Η εποχή μας τα έχει όλα, αλλά λείπει περισσότερο η έμπρακτη αγάπη,

18/9/25

 "Γέμισε ο τόπος από κακολόγους! Και δεν μπορείς να σταθείς πουθενά.."

Η εποχή μας τα έχει όλα, αλλά λείπει περισσότερο η έμπρακτη αγάπη, η έμπρακτη καλοσύνη. Και περισσότερο η αγάπη και η εκτίμηση στον άνθρωπο. Η καλοσύνη και η ανθρωπιά κι η αρχοντιά κι η μεγαλοψυχία. Στις σχέσεις μας, στις διασυνδέσεις μας, στις επιλογές μας, στον τρόπο υπάρξεώς μας. 

Και γι' αυτό έχομε τόση δυσκολία. 

Τόση κλαψοφαγούρα. Τόση γκρίνια. Τόση κακολογία. Κακολογία! Γέμισε ο τόπος από κακολόγους! Και δεν μπορείς να σταθείς πουθενά. Μας ακούνε και τα παιδιά. Μας ακούνε κι οι αγαθοί. Μας ακούνε όλοι. Και τι κάνουμε; Μολύνουμε τον αέρα. Φορτώνουμε τις ψυχές μας και κολάζουμε..

Π. Ανανίας Κουστένης.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!! Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Κρύες καρδιές…

 

Κρύες καρδιές…


«Όταν πήγαινα με το αεροπλάνο στην Αυστραλία, έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, έρχεται η κοπέλα εκεί και μας πρόσφερε καραμέλες.

Πήρα μία,»θενκ γιού (ευχαριστώ)», μου λέει.

Δηλαδή, ευχαριστώ που δέχτηκες την καραμέλα που σου πρόσφερα.

«Βρε, λέω, αυτοί ξεπέρασαν και τον Άγιο Ισαάκ σε ευαισθησία και λεπτότητα!»

Μετά, προχωρούσα μία μέρα στο δρόμο, βλέπω κόσμο μαζεμένο, πάω να δω.. τι είχε γίνει.

Ένα σκυλάκι το καημένο, το είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο και μαζεύτηκε κόσμος γύρω, να βοηθήσουν, άλλος να πάρει τηλέφωνο, άλλος κάτι άλλο.

Πολύ ευαισθησία και ενδιαφέρον, θαύμασα.

Μετά από μερικές μέρες, πάλι περπατούσα στο δρόμο, βλέπω έναν άνθρωπο πεσμένο στο πεζοδρόμιο να βογγάει.

Μεροκαματιάρης, δούλευε, έπεσε από τη σκάλα και πρέπει να είχε σπάσει τη μέση του..

Κανένας δεν ενδιαφερόταν..

Περαστικοί, ρίχναν μία ματιά αδιάφορα και έφευγαν.

Θα έρθει, λέει, το άμπιουλανς (ασθενοφόρο) να τον πάρει.

Σου λέει, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος,

Θα φροντίσει το κράτος..

Άσε μην μπλέξω και με τραβάν στα δικαστήρια για μάρτυρα.

Πήγα να σκάσω.

Πα, πα.. τέτοια αδιαφορία για το συνάνθρωπο..

Τι πολιτισμό και ευγένειά μου λένε μετά;

Βλέπεις οι Ευρωπαίοι έχουν μόνο μία εξωτερική ευγένεια και αυτή εξ ανάγκης για να μη σκοτώνονται μεταξύ τους..

Κρύες καρδιές…

Ενώ οι Έλληνες έχουν φιλότιμο.

[Φωτογραφία του τότε Μοναχού Παϊσίου στο μονοπάτι εμπρός από το Εσφιγμενίτικο Κονάκι των Καρυών]


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Από αγάπη,

17/9/25

 Αν σιωπάς να σιωπάς από αγάπη..

Αν μιλάς να μιλάς από αγάπη..

Αν διορθώνεις κάποιον να τον διορθώνεις από αγάπη..

Αν συγχωρείς να συγχωρείς από αγάπη..

