Αν είσαι ένα αστέρι, Τραγούδι του Νίκος Βέρτης, Στίχοι..Μουσι_κή,

 

Αν Είσαι ένα αστέρι

Τραγούδι του Νίκος Βέρτης,

Στίχοι

Αυτό που μου συμβαίνει

Φοβάμαι τόσο να το πω

Καρδιά μου πληγωμένη

Ας είναι αλήθεια αυτό που ζω

Αγάπη να 'ναι αληθινή

Αιτία να 'ναι κι αφορμή

Σ' αυτά τα μάτια που κοιτώ

Τον έρωτα να βρω

Αν είσαι ένα αστέρι

Που φως θα φέρει στην άδεια μου ζωή

Ποτέ μη σβήσεις ποτέ να μη μ' αφήσεις

Ποτέ να μη χαθεί η αγάπη αυτή

Μα όνειρο αν είσαι τα φώτα σβήσε

Στα όνειρα να ζω

Μη ξημερώσει ποτέ να μη τελειώσει

Μέσα μου μείνε να σ' αγαπώ

Στο δρόμο το δικό μου

Τα πάντα ήταν σκοτεινά

Ποτέ τα όνειρά μου

Δε θα 'χαν γίνει αληθινά

Μα τώρα είσαι εδώ εσύ

Και έχω ξαναγεννηθεί

Το τέλος κι η αρχή μου

Ζωή μου είσαι εσύ

Αν είσαι ένα αστέρι

Που φως θα φέρει στην άδεια μου ζωή

Ποτέ μη σβήσεις ποτέ να μη μ' αφήσεις

Ποτέ να μη χαθεί η αγάπη αυτή

Μα όνειρο αν είσαι τα φώτα σβήσε

Στα όνειρα να ζω

Μη ξημερώσει ποτέ να μη τελειώσει

Μέσα μου μείνε να σ' αγαπώ.

Μουσι_κή, ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ ΛΙΝΚ ΑΚΟΥΣΤΕ, 

 https://youtu.be/6Ye0NOn7nrI

read more ►

ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ,

 

read more ►

Η ζωή είναι η επιλογή της αγάπης,

 Ο πύθωνας έπνιξε τη βασιλικη Κομπρα, ενώ η βασιλική κόμπρα τον δαγκωνε.

Και τα δύο φίδια πέθαναν, το ένα από ασφυξία και το άλλο από το δηλητήριο.
Και έτσι οι άνθρωποι καταστρέφουν ο ένας τον άλλον. Οι φιλίες τελειώνουν, οι σχέσεις κλεινουν με βια, και οι οικογένειες καταλήγουν να αποδεκατίζονται επειδή ο ένας θέλει πάντα να είναι καλύτερος από τον άλλον.

Κάποιοι «πνίγουν» τους ανθρώπους με το εγώ της ανωτερότητάς τους, άλλοι καταλήγουν να δηλητηριάζουν με κουτσομπολιά, φθόνο και δόλο μέχρι να καταστρέψουν ο ένας τον άλλον.

Οπως φαίνεται ολοι οι δρόμοι της υπερίσχυσης οδηγούν στον θάνατο.

Μονόδρομος προς την ζωή είναι η επιλογή της αγάπης, της συμπόνιας, της ειλικρίνειας και της πίστεως...

ΑΠΟ ΜΙΧΑΛΗ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ,

read more ►

Απλά Καλοκαιρινά, Ελαφριά-Λιτά, ΦΑΒΑ ΑΠΟ από Ελλάδα,

 "ΦΑΒΑ ΑΙΓΑΙΟΥ", 

Για τη φάβα,

Τοποθετούμε τη φάβα σε ένα μπολ και την καλύπτουμε με νερό.

• Αφήνουμε 30 λεπτά να μουλιάσει.

• Τη στραγγίζουμε.

• Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά, σε μία κατσαρόλα πλασοτέ με χοντρή βάση.

• Ρίχνουμε τα χοντροκομμένα κρεμμύδια με το θυμάρι και αφήνουμε για 7-8 λεπτά να γυαλίσουν χωρίς να πάρουν χρώμα.

• Προσθέτουμε τη φάβα και το νερό.

• Ανακατεύουμε μέχρι να πάρει βράση.

• Αφού έρθει σε σημείο βρασμού, χαμηλώνουμε τη φωτιά.

Φάβα του Αιγαίου, 

Η πιο αφράτη και ελαφριά φάβα από την Αργυρώ που φάγατε ποτέ.

Στα νησιά η φάβα σερβίρεται σαν κυρίως πιάτο. Κάποιοι την προτιμούν σαν ορεκτικό. Μια απλή συνταγή για μια αγαπημένη ελληνική γεύση που έφτιαχνε παλιά η γιαγιά και ξετρελαινόμασταν. Διαβάστε όλα τα μυστικά για το πώς φτιάχνεται η κλασική και η παντρεμένη φάβα, με τι ταιριάζει και πώς συνοδεύεται καλύτερα και πολλά άλλα που θα σε βοηθήσουν να φτιάξεις την πιο νόστιμη! Δοκιμάστε την!

Η φάβα του Αιγαίου είναι η κλασική συνταγή για φάβα από την Αργυρώ. Αυτή που έφτιαχνε παλιά η γιαγιά και τρωγόταν στο λεπτό. Ένα ορεκτικό που έχει σημαντική θέση στην ελληνική κουζίνα και όλοι αγαπάμε. Δεν λείπει από κανένα τραπέζι την Καθαρά Δευτέρα αλλά και όχι μόνο. Σε πολλά γιορτινά ή επίσημα τραπέζια κάνει την εμφάνισή της για να δώσει μια ένταση στα ορεκτικά μας και να μας ανοίξει την όρεξη. Είναι μια απλή συνταγή που κρύβει όμως και τα μυστικά της. Με τι ταιριάζει, με τι συνοδεύεται καλύτερα, πως γίνεται παντρεμένη και όλα όσα πρέπει να ξέρεις για την πιο νόστιμη φάβα είναι εδώ!

Υλικά  μερίδες 5, Για τη φάβα

• 500 γρ. φάβα
• 2 μέτρια ξερά κρεμμύδια κομμένα σε χοντρές φέτες
• 1½ lt νερό
• 1/4 φλ. ελαιόλαδο
• 1 κλων. φρέσκο θυμάρι
• Αλάτι

Για το γαρνίρισμα,

• 2 ξερά άνυδρα κρεμμύδια
• 4 κ.σ. ελαιόλαδο
• 2 κ.σ. κάππαρη
• 1 κ.σ. ξίδι
• 4-5 ντοματίνια βελανίδια (μακρόστενα)

Μαγείρεμα/ Προετοιμασία,

Τοποθετούμε τη φάβα σε ένα μπολ και την καλύπτουμε με νερό, Αφήνουμε 30 λεπτά να μουλιάσει. Τη στραγγίζουμε.

Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά, σε μία κατσαρόλα πλασοτέ με χοντρή βάση.

Ρίχνουμε τα χοντροκομμένα κρεμμύδια με το θυμάρι και αφήνουμε για 7-8 λεπτά να γυαλίσουν χωρίς να πάρουν χρώμα.

Προσθέτουμε τη φάβα και το νερό.

Ανακατεύουμε μέχρι να πάρει βράση.

Αφού έρθει σε σημείο βρασμού, χαμηλώνουμε τη φωτιά.

Αφαιρούμε το θυμάρι και σιγοβράζουμε.

Κάθε τόσο ξαφρίζουμε το σκούρο αφρό που βγαίνει στην επιφάνεια.

Αφήνουμε να σιγοβράσει για περίπου 50 λεπτά (ανάλογα με το πόσο βραστερό είναι το όσπριο). Δεν ανακατεύουμε όσο σιγοβράζει γιατί πιάνει.

Αφήνουμε σχεδόν να λιώσει από το βράσιμο.

Αλατίζουμε προς το τέλος του βρασμού.

Την πολτοποιούμε με τη ράβδο ή στο μπλέντερ.

💦ΤΙΠ...................Για πιο βελούδινη υφή την περνάμε από ψιλή σίτα.

Για το σερβίρισμα,

• Μπορούμε να τη σερβίρουμε σκέτη με ελαιόλαδο και λεμόνι ή να την παντρέψουμε.

• Για τη παντρεμένη φάβα............Κόβουμε τα κρεμμύδια σε μέτρια καρέ και τα ρίχνουμε σε βαθύ τηγάνι με το ελαιόλαδο.  Τα αφήνουμε σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά ανακατεύοντάς τα συχνά για να καραμελώσουν.

• Προσθέτουμε τα ντοματίνια και αφήνουμε για 2′ να μαλακώσουν.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ..Πόσο νερό θέλει η φάβα;    

• Μην βάζετε πολύ νερό όταν βράζετε τη φάβα. Στην συνταγή που σας δίνω, η ποσότητα είναι μετρημένη ώστε να βράσει σωστά. Επίσης, η χαμηλή φωτιά δεν εξατμίζει το νερό με το βρασμό, έτσι τα υγρά επαρκούν ώστε να βράσει σωστά και στο χρόνο που αναγράφεται στη συνταγή.

• Από την ώρα που θα βάλετε την φάβα με το νερό στην κατσαρόλα, χαμηλώστε τη φωτιά. Το σιγανό μαγείρεμα είναι αυτό που θα την κάνει να βράσει και να λιώσει. Εγώ στην κουζίνα του σπιτιού τη μαγειρεύω αφού πάρει την πρώτη βράση στο 2. Όχι πιο δυνατά.

• Βράζουμε χωρίς καπάκι στην κατσαρόλα, γιατί όταν την σκεπάσετε φουσκώνει και χύνεται.

• Μια φορά ανακατεύουμε την φάβα μόλις πάρει βράση και μετά πότε ξανά. Την ξεχνάμε μέχρι να λιώσει το κρεμμύδι.

• Ξαφρίζουμε τη φάβα μόλις πάρει βράση γιατί εμφανίζεται γκρι αφρός στην επιφάνεια.ρισμα
• Μπορούμε να τη σερβίρουμε σκέτη με ελαιόλαδο και λεμόνι ή να την παντρέψουμε.
• Σβήνουμε τα υλικά με το ξίδι και προσθέτουμε την κάππαρη.
• Ανακατεύουμε τα καραμελωμένα κρεμμύδια με τη φάβα, ή τη σερβίρουμε και γαρνίρουμε από πάνω με τα καραμελωμένα υλικά.

Μυστικά για βελούδινη φάβα,

• Η φάβα θέλει μούσκεμα σε μπόλικο νερό από 30′ ως 1 ώρα πριν το μαγείρεμα. Μετά, στραγγίζουμε καλά και προχωράμε στην εκτέλεση της εκάστοτε συνταγής.
• Αν βιάζεστε πολύ, λίγη σόδα μαγειρικής στο μούλιασμα βοηθάει στο να βράσει σε λιγότερο χρόνο. Αν έχετε όμως χρόνο, καλό είναι να την αποφύγετε.
• Απαραιτήτως χρειάζεστε μια κατσαρόλα με χοντρή βάση.

Πόσο νερό θέλει η φάβα;

Μην βάζετε πολύ νερό όταν βράζετε τη φάβα. Στην συνταγή που σας δίνω, η ποσότητα είναι μετρημένη ώστε να βράσει σωστά. Επίσης, η χαμηλή φωτιά δεν εξατμίζει το νερό με το βρασμό, έτσι τα υγρά επαρκούν ώστε να βράσει σωστά και στο χρόνο που αναγράφεται στη συνταγή.

Από την ώρα που θα βάλετε την φάβα με το νερό στην κατσαρόλα, χαμηλώστε τη φωτιά. Το σιγανό μαγείρεμα είναι αυτό που θα την κάνει να βράσει και να λιώσει. Εγώ στην κουζίνα του σπιτιού τη μαγειρεύω αφού πάρει την πρώτη βράση στο 2. Όχι πιο δυνατά.

Βράζουμε χωρίς καπάκι στην κατσαρόλα, γιατί όταν την σκεπάσετε φουσκώνει και χύνεται.

Μια φορά ανακατεύουμε την φάβα μόλις πάρει βράση και μετά πότε ξανά. Την ξεχνάμε μέχρι να λιώσει το κρεμμύδι.

Ξαφρίζουμε τη φάβα μόλις πάρει βράση γιατί εμφανίζεται γκρι αφρός στην επιφάνεια.

Πότε είναι έτοιμη η φάβα;

Και πότε καταλαβαίνω ότι η φάβα είναι έτοιμη για πολτοποίηση; 

Όταν τα κρεμμύδια που έχετε βάλει στη φάβα λιώσουν τελείως και γίνουν διάφανα, σχεδόν αόρατα, τότε είναι έτοιμη για αλάτισμα και πολτοποίηση.

Η φάβα μπορεί να γίνει όσο πηχτή ή όσο αραιή προτιμάτε. Να θυμάστε πάντα ότι όταν είναι ζεστή είναι αραιή και μόλις αρχίσει και κρυώνει, τότε αρχίζει και σταθεροποιείται.

Πληροφορίες για τη φάβα

Βελούδινη φάβα σημαίνει φάβα που η υφή της είναι σαν μους, απαλή, λεία και αφράτη και η γεύση της σκέτο γλύκισμα. Όσοι έχετε δοκιμάσει φάβα από τα νησιά του Αιγαίου, θα καταλάβατε ότι η ποιότητα και η γεύση της άνυδρης φάβας, που φύεται στα νησιά πχ Σαντορίνη και μικρές Κυκλάδες, είναι κορυφαία. Θα μου πείτε…και που να την βρούμε; Σωστό κι αυτό. Η παραγωγή είναι μικρή και δεν φτάνει για καλύψει τις ανάγκες. Παρ’ όλα αυτά, αν σας δοθεί η ευκαιρία, θα πρέπει να τη δοκιμάσετε.

Αν ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες μου ό,τι φάβα κι αν φτιάξετε πάλι τέλεια θα σας 

βγει, γιατί όλο το μυστικό της φάβας κρύβεται σε ένα και μόνο υλικό. 

Στο μπόλικο ξερό κόκκινο κρεμμύδι.

Πολλοί μαγειρεύουν φάβα με καρότα, με δάφνη, με πράσο κλπ. Στην Πάρο όπου μεγαλώνουν τα παιδιά μαθαίνοντάς τα να τρώνε φάβα από πολύ μικρά, οι νοικοκυρές έχουν βρει το μυστικό με το κρεμμύδι και η γεύση της φάβας στο τέλος είναι ένα γλύκισμα. Γεύση που αναζητούν και όσοι επισκέπτονται τα νησιά του Αιγαίου κατά την περίοδο των διακοπών τους.

Η φάβα παραδοσιακά γίνεται κάθε Τετάρτη σε όλα τα σπίτια των νησιών του Αιγαίου ανελλιπώς. Και η φάβα που περισσεύει από την προηγούμενη ημέρα, έχει την τιμητική της την επόμενη, σε ένα πιάτο που λέγεται φάβα παντρεμένη.

Η παντρεμένη φάβα, γίνεται πάντα με χθεσινό περίσσευμα γιατί πρέπει να έχει σφίξει καλά από την προηγούμενη μέρα, ώστε να μην γίνει σούπα κατά την διάρκεια της παντρειάς.

Η φάβα παραδοσιακά “παντρεύεται” μέσα σε τηγάνι, με μπόλικο ξερό κρεμμύδι κι ελαιόλαδο. Το αποτέλεσμα; Απλά υπέροχο. Η φάβα μπορεί να σερβιριστεί ή να “παντρευτεί” με πλήθος υλικών, όπως ξερό και φρέσκο κρεμμύδι, κάπαρη και καπαρόφυλλα, αλίπαστα και ξηρούς καρπούς. Επίσης, σε πολλά νησιά, παντρεύεται με κρεμμύδι-κάπαρη-ντομάτα και ξύδι. Στην κλασική συνταγή η φάβα σερβίρεται με μπόλικο ελαιόλαδο και λεμόνι.

Η Ελληνική κουζίνα είναι σοφή και πάρα πολύ υγιεινή στη βάση της. Και η φάβα είναι μια τρανταχτή απόδειξη γι’ αυτό.

Καθιερώστε την λοιπόν στο εβδομαδιαίο σας μενού και μάθετε στα παιδιά σας να τρέφονται με φάβα από μικρή ηλικία (πάντα με την σύμφωνη γνώμη του παιδιάτρου σας). Μην περιμένετε να μεγαλώσουν για να τη δοκιμάσουν.

Πολλοί απολαμβάνουν την φάβα κυρίως σαν ορεκτικό αλλά για εμάς τους νησιώτες, αποτελεί πάντα κυρίως γεύμα καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.

Συνοδεύεται τέλεια με μαριναρισμένες σαρδέλες, χταπόδι σαλάτα, καπνισμένο σκουμπρί αλλά και γαύρο μαρινάτο.

read more ►

Στίχοι: Η μάνα – Αντώνης Μαρτσάκης Στίχοι,

ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΚΟΥΣΤΕ ΔΕΙΤΕ,  

https://www.youtube.com/watch?v=-ak8NmBcsbM&t=34s

 

read more ►

Παιδοφιλία-διαστροφή-ανωμαλία και βία,

 

Στα σχολεία της επικράτειας ΠΡΕΠΕΙ:

α) οι νεοδιορισθέντες (μετά από δεκαετίες) 3.000 ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί να καταγράφουν, να επεξεργάζονται τα στοιχεία και να τα στέλνουν στις αρμόδιες υπηρεσίες. Ο βόθρος της βίας στο σχολείο θα πρέπει να ανοίξει.

β) να λειτουργήσουν τα πρωτόκολλα στα σχολεία για τον εντοπισμό των ύποπτων περιστατικών.

γ) να ενημερωθούν οι μαθητές με sms (όπως στην πανδημία)  για την τηλεφωνική γραμμή SOS ‘’1056’’ του Χαμόγελου του Παιδιού. Έτσι θα δώσουμε φωνή στα παιδιά. Οι κοινωνικές υπηρεσίες και τα σχολεία δυστυχώς έχουν κενά στα φίλτρα τους άρα δεν υπάρχουν άμυνες στην παιδική κακοποίηση. Λόγω της πρωτοφανούς καταιγίδας βίας στα σχολεία και την κοινωνία και επειδή δεν υπάρχει αναχαίτιση του φαινομένου, καλό είναι να μιμηθούμε άλλες χώρες και να θεσπίσουμε ως ποινική κύρωση τον χημικό ευνουχισμό. Αναμένει η ελληνική κοινωνία την γνωστοποίηση «της πελατείας» με τα 213 ονόματα για διαπόμπευση και παραπομπή σε δίκη. Το να μιλάμε δεν είναι «καταγγελία», αλλά συμβολή στο να σωθούν  ψυχές. Δυστυχώς ο άνθρωπος έχασε την ανθρωπιά του.Rethemnos news monogram

40.000 κακοποιημένων παιδιών προκαλεί σοκ.  Κάθε μέρα 2 παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά, θύματα παιδόφιλων και παιδεραστών. Τους πρώτους 8 μήνες του έτους, 294 παιδιά έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά από κυνικά ανθρωπόμορφα τέρατα, καθάρματα και αποβράσματα της κοινωνίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ,

Αναδημοσίευση Από https://www.rethemnosnews.gr/apopseis/680440_paidofilia-diastrofi-anomalia-kai-bia

read more ►

Δεν είναι εγκλήματα πάθους, δεν είναι εγκλήματα τιμής – Βιβλία με θέμα τις γυναικοκτονίες,

Είναι πολλές πλέον οι γυναίκες που στη χώρα μας χάνουν τη ζωή τους όχι γιατί τις βρήκε η «κακή στιγμή» ή γιατί τις «αγάπησαν με πάθος», αλλά επειδή έτυχαν δίπλα σε κακοποιητικούς συντρόφους. Οι τρεις γυναικοκτονίες τις προηγούμενες μέρες υπενθυμίζουν ότι πολλοί άντρες ταυτίζουν την αγάπη, τον έρωτα, το πάθος με την κτήση. Η πατριαρχία δεν είναι μια αφηρημένη έννοια για την οποία έχουμε άπλετο χρόνο να συζητήσουμε· είναι η ζώσα πραγματικότητα. 

