Τέμπη: Δεν ξεχνάμε, δεν αποπροσανατολιζόμαστε,

 

''Τέμπη: Δεν ξεχνάμε, δεν αποπροσανατολιζόμαστε

– Όσο ήταν έγκλημα η έκρηξη, τόσο ήταν και η σύγκρουση''

Σύγκρουση - έκρηξη - συγκάλυψη: 

Αυτό είναι το τρίπτυχο του εγκλήματος που δεν επιτρέπεται να αποσιωπηθεί σε κανένα από τα 3 μέρη του.

...Παρατηρώντας προσεκτικά τις πανικόβλητες κινήσεις των κυβερνώντων, διακρίνεται μια νέα τακτική. Να σαλαμοποιηθεί το έγκλημα των Τεμπών και να δοθεί 

βάρος μόνο στην έκρηξη και τους θανάτους που προήλθαν από αυτή. Να «ξεπλυθεί» το πριν και (όσο καταφέρουν και) το μετά της έκρηξης. Αφού έτσι κι αλλιώς το πόρισμα της ΝΔ υποστήριζε ότι η σύγκρουση των τραίνων οφειλόταν αποκλειστικά στο λάθος του σταθμάρχη και των μηχανοδηγών, επιδιώκουν να δείξουν ότι μέχρι τη σύγκρουση είναι «καθαροί».

Βλέπουμε ακόμα και φιλοκυβερνητικά μέσα να «παίζουν» συνεχώς το ζήτημα της έκρηξης, σαν να είναι ένα αυθύπαρκτο γεγονός. Σαν να μην υπάρχει μια αλυσιδωτή συνάφεια πραγμάτων που έγιναν ή που δεν έγιναν, με τελική κατάληξη να θρηνήσουμε 57 νεκρούς. Αφού δεν μπορούν να το κρύψουν πια,

το ποντάρουν σαν plan b διαφυγής....

Ναι η έκρηξη σκότωσε δεκάδες ανθρώπους που ήταν ζωντανοί μετά τη σύγκρουση (το πόρισμα Κοκοτσάκη υπολογίζει 27 θύματα). Αλλά πριν την έκρηξη υπήρχε η σύγκρουση, που αν δεν γινόταν, δεν θα γινόταν και η έκρηξη. Και πριν τη σύγκρουση έχει προηγηθεί μια αλληλουχία εγκλημάτων που την προκάλεσαν:

Tα βαγόνια – φέρετρα της Hellenic Train. Η μη ύπαρξη τηλεδιοίκησης. Ο ανεκπαίδευτος σταθμάρχης που μπήκε στη θέση με ρουσφέτι. Η υποστελέχωση του ΟΣΕ. Η μη υλοποίηση της σύμβασης 717. Η αδιαφορία των εταιρειών του σιδηροδρόμου για τα εξώδικα των σιδηροδρομικών. Η καταστροφή του δικτύου από συμμορίες του χαλκού που φέρεται να είχαν και συνεργούς από «μέσα». Τα σκοτεινά συμφέροντα, οι μίζες και οι σπατάλες πόρων που κρατούσαν το δίκτυο σε άθλια κατάσταση. Οι πλάτες που έκανε ο Καραμανλής σε όλα τα παραπάνω, «διασφαλίζοντας την ασφάλεια» των επιβατών. Αλλά και οι ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Τίποτα δεν θα είχε προκαλέσει την απανθράκωση τόσων ανθρώπων, αν δεν είχαν προηγηθεί πρώτα όλα αυτά. Επομένως μιλάμε για τρία ξεχωριστά εγκλήματα. Πρώτον, τo έγκλημα της κακοδιαχείρισης του σιδηροδρόμου που είχε ως επίλογο τη σύγκρουση. Δεύτερον, το έγκλημα της μεταφοράς παράνομων χημικών που προκάλεσαν την έκρηξη. Και τρίτον, το έγκλημα της συγκάλυψης που επιτεύχθηκε με το μπάζωμα των στοιχείων.

...Είναι παγίδα του συστήματος λοιπόν να επικεντρώνεται ο δημόσιος διάλογος σε μόνο μια σκηνή του εγκλήματος, και όχι στην ολότητά του....

...Θέλουν δηλαδή να μας οδηγήσουν σε μια αδιανόητη δουλική σκέψη: «Εντάξει, έγινε ότι έγινε και ήρθε η σύγκρουση, αλλά να πεθάνουν και ζωντανά παιδιά;» Αν είναι δυνατόν να πάμε σε μια τέτοια λογική «εκπτώσεων»! Ας τα ξεχάσουν αυτά. Θα ασκούμε κριτική με ένα – ένα τα εγκλήματα, δίνοντάς τους ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ σημασία. Σύγκρουση – έκρηξη – συγκάλυψη. Το ένα ως αναπόσπαστη συνέχεια του άλλου....

 Μιχάλης Αντωνιάδης