Στο βάθος της καρδιάς σου να έχεις τη ρίζα της αγάπης..

Από μιά τέτοια ρίζα, μόνο καλό μπορεί να προέλθει.

Άγιος Αυγουστίνος.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!


Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η πραγματική σου παρακαταθήκη είναι τι θα αφήσεις πίσω σου,

 Αγόρι μου θα σου μιλήσω σαν φίλος. Ξέρεις πολλά κιλά μπάσκετ. Είσαι όμως μικρός στην ηλικία και φέρθηκες με μικροψυχία σε αυτά που έχουν πραγματική αξία: Ήθος και Ανθρωπιά. Η πραγματική σου παρακαταθήκη είναι τι θα αφήσεις πίσω σου, τι άνθρωπος θα γίνεις, όχι πόσα καλάθια θα βάλεις. Δεν αλλάζεις τον κόσμο με αυτά

Σε παρακολουθούσα την ώρα του αγώνα να κάνεις κάτι που ποτέ δεν είχα ξαναδεί. Ενώ ήσουν 20 και 30 πόντους μπροστά επάξια, τραγουδούσες εμφατικά τα συνθήματα της εξέδρας κουνώντας επιδεικτικά τα χέρια. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Τον πεσμένο τον σεβόμαστε. Δεν τον ειρωνευόμαστε ούτε τον προκαλούμε τραγουδώντας στη μούρη του. Σε παρακολουθούσε όλη η Ευρώπη και μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου. Δεν έπαιζες streetball στη γειτονιά σου.  

Δεν έφτανε όμως αυτό. Στην ανάρτησή σου έκανες ξεκάθαρη σύνδεση της μεγάλης ήττας της Εθνικής μας με την Μικρασιατική καταστροφή. Είσαι μόνο 23 ετών, παίζεις στο NBA, είσαι επαγγελματίας αθλητής, έχεις χρήματα, δόξα, όλο το μέλλον μπροστά σου και νιώθεις την ανάγκη να προχωρήσεις σε προκλητικές εθνικιστικές πράξεις; Θέλεις να πολιτικοποιήσεις έναν αγώνα μπάσκετ; 

Αυτό με κάνει και θλίβομαι όχι για σένα αλλά για το περιβάλλον που μεγάλωσες και την προπαγάνδα με την οποία ανατράφηκες. 

Ο προπονητής σου έδειξε σεβασμό. Δεν σήκωσε γροθιές στη νίκη, είπε ένα τυπικό αλλά γλυκούλη και σεβαστικό «συγγνώμη στους Έλληνες φίλους μου». Η ομοσπονδία σου απέλυσε εκείνον που έγραψε no mercy. Και εσύ; Αύριο μπορεί να έρθεις στην Ελλάδα και να παίξεις. Το έχεις σκεφτεί; Τι θα γίνει τότε; Πού να το σκεφτείς;

Δεν έμεινες εκεί. Έβαλες σε φωτογραφία της ομάδας σου μπροστάρη τον Κεμάλ. Γιατί; Επειδή έπαιζες με την Ελλάδα; Τι θέλεις να μας πεις; Ότι είσαι έτοιμος να πάρεις τα όπλα και να πολεμήσεις αν χρειαστεί; Ή απλώς θα κρυφτείς στα δύσκολα και θα κατεβάσεις το κεφάλι αν ποτέ έρθει η κρίσιμη στιγμή όπως έκανες όταν έχασες στον τελικό; 

Γιατί φίλε μου προχθές ο Γιάννης χαμογελούσε και εσύ έκλαιγες. Γιατί φίλε μου ο Γιάννης στην ηλικία σου έλεγε «είμαι ένα ταπεινό παιδί ποτέ δεν θα πάρουν τα μυαλά μου αέρα» και εσύ φέρθηκες άκομψα, προσβλητικά, εθνικιστικά και επικίνδυνα. 

Μα σε αυτή τη ζωή έρχεται πάντα, μα πάντα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η φυσική διόρθωση. Γιατί η καφρίλα, ο κομπασμός, η αθλιότητα και η αδικία τιμωρούνται. 

Το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκες και σου δίδαξε όσα σου δίδαξε, να σε ενημερώσει και για αυτό. 

Αυτοί που δήθεν έριξες στη θάλασσα πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και εσύ βουλιάζεις σε μια θάλασσα δακρύων.  

Κάτι τελευταίο. Σε αυτόν τον κόσμο έχουμε ανάγκη από Γιάννηδες και όχι Σεγκούν. Ευχαριστούμε το «φίλο» από την γειτονική χώρα που μας ένωσε και μας υπενθύμισε τον Εθνικό θησαυρό που έχουμε στα χέρια μας. Ευγνώμων.


Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Η Νίκη είναι Υπομονή, η Νίκη είναι Ταπείνωσις,

16/9/25

 Είδες άνθρωπον με δίχως Υπομονήν; Είναι λύχνος με χωρίς έλαιον, όπου συντόμως θα σβήση το φως του..

 Η Νίκη είναι Υπομονή, η Νίκη είναι Ταπείνωσις, 

η Νίκη είναι Υπακοή.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!  Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Σε μικρή ηλικία ανέλαβα μεγάλες ευθύνες. ''Δυο πόρτες έχει η ζωή''.

 

Σε μικρή ηλικία ανέλαβα μεγάλες ευθύνες.

Τη μάνα μου Γεθσημανή 

και έμβρυο τον αδερφό μου, 

που αργότερα τον ονομάσαμε Στάθη. 

Έκανα όλες τις δουλειές του κόσμου.

Πουλούσα νερό - τότε ήταν δυσεύρετο -

με στάμνα στην Ομόνοια. 

Πουλούσα τσιγάρα.

Δούλευα στη λαχαναγορά. 

Δούλεψα σε οικοδομές, 

αν και στενοχωριόμουν 

γιατί μόλις έπιανα να ξεκινήσω,

είχα μπροστά μου την εικόνα

του οικοδόμου πατέρα μου.

Στα εργοστάσια που δούλευα, 

στα υφαντουργεία,

με έβαζαν να τραγουδάω.

Είχα μια γιαγιά, 

που υπήρξε μία από τις καλύτερες 

μοιρολογίστρες της Τουρκίας. 

Την καλούσαν σε κηδείες 

υψηλών προσώπων.

Ήταν σπαρακτική η φωνή της.

Την άκουσα κι εγώ αρκετές φορές

και νομίζω πως απ' εκεί ξεκινάει

η ρίζα της δικής μου φωνής.

Μια μέρα, 

ένας γνωστός του Γιάννη Παπαιωάννου,

με πήρε από το χέρι και με πήγε

στην Τριάνα του Χειλά, να με ακούσει.

Μ' άκουσε ο κυρ - Γιάννης,

ενέκρινε τη φωνή μου και μου ζήτησε

να πάω την άλλη μέρα στο σπίτι του

να μου διδάξει ένα νέο τραγούδι.

50 χρόνια διαδρομή είναι αυτή,

δεν είναι εύκολο 

να ξεχωρίσω κάποιες στιγμές.

Αν πρέπει, θα αναφέρω 

την οκταετία 1957 - 1965.

Κέντρα, δίσκοι, θέατρα, συναυλίες,

στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Συνεργασίες 

με τον Γιάννη Παπαιωάννου,

Βασίλη Τσιτσάνη, Μανώλη Χιώτη.

Με τον Απόστολο Καλδάρα

τον Άκη Πάνου, τον Μίκη Θεοδωράκη.

Με τον Μάνο Χατζιδάκι

τον Μάνο Λοίζο, τον Χρήστο Λεοντή.

Μου χάρισαν

όχι μόνο θαυμάσια τραγούδια,

αλλά ανήγαγαν το λαικό τραγούδι

σε μεγάλο Εθνικό μουσικό είδος.

Δεν αρνήθηκα ποτέ 

την εικόνα των τραγουδιών μου.

