός τόν Πατριάρχη δέν εἶναι ἂρνησι πρός τήν ἀγάπην οὒτε πρός τήν ἑνότητα. Εἶναι “ὂχι” πρός τό ψεῦδος καί “ναί” πρός τήν Ἀλήθεια», («Ὀρθόδοξος Τύπος», τ. 98/1.3.1969, σ. 4 καί τ. 1680/9.3.2007, σ. 5)

Η δεύτερη ενέργεια του Αγίου που αποσιωπήθηκε στην σειρά ήταν και η μοναδική χειρόγραφη παρακαταθήκη που έδωσε εντολή να μείνει απαράλλαχτη προς τις επόμενες γενεές, και αναφέρομαι  στα Σημεία των Καιρών το 1987. Από την πληθώρα των λόγων του Αγίου και των διδαχών του, μόνο αυτές τις σελίδες ξεχώρισε ως υψίστης σημασίας για την σωτηρία των ψυχών και την αποφυγή της πλάνης του αντιχρίστου μέσω των νέων ταυτοτήτων. Οφείλω να τονίσω αυτήν την παράλειψη από την σειρά ως μέγα ατόπημα των συντελεστών της από τη στιγμή που αυτό το χειρόγραφο είναι τόσο επίκαιρο βλέποντας ότι βαίνουμε ολοταχώς προς την επιβολή τους μαζί με τον προσωπικό αριθμό. (Ευτυχώς ακόμα υπάρχει στο διαδίκτυο διαθέσιμο.)

Τέλος η τρίτη ενέργεια του Αγίου που δεν συμπεριελήφθη στην σειρά ήταν το 1988 όταν είχε ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας και παρ όλους τους πόνους του συμμετείχε σε συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη μαζί με άλλους μοναχούς του Αγ. Όρους και πλήθος κόσμου για να διαμαρτυρηθεί για την βλάσφημη ταινία του Σκορτσέζε ” Ο τελευταίος πειρασμός” βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Καζαντζάκη. Και πάλι επίκαιρο το θέμα της βλασφημίας των θείων με την Εθνική Πινακοθήκη και την ανεκδιήγητη παράσταση του Ζαραλίκου.

Συνοψίζοντας, οι τρεις προαναφερθείσες ενέργειες του Αγίου Παϊσίου ήταν κατά των οικουμενιστών η πρώτη, κατά των νέων ταυτοτήτων η δεύτερη και κατά των βλασφήμων των θείων η τρίτη. 

Πόσο πιο επίκαιρος να γίνει ο Αγιος… Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας τι πρέπει να πράξει στην κάθε περίπτωση εφόσον θέλει να μιμηθεί τον Άγιο ο οποίος εκφράζει το θέλημα του Θεού.

Μιχάλης Αντωνιάδης