να ζητάς το Φως δίχως να απογοητεύεσαι από το σκοτάδι...

 Το Άγιον Πνεύμα ζει μέσα σου, όταν αισθάνεσαι χαρά και πληρότητα ζωής, ανεξάρτητα από επιτυχίες και κατορθώματα.

Όταν είσαι χαρούμενος κι ας μην έχεις λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής σου. 

Όταν δεν περιμένεις να είναι όλα «τέλεια» για να ζεις τα δώρα και τις δωρεές του Θεού.

Όταν στα μικρά και ασήμαντα βλέπεις τα μεγάλα και θεϊκά. 

Όταν το λίγο το κάνεις πολύ.  Έχεις το Πνεύμα του Θεού. 

Όταν επιλέγεις να χαμογελάς και να δοξάζεις τον Θεό κόντρα στην γρίνια και μιζέρια των πολλών. 

Όταν μπορείς να συγχωρείς και να δίνεις ευκαιρίες στον άλλο, κατανοώντας ότι η απουσία του πονάει περισσότερο από το λάθος που έκανε. 

Όταν οι επικρίσεις και τα λόγια του κόσμου δεν φτάνουν στην καρδιά σου, γιατί το Πνεύμα του Θεού σου φανερώνει, την ματαιότητα και παροδικότητα, τόσο εκείνων που σε κατηγορούν, όσο κι αυτών που σε χειροκροτούν.

Όταν ελπίζεις εκεί που όλοι σε μοιρολογούν. 

Όταν σηκώνεσαι εκεί που σε είχαν όλοι τελειωμένο. 

Όταν βλέπεις εκεί που οι άλλοι απλά κοιτάζουν. 

Όταν σωπαίνεις εκεί που πάντες φλυαρούν. 

Έχεις το πνεύμα του Θεού, όταν ο πόνος γίνεται εργαλείο εξέλιξης, τα ψυχικά τραύματα και φορτία δύναμη, οι φόβοι δώρα, το κλάμα γέλιο, και όλα τα βάσανα και προβλήματα σου, πύλες που γλυκοκοιτάζουν ουρανό ενώ ακόμη πατάς κόλαση.

Μα κι εάν δεν έχεις τίποτα από όλα τα παραπάνω, πάλι το Άγιον Πνεύμα είναι Εκείνο που σε φωτίζει να ζητάς το Φως δίχως να απογοητεύεσαι από το σκοτάδι...

Μιχάλης Αντωνιάδης