Δεν τραγούδησα 

τη ''Φτωχολογιά'',

ενώ ζούσα σε παλάτια 

και ταξίδευα με κότερα.

Είναι πονεμένα τα τραγούδια μου, 

δε λέω, αλλά αυτό είναι το είδος μου.

Δε μπορώ να πω 

χαρούμενο τραγούδι.

Είναι η δομή μου τέτοια.

Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου,

έχει ένα τραγούδι μου

σε στίχους της μεγάλης 

Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου,

το ''Δυο πόρτες έχει η ζωή''.

Είναι ένα τραγούδι

που όσο περνούν τα χρόνια,

αποκτά μια απίστευτη μοναδικότητα.

''Δυο πόρτες έχει η ζωή,

άνοιξα μια και μπήκα,

σεργιάνισα ένα πρωινό

κι ώσπου να 'ρθει το δειλινό

από την άλλη βγήκα.

Όλα είναι ένα ψέμα,

μια ανάσα, μια πνοή,

σα λουλούδι κάποιο χέρι

θα μας κόψει μιαν αυγή''.


Στέλιος Καζαντζίδης

Σαν προχθές, το 2001, έφυγε από τη ζωή.

Πηγές:

Εφημερίδα Realnews 

συνέντευξη στον Γιώργο Λιάνη.

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 

συνέντευξη στον Νίκο Μωραίτη.

Εφημερίδα Ελευθεροτυπία 

συνέντευξη στον Δημήτρη Γκιώνη.


Φωτογραφία: Γιάννης Βελισσαρίδης


(Από την σελίδα " Πρόσωπα " )



Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Να πορεύεσαι στη ζωή σου με απλότητα,

15/9/25

 Η υψηλοφροσύνη μας απομακρύνει από το Θεό.


Να πορεύεσαι στη ζωή σου με απλότητα, και μην κάνεις το σοφό μπροστά στο Θεό. Η Πίστη πηγαίνει οπού υπάρχει απλότητα, ενώ η υψηλοφροσύνη ακολουθεί τον άνθρωπο, που κάνει λεπτούς και έξυπνους συλλογισμούς, και παρουσιάζει τα πράγμα τα διαφορετικά από ότι είναι στην πραγματικότητα. Αυτό όμως τον απομακρύνει από το Θεό.

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος.


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ!!

Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια

Η απλότητα και το να μη θεωρεί κανείς τον εαυτό του σπουδαίο,

 Η απλότητα και το να μη θεωρεί κανείς τον εαυτό του σπουδαίο, Αγιάζουν την καρδιά και την καθιστούν α­πρόσβλητη από τον πονηρό. Απεναντίας, όποιος βρίσκεται μαζί με τον αδελφό του έχοντας μέσα του πονηρία, δεν θ' α­παλλαγεί από την καρδιακή λύπη. Μάταια είναι όλα τα έρ­γα εκείνου που, με πονηρή διάθεση, άλλα λέει και άλλα έ­χει μέσα στην καρδιά του.

Μη συνδεθείς με κανένα τέτοιον άνθρωπο, για να μη μολυνθείς από το δηλητήριό του. Κάνε συντροφιά με τους άκακους, για να πάρεις κάτι από τη δόξα τους και την αγνό­τητά τους. 

Μην αντιμετωπίσεις με πονηρία κανέναν άνθρω­πο, για να μην αχρηστέψεις τους (Πνευματικούς) κόπους σου. Με όλους τους ανθρώπους να κρατάς την καρδιά σου καθαρή, και θα δεις την Ειρήνη του Θεού να Βασιλεύει μέ­σα σου. 

Γιατί όπως ακριβώς, όταν ο σκορπιός χτυπήσει κά­ποιον, το δηλητήριό του διατρέχει ολόκληρο το σώμα και προσβάλλει την καρδιά του ανθρώπου, έτσι προσβάλλει την καρδιά και η κακία εναντίον του πλησίον. Γιατί το δηλητή­ριό της μολύνει την ψυχή, που κινδυνεύει έτσι (να χαθεί) α­πό την πονηρία. 

