Η έκθεση για την τραγωδία στα Τέμπη, μαθητής Λυκείου, ΕΓΙΝΕ "Εις μνήμη του Κυπριανού",

 Μιλάει ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος:

Έχω εδώ, μόλις προ ολίγου μου το έστειλαν, από το Βέλγιο παρακαλώ, μια έκθεση σύντομη ενός μαθητή από την Θεσσαλονίκη. Του είπαν στο σχολείο στο Λύκειο, να γράψει έκθεση με θέμα την τραγωδία στα Τέμπη.

Δες τι έγραψε αυτός, εις μνήμην, λέει, του Κυπριανού από την Κύπρο, το παιδί τού πατέρα Χριστόδουλου. Μας έκανε μάθημα όλους. Δες τι λέει, ενώ υπογράφει ως "μαθητής Λυκείου, κάκιστος στην επίδοση στο σχολείο και στη ζωή":

_"Εις μνήμη του Κυπριανού":

Τι να σου γράψω που ντρέπομαι.

Σήμερα, όπως κάθε μέρα, ξύπνησα με το ζόρι για το σχολείο, βαριεστημένος. Στην τάξη τα μάτια μου κλείνουν. Στο διάλειμμα παίζω παιχνίδια με το κινητό. Με την μάνα μου δεν μιλιομαστε εδώ και μέρες. Δεν διαβάζω και δεν έχω φιλότιμο. Ο πατέρας μου εξαφανισμένος, όπως πάντα. Τάχα δουλειά, δουλειά, δουλειά. Ωραία ατάκα, για να ξεφεύγει από τα προβλήματα. Η γκόμενα τού μήνα, το παίζει ζόρικη. Γι'αυτό θα αλλάξω πλεύση και θα στραφώ αλλού. 

Τι να σου γράψω Κυπριανε, που ντρέπομαι.

Εσύ ήσουν φοιτητής τής νομικής. Διάβαζες πολύ, είχες μια κοπέλα που αγαπούσες, ευλόγησες τα στεφάνια τού γάμου σε ένα νησί. Ήταν να παντρευτείς. Εψελνες στην Εκκλησία και βοηθούσες πολύ κόσμο. Εσένα ο πατέρας σου είχε έξι παιδιά και όμως είχατε άριστες σχέσεις. 

Τι να σου γράψω που ντρέπομαι...

Εσύ έφυγες και εγώ ακόμα εδώ να ψάχνω το νόημα τής ύπαρξης μου. 

Ψέματα! Δεν ψάχνω τίποτα. Απλά υπάρχω. Ο χαμός σου με ξύπνησε κάπως από τον λήθαργο. Αλλά η αφύπνιση κράτησε το πολύ μία ημέρα. Τι να σου πω, φίλε. Από εκεί φίλε, έχεις κάποια πρόσβαση στο Θεό; Ζήτα τον σε παρακαλώ να με ζωντανέψει. Ζήτα τον να βοηθήσει ένα ζωντανό νεκρό"._

Μαθητής Λυκείου κάκιστος στην επίδοση στο σχολείο και στη ζωή.

Μιχάλης Αντωνιάδης