Έρχονται και μου λένε …Παππούλη πήραμε και διαβάζουμε τους εξορκισμούς τους Αγίου Κυπριανού.. και το λένε με μία ευκολία… τους λέω… αυτά είναι λόγια των Ιερέων… μην διαβάζετε εσείς εξορκιστικές ευχές…δεν έχετε την Ιερωσύνη.. τι να πω… ο κόσμος τα δικά του κάνει… τους καταλαβαίνω, απελπισμένοι είναι… και για αυτό τους το λέω και σε αυτές και σε εσάς.. Θέλετε προστασία από τα μάγια και τα δαιμόνια; … τους Χαιρετισμούς να λέτε… κάθε μέρα… πολλές φορές… μέχρι που θα τους μάθετε απ έξω
Αχ… να ξέρατε πόσο τους καίνε τους δαίμονες οι Χαιρετισμοί… δεν θα πρεπε να σας το πω… αλλά ας είναι…
Μου ήρθε μια νέα κοπέλα με την μητέρα της… κοσμική κοπέλα… δε φταίνε και τα παιδιά… αυτά βλέπουν να γίνονται, αυτά κάνουν… δεν καταλαβαίνουν πως με την εφάμαρτη ζωή ανοίγουν την πόρτα στο διάβολο και τα δαιμόνια του…
Λοιπόν η κοπέλα άρχισε να μην θέλει να πάει στη Σχολή της, σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο, κλείστηκε στον εαυτό της, είχε μαύρες σκέψεις… ξέρεις τώρα… να κάνει κακό στον εαυτό της.. τέτοια της έβαζε στο μυαλό ο παμπόνηρος….απελπίστηκε αυτή… απελπίστηκε και η μάνα… και ήρθαν εδώ στον Άγιο μας… να προσκυνήσουν να λυτρωθεί…
Με πιάνει η μάνα της… Παππούλη μου το και το με το παιδί μου, σε παρακαλώ διάβασε της ευχές να φύγει το κακό…τι να κάνω… τις λυπήθηκα … και την έφερα εδώ δα που βλέπετε… και της δίνω να διαβάζει λίγο από τον Παρακλητικό, ενώ εγώ ξεκίνησα να λέω από μέσα μου τους Χαιρετισμούς….
Όταν έφτασα στο γράμμα Λ εκεί που γράφει αυτό που σας είπα δηλαδή το …Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων… το επανέλαβα δυο τρεις φορές …και ω Παναγία μου τι έγινε…
Η ήρεμη κοπελίτσα που διάβαζε αργά τις ωδές του Παρακλητικού, γυρνάει ξαφνικά το κεφάλι της, μου ρίχνει μια αγριεμένη ματιά, πως να σας το πω , βλοσυρή ματιά, σας το λέω και ανατριχιάζω, και με μία φωνή αλλόκοτη… τραχιά, άγρια, απόκοσμη, σαν να γρύλιζε άγριο ζώο…ξεστόμισε
“Σκάσε τραγόπαπα, σκάσε πια, δεν βαρέθηκες να την χαιρετάς τη Μαρία…” …και μετά άρχισε έναν οχετό από βωμολοχίες, αχ Παναγία μου, δεν μίλαγε η κοπελίτσα, ο μυσαρός μίλαγε…
Σταύρωνα το κορίτσι με τον Σταυρό αυτό που βλέπετε και μετα από λίγο ηρέμησε και συνέχισε να διαβάζει και τα Απολυτίκια της Κοιμήσεως και τους Ευαγγελισμού και το το Θεοτόκε Παρθένε… ήρεμα ως πριν…σαν να μην έγινε τίποτα… δεν το θυμόταν καν μετά.
Ξαναήρθε με την μητέρα της, μια δυο φορές και την ξαναδιάβασα αλλά δεν ξανάπε το δαιμόνιο αυτά τα λόγια..
Μετά μου είπε η Ηγουμένη ότι στην Παναγιά που είχαν πάει να προσκυνήσουν, ήρθε στην κοπέλα έντονη αδιαθεσία, βγήκε έξω και έκανε εμετό πολύ… και μετά ξαλάφρωσε…. η Παναγία μας την λευτέρωσε στο σπίτι Της… το ξέρετε δα ότι η Παναγιά πρώτη φορά μυρόβλυσε τη ώρα που της έψαλλαν τους Τέταρτους Χαιρετισμούς πριν πολλές δεκαετίες… τυχαίο δεν νομίζω να ήταν, ότι εκεί ελευθερώθηκε το κορίτσι.
Ε… από τότε κατάλαβα πια ξεκάθαρα το πόσο τον καίνε τον διάβολο οι Χαιρετισμοί… Και για αυτό το λέω και το ξαναλέω… Μην πιάνετε να λέτε λόγια των παπάδων, μην διαβάζετε ευχές εξορκιστικές… τους Χαιρετισμούς να λέτε…
Μου λένε… Παππούλη μου διαβάζουμε αλλά είναι αρχαία και δεν τα καταλαβαίνουμε… τους λέω… δεν πειράζει τα καταλαβαίνει ο διάβολος με τους δαίμονες του και παίρνουν δρόμο και τρέχουν… ακούσατε Μαρία Την είπε την Παναγία μας… δεν τολμά καν να Την αποκαλέσει με το Όνομα Της, Παναγία ή Θεοτόκο…καίγεται όταν Την ακούει να Την επικαλούμεθα και να Την χαιρετίζουμε με τους Χαιρετισμούς Της ….
Για αυτό σας λέω όταν είδα ότι το βιβλιαράκι αυτό των Χαιρετισμών το γράφει στην πρώτη σελίδα .. ότι είναι επιθυμία και εντολή της Δέσποινας μας να διαβάζουμε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου