ο Μ. Αλέξανδρος είναι μπροστά και ηγείται,

 Ξέρεις παιδί μου γιατί ο Χριστός μας ευλόγησε τους Έλληνες και την Ελλάδα;

Με ρώτησε μία ημέρα ο γέροντας των Αγράφων, ο  παππούλης μας, ο π. Παναγιώτης.

Με ξάφνιασε η ερώτησή του. Γνώριζα πως κάτι σημαντικό θα ακολουθούσε και σιώπησε.

- Την μεγάλη ευλογία που λάβαμε την οφείλουμε στο άγιο παλικάρι και βασιλιά μας, στο καμάρι της Μακεδονίας και της Ελλάδας, τον Μέγα Αλέξανδρο. Δεν ήταν μόνο βασιλιάς, αλλά ήταν και ταπεινός και παράδειγμα ευσεβείας. Ήταν κόσμημα αρετής. Αυτός όργωσε το χωραφάκι, πάνω στο οποίο έριξε τους σπόρους της σωτηρίας ο Χριστός μας. Ο δάσκαλός του τον είχε εμποτίσει με όλες αυτές τις ωραίες διδασκαλίες που σου ανοίγουν τον δρόμο προς τον Θεό. Δοχείο της χάριτος ήταν και ακόμη είναι ο βασιλιάς μας Αλέξανδρος. Αυτός ηγείται τώρα των πνευματικών δυνάμεων που θα ελευθερώσουν τη Βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη και θα την παραδώσει στον άγιο βασιλιά, Ιωάννη Βατάτζη. Αυτός θα βγάλει την Ελλάδα από το βούρκο της αμετανοησίας και θα επιφέρει την πολυπόθητη ενότητα, που εξασφαλίζει η μετάνοια.

Κάπου τα έχει μπερδέψει ο γέροντας, αναλογιζόμουν καθώς αφουγκραζόμουν τα όσα μας έλεγε. Ξαφνικά εκείνος διακόπτει το συλλογισμό μου και λέει.

- Κάποιοι νομίζουν πως έχω χάσει τα λογικά μου και έχω μπερδευτεί. Βλέπετε αυτά δεν τους τα δίδαξαν στα σχολειά τους. Δεν τους είπαν λ.χ. ότι το άγιο αυτό παλικάρι δεν ήταν κατακτητής αλλά εκπολίτισε τους λαούς. Τους γνώρισε το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας, της γλώσσας των Αγγέλων, της γλώσσας του Ουρανού. Τους έφερε τον πολιτισμό. Και ξέρετε γιατί τον πήρε κοντά του ο Χριστός μας, στο άνθος της ηλικίας του; Γιατί ήθελε να τον κρατήσει αμόλυντο, καθαρό. Να τον προφυλάξει από τις κακοτοπιές και τις βαβυλώνιες ακολασίες. Άλλωστε είχε ολοκληρώσει το έργο που του είχε αναθέσει ο Θεός. Όταν ο Θεός επιτρέψει και φανερωθεί ο τάφος του βασιλιά Αλέξανδρου, τότε θα δείτε θα ευωδιάσει όλος ο τόπος. Και η ευωδία είναι σημάδι αγιότητας. Έτσι δεν είναι θεολόγε;

- Ναι γέροντα, απάντησα!

- Στην Ελλάδα βρίσκεται θαμμένος ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Και ο τάφος του θα αποκαλυφθεί όταν οι Έλληνες καταφέρουν και λύσουν τα δεσμά της δουλείας. Γιατί σήμερα είμαστε δεμένοι στην κολοκύθα του Διαβόλου, βουτηγμένοι στα πάθη και στην αμαρτία.

- Κάποιοι υποστηρίζουν πως έχει ταφεί στην Αίγυπτο…

- Στην Αίγυπτο έγινε μία εικονική ταφή και στην Ελλάδα έγινε η πραγματική. Τότε τους νεκρούς βασιλιάδες τους έθαβαν μαζί με χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα και πολύτιμους λίθους γιατί πίστευαν οι καημένοι πως ο πλούτος θα τους χρειαζόταν και στην μετά θάνατον ζωή. Κάπου στη Μακεδονία είναι ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου και το χρυσάφι, όμως το πήραν από εκεί και το μετέφεραν σε ασφαλή χώρο σε κάποιο από τα ευλογημένα βουνά της Ελλάδος. Αυτό το χρυσάφι θα χρησιμοποιήσει ο Άγιος βασιλιάς Ιωάννης Βατάτζης, μόλις αναλάβει τα ηνία της Κωνσταντινούπολης. Έχει σχέδιο ο Θεός. Τ’ ακούς θεολόγε; Έχει σχέδιο ο Θεός και εμείς απλά πρέπει να το ακολουθούμε και όχι να επιμένουμε να πείσουμε τον Χριστό μας να αποδεχθεί τα δικά μας σχέδια. Να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του.

Όταν έφυγαν από κοντά δύο ζευγάρια και ένας αστυνομικός που άκουγαν τις περίεργες εξιστορήσεις ο γέροντας με τράβηξε παράμερα και μου είπε:

- Θεολόγε, μην αμφιβάλλεις για τα ανωτέρω ο Μ. Αλέξανδρος είναι μπροστά και ηγείται των πνευματικών δυνάμεων που θα πάρουν την Πόλη. Πίστευε και θα σε αξιώσει ο Θεός να κοινωνήσεις στην Μεγάλη Εκκλησιά μας, την Αγιά Σοφιά. Την αγιότητα του Μ. Αλεξάνδρου την γνωρίζει ο Αντίδικος. Γι’ αυτό έχει εξαπολύσει όλα τα όργανά του τα επιχώρια και της αλλοδαπής και πότε τον συκοφαντούν ως ανώμαλο, πότε ως φονιά, ως δολοφόνο κατακτητή.

Για να αμαυρώσει τη μνήμη του και το έργο του κίνησε το Βατικανό για να ιδρύσει ένα ψευδεπίγραφο πολυπολιτισμικό κράτος και να το ονομάσει Μακεδονία. Αυτός είναι ο λόγος που ο Πάπας έτρεξε πρώτος να αναγνωρίσει το σλαβικό κρατίδιο, δίνοντας το σύνθημα και στους άλλους να πράξουν το ίδιο. Κοντοζυγώνει όμως η ημέρα που τα Σκόπια θα διαλυθούν, όσο κι αν θέλουν κάποιοι ψευτο-πολιτικοί μας και ξένοι να τα στηρίξουν...

Πηγή: “ Ο Γέροντας των Αγράφων, π. Παναγιώτης Τσιώλης”, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 14-17

ΑπάντησηΠροώθηση