Η δημοσιογράφος Τζένη Κριθαρά,

ερευνά το πεδίο των,

γυναικείων δικαιωμάτων, 

έμφυλης ανισότητας,

 και των μηχανισμών παραγωγής στερεοτύπων. 

Στο βιβλίο της «Είμαι γυναίκα, γι’ αυτό με σκοτώνεις» (εκδόσεις ΚΨΜ),

 δέκα γυναίκες αφηγούνται τις εμπειρίες έμφυλης βίας που βίωσαν. Αφορμή για την έρευνα στάθηκε, όπως σημειώνει η συγγραφέας, μια δημόσια τοποθέτησή της για όσους αρνούνται να αναγνωρίσουν τον όρο γυναικοκτονία, προβάλλοντας ανυπόστατα επιχειρήματα. 

Από εκείνη τη μέρα γυναίκες όλων των ηλικιών απ’ όλη τη χώρα άρχισαν να της στέλνουν μηνύματα, ζητώντας να της αφηγηθούν την ιστορία τους. Η συγγραφέας μέσα από στοιχεία δίνει μια εικόνα της έμφυλης βίας 

σε όλο τον κόσμο, αναφέρεται στο γυναικείο κίνημα της Αργεντινής –ένα από τα πιο μαζικά και μαχητικά–, παρουσιάζει την κατάσταση στην Τουρκία όπου η έμφυλη βία εξαπλώνεται ραγδαία και αναλύει ενδελεχώς το φαινόμενο στη χώρα μας. Οι μαρτυρίες των γυναικών που της μίλησαν παρουσιάζονται ως περιπτώσεις που μέσω της εμπειρίας τους μπορούν να προσφέρουν κλειδιά για την αναγνώριση συμπεριφορών τοξικής αρρενωπότητας που οδηγούν στην έμφυλη βία και τη γυναικοκτονία.

Η Τουρκάλα δημοσιογράφος Αϊσέ Ονάλ έχει καλύψει θέματα σχετικά με την πολιτική κατάσταση στη χώρα της, το οργανωμένο έγκλημα και τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Το 1995 μπήκε στη μαύρη λίστα της τουρκικής κυβέρνησης και για δέκα χρόνια δεν μπορούσε να εργαστεί στα ΜΜΕ. Το βιβλίο «Νουράν» (εκδόσεις Νάρκισσος, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς) αποτελεί ένα σπουδαίο δημοσιογραφικό ντοκουμέντο και ένα σοκαριστικό ανάγνωσμα με θέμα τις γυναικοκτονίες. Βασίζεται στο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ της Ονάλ που προβλήθηκε από τον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό Star TV το 2006, όταν η δημοσιογράφος συνάντησε δέκα φυλακισμένους που είχαν σκοτώσει γυναίκες της οικογένειάς τους για «λόγους τιμής».

Στην κατανόηση, την ορατότητα αλλά και την αντιμετώπιση του φαινομένου των γυναικοκτονιών επιδιώκει να συμβάλει η μελέτη «Γυναικοκτονίες: Διαπιστώσεις, ερωτήματα και ερωτηματικά» (εκδόσεις Gutenberg, μτφρ. Γεωργία Πετράκη) του Εργαστηρίου Σπουδών Φύλου του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου, που κυκλοφορεί στη σειρά επιστημονικών μονογραφιών «Τετράδια Κοινωνικής Πολιτικής». Το Εργαστήριο διοργάνωσε τον Μάρτιο του 2019 ημερίδα με θέμα τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα, εστιάζοντας σε τέσσερις φόνους: της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο (Νοέμβριος 2018), της Αγγελικής Πέτρου στην Κέρκυρα (Ιανουάριος 2019), της Λίτσας Μ. στο Αγναντερό Καρδίτσας (Ιανουάριος 2019) και της Κατερίνας Μ. στη Σητεία (Μάρτιος 2019). 

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου δίνεται έμφαση στην εννοιολόγηση του φαινομένου και στις προσπάθειες μέτρησης και ερμηνείας του. 

Στο δεύτερο μέρος αναδεικνύονται οι πολιτικές και νομικές διαστάσεις του φαινομένου, η παρουσίασή του στον δημόσιο λόγο και ο ρόλος της αστυνομίας.

 Ο τόμος 

περιλαμβάνει εργασίες,

 -της Γεωργίας Πετράκη («Οι γυναικοκτονίες είναι αόρατοι φόνοι»), 

-της Βασιλικής Αρτινοπούλου («Γυναικοκτονίες: Εννοιολογικά και μεθοδολογικά ζητήματα»), -της Αλεξίας Τσούνη («Παρατηρητήριο για τις γυναικοκτονίες: κρισιμότητα, ανάλυση στοιχείων και προτάσεις»), 

-της Μαρίας Γκασούκα («Παλιά Ιστορία σε σύγχρονα πλαίσια: Θηλυκοκτονία/Γυναικοκτονία»), 

-της Άννας Βουγιούκα («Γυναικοκτονίες: Διεθνής εμπειρία, πολιτικές διαστάσεις και ο μετασχηματισμός της σιωπής σε λόγο και δράση»), 

-της Άννας Μιχαλακέλη («Η γυναικοκτονία στο δημόσιο λόγο και τη δημόσια σφαίρα»), 

-της Φωτεινής Μηλιώνη («Γυναικοκτονία: Εγκληματολογικές και Νομικές διαστάσεις»)

-της Σοφίας Βαγενά («Ποιος είναι ο ρόλος λοιπόν της ελληνικής αστυνομίας στο θέμα των γυναικοκτονιών;»). 

Κι επειδή τίποτε από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε αν δεν ζούσαμε σε πατριαρχικές κοινωνίες, αξίζει να διαβάσει κάποιος το βιβλίο «Αόρατες γυναίκες» (εκδόσεις Μεταίχμιο, μτφρ. Κατερίνα Γουλέτη, Βασιλική Μίσιου) της Βρετανίδας δημοσιογράφου και φεμινίστριας – ακτιβίστριας Caroline Criado Perez προκειμένου να θυμηθεί εκ νέου ότι ο κόσμος αυτός είναι φτιαγμένος για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των αντρών, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις γυναίκες: από τη μεγάλη διαφορά στις οικονομικές απολαβές μεταξύ των δύο φύλων, τη φροντίδα του νοικοκυριού που κατά κύριο λόγο αναλαμβάνουν οι γυναίκες, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που είναι προσανατολισμένη σε συγκεκριμένες ανάγκες μέχρι τον τρόπο που είναι φτιαγμένα τα αυτοκίνητα. 