Όποιος λοιπόν λυπάται τους κόπους του και δεν θέλει να χαθούν, πετάει γρήγορα από πάνω του αυ­τόν το σκορπιό, δηλαδή την πονηρία και την κακία.


Του Αββά Ησαΐα.


Μιχάλης Αντωνιάδης

read more ►
0 σχόλια

Είναι ένα μωρό, πλασμένο κατ´ εικόνα Θεού,

14/9/25

 Κατά τη διάρκεια μιας άμβλωσης, στην πραγματικότητα εκχέουν το εγκεφαλονωτιαίο υγρό με δηλητήριο κυανίου, ενώ το μωρό παλεύει και ψάχνει να βρει τη μητέρα του..Παλεύει να πάρει μια ανάσα. 

Ενθαρρύνω όλους τους ανθρώπους να δουν μια έκτρωση, για να ξέρουν ενάντια σε τι αγωνίζονται. 

Γιατί, όταν δεις πως είναι μια έκτρωση, θα αλλάξει η ζωή σου. Πώς επιτρέπουμε τη σφαγή ενάμιση εκατομμυρίου μωρών τον χρόνο στην Αμερική, υπό το πρόσχημα της υγιούς αναπαραγωγής των γυναικών; Επιτρέπουμε κάθε χρόνο να τα πετάξουμε, επειδή είναι μικρότερα..Δεν είναι άνθρωποι..

Χρησιμοποιείς λεξιλόγιο που μειώνει την ανθρώπινη αξία, λέγοντας είναι έμβρυο..Όχι! Είναι ένα μωρό, πλασμένο κατ´ εικόνα Θεού, και αξίζει προστασία!

Τσάρλι Κερκ

(δολοφονήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2025 στις ΗΠΑ).


14 ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!!

ΠΑΓΑΓΙΕ ΣΤΑΥΡΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΩΣΟΝ ΥΜΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ!!

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ!! Μιχάλης Αντωνιάδης



read more ►
0 σχόλια

Η ΣΦΑΙΡΑ που σκότωσε τον Charlie Kirk στόχευε στην ελευθερία μας,

 Η ΣΦΑΙΡΑ που σκότωσε τον Charlie Kirk στόχευε στην ελευθερία μας. Η Ν.Τ.Π Δολοφονεί.... 

Ένα παλληκάρι 31 ετών, καλός πατέρας, σύζυγος και θερμός Χριστιανός, ένας χαρισματικός αναζητητής της αλήθειας, δολοφονήθηκε σήμερα. Η πολιτική δολοφονία του Charlie Kirk δεν είναι απλώς η απώλεια ενός ανθρώπου· είναι επίθεση κατά της αλήθειας και της ελευθερίας του λόγου.

Ο Charlie Kirk πολεμήθηκε γιατί μίλησε χωρίς φόβο. Επειδή τόλμησε να σταθεί απέναντι στον ψηφιακό ολοκληρωτισμό, τον εκφοβισμό των συστημικών μέσων και την πολιτική ορθότητα που στραγγαλίζει κάθε ελεύθερη φωνή. Υπερασπίστηκε την πατρίδα, την Πίστη και την ελευθερία. Και γι’ αυτό έγινε στόχος.

Η νέα τάξη πραγμάτων δεν αντέχει την αλήθεια. Επιστρατεύει φόβο, λογοκρισία, και βία. Όμως το αίμα του Charlie Kirk γίνεται σπόρος ελευθερίας. Κάθε φορά που μια φωνή σιωπά βιαίως, εκατοντάδες νέες σηκώνονται για να συνεχίσουν τον αγώνα.

Η μάχη για την αλήθεια, την Πίστη και την πατρίδα συνεχίζεται. Η νέα τάξη δεν πρέπει να πετύχει τον σκοπό της.

Αιωνία του η μνήμη. 

Άξιος!!!


Νικόλαος Παπαδόπουλος

 Μιχάλης Αντωνιάδης


read more ►
0 σχόλια