*Ἡμέρα Ἐθνικῆς Μνήμης τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.*

 Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024, 

*Ἡμέρα Ἐθνικῆς Μνήμης τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.* 

Αὐτὲς εἶναι μνῆμες ποὺ ΔΕΝ μπορεῖ νὰ παίζει κανεὶς μαζί τους. 

Τὰ κεριὰ δὲν ἔλειωσαν ἀκόμα στοὺς τάφους...Τὰ γεγονότα εἶναι πολὺ νωπά. 

Καὶ *οἱ πατρίδες αὐτές οὔτε χαμένες εἶναι οὔτε ξεχασμένες, ὅπως δυστυχῶς συνηθίζουν νὰ λένε μερικοὶ ἀγνώμονες καὶ ἀνιστόρητοι . 

Εἶναι ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ. Εἶναι δικές μας, Ἑλληνικές.* Αὐτὲς οἱ Πατρίδες εἶναι βαθειὰ μέσα στὶς καρδιές μας ριζωμένες καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τὶς βγάλει καμιὰ ἀφελληνισμένη τακτικὴ τῶν δῆθεν ὑπευθύνων. 

Τὸ κρασὶ ποὺ ἤπιαμε χθες στὴ μνήμη τῶν ἐθνομαρτύρων τοῦ ‘22, μᾶς τὸ κέρασαν οἱ ἴδιοι ἀπὸ τὰ βαρέλια τῆς τελευταίας τους σοδειᾶς. Τόσο κοντά μας εἶναι ! 

*Καὶ τὰ γεγονότα τὰ σύγχρονα*, οἱ γκρίζες ζῶνες, τὰ ἐγκαταλειμμένα Ἴμια, ἡ ‘’κοσσοβοποίηση’’ τῆς Θράκης, ἡ κατοχὴ τῆς Κύπρου, ἡ προδοσία μέ τήν Μακεδονία μας, ὁ λαθροεποικισμός, ἡ καθημερινὴ κατατρομοκράτηση τῶν Ρωμιῶν τῆς Πόλης καὶ οἱ βόλτες τῶν τουρκικῶν πολεμικῶν ἀεροσκαφῶν πάνω ἀπὸ τὸ Σούνιο, *δὲν ἀφήνουν ἄλλα περιθώρια πιὰ γιὰ πλαδαρότητα, ἀδιαφορία, μειοδοσίες, διχόνοιες καὶ μικρονοϊκὲς ἀφελληνισμένες μικροπολιτικές.* 

                                                                                                                

Ἄχ, ποῦ εἶσαι μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη νὰ δεῖς τὰ χάλια μας …

Μιχάλης Αντωνιάδης