Η χάρη τοῦ γάμου, θέλει ἀγώνα γιὰ νὰ αὐξάνεται καὶ νὰ ἁγιάζει το ζευγάρι...

 Γερόντισσα Γαλακτία: «Θέλει αγώνα για να αυξάνεται και να αγιάζει το ζευγάρι», (2015)

Κάποτε ὁ παπα-Γιάννης τὴν ἐπισκέφθηκε. Τὸν ὑπεραγαποῦσε ἡ Γερόντισσα, ὅπως καὶ ὅλη τὴν εὐλογημένη, πολύτεκνη οικογένειά του. Ήταν μαζί του καὶ ὁ γιός του καὶ ἔψαλλε σὰν ἄγγελος. Παρὼν καὶ ὁ π. Ἀντώνιος καὶ ὁ Ἀντώνης Μωραϊτάκης. 

Τὴ ρώτησε ὁ παπα-Γιάννης: «Πολλά διαζύγια στην ἐποχή μας 

Γερόντισσα. Γιατί αὐτὸ τὸ φαινόμενο. Τί νομίζεις γι' αὐτά;» καὶ ἡ Γερόντισσα τοῦ ἀπαντᾶ: «Ὁ ἐγωισμὸς παιδί μου. Ἅμα θέλει νὰ ὑποτάξει ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γίνεται πόλεμος... καὶ ὁ πόλεμος διαλύει τὰ πάντα... Ποῦ ἀγάπη, θυσία, ὑπομονή, ὄμορφη κουβέντα, συνεννόηση σὰν μία φορά... Εἶναι καὶ τὰ πεθερικὰ ποὺ ἀνακατώνουν παιδί μου... Προπαντὸς ἐμεῖς οἱ γυναίκες... Καὶ παντρεύονται, μετὰ ξεβαργιοῦνται εὔκολα ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γιατὶ θυμοῦνται τὴν παλιά ζωή... Σοῦ λένε “μία φορὰ εἶχα ἐραστὲς ὅσους ἤθελα. Ἐδὰ θὰ γεράσω μετὰ τούτη ἢ μετὰ τούτονε;” Καὶ ἀρχίζουν τὰ μαγαρίσματα... Δὲν ἔχουν ἀγάπη παιδί μου καὶ νοιώθουνε κρέατα... Καὶ ὅπως ξεβαριέσαι τὸ κρέας ὅταν τὸ τρῶς κάθε μέρα καὶ δὲν θὲς μετὰ νὰ τὸ ξαναδεῖς, ἐτσὰ κι αὐτοί... Θένε ἄλλα πράματα γιατί θαρροῦνε πὼς θὰ χορτάσουνε... Καὶ σολυσσοῦνε (λυσσάνε) οἱ κακομοίρηδες... καὶ ἵντα δὲν κάνουνε... Βρομιές, ἀνωμαλίες, ἐκτρώσεις, μοιχεῖες, καὶ φτάνουνε στὰ διαζύγια καὶ στὰ σκοτώματα. Πῶς νὰ μὴ φτάξουνε ἐκιά; Ὁ δαίμονας εἶναι στὰ σπίτια ντος (τους)... Ποῦ ὁ γάμος; Ὁ γάμος εἶναι ἄγιο πράμα. Ναί, μά, θέλει νὰ συμπαίνεις τη φωτιά γιὰ νὰ καίει στη σόμπα (να βάζεις ξύλα στη φωτιά γιὰ νὰ ἐξακολουθεί να ανάβει στην πυροστιά). Έτσι καὶ ἡ χάρη τοῦ γάμου, θέλει ἀγώνα γιὰ νὰ αὐξάνεται καὶ νὰ ἁγιάζει το ζευγάρι... Μία φορά τη Μεγάλη Σαρακοστή τουλάχιστον και τον δεκαπεντάρη(Δεκαπενταύγουστο) είχανε αλάδωτο τραπέζι τσίπλιά (στὶς πιό) πολλὲς μέρες καὶ καθαρό κρεβάτι. Έδινε γραμμή καὶ ὁ παππούς μου ὁ παπα-Νικόλας ἀπὸ τὴν ὡραία πύλη. Καὶ εἴχανε παιδί μου πειθαρχία καὶ δὲ τσὶ (δὲν τοὺς) κάνανε τὰ πάθη κουμάντο. Ἡ καρδιὰ τῶν ἀνθρώπων έκανε κουμάντο ὅλο τὸ ἀποδέλοιπο (ὑπόλοιπο) κορμί. Καὶ δὲν ἐξεβαργιότανε ἐτσὰ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γιατί ἀνανεούντανε μεταξύ ντος. Έδα (τώρα) ὁ κόρος (κορεσμός) φέρνει σκόρο...».

Πηγή: “Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης”, Ιερά Μητρόπολις Μόρφου, εκδ. Θεομόρφου, Β΄ έκδοση, σελ. 158-159