Πριν από λίγες μέρες οι εκλογείς της πολιτείας του Κάνσας απέρριψαν την πρόταση αναθεώρησης του πολιτειακού συντάγματος σχετικά με το δικαίωμα στην άμβλωση. Είναι μια νίκη όχι του γυναικείου κινήματος, αλλά του μέρους εκείνου της κοινωνίας που αρνείται να γυρίσει πίσω ολοταχώς. Ας κρατήσουμε τη χαρά, έστω αυτής της μικρής νίκης, την οποία κανείς δεν περίμενε από μια πολιτεία με τόσο υψηλό ποσοστό ρεπουμπλικανών. 

 

Αναδημοσιευση από, https://www.documentonews.gr/article/den-einai-egklimata-pathoys-den-einai-egklimata-timis-vivlia-me-thema-tis-gynaikoktonies/

read more ►

Μαζεύοντας ελιές σε πλατείες και πάρκα της Αττικής,

 

Μπορεί η ελιά να συνδέεται άρρηκτα με την Αθήνα σύμφωνα με τη μυθολογία, ωστόσο οι Αθηναίοι δεν είναι συνηθισμένοι στο να μαζεύουν τον καρπό της και να παράγουν λάδι. Κι όμως, τα δέντρα της υπάρχουν στις περισσότερες περιοχές του λεκανοπεδίου και ιδιαίτερα σ’ εκείνες που βρίσκονται στην πλευρά του Υμηττού.

Χιλιάδες ελιές ξεπροβάλλουν μέσα στο αστικό τοπίο της πόλης και των προαστίων, σε πεζοδρόμια, σε πλατείες και σε πάρκα, και κάποιοι δήμοι δεν αφήνουν τον καρπό της να πάει χαμένος. Φροντίζουν, όχι μόνο να τον μαζέψουν, αλλά να τον πάνε και για επεξεργασία, ώστε να παραχθεί λάδι, το οποίο στη συνέχεια το παραδίδουν στο Κοινωνικό Παντοπωλείο τους, ώστε να φτάσει στα σπίτια εκείνων των δημοτών, που είναι αδύναμοι οικονομικά και με δυσκολία ανταπεξέρχονται στις καθημερινές ανάγκες.

Οι δήμοι Αγίου Δημητρίου, Αλίμου και Γλυφάδας έχουν οργανώσει κανονικό «λιομάζωμα», στο οποίο με συστηματικό τρόπο εργάζονται αυτό το διάστημα τα συνεργεία τους, αλλά και εθελοντές. Και οι δήμαρχοι διαβεβαιώνουν για την ποιότητα του λαδιού που βγαίνει από τις ελιές της αττικής γης.

Στον δήμο Αγίου Δημητρίου

«Μας απασχολεί ο καρπός να μην πετιέται», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δήμαρχος Αγίου Δημητρίου Μαρία Ανδρούτσου και εξηγεί: «Τα παλαιότερα χρόνια υπήρχαν κάτοικοι που τις μάζευαν τις ελιές στην πόλη, σήμερα όμως όχι, οπότε ενδιαφερθήκαμε εμείς ως δημοτική Αρχή. Οργανώθηκε η δράση από την Υπηρεσία Πρασίνου του δήμου μας και το λάδι που θα βγει από τους καρπούς που μαζεύουμε θα δοθεί στον Κοινωνικό Παντοπωλείο, για το συσσίτιο σε απόρους και για οικογένειες που το έχουν ανάγκη».

Με την ευκαιρία αυτή η κ. Ανδρούτσου έδωσε και εκπαιδευτικό χαρακτήρα στη δράση. «Μετά από συνεννόηση με τον Σύλλογο Γονέων, ήρθαν μαθητές Δημοτικού Σχολείου και παρακολούθησαν το μάζεμα. Τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον, είδαν από κοντά τη διαδικασία κι επειδή υπάρχει ένα οικόπεδο του δήμου πολύ κοντά στο σχολείο τους, το οποίο έχει ελιές, εμείς θα παραχωρήσουμε τον χώρο και τα παιδιά θα υιοθετήσουν τα δέντρα και θα τα φροντίζουν».

Και καταλήγοντας η δήμαρχος Αγίου Δημητρίου αναφέρει και μια ανάλογη δράση που είχε γίνει παλαιότερα. Λέει συγκεκριμένα: «Αυτό το έχουμε κάνει και με τα νεράντζια. Τα μαζέψαμε από τις νεραντζιές της πόλης και με τη βοήθεια που πρoσέφεραν οι μαγείρισσες των παιδικών σταθμών, είχαμε φτιάξει γλυκό και μαρμελάδα».

Στον δήμο Αλίμου

Με εντατικούς ρυθμούς εργάζονται τα συνεργεία και στον δήμο Αλίμου. Ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Η ελιά είναι ένας πολύτιμος φυσικός πόρος και δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένος, ούτε να πέφτει κάτω και να ρυπαίνει τους δρόμους και τις πλατείες, ούτε να γίνεται επικίνδυνος για τους πεζούς. Τον μαζεύουμε λοιπόν και τον κάνουμε λάδι. Ήδη έχουμε βγάλει περισσότερο από έναν τόνο και υπολογίζουμε πως φέτος θα φτάσουμε τους δύο τόνους».

Ως προς τη διαδικασία και την επεξεργασία, ο κ. Κονδύλης αναφέρει: «Πηγαίνουμε τις ελιές σ’ ένα ελαιοτριβείο στο Κορωπί, όπου ο άνθρωπος εκεί δεν μας παίρνει χρήματα και πρέπει να το τονίσουμε αυτό. Κάνει αφιλοκερδώς την επεξεργασία, ακριβώς γιατί είναι για έναν τέτοιο σκοπό, είναι δηλαδή η δική του προσφορά στις οικογένειες που έχουν ανάγκη. Εμείς στη συνέχεια συσκευάζουμε το λάδι σε τενεκέδες και το παραδίδουμε στο Κοινωνικό Παντοπωλείο για να το μοιράσει σε περίπου 400 ωφελούμενους των κοινωνικών δομών μας».

Και στην ερώτηση για την ποιότητα του λαδιού, ο δήμαρχος Αλίμου απαντά: «Είναι εξαιρετικής ποιότητας και μην μας κάνει εντύπωση αυτό. Είναι λογικό, αφού δεν έχουν ριχθεί φάρμακα, ούτε έχουν γίνει ψεκασμοί. Είναι φυσικός ο καρπός και παράγει γνήσιο και φίνο λάδι. Και ταυτόχρονα φροντίζουμε και το δέντρο, γιατί θέλει κι αυτό το κλάδεμά του».

Στον δήμο Γλυφάδας

Ως προς την ποιότητα του λαδιού συμφωνεί απόλυτα και ο δήμαρχος Γλυφάδας. «Το λάδι που βγάζουμε είναι πρώτης ποιότητας και χαμηλής οξύτητας, οι ελιές δεν έχουν δεχτεί φάρμακα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Παπανικολάου και προσθέτει: «Κάθε χρόνο το πηγαίνουμε και το εξετάζουν στο Γενικό Χημείο του Κράτους. Είναι ελιές που “κατεβαίνουν’” από τον Υμηττό και φτάνουν κάτω στην πόλη μέχρι την παραλία».

Για τον δήμο Γλυφάδας είναι η 9η χρονιά που πραγματοποιεί αυτή τη δράση. «Ξεκινήσαμε το 2014, ήμασταν ο πρώτος δήμος που το έκανε αυτό. Την ιδέα την είχαν κάποιοι δημότες, μας το πρότεινε τότε κι ένας κάτοικος που είναι από την Κρήτη και γνωρίζει καλά από λάδι κι εμείς το προχωρήσαμε. Οι ελιές παράγουν εξαιρετικούς καρπούς, που δεν τους αφήνουμε να πάνε χαμένοι. Είναι σχεδόν 400 δέντρα, τα οποία φροντίζουμε και αυτά μας προσφέρουν τον καρπό τους. Κάθε χρόνο ξεπερνάμε τον έναν τόνο και τις περισσότερες φορές φτάνουμε τους δύο».

Στο τέλος ο δήμαρχος Γλυφάδας προσθέτει: «Οι εργαζόμενοι του δήμου το κάνουν με μεράκι, μαζεύουν τους καρπούς και τους πηγαίνουμε στην Παιανία, σ’ ένα ελαιοτριβείο που κάνει δωρεάν την επεξεργασία, επειδή καταλήγει σε οικογένειες του Κοινωνικού Παντοπωλείου. Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας συγκομιδής της ελιάς και για εμάς κάθε χρόνο το μάζεμα είναι σαν γιορτή».

Αναδημοσίευση, από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

read more ►

Αιώνια τη σφραγίδα ενός πραγματικά σπάνιου ερμηνευτή.

 

ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΠΟΤΕ,

Είναι φωτιά, κεραυνός κι αστραπή. Η καταιγίδα που φέρνει βροχή. 

Είναι ένας ήχος που ζει στη σιωπή. Άκου, έχει φωνή. Άκου, ακόμα ζει.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε απ’τη ζωή στις 17 Απριλίου του 2012, αλλά δεν βγήκε από μέσα μας ποτέ. Άφησε πίσω του τους ανθρώπους που έζησαν μαζί του κι εκείνους που δεν τον γνώρισαν ποτέ. Τον αγάπησαν όλοι, γι’αυτό που ήταν ως άνθρωπος, γι’αυτό που ήταν ως σπουδαίος, μοναδικός ερμηνευτής.

Ο Θάνος Μικρούτσικος μας μίλησε για τον ερμηνευτή που έπειθε όπως και όσο κανείς, ο Μανώλης Μητσιάς για τον άψογο συνεργάτη και καλό φίλο. Η Πέγκυ Ζήνα για το «βουνό» εντός κι εκτός σκηνής, ο Οδυσσέας Ιωάννου για τη φωνή που μυρίζει Ελλάδα. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς για τον μεγάλο Ολυμπιακό, η Μαργαρίτα Μυτιληναίου για τον πιο ευγενικό άντρα που γνώρισε ποτέ και ο Δημήτρης Ευαγγελάτος για την ερμηνεία που τον ανάγκαζε να χαμηλώνει τον ήχο.

Τα τραγούδια του Μητροπάνου είναι πια «ορφανά» χωρίς τη φωνή του. Αλλά ευτυχισμένα που τα τραγούδησε και τα ενσάρκωσε ο ίδιος, που έμειναν μ’εκείνον στην ιστορία και θα φέρουν αιώνια τη σφραγίδα ενός πραγματικά σπάνιου ερμηνευτή.

Ένα video αφιερωμένο στη μνήμη ενός μεγάλου τραγουδιστή κι ενός φανατικού Ολυμπιακού, που δεν έχανε κανένα παιχνίδι της ομάδας του.

Αναδημοσίευση Από https://mitropanos.sport24.gr/

Δημήτρης Μητροπάνος: Μια λαοθάλασσα στη Νέα Σμύρνη για τον μοναδικό κι αξέχαστο καλλιτέχνη – ΦΩΤΟ – ΒΙΝΤΕΟ,

Όμορφη βραδιά, γεμάτη με τραγούδια που ερμήνευσε ο αξέχαστος Δημήτρης Μητροπάνος, έζησαν οι χιλιάδες λαού που γέμισαν το γήπεδο του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη το βράδυ της Δευτέρας, στη μεγάλη συναυλία που διοργάνωσαν το ΚΚΕ και η οικογένειά του.

Στη συναυλία παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος δήλωσε: «Με αυτή τη συναυλία σήμερα τιμάμε τον Δημήτρη Μητροπάνο, μια μεγάλη λαϊκή αυθεντική φωνή, που μας συντρόφευσε, μας συντροφεύει και θα συνεχίσει να μας συντροφεύει στις αγωνίες, στις χαρές και στις λύπες, στα γλέντια, αλλά και στον καθημερινό αγώνα με το ΚΚΕ για να επικρατήσει το δίκιο του μόχθου του λαού μας, του λαού της βιοπάλης».

Μετά το τέλος της συναυλίας ο Δ. Κουτσούμπας συνεχάρη όλους τους συντελεστές.

Το «άνοιγμα» της συναυλίας – αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο έκανε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με ένα βίντεο με την ερμηνεία του Δημήτρη Μητροπάνου στο «Ακου» του Τ. Μουσαφίρη άρχισε η συναυλία για τον σπουδαίο ερμηνευτή.

Στη συνέχεια ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης υπενθύμισε ότι έχουν περάσει δέκα καλοκαίρια και άλλοι τόσοι χειμώνες που ο Δημήτρης Μητροπάνος δεν είναι κοντά μας, ωστόσο συνεχίζει να μας συντροφεύει καθημερινά.

Το ίδιο υπογράμμισε ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο στίχος του οποίου «στης ψυχής το παρακάτω» και τον τίτλο αυτής της συναυλίας, συνεχάρη όσους σκέφτηκαν την διοργάνωση αυτής της βραδιάς ενώ επισήμανε την παρουσία στη συναυλία πολλών μικρών παιδιών που για πρώτη φορά στη ζωή τους θα άκουγαν τραγούδια του Δημήτρη Μητροπάνου που θα τα συντροφεύουν σε όλη τους τη ζωή.

Στη διάρκεια της βραδιάς ο Οδυσσέας Ιωάννου ανέφερε ότι ακόμα και τώρα στη διάρκεια συνεργασιών με μουσικούς και ερμηνευτές, όταν ένα τραγούδι τους αρέσει, αμέσως το μυαλό τους πάει στο πως θα το ερμήνευε ο Δημήτρης Μητροπάνος.

Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης παρουσίασε τους ερμηνευτές ξεκινώντας όλοι μαζί ένα ποτ πουρί από τραγούδια του εμβληματικού έργου «Αγιος Φεβρουάριος» σε στίχους Μ. Ελευθερίου και μουσική του Δ. Μούτση.

Ξεχωριστή στιγμή ήταν η παρουσίαση βίντεο με τον Δημήτρη Μητροπάνο να ερμηνεύει με τον δικό του ανεπανάληπτο τρόπο το «Αλλίμονο (σ’ αυτούς που δεν αγάπησαν)»

Με τους μουσικούς να ερμηνεύουν όλοι μαζί τη «Ρόζα», χιλιάδες χείλη να τραγουδούν το «πως η ανάγκη γίνεται ιστορία», τον κόσμο να χορεύει μπροστά από την εξέδρα και με τη «Θεσσαλονίκη (μάγισσα)» ολοκληρώθηκε η συναυλία.

Τραγούδησαν (με αλφαβητική σειρά): Πέγκυ Ζήνα, Παντελής Θαλασσινός, Βαγγέλης Κορακάκης, Λάκης Παπαδόπουλος, Μίλτος Πασχαλίδης, Γιώργος Σαμπάνης, Κώστας Τριανταφυλλίδης.

Παρουσίαση, σκηνοθεσία, επιμέλεια: Ιεροκλής Μιχαηλίδης

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιάννης Παπαζαχαριάκης.

Ηχοληψία: Δημήτρης Ευαγγελάτος.

Συμμετείχε η Ορχήστρα του Δημήτρη Μητροπάνου. Γιώργος Κατσίκας (ντραμς), Γιάννης Κυφωνίδης (πλήκτρα), Μίμης Ντούτσουλης (μπάσο), Γιάννης Παπαζαχαριάκης (κιθάρα), Γιώργος Παπαχριστούδης (πιάνο), Μάκης Πελέκας (μπουζούκι), Χρήστος Περτσινίδης (ηλεκτρική κιθάρα), Γιάννης Σινάνης (μπουζούκι), Ανδρέας Τράπαλης (βιολί), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν).

Αναδημοσίευση Από  https://www.enikos.gr/lifestyle/dimitris-mitropanos-mia-laothalassa-sti-nea-smyrni-gia-ton-monadiko-ki-axechasto-kallitechni-foto-vinteo/1809985/

Το ίδιο υπογράμμισε ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο στίχος του οποίου

"στης ψυχής το παρακάτω" και τον τίτλο αυτής της συναυλίας, συνεχάρη όσους σκέφτηκαν την διοργάνωση αυτής της βραδιάς ενώ επισήμανε την παρουσία στη συναυλία πολλών μικρών παιδιών που για πρώτη φορά στη ζωή τους θα άκουγαν τραγούδια του Δημήτρη Μητροπάνου που θα τα συντροφεύουν σε όλη τους τη ζωή.

Στη διάρκεια της βραδιάς ο Οδυσσέας Ιωάννου ανέφερε ότι ακόμα και τώρα στη διάρκεια συνεργασιών με μουσικούς και ερμηνευτές, όταν ένα τραγούδι τους αρέσει, αμέσως το μυαλό τους πάει στο πως θα το ερμήνευε ο Δημήτρης Μητροπάνος.

Συμμετείχε η Ορχήστρα του Δημήτρη Μητροπάνου.

 Γιώργος Κατσίκας (ντραμς), Γιάννης Κυφωνίδης (πλήκτρα), Μίμης Ντούτσουλης (μπάσο), Γιάννης Παπαζαχαριάκης (κιθάρα), Γιώργος Παπαχριστούδης (πιάνο), Μάκης Πελέκας (μπουζούκι), Χρήστος Περτσινίδης (ηλεκτρική κιθάρα), Γιάννης Σινάνης (μπουζούκι), Ανδρέας Τράπαλης (βιολί), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν).

Αναδημοσίευση Από https://www.thetoc.gr/politismos/article/dimitris-mitropanos-laothalassa-sti-sunaulia---afieroma-tou-kke-gia-ta-10-xronia-apo-ton-thanato-tou-eikones---binteo/

Δημήτρη Έλληνα,

Από τα παιδικά χρόνια του Δημήτρη Μητροπάνου στη συνοικία της Αγιάς Μονής Τρικάλων και τις αγωνιστικές παραδόσεις της οικογένειάς του ξεκίνησε το βίντεο που προβλήθηκε προς τιμήν του μεγάλου λαϊκού καλλιτέχνη στο ξεκίνημα της συναυλίας. Το βίντεο διατρέχει τη σχέση του Δημήτρη Μητροπάνου με το ΚΚΕ και το κίνημα στη χώρα μας.

Γίνεται αναφορά στη συνάντηση που είχε η οικογένεια Μητροπάνου με τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα και τα ντοκουμέντα που της παρέδωσε από το Αρχείο του Κόμματος για τον πατέρα του, Γιώργο Μητροπάνο, που ήταν αγωνιστής του ΔΣΕ.

Περισσότερα Από https://www.902.gr/eidisi/politismos/296879/vinteo-gia-tin-koini-poreia-toy-megaloy-laikoy-kallitehni-me-kke-video

read more ►

Η ΖΕΑ ( Triticum dicoccum ) είναι ένα απο τα αρχαιότερα δημητριακά ,

 Τι είναι η Ζέα και γιατί απαγορεύτηκε στην Ελλάδα;

Ζέα 

 Για τους περισσότερους Έλληνες η ζέα είναι μία άγνωστη τροφή. Όχι άδικα, θα έλεγε κανείς, αφού για πολλά χρόνια το δημητριακό είχε εξαφανιστεί από τη χώρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 30, ένας νόμος για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία απαγόρευσε όχι μόνο την καλλιέργεια της ζέας στο εσωτερικό της χώρας, αλλά ακόμη και το να αναφέρεται ως όρος στα λεξικά. Όπως ήταν λοιπόν αναμενόμενο με το πέρασμα των χρόνων, το δημητριακό ξεχάστηκε, ενώ οι μετέπειτα γενιές δεν έμαθαν καν την ύπαρξή του.

Οι Έλληνες στερήθηκαν έτσι για πολλά χρόνια ένα πολύτιμο αγαθό, το οποίο βέβαια άλλες χώρες συνέχιζαν να καλλιεργούν και να απολαμβάνουν. Πολλές θεωρίες συνωμοσίας έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί γύρω από αυτή την εξαφάνιση. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι πως το δημητριακό τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει αργά και σταθερά να επανέρχεται στη χώρα, ενώ το μόνο που μένει είναι να εξοικειωθούμε μαζί του και να αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε.

Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι; Η απάντηση για πολλούς είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης, που έλεγε «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου».

Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη των διατροφικών συνηθειών στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.

Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες; Ο καρκίνος, τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα;» Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με φάρμακα και στάθηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.

Ένα από αυτά… κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και τι το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

«Πριν ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή διατροφή, αλλά δεν έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν στάρι. Υπήρχε ένα δημητριακό το «Ζέα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του εγκεφάλου. Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι. Υπάρχει μεγάλη πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν έτρωγαν στάρι που έχει γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.

ZEA

Μια άλλη ουσία που έχει το συγκεκριμένο δημητριακό είναι το αμινοξύ Λυσίνη το οποίο ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ελάχιστη γλουτένη».

Η κ. Τυλλιανάκη ζυμώνει το ψωμί της με Ζέα και φτιάχνει και τα μακαρόνια της από το ίδιο δημητριακό. Είναι σούπερ τροφή και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να χορτάσει ο οργανισμός. Η καλλιέργεια του απαγορεύτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά – άγνωστο γιατί.;; Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. 

Είναι πανάκριβο κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!»

Η ίδια συνιστά στους καταναλωτές να καταναλώνουν τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, διότι όλες οι βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό.

«Βγάζουν το φλοιό των τροφίμων και στη συνέχεια οι βιταμίνες γίνονται συμπληρώματα διατροφής».

Όσον αφορά στην κατανάλωση κρέατος αυτή ήταν ελάχιστη και μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Όταν υπήρχε κάποια ασθένεια δεν καταναλωνόταν κρέας.

Τι είναι η Ζέα; Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Αναφέρεται και ως Ζειά, βρίζα, όλυρα, Emmer και ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή τη Σίκαλη, ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου. Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται απο αυτό το δημητριακό. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της ''βελτίωσης'' των σιτηρών. Ζει (ζειαί (πληθυντικός του ζειά)) + δώρος (δώρον) [Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας/ Γεώργιος Δ. Μπαμπινιώτης, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας, 1998]. (Ζειά + δωρέομαι) δωρούμενος (δίδων, παράγων) ζειάς [Λεξικόν Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης/ Ιωάννου Δρ. Σταματάκου, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1994].

Μετά απο μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το ''ανακάλυψαν'' ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Η ζέα είναι δημητριακό που περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά απο πολύωρη ποδηλασία. Είναι σημαντική όχι μόνο για τις ίνες και τα μέταλλα που περιέχει αλλά κυρίως για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής. Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη (Lycin) που περιέχει είναι το συστατικό των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου. Βοηθάει στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών (Ca, Mg κ.α.).

Η ΖΕΑ ( Triticum dicoccum ) είναι ένα απο τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο.

Καταστέλλει τις φλεγμονές που χρονίζουν στον οργανισμό και καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει την ανάπτυξη και μετάσταση του καρκίνου).

Ο Γαληνός (γιατρός κατά τον 2ο αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν ''κρίμνον'', και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν ''πολτός'' (χυλός).

Η Ζέα εξαφανίστηκε ''μυστηριωδώς'' απο τη διατροφή μας. Το 1928 η καλλιέργειά της άρχισε να απαγορεύεται σταδιακά και μέχρι το 1932 καταργήθηκε τελείως στην Ελλάδα. Η λέξη Ζειά, Ζέα κτλ εξαφανίστηκε ακόμα και απο τα λεξικά. Η Ζέα υποβιβάστηκε σε ζωοτροφή. Οι λόγοι δεν είναι σαφείς. Το γιατί παραμένει αδιευκρίνιστο. Το σιτάρι είναι πιο ανταποδοτική καλλιέργεια, αλλά λιγότερο ωφέλιμο για τον οργανισμό.  Ήταν η εισαγωγή των αλεύρων σίτου; Ήταν το οικονομικό συμφέρον ή κάτι πιο πολύπλοκο; Στα λεξικά (ελληνικά) ακόμα και σήμερα υπάρχει ως ζωοτροφή.

Ας το πάρουμε απο την αρχή

Η ΖΕΑ ( Triticum dicoccum ) είναι ένα απο τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο.

Δείγματα του βρέθηκαν σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον Ελληνικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12000 έτη π.Χ. Ήταν ένα απο τα πρώτα δημητριακά που ''εξημέρωσε'' ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσής του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.

Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα ''πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν''. Δέσποζε μέχρι τις αρχές των ιστορικών χρόνων μεταξύ των δημητριακών. Με το πέρασμα του χρόνου επιλέχθηκαν πιο αποδοτικές και πιο εύκολες καλλιέργειες δημητριακών, όπως το σιτάρι και το ρύζι. Έτσι η καλλιέργεια της Ζέας είχε σχεδόν εξαφανισθεί …

Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε απο το Triticum turgidum (Durum) το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε απο το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγω του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν απο το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία. Το δημητριακό Triticum dicoccum ή αλλιώς Emmer ή aja όπως ονομάζεται στην Αφρική, έφτασε στην Αιθιοπία πριν απο 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. Έχει επιζήσει επίσης σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην (πάλαι ποτέ) Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού.

Αναφορά στη Παλαιά Διαθήκη: ''31 Εκτυπήθησαν δέ το λινάριον και η κρίθη διότι η κρίθη ήτο σταχυωμένη, και το λινάριον καλαμωμένον 32 ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν, διότι ήσαν όψιμα''. [Έξοδος 9: 31, 32].

Δίκοκκο σιτάρι

Απο βρίζα (όλυρα στο αρχαίο κείμενο) παρασκευαζόταν ψωμί, σε μέρες πείνας, καθώς ήταν είδος σιτηρού δεύτερης σειράς. Αυτό συνέβη κατά την έβδομη πληγή της Αιγύπτου. [Ησαΐας 28:25] Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει.

Μπορεί την ζέα να την χρησιμοποιούσαν ως τροφή για τα άλογα, αλλά για τους Ρωμαίους ήταν τροφή εκστρατείας. Κατά την Ομηρική εποχή πιθανολογείται ότι η Ζέα χρησιμοποιείτο ως ζωοτροφή. Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά απο ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο Θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα απο την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό απο τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και απο τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους.

Αναδημοσίευση Απο CITY-PATRAS

read more ►