Νηστεία είναι Μέσον. Σκοπός είναι η Αγάπη...(Αγ.Πορφύριος),

 Νηστεία είναι Μέσον. Σκοπός είναι η Αγάπη...(Αγ.Πορφύριος)

Μακαριστός π. Ανανίας Κουστένης:

Μου ’χε πεί κάτι πολύ συγκλονιστικό,όταν ζούσε. «Ήμουνα», λέει, «στήν εκκλησία. Και καταλάβαινα ότι στην πλατεία της Ομονοίας» ―όπως ήταν τότε, όχι όπως είναι τώρα― «κάποιος είχε μεγάλη δυσκολία. Ήταν γυναίκα. Χρειαζόταν βοήθεια. Κινδύνευε να πεθάνει. Και τι κάνω; Αφήνω τη δουλειά μου και τρέχω στην Ομόνοια.

 Πράγματι, πάνω σ’ ένα παγκάκι, ήταν μιά νεαρά ημιλιπόθυμη. Πήγα, μόλις με είδε, ήθελε να σηκωθεί, αλλά δεν μπορούσε. Την καθησύχασα, της μίλησα, μου ’πε μερικά από τα δικά της, τη συνέφερα, και ύστερα την πήρα απ’ το χεράκι και την πήγα στην Πολυκλινική. Στον Άγιο Γεράσιμο. 

Και λέω στη νεωκόρο, ήταν Δεκαπενταύγουστος, νηστεία της Παναγίτσας, λέω, λοιπόν: "Πάρε την κοπέλα, να την πάς στο σπίτι σου, ν’ αλλάξει, να ξεκουραστεί, πάρε κι ένα κοτόπουλο απέξω, να φάει. Γιατί έχει πολλές μέρες να φάει και δεν μπορεί ν’ αντέξει. Να φάς κι εσύ, όμως, γιατί ντρέπεται μόνη της να φάει."» ―Μού θυμίζει τον άγιο Σπυρίδωνα, με την κόρη του και τον ξένο. Λοιπόν. «"Μά", λέει, "παππούλη, είναι Δεκαπενταύγουστος." "Εγώ σου είπα να φάς. Να της κάνεις παρέα, γιατί ντρέπεται. Δεν σου είπα να καταλύσεις. Σου ’πα να κάνεις αγάπη, για την ψυχούλα. Να τη βοηθήσομε. Ο Χριστός πέθανε για μάς. Και θα κολλήσομε τώρα εκεί;"» Όχι ότι δεν χρειάζεται η νηστεία. Όχι. Όχι! Αλλά η νηστεία είναι μέσον. Σκοπός είναι η αγάπη.

 Τό ’κανε η κυρία. Έ, συνήλθε η κοπέλα, πήγε πάλι στην εκκλησία για τον παππούλη και άλλαξε ρότα. Έκανε σπουδές, με τη βοήθεια του παππούλη, και σήμερα έχει μιά πολύ καλή κοινωνική θέση. Και τι κάνει; Προσφέρει κι εκείνη, όπως πρόσφερε τόσα χρόνια ο παππούλης μας και τηρουμένων των αναλογιών. 

Είδατε τι διάκριση; Είδατε τι ωραία; Αυτό είν᾽ Ορθοδοξία! Αυτό είναι το μεγαλείο!

Μιχάλης Αντωνιάδης