Η ταπεινοσύνη είναι αληθινή δύναμι στη ζωή.

 Για τον πλούσιο και ισχυρό επίσκοπο που παρεξηγήθηκε με τον φτωχό επίσκοπο.

Δύο Επίσκοποι σε γειτονικές επαρχίες, 

ο ένας πλούσιος και ισχυρός, 

ο άλλος φτωχός και ταπεινός,

 παραξηγήθηκαν κάποτε γι’ ασήμαντη αφορμή. Από τότε ζητούσε ο πλούσιος ευκαιρία να εκδικηθή το φτωχό.

Εκείνος όμως δε φοβήθηκε κι’ έλεγε συχνά στους κληρικούς του:

– Κάνετε υπομονή, Αδελφοί, εμείς θα νικήσωμε στο τέλος.

Σ’ ένα μεγάλο πανηγύρι, που ο πλούσιος Επίσκοπος με πομπή ατέλειωτη λιτάνευε την εικόνα του Αγίου που γιόρταζε, ο γείτονάς του πήρε όλους τους κληρικούς του και πήγε στην επαρχία του.

Θα κάνετε ό,τι κάνω εγώ, τους είχε ειπή, και σήμερα, με τη δύναμι του Θεού, θα τον νικήσωμε.

Τι έχει στο νου του τάχα να κάνη; έλεγαν με απορία εκείνοι μεταξύ τους. Σαν έφτασαν στη γειτονική πόλι, η πομπή βρισκόταν στον πιο κεντρικό δρόμο.

Τότε ο ταπεινός Επίσκοπος, με όλο του τον κλήρο, έπεσε στα πόδια του αντιπάλου του και είπε δυνατά για ν’ ακουστή απ’ όλους:

– Συγχώρεσέ μας, δέσποτα, δούλοι σου είμαστε όλοι.

Ο ισχυρός Επίσκοπος εκάμφθηκε και, διώχνοντας τη σκληρότητα από την καρδιά του, αγκάλιασε τον αδελφό του και του είπε ταπεινά:

– Συ είσαι Πατέρας και δεσπότης μου.

Από την ημέρα εκείνη απόκτησαν μεγάλη φιλία μεταξύ τους.

– Δεν σας έλεγα, τέκνα μου, πως θα τον νικήσωμε; έλεγε ο φτωχός Επίσκοπος στους κληρικούς του. Η ταπεινοσύνη είναι αληθινή δύναμι στη ζωή. 

Από το 

βιβλίο, «Γεροντικόν, Σταλαγματιές από την πατερική σοφία», 

μετάφραση Μοναχής †Θεοδώρας Χαμπάκη, 

έκδοση Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητας «Λυδία» Θεσσαλονίκη.

Μιχάλης Αντωνιάδης