Το να είσαι διαρκώς δυστυχισμένος, διαρκώς προσκολλημένος στις αδικίες και τις συμφορές που συμβαίνουν εδώ κι εκεί στη γη δεν είναι κοινωνική ευαισθησία, δεν είναι ανθρωπισμός, είναι κατάθλιψη.
Μια κατάθλιψη που για να δικαιολογήσει τον εαυτό της γυρεύει συστηματικά να βρει, να θυμώσει, να θρηνήσει για φταίχτες και εγκλήματα. Συστηματικά λέμε!
Ο ισορροπημένος χαρακτήρας κλαίει και γελάει ανάλογα, ζητά την ευχαρίστηση και στις ζοφερές εποχές για να επιζήσει, να δυναμώσει, να δυναμώσει και τους γύρω του. Μην έχετε ενοχές όταν διασκεδάζετε ενώ συμβαίνουν μεγάλα κακά αλλού. Αγαπείστε και δοξάστε τη ζωή, αυτό είναι επανάσταση